Arizona’ s propositie 122 gaat over meer dan alleen federalisme

lezers van mijn columns uit het verleden weten dat ik veel tijd besteed aan het analyseren van directe Democratische maatregelen en de wisselwerking tussen deze maatregelen en de Amerikaanse grondwet. In de ruimte hieronder, bespreek ik een interessant Arizona initiatief (propositie 122) dat (op het moment van deze posting) lijkt te zijn eng vastgesteld door kiezers deze week. De Arizona-maatregel werpt, net als veel initiatieven in Californië, licht op waarom sommige mensen hun toevlucht willen nemen tot directe democratie, hoe initiatieven vaak complexe federale constitutionele vragen oproepen, en—misschien wel het allerbelangrijkste—hoe een initiatief soms over het ene lijkt te gaan, maar bij nader inzien meer over het andere blijkt te gaan.

wat de maatregel zegt

voorstel 122 wijzigt de Grondwet van Arizona, zodat Arizona zijn “soevereine autoriteit” kan uitoefenen om “de Vrijheid van het volk te beschermen en de” checks and balances “van de Grondwet van de Verenigde Staten te bewaren “door” de acties van personeel en het gebruik van financiële middelen te beperken tot doeleinden die in overeenstemming zijn met de Grondwet . . .”De maatregel gaat verder met” als de mensen of hun vertegenwoordigers hun gezag uitoefenen . . . deze staat en alle politieke onderverdelingen . . . het is verboden personeel of financiële middelen te gebruiken om de aangewezen federale actie of het programma af te dwingen, te beheren of samen te werken.”

in duidelijke bewoordingen geeft de maatregel de staat expliciet toestemming om wetten aan te nemen die het gebruik van staatsmiddelen zouden blokkeren om een federale wet of maatregel uit te voeren die volgens Arizona in strijd is met de Amerikaanse grondwet, ongeacht of een rechtbank, federale of staat, het federale programma in kwestie ongeldig heeft verklaard.

is voorstel 122 geldig onder de Federale Grondwet?Sommige critici van het initiatief menen dat het zelf ongrondwettelijk is en door een rechtbank kan worden afgewezen. Zoals een tegenstander zegt op zijn website:

rekwisiet. 122 is ongrondwettelijk. De Amerikaanse grondwet, Artikel VI, clausule 2 (de” suprematie clausule”) bepaalt dat ” deze Grondwet, en de wetten van de Verenigde Staten die zullen worden gemaakt in het kader daarvan; en alle verdragen gemaakt, of die zullen worden gemaakt, onder het gezag van de Verenigde Staten, zal de hoogste wet van het land zijn; en de rechters in iedere staat zullen daardoor gebonden zijn, al wat in de grondwet of wetten van enige staat tegengesteld is.”. . . Amerikanen vochten een bloedige burgeroorlog over de nu lang in diskrediet gebrachte politieke doctrines van ” vernietiging, tussenpositie en afscheiding.” . . . Het Amerikaanse Hooggerechtshof heeft altijd de doctrines van “tussenpositie en nietigverklaring verworpen.”

ik ben zelf van mening dat de maatregel-of het nu verstandig of onverstandig is—waarschijnlijk door de grondwet gehaald zal worden, althans in grote lijnen. Het is waar onder de suprematie clausule die stelt, in de afwezigheid van gerechtelijke uitspraken dat federale wetten ongeldig zijn, kan bevestigend schenden federale verboden, en ook niet interfereren met of belemmeren federale operaties ondernomen om federale wetten uit te voeren. Maar het is ook waar dat Staten niet verplicht zijn om te helpen of deel te nemen aan de tenuitvoerlegging van federale wetten. Het hooggerechtshof maakte duidelijk in New York VS Verenigde Staten en Printz v. Verenigde Staten dat de wetgevende en uitvoerende takken van de staat en de lokale overheid niet kan worden verplicht door het Congres om bevestigend vast te stellen of af te dwingen federale beleid. In de mate dat Proposition 122 eenvoudigweg beoogt de staat in staat te stellen gebruik te maken van de vrijheden die New York en Printz erkennen, is het niet ongrondwettelijk.

er zijn hier enkele rimpels die vermeld moeten worden. Ten eerste, New York en Printz beide erkend dat de staat gerechtelijke ambtenaren—zoals onderscheiden van wetgevers en zuiver uitvoerende branch leden—hebben verplichtingen om de federale wet te verwerken en te handhaven. Dus Proposition 122 zou in strijd zijn met de federale grondwet in de mate dat de maatregel zou worden opgevat als het toestaan (of vereisen) staatsrechtbanken om af te zien van het horen/afdwingen van vorderingen op grond van een federale wet die Arizona dacht ongrondwettelijk was (vooral als de staatsrechtbanken open bleven om vorderingen te horen op grond van analoge staatsstatuten).

ten tweede stelt Printz, zelfs wat de wetgevende en uitvoerende taken betreft, een mogelijke uitzondering voor “ministeriële verslagleggingsvereisten” voor; voor zover de federale wetgeving overheidsinstellingen verplicht informatie te verstrekken waarover zij beschikken aan federale autoriteiten, kunnen Staten hiertoe een geldige verplichting hebben, in welk geval voorstel 122 niet van toepassing zou kunnen zijn, zelfs indien het verstrekken van de informatie enige tijd of geld van de staat zou vergen.Ten derde, en misschien wel het belangrijkste in de echte wereld, komen Staten of hun onderafdelingen vaak overeen bepaalde stappen te ondernemen om de handhaving van federale wetten te vergemakkelijken in ruil voor federale financiering. Als Arizona federale fondsen heeft aanvaard onder de voorwaarde van het ondernemen van bepaalde acties, kon Proposition 122 niet worden ingeroepen om de staat te ontheffen van zijn plicht om door te gaan op zijn contractuele Beloften, zelfs als Arizona later besluit dat de federale wet ongrondwettelijk is. (Er kunnen ingewikkelde situaties waarin een staatsagentschap of onderverdeling accepteert voorwaardelijke federale fondsen nadat de staat wetgever of kiezers heeft uitgesproken het federale programma in kwestie ongrondwettelijk te zijn, maar mijn eigen voorzichtige gevoel is dat beloften aan de federale overheid moet worden gehouden, zolang de feds redelijkerwijs kon hebben geconcludeerd dat de staatsentiteiten had duidelijke bevoegdheid om de beloften te maken; als Proposition 122 moet worden afgedwongen in deze instellingen, staatsrechtbanken zou hebben om staatsagentschappen of onderverdelingen van het maken van beloften aan de federale overheid te bevelen voordat federale financiering wordt geaccepteerd.)

voordat ik de kwestie van de geldigheid van voorstel 122 laat vallen, merk ik op dat de voorstanders ervan lijken te willen dat het in de boeken blijft staan, zelfs als het geheel of gedeeltelijk juridisch ongeldig zou worden verklaard. Zoals de” ja op 122 “website uitlegt:” het belangrijkste is dat 3 miljoen mensen in Arizona zich uiten over federale kwesties bij de stembus, wat moeilijk te marginaliseren is. Dit is ontworpen als modelwetgeving voor andere staten.”Met andere woorden, een deel van de impuls achter voorstel 122 is het faciliteren van een formele uitdrukking van de mening van het volk over de geldigheid van federale maatregelen, ongeacht de juridische of fiscale implicaties van die uitdrukking.Ik denk dat directe democratie vaak bedoeld is om een luid politiek statement te maken, ongeacht de technische rechtsgevolgen die deze statement rechtmatig kan hebben. Om die reden denk ik dat de recente ontwikkelingen in de directe democratie in Californië waarover ik heb geschreven, zoals de pogingen van de wetgever om initiatieven die niet worden afgedwongen in te trekken, of juridisch ontdekte verboden op zogenaamde adviserende initiatieven, niet in overeenstemming zijn met de diepste tradities van directe democratie.

Wat Voegt Voorstel 122 Juridisch Toe?

de voorgaande paragrafen suggereren dat stelling 122 kan worden gezien als een zoveelste geval van staatsfederale spanningen. De bevolking (zoals vertegenwoordigd door de wetgevende macht van de staat) van Arizona hebben vaak een andere kijk op de omvang van de federale macht onder de Amerikaanse grondwet dan de federale regering zelf, en Arizonans willen in staat zijn om de fluit te blazen op, en weigeren om samen te werken met, federale autoriteiten. Maar dan rijst de vraag: Waarom is voorstel 122 nodig? Hebben de mensen van Arizona niet al de macht om te bekritiseren en te weigeren om, per geval, federale programma ‘ s te financieren die Arizona ongrondwettelijk vindt? (Inderdaad, heeft Arizona niet de discretie om niet deel te nemen aan de federale programma ‘s, zelfs als de onenigheid met de federale programma’ s betrekking heeft op het beleid in plaats van de federale constitutionele Autoriteit?)

het blijkt dat de belangrijkste juridische reden dat voorstel 122 nodig zou kunnen zijn (vanuit het oogpunt van zijn aanhangers) is niet een rund Arizonans hebben met de federale regering, maar eerder hebben ze twijfels over hun eigen grondwet van de staat en de manier waarop deze verdeling bevoegdheden intern. In antwoord op de vraag “kan de wetgever dit niet doen zonder een stemming maatregel?”de” ja op 122 ” website zegt:

een stemming is de enige manier om de Grondwet van Arizona te wijzigen en dus is het de enige manier om dit mechanisme toepasbaar te maken op alle aspecten van de staat. Zonder een grondwetswijziging hebben de rechtbanken verschillende takken van de uitvoerende tak (Governors office, Attorney General…), chartered cities (Phoenix, Tucson…), en quasi-gouvernementele entiteiten (Department of Environmental Quality…) vrijgesteld. Veel federale programma ‘ s momenteel rechtstreeks samenwerken met deze entiteiten en volledig omzeilen elke wetgevende overzicht.

dus de echte impuls achter voorstel 122 is niet alleen vermeende federale overreach; het is de staatsrechtbank die bepaalde staatsinstellingen heeft afgeschermd van controle door de staatswetgever en/of de staatskorps. Dus wat voornamelijk werd verkocht als een federalistische maatregel is eigenlijk een intra-state reorganisatie van de macht. Dat maakt de maatregel niet slecht of ongrondwettelijk (de meeste interstatelijke reorganisaties zijn geldig, zoals de Hoge Raad in de laatste termijn in de Schuette v duidelijk maakte. BAMN zaak), maar het doet wel benadrukken dat er vaak meer aan een initiatief maatregel dan het oog lijkt, wat de sceptische houding zou kunnen verklaren waarmee veel mensen het initiatief apparaat te bekijken.