Bloglevering door genade

als pastor word ik vaak een zeer belangrijke vraag gesteld door leden van de kerk i pastor en door vrienden in de Bediening – ” Wanneer moet mijn kind gedoopt worden?”Als ik begin, wil ik duidelijk zijn dat ik zal schrijven vanuit een onderscheidend Baptist positie, eerst omdat ik Baptist ben en ook omdat het de juiste positie zoals ik graag mijn Presbyteriaanse vrienden vertellen.

Wat Is Doop?De doop is een daad van gehoorzaamheid aan Jezus Christus waarbij een volgeling van Christus onder water wordt gedompeld om de dood, begrafenis en opstanding van Jezus en de opstanding van het nieuwe leven in Christus te symboliseren (Romeinen 6:1-11). De doop is de zuiverste geloofsbelijdenis die een volgeling van Jezus in het openbaar kan doen. De doop is een verordening van de kerk, en als gevolg daarvan, moet worden uitgevoerd onder het gezag van de kerk. Het moet eveneens worden opgemerkt dat nergens in de Schrift we zien dat de daad van het doopsel zondaars redt of de zonde verwijdert. Verlossing omvat verschillende aspecten zoals regeneratie en rechtvaardiging die beide voorafgaan aan de publieke verklaring van de doop. Verder moet worden gesteld dat de doop voor gelovigen is – net zoals het avondmaal alleen is voorbehouden aan volgelingen van Christus. Daarom houd ik vast aan een vaste positie van gelovige doop in plaats van baby ‘ s te dopen zoals mijn Presbyteriaanse vrienden doen.

voorzichtig zijn

doop is belangrijk voor God. Het licht benaderen is het over het hoofd zien van de Betekenis van de doop. Inmiddels hebben we allemaal de YouTube video gezien van de jongen die de doopkapel betreedt met een kanonskogel splash. Het zou onze wens moeten zijn om dergelijke omstandigheden te vermijden. Het is niet dat we niet in de kerk kunnen “lachen”, maar dat we de doop met een serieuzere toon willen benaderen.

de doop is geen jaarlijkse wedstrijd voor kerken om met elkaar door het kalenderjaar te racen. We zouden fronsen bij het publiceren van de snelste kerken om het avondmaal te eten tijdens een communiedienst elke maand. We zouden dat beschouwen als een verdraaiing van de heiligheid van de tafel des Heren. Evenzo moeten we fronsen bij het concurreren met andere kerken op basis van doopgetallen in een bepaalde periode. De doop is geen ras, het is een verordening van de Heer Jezus Christus.Het feit dat kleine Jimmy de laatste avond van de zomer VBS (Vakantie Bijbelschool) bezocht en zijn hand ophief toen de leraar vroeg of iemand “Jezus in hun hart wilde vragen”, betekent niet dat hij gedoopt moet worden. Ook, alleen maar omdat Jenny woonde zomer jeugdkamp op het strand en bad een gebed na een emotionele evangelistische vergadering betekent niet dat ze moet worden gedoopt in de oceaan met haar jeugdgroep. Het waarom, hoe, wanneer en waar van de doop is allemaal van belang. Ook leeftijd is belangrijk.

ik heb ook verontrustende verhalen gehoord over spontane doop waarbij mensen worden uitgenodigd om ter plaatse gedoopt te worden nadat ze anderen hebben gezien die de Heer volgen in de doop van een gelovige. Nogmaals, we moeten de doop benaderen met een gevoel van nederigheid als we overwegen wat het betekent voor het individu en op dezelfde manier wat het communiceert met anderen. Als pastor zie ik de omvang van de verantwoordelijkheid met betrekking tot de juiste instructie door het doopproces. Om hier fouten te maken kan onnodige stress en een vals gevoel van veiligheid veroorzaken voor ongelovigen die gedoopt worden zonder goed onderzocht en gedescipleerd te worden. Hoeveel van ons zijn meer dan eens gedoopt als gevolg van een valse bekering en daaropvolgende doop op jonge leeftijd?

welke leeftijd is geschikt?Sommige gerespecteerde voorgangers zoals Mark Dever en Capitol Hill Baptist Church eisen dat gelovige kinderen wachten tot ze hun geloof kunnen verwoorden door woorden en daden die niet gebonden zijn door ouderlijk gezag. Volgens hun officiële verklaring aangenomen in 2004 door hun oudsten, schrijven ze:

wij geloven dat de normale doopleeftijd moet zijn wanneer de geloofwaardigheid van iemands bekering natuurlijk duidelijk wordt voor de kerkgemeenschap. Dit zou normaal gesproken het geval zijn wanneer het kind volwassen is geworden, en meer zelfbewust begint te leven als een individu, en zijn eigen keuzes maakt, de door God gegeven, bedoelde kindachtige afhankelijkheid van zijn ouders heeft verlaten voor de door God gegeven, bedoelde volwassen wijsheid die iemand markeert die de touwen van de wereld, het vlees en de duivel heeft gevoeld, maar ondanks deze verleidingen heeft besloten om Christus te volgen. Hoewel het moeilijk is om een bepaald aantal jaren vast te stellen die nodig zijn voor de doop, is het passend om rekening te houden met de rijpheid van de kandidaat. Het soort volwassenheid waarvan we denken dat het verstandig is om te verwachten, is de volwassenheid die die zoon of dochter in staat zou stellen om rechtstreeks met de kerk als geheel om te gaan, en niet, fundamenteel, om onder het gezag van hun ouders te zijn. Als ze volwassen verantwoordelijkheden op zich nemen (ergens aan het eind van de middelbare school met autorijden, werk, niet-christelijke vrienden, stemmen, legaliteit van het huwelijk), dan zou een deel van dit, zouden we denken, het publiekelijk verklaren van hun trouw aan Christus door de doop zijn.Veel andere Baptisten vinden dat de taal van het Nieuwe Testament insinueert dat de doop in de tijd nauw verbonden moet zijn met de bekering van de zondaar. Hoewel zij zich verzetten tegen het doopsel van zuigelingen, zijn zij bereid gelovige kinderen te dopen vanwege de Schrift zoals Handelingen 2:38 – “En Petrus zeide tot hen: Bekeert u en laat u dopen, een iegelijk in de naam van Jezus Christus, tot vergeving van uw zonden, en gij zult de gave van de Heilige Geest ontvangen.””

Grace Community Church, onder leiding van John MacArthur en hun ouderlingen zijn bereid om gelovige kinderen te dopen. Volgens hun kerkelijke kenmerken geven ze de volgende verklaring:

hier bij Grace Community Church is het onze gewoonte om te wachten tot een belijdend kind de leeftijd van twaalf heeft bereikt. Omdat de doop wordt gezien als iets helder en definitief, is onze primaire zorg dat wanneer een jonger kind gedoopt wordt, hij de neiging heeft om naar die ervaring te kijken als bewijs dat hij gered was.

de keuze om te dopen of de doop niet te houden van gelovige kinderen dragen beide goede motieven en logica. Bij het nemen van beslissingen als kerk is het belangrijk om beslissingen te baseren op de Schrift. Nogmaals, in het geval van degenen die de doop niet houden doen ze dit op basis van het feit dat leeftijd zelden wordt genoemd en dat de bekeerlingen afkomstig zijn van een niet-christelijke achtergrond en voldoende uiterlijke tekenen van bekering kunnen aantonen die niet zo duidelijk zijn in onze christelijke contexten. Hoewel het lijkt dat kinderen Christus ook volgen, geeft het gebrek aan informatie genoeg reden voor sommige kerken om een beslissing te nemen om alleen volwassenen te dopen.

de beslissing om gelovige kinderen te dopen onder de zorg van hun ouders en onder toezicht van ouderlingen heeft eveneens verdienste op basis van teksten die bekering en doop nauw met elkaar verbonden hebben (om een paar verzen te noemen: Handelingen 2:38; Handelingen 2:41; handelingen 8:12; handelingen 9:18; Handelingen 10:48). De beslissing om kinderen te dopen berust bij de oudsten en de kerk als geheel, maar de beslissing moet zorgvuldig worden genomen en elke doop moet serieus worden genomen.Mijn persoonlijke positie ligt dichter bij de Grace Community Church dan bij de Capitol Hill Baptist Church. Hoewel ik Mark Dever en hun kerk zeer respecteer, ben ik het op dit punt niet met hen eens. Mijn leeftijd varieert, maar ik ben voorzichtig om kinderen te jong te dopen. Ik denk dat het bewijs van het Nieuwe Testament redenen geeft om gelovige kinderen te laten dopen, maar de last van het toezicht moet worden genomen met een geest van volwassenheid en serieus onderzoek moet worden uitgevoerd voordat de doopkapel wordt betreden. Ieder gelovig kind moet cognitief de waarheden van het evangelie en de definitie van de doop begrijpen en tegelijkertijd het geloof in Christus demonstreren.

het vermogen om dit te verwoorden zonder druk van ouders of een andere groep is essentieel, en soms kan dit moeilijk te onderscheiden zijn. Dat is een van de lasten voor oudsten om te dragen in hun toezicht op de kerk. Alleen maar omdat een kind niet in de hel wil branden of “Jezus in hun hart gevraagd heeft” betekent niet dat ze een legitieme kandidaat voor de doop zijn. We moeten de poort naar de doopkapel blokkeren en alleen mensen met een geloofwaardige bekering toestaan deel te nemen aan deze heilige daad van gehoorzaamheid.

doopzaken! Elke individuele doop moet worden genomen met een geest van volwassen toezicht door de oudsten. Nadat het werk van onderzoek en onderwijs is voltooid – viert de verzamelde kerk als ieder individu wordt gedoopt als een volgeling van Jezus Christus. Terwijl ze door de fysieke daad van de doop gaan, communiceren ze een aantal echt belangrijke waarheden aan de verzamelde vergadering en op dezelfde manier communiceert de kerk een aantal zeer belangrijke waarheden aan hen. Het werk van Christus aan het kruis is genoeg. Jezus is hun Verlosser. Hun zonden zijn verzoend door het werk van Christus aan het kruis. Christus werd begraven en herrees op de derde dag – en als ieder individu opstaat uit het water – doen ze dat met het begrip dat Christus hun hoop is en op een dag zullen ze een andere opstanding ervaren net zoals Jezus lichamelijk uit de dood werd opgewekt.

het maakt niet uit waar je landt over deze kwestie, we moeten het er allemaal over eens zijn dat het een belangrijke kwestie is die het overwegen waard is en we moeten de verordening ook benaderen met een geest van volwassenheid en een hart van vreugde! J. C. Ryle beschrijft nauwkeurig de heiligheid van de doop in zijn commentaar op Matteüs 3:Zie het sacrament van de doop met eerbied. Een gebod waarvan de Here Jezus zelf deelnam, is niet licht geacht te worden. Een verordening waaraan het grote hoofd van de kerk zich heeft onderworpen, moet altijd eervol zijn in de ogen van belijdende christenen.Josh Buice is de oprichter en voorzitter van G3 Ministries en is de pastor van Pray ‘ s Mill Baptist Church aan de westzijde van Atlanta. Hij geniet van theologie, prediking, kerkgeschiedenis, en heeft een vaste toewijding aan de lokale kerk. Hij geniet ook van vele sporten en het buitenleven, waaronder lange afstand lopen en hoge land jagen. Sinds hij in het seminarie was, schrijft hij op Delivered by Grace en het is door de jaren heen uitgebreid met een groot lezerspubliek.