Branden Sterren Op? (Een eenvoudige verklaring)

we weten allemaal dat Sterren een ongelooflijke hoeveelheid warmte en licht afgeven.

maar dan vraag je je misschien af: branden sterren ooit op? En zo ja, wat gebeurt er dan?

een snel antwoord op de vraag of sterren burn-out

Ja, sterren burn-out, maar misschien niet in de zin die u zou verwachten. Hun kernen bevatten meestal elementen zoals waterstof en helium, die enorme hoeveelheden licht en warmte produceren. Ze laten al deze brandstof in de loop van de tijd vrij, maar het kan miljarden jaren duren, gevolgd door misschien nog een miljoen jaar om “burn-out.”Als er niet veel meer over is, gaan ze eindelijk naar buiten in een glans van glorie bekend als een supernova. De resten liggen verspreid over het heelal, maar kunnen een neutronenster of zwart gat achterlaten.

hoe “branden” sterren eigenlijk precies?

sterren zijn enorme astronomische hemellichamen aan de hemel die voornamelijk bestaan uit elementen zoals waterstof en helium. Vanuit de kolkende smederijen in hun kernen produceren ze enorme hoeveelheden licht en warmte.

de “burn-out” gebeurt door een fenomeen dat kernfusie wordt genoemd. Kernfusie gebeurt wanneer de atomen in de ster botsen (vaak het element waterstof). Fusie verandert waterstof meestal in helium-gaat “omhoog” het periodiek systeem, zogezegd.

dit proces genereert warmte, lichtenergie en andere vormen van energie, met inbegrip van hoog-energetische deeltjes.

het licht dat wordt geproduceerd tijdens deze fase van atoomverbranding is wat we zien als een heldere ster aan de hemel.

in feite is het licht tijdens deze fase zo intens dat de meeste sterren die we in de hemel zien zich in de “burn-out” fase bevinden!

naarmate hun belangrijkste waterstofvoorraad over miljarden jaren afneemt, breiden ze uit tot een zogenaamde rode superreus. Ze zijn veel koeler naar sterstandaarden – een paar duizend graden-wat nog steeds ongelooflijk heet is naar menselijke maatstaven.

dit kan nog een miljoen (of zelfs een paar miljoen) jaar duren, omdat waterstof van steeds verder buiten hun kern wordt gesmolten.

nadat de resterende brandstof is uitgeput, exploderen ze in een supernova. Dat is een van de helderste objecten in de hemel voor misschien slechts een week, dan verdwijnt het in ruimtestof.

de elementen die ooit de kern van de ster vormden, zijn nu verspreid over de hemel en het sterrenstof maakt uiteindelijk andere sterren en planeten.

Wat gebeurt er als sterren opbranden?

tijdens het burn-outfenomeen zien we het piepkleine sprankelende stipje aan de hemel als een ster. Als de waterstof opraakt, begint de kern samen te trekken en wordt opgewarmd en wordt het opgeblazen tot een reus.

bijvoorbeeld, onze zon zou duidelijk uit te breiden voorbij de baan van Venus, misschien helemaal naar de aarde! (En meer hierover een beetje hieronder.)

ondertussen wordt de kern heter en dicht genoeg om helium, een even ontvlambare brandstof, te smelten.

de ster begint dreigend te pulseren. In de komende duizend jaar, rookt de ster zijn hele atmosfeer de ruimte in … en laat een naakte kern van koolstof en zuurstof achter.

zuurstof en koolstof storten later in en vormen een witte dwergster die ongeveer even groot is als de aarde, maar veel dichter is.

kunt u sterren zien na hun dood?

Ja! Er is een goede kans dat de sterren waar je ‘ s nachts naar kijkt al “dood” zijn. Maar de meeste van hen zijn perfect actief en zullen nog wel enige tijd in de lucht blijven.

met behulp van een telescoop of zelfs een krachtige verrekijker kunt u deze sterren zien die miljarden lichtjaren ver weg zijn. Gezien het feit dat een ster als onze zon een levensduur heeft van ongeveer 10 miljard jaar, zouden de meeste sterren zelfs in de verre sterrenstelsels al lang geleden kunnen zijn gestorven.

het goede nieuws is dat de sterren niet opraken. De tijdspanne waar we het over hebben in de astrofysica is enorm, en ver buiten onze verbeelding. Er zijn veel nieuwe sterren geboren maar die we nog niet kunnen zien.

de gemiddelde levensduur van een ster

de levensduur van sterren varieert sterk afhankelijk van hun kenmerken, zoals grootte. Bijvoorbeeld, een ster als onze zon zal 10 miljard jaar leven terwijl een ster die tien keer zo zwaar is als de zon veel korter zal leven dan de zon.

de meeste sterren leven miljoenen jaren, maar hun exacte levensduur hangt af van hun massa.

Grotere sterren hebben de neiging om in een hoger tempo te branden en leven dus minder lang dan de kleinere.

massieve sterren ondergaan een snellere burn-out door een snelle fusie van elementen zoals helium. Ze kunnen exploderen als een supernova na slechts een paar miljoen jaar fusie. Dat klinkt al lang, maar kleinere sterren (zoals de zon) zullen nog miljarden jaren waterstof blijven fuseren.

theoretisch kunnen de kleinste sterren waterstof tot een biljoen jaar blijven fuseren–ja, echt! Dat kan honderdduizenden keren langer zijn dan hele grote sterren.

Wat gebeurt er met onze zon als ze sterft?

net als elke andere ster zal onze zon op een dag zijn brandstof uitputten en uiteindelijk sterven. Aangezien het leven op aarde afhankelijk is van zonlicht, zal de dood van de zon het einde van het leven op aarde betekenen.

wetenschappers zeggen dat de dood van een ster als de zon een zacht en ordelijk proces zal zijn (nou, relatief gesproken!).

de tijdschaal is lang: denk aan minstens 7 miljard of 8 miljard jaar vanaf nu.

de thermonucleaire reacties binnen de zon zullen ophouden en het zal een rode superreus worden. De temperatuur stijgt drastisch en de hitte zal de aarde verdampen.

en dat is maar goed ook, want de buitenste lagen van de zon zullen Mercurius en Venus inslikken en kunnen zo ver reiken als de aarde (of waar de aarde was, hoe dan ook).

de zon zal stoppen met het vrijgeven van alle vormen van energie, met inbegrip van lichtenergie, natuurlijk.Volgens onderzoekers in het tijdschrift Nature Astronomy is de zon bijna precies de ster met de laagste massa die nog steeds een zichtbare, zij het zwakke, planetaire nevel produceert.”

en al het ruimtestof in de Nevel van onze vroegere zon zal op een dag nieuwe sterren baren, die de cyclus opnieuw beginnen.

het is vaak moeilijk om details van verre sterren met het blote oog te zien. Zelfs enorme sterrenstelsels, die ontelbare sterren bevatten, hebben de neiging om allemaal samen te smelten.

echter, een basistelescoop of een goede sterrenkijker zal allerlei ongelooflijke nuances onthullen. Lees hier onze gids om te leren of een telescoop of verrekijker bij u past.