Christmas Scavenger Hunt

ik vroeg mijn oudste: “hoe denk je dat onze andere kerst gaat?”

Her reply made me a little nervous, ” It ‘ s good, but we will see Christmas day.”

ze is nu achttien, en verandering komt niet zo gemakkelijk, maar haar hart is buigzaam.

zie je, we probeerden Kerstmis anders te maken omdat we vorig jaar een gevoel van recht ontwikkelden dat me een beetje bang maakte. Toen we besloten om de focus te leggen op Christus en het geven aan mensen in nood, in plaats van een enorme hoeveelheid geschenken voor ons om te consumeren onder de boom, wilden we een hart verandering. En een hart verandering, van ” wat kan ik krijgen?”aan” wat kan ik geven?”gebeurt niet omdat we het willen, dwingen of dwingen. Het is een werk van de geest van God om harten te veranderen.

ik wist zeker dat ik niet wilde dat het een straf leek voor de kinderen. Ik vroeg me af, wat kunnen we doen om Kerstdag anders te hebben, maar nog steeds gevuld met liefde en vreugde en geheugen maken?

ik heb gebeden. Ik ken het hart van de Vader, en zijn verlangen om goede gaven te geven, en zijn verlangen om te zegenen. (Matteüs 7: 11) als ouders is het ook ons verlangen. Door de Advent hebben we de kinderen geleid in het geven — geven zodat moderne wezen Kerstmis kunnen hebben, geven zodat iemand in een ver land kippen en konijnen kan hebben om te fokken en te eten en te verkopen, een fiets voor transport, schoolbenodigdheden om te leren, Bijbels voor de waarheid, een diepe put voor schoon water, en we geven nog steeds aan babyredding. En soms voelde het alsof ik hard tegen het graan drukte.

maar toen Kerstdag kwam, wilde ik het thuis brengen, terug naar het centrum met Christus in het centrum van onze familie. Ik wilde de kinderen laten weten dat familie nog steeds onze prioriteit is, voor elke andere bediening of werk. Ik wist alleen niet hoe.

dus toen mijn babysitter zei dat haar moeder een speurtocht maakt voor de kinderen om een van hun cadeautjes te vinden, wist ik dat ik dat Voor de kinderen wilde doen op kerstochtend.

we hadden niet veel tijd om te plannen, maar Man en ik namen en geïmproviseerde diner date. Tijdens het, kwamen we met 10 aanwijzingen die hen heen en weer zou nemen van het huis, over ons hele terrein, en uiteindelijk naar de geschenken.

het was een verrassing toen ze hun kousen gingen zien hangen, en alleen een briefje vonden dat hen vertelde dat ze op een zoektocht zouden gaan als de Drie Wijzen. Voordat we ze wegsturen, lezen we het verhaal van de Wijzen die de ster volgen naar baby Jezus.

de kinderen droegen bij elke aanwijzing een kleine snoepzak die ze konden vullen met snoep die we onderweg voor hen achterlieten. Hoewel, de kleinste van hen was meer geïnteresseerd in het vullen van haar buik met het.

aanwijzing # 1: “… en ze baarde haar eerstgeborene, een zoon. Ze wikkelde hem in doeken en legde hem in een kribbe, want er was geen plaats voor hen in de herberg.”(Lukas 2: 7) en dat zond hen naar de schuur.

acht aanwijzingen later …

… een klein mannetje,
en een klein mannetje was hij.
hij klom in een vijgenboom
want de Heer die hij wilde zien …

leidde hen naar het boomhuis.

en de allerlaatste,

“…de Zoon des Mensen heeft geen plaats om zijn hoofd te leggen, maar ben je niet blij dat je dat doet,”

leidde hen naar elk van hun bedden waar ze hun kousen vonden.

de ochtend had niet beter kunnen gaan. We kregen een echte duimen omhoog van oudste schoonheid. We kregen meer bedankjes en zagen meer dankbaarheid dan ooit tevoren. En een verandering van hart? Dat zien we ook.

” nu is de Heer de geest, en waar de geest van de Heer is, is er vrijheid. En wij allen, met ongesluierd aangezicht, aanschouwende de heerlijkheid des HEEREN, worden veranderd in hetzelfde beeld van de ene graad van heerlijkheid tot de andere. Want dit komt van de Heer die de geest is.”(2 Korintiërs 3:17-18) ESV

misschien volgend jaar, zullen we hen met hun kousen sturen om alle spullen te verzamelen, want we zullen dit zeker opnieuw doen.