De Discipline van de eenvoud: aanmoediging om een rustig leven te leiden

de Thessalonische christenen hadden hun vreugde verloren. De vrede ontliep hen. En hun hoop voor de toekomst was bijna verdwenen. Velen stopten met werken, waardoor nietsdoen hun gelederen doordrong. Anderen waren in een staat van rusteloosheid en roddel geraakt.

wat was het probleem? Welke afgezant was zo machtig en machtig dat het de mogelijkheid had om deze vroege Christenen te ontmoedigen en weg te halen van wat Christus hen had geroepen om te doen — om voor hem te leven en zijn zegevierende terugkeer te anticiperen?Zelden raakte de apostel Paulus in paniek over nieuws dat gepaard ging met de groeiende pijn van de vroege kerk. Hij begreep dat het christelijke leven gevuld was met ups en downs. De strijd die binnen de Thessalonicische kerk aan het brouwen was, was echter voldoende om zijn aandacht te trekken.In

waren de Thessalonische gelovigen bekend in heel klein-Azië vanwege hun geloof, hoop en liefde. Toch hadden ze een zekere mate van valse leer toegestaan om hen te overtuigen om iets anders te geloven dan het Evangelie dat Paulus had gepresenteerd. Als gevolg daarvan was de focus van hun leven verschoven van God en zijn beloften naar de onstabiele ideeën van valse profeten. Hun gedachten waren niet langer sterk gericht op Christus en zijn oneindige vermogen. In plaats daarvan waren ze het slachtoffer geworden van angst als het ging om het onderwerp van de opstanding van de gelovige. Vragen plaagden hen: Had de opstanding plaatsgevonden? Hadden ze het gemist?

leef eenvoudig, tevreden, ijverig

het christelijke leven is niet ingewikkeld. Maar als we toestaan dat angstige gedachten ons leven binnendringen, merken we plotseling dat ze zijn veranderd in worstelingen. Gods wijsheid is zeker, ongecompliceerd en onwankelbaar. Het was nooit zijn bedoeling dat de Tessalonicenzen gevangen zouden worden genomen door twijfel of het hectische tempo van hun samenleving. In plaats daarvan wilde de Heer dat zij leerden eenvoudig te leven — tevreden te zijn met wat hen gegeven was en ijverig te zijn in hun werk voor de Heer.

in een poging om hun aandacht te richten op de dingen van God, vermaande Paulus deze gelovigen om “het hun ambitie te maken om een rustig leven te leiden,” en zich geen zorgen te maken over het missen van de “dag van de heer” (1 Tessalonicenzen 4:11).

sterker dan emotie

in tijden van onzekerheid is Gods Woord een machtige, stabiliserende kracht. Emoties en Gevoelens liegen vaak tegen ons. We kunnen hen niet vertrouwen, maar we kunnen vertrouwen op de wijsheid die we vinden in Gods Woord.Paulus kleineert deze gelovigen niet omdat ze bang of verlamd zijn geraakt door hun gedachten. Zijn boodschap aan hen is eenvoudig en duidelijk: ga weer aan het werk, stop met slecht over elkaar te praten, en weet dat Gods liefde en beloften aan jullie niet veranderd zijn. “Getrouw is hij, die u roept,” schrijft Paulus, “en hij zal het ook doen geschieden” (5: 24). Jezus zou terugkeren, en degenen die in hem geloofden zouden met hem zijn in heerlijkheid.Frankrijk Fénelon maakte er de gewoonte van zijn vrienden aan te moedigen een rustig leven te leiden. Aan iemand schreef hij: “je geest wordt te veel in beslag genomen door je omstandigheden, en dit verhindert je het verstand van God te begrijpen…. Ik denk dat het zo ‘ n belemmering is voor het soort rustige meditatie waarin God Zich openbaart. Je moet leren nederig en eenvoudig te zijn…. Wees tevreden met het leiden van een eenvoudig leven.”

een overzichtelijk leven

leven met goddelijke eenvoud is niet gelijk aan inactiviteit. Het is geen aanmoediging voor mentale of fysieke luiheid. Eenvoud, wanneer het goed wordt behandeld, verwijdert het lawaai en de rommel die ons gevoel van vrede en intimiteit met Christus dreigen te stelen.Frater Lawrence merkte op:

” nooit moe van het doen van zelfs de kleinste dingen voor, omdat hij niet zo onder de indruk van de dimensies van ons werk als met de liefde waarin het wordt gedaan. En we moeten niet ontmoedigd worden als we in het begin falen. De praktijk zou uiteindelijk leiden tot onze inspanningen om een genot gewoonte die we zouden doen zonder na te denken….We moeten gewoon een houding van Geloof, Hoop en liefde ontwikkelen. We hoeven ons nergens anders zorgen over te maken. Het is gewoon niet belangrijk, en moet alleen worden beschouwd als het middel om het uiteindelijke doel te bereiken van volledig verloren te zijn in de liefde van God.”

eenvoud is een zeldzame parel

In The Pursuit of God schrijft A. W. Tozer:

” Every age has its own characteristics. Op dit moment bevinden we ons in een tijdperk van religieuze complexiteit. De eenvoud die in Christus is, wordt zelden onder ons gevonden. In plaats daarvan zijn programma ‘ s, methoden, organisaties en een wereld van nerveuze activiteiten, die tijd en aandacht in beslag nemen, maar nooit het verlangen van het hart kunnen bevredigen.De oppervlakkigheid van onze innerlijke ervaring, de leegte van onze aanbidding, en de slaafse nabootsing van de wereld die onze promotiemethoden markeert, getuigen allemaal dat wij in deze tijd God slechts onvolmaakt kennen, en de vrede van God nauwelijks.”

eenvoud brengt vrijheid

het is niet het ontbreken van controle of gemak. In plaats daarvan is het het toppunt van waarachtig blijven en gemeenschap met God. Fénelon schrijft: “O, hoe beminnelijk is deze eenvoud! Wie zal het me geven? Ik laat alles voor dit. Het is de Parel van het Evangelie.”

bij het herwinnen van hun geestelijke evenwicht, omarmden de Thessalonicenzen de discipline van eenvoud. Zij richtten hun harten en gedachten opnieuw op Jezus Christus, wetende dat Hij hen nooit zou teleurstellen.

dagelijks aanmoediging nodig? U kunt onze devoties direct ontvangen in uw inbox, elke dag gratis! Meld je vandaag nog aan!