de HSPA+ – standaard: verbeterde 3G

HSPA+ is een van de vele acroniemen die de snelheid van de internetverbinding van uw telefoon beschrijven. Simpel gezegd, HSPA+ is een hybride 3g-netwerk dat de kloof overbrugt tussen 3G-en 4G-snelheden.

sommige commerciële netwerkverkopers hebben ten onrechte HSPA+ bestempeld als volledig 4G, maar dit is misleidend.

HSPA+ betekent “Evolved High Speed Packet Access” (ook wel HSPA Plus genoemd) en is een technische standaard voor draadloze breedband, die in staat is om gegevensoverdrachtssnelheden tot 42 te produceren.2 megabits per seconde (Mbps).

wat betekent dit echter werkelijk voor de consument? Laten we eens kijken naar mobiele standaarden en hun snelheden een beetje dichterbij om te zien hoe dit u zou kunnen beïnvloeden.

een korte geschiedenis van standaarden voor mobiele netwerken

de geschiedenis van standaarden voor draadloze communicatie gaat terug tot 1G in 1981, een standaard die alleen analoog is lang voor de komst van smartphones die alleen eenvoudige telefoongesprekken mogelijk maakten.

aangezien de ” G “gewoon” generatie ” betekent, werd de 1G niet zo genoemd totdat 2G ontstond in de jaren 1990, die digitale spraakoproepen en sms-berichten ondersteunt.

2G-netwerken

2G-snelheden waren nog steeds slakachtig met 14,4 Kbps (kilobits per seconde). Deze standaard werd verbeterd in de late jaren 1990 met GPRS( General Packet Radio Service), het toevoegen van de mogelijkheid voor een apparaat om toegang te krijgen tot een “always-on” dataverbinding met snelheden van ongeveer 40 Kbps, hoewel de leveranciers het op de markt gebracht op 100 Kbps.

een 2G-netwerk dat is uitgebreid met GPRS wordt soms aangeduid als een 2,5 G-netwerk.

volgend op GPRS was EDGE (Enhanced data-rates for GSM Evolution), een stuk sneller dan GPRS, maar nog steeds niet snel genoeg om over te stappen naar de volgende generatie van 3G, waardoor het de naam van 2,75 G. de vroege iPhones, bijvoorbeeld, waren in staat om EDGE snelheden, die ongeveer 120 Kbps tot 384 Kbps.

3G-netwerken en HSPA

met de komst van de 3G-standaard in 2001 begonnen smartphones echt op te stijgen, omdat de snelheid van gegevensoverdracht uiteindelijk niet alleen de megabit per seconde-barrière doorbrak, maar ook snelheden tot 2 Mbps bereikte. Een 3G-apparaat is zo snel dat Apple zijn telefoon de iPhone 3G noemt. en hier komt HSPA in beeld.

HSPA (zonder de “plus”) is een combinatie van twee protocollen: High Speed Downlink Packet Access (HSDPA) en High Speed Uplink Packet Access (HSUPA) — wat simpelweg betekent dat de download-en uploadsnelheden voortbouwen op de originele 3G snelheden voor een piek datasnelheid van 14 Mbps omlaag en 5,8 Mbps omhoog.

HSPA+ werd in 2008 geïntroduceerd en wordt soms 3,5 G genoemd. HSPA + heeft 3G verder geüpgraded naar pieksnelheden van 10 Mbps, met snelheden in de echte wereld die meer lijken op 1-3 Mbps. Nogmaals, sommige mobiele dragers met een 3G HSPA + – netwerk hebben ten onrechte geadverteerd hun snelheid als 4G.

4G-en LTE-netwerken

de 4G-standaard kan snelheden produceren die ongeveer vijf keer zo snel zijn als 3G en is gebaseerd op het LTE-protocol (Long Term Evolution). In feite worden maximale pieksnelheden beschouwd als 100 Mbps, hoewel de gemiddelde snelheid waarschijnlijk meer als 3 Mbps tot 10 Mbps zal zijn-nog steeds vrij snel en niets om op te spotten.

een 4G-netwerk werkt op een andere frequentie dan 3G, dus zorg ervoor dat u een apparaat hebt dat er gebruik van kan maken.

5G-netwerken

5G is een nog te implementeren draadloze technologie die verbeteringen biedt over 4G, zoals snelheden tot 10 keer zo snel.

netwerken die gebruik maken van HSPA +

netwerken waarop 3G draait of netwerken die zijn uitgebreid met HSPA+ zijn overal ter wereld gebruikelijk. De vier grote Amerikaanse luchtvaartmaatschappijen (op&T, Verizon, T-Mobile en Sprint) bieden allemaal 4G LTE-netwerkdekking, afhankelijk van de locatie, maar hebben ook gebieden van 3G of 3G HSPA+.

telefooncompatibiliteit met 3G HSPA

naast standaarden voor mobiele datasnelheden zoals 3G en 4G, moeten mobiele telefoongebruikers op de hoogte zijn van radiofrequentiebanden.

een 3G-netwerk werkt meestal op een van de vijf frequenties-850, 900, 1700, 1900 en 2100 — dus u moet er zeker van zijn dat uw 3G-telefoon deze frequenties ondersteunt (alle moderne telefoons doen dat). De ondersteunde frequenties van een telefoon worden meestal vermeld op het vak, of u kunt de fabrikant bellen om zeker te zijn.