Dickinson College Commentaries

the general public ‘ s humanitas voerde een soort begrafenisriten uit voor het lijk van een onbekende. (Uit een praktijk juridische toespraak, ps.- Quintiliaans, belangrijke Declamaties 6.3)

Humanitas verbiedt arrogantie jegens medewerkers, en het verbiedt hebzucht. In woorden, daden en gevoelens toont het zich zachtaardig en hoffelijk voor alle mensen. (Seneca de jongere, brieven 88.30)

in deze lokalen van Aurelia Faustiniana is het bad, waar u kunt baden op de manier van de stad, en hier is elke beschaafde verfijning (humanitas) beschikbaar. (Inscriptie uit Ficulea, ILS 5720)

zij die het Latijnse vocabulaire hebben gevormd en het correct hebben gebruikt bedoelden humanitas om niet te betekenen wat de meeste mensen denken, wat door de Grieken wordt uitgedrukt als filantropie en betekent . . . een zekere welwillendheid jegens mensen in het algemeen; in plaats daarvan noemden ze humanitas min of meer wat de Grieken paideia noemen, en wat wij leren noemen, en onderwijs in de goede Kunsten. (Aulus Gellius, Attic Nights 13.17)

ongetwijfeld waardeerde de beroemde Scipio, een zeer geleerde en humane man, niet (Griekse vazen); maar u, zonder enige opleiding, zonder humanitas, zonder talent, zonder kennis van literatuur, ongetwijfeld waardeert en beoordeelt u hen! (Cicero, Tegen Verres 2.4.98)

zo voortreffelijk was de humanitas van Crassus, dat toen ze zich hadden gebaad en aan tafel zaten, alle bitterheid van die eerdere discussie was verdwenen. (Cicero, op de redenaar 1.27)

als ethische deugd is humanitas een neiging tot mededogen en sympathie voor anderen. Het werd vooral bewonderd in de machtige: generaals, rechters, provinciale gouverneurs en keizers. “(Pompejus) is een man van zo ‘ n humanitas dat het moeilijk is om te zeggen of de vijand zijn moed vreest wanneer hij tegen hem vecht, net zo veel als ze zijn genade liefhebben nadat ze overwonnen zijn.”Caesar, zij die voor u durven te spreken, zijn onwetend van uw grootheid; zij die niet durven, zijn onwetend van uw humanitas.”De keizer Constantius werd niet aangesproken als, zeg,” Uwe Hoogheid, “maar” uw humanitas.”Als je een veroverde vijand, een provinciaal, of een keizerlijk subject, je hoopte op humanitas, maar nam wat je kreeg. Bij gewone mensen is humanitas de kwaliteit die ervoor zorgt dat je een dode vreemdeling begraaft, een gast of reiziger opneemt, geld geeft aan een bedelaar, huilt van verdriet, een aanbidder afwijst zonder arrogantie, of een dier goed behandelt. We doen kleine gunsten niet voor een man, maar voor de mensheid, zegt Seneca (non homini sed humanitati), dat wil zeggen, uit principe, niet verwachten een terugkeer. Vriendelijkheid, vooral, is wat het betekent om “menselijk” te zijn in het Latijn.Als een aspect van luxe, humanitas was stedelijke verfijning en comfort, zoals die geadverteerd voor het land baden van Aurelia Faustiniana, en die het mogelijk maakte om uit te stijgen boven de beesten en genieten van het leven een beetje. Het was wat Nero in gedachten had toen hij, na de voltooiing van zijn enorme nieuwe paleis complex dat hele wijken in het centrum van Rome gesloopt, zei dat hij eindelijk kon beginnen te leven als een mens (quasi hominem).De noties van menselijke sympathie en beschaafde verfijning zijn verenigd in een eigenaardige ontwikkeling van de taal in de eerste eeuw v.Chr. geassocieerd met Cicero en zijn tijdgenoten. Hier verwijst humanitas niet, of niet alleen, naar de Griekse term filantropia—een welwillende houding tegenover mensen in het algemeen—maar ook naar de Griekse paideia, liberale opvoeding. Onderwijs in de Kunsten, Cicero geloofde, leidt tot zowel esthetische verfijning en tot persoonlijke charme en ethische gevoeligheid. Als culturele verworvenheid, humanitas omvat een brede kennis van geschiedenis, recht, filosofie, literatuur en de Kunsten. Het is de deugd die het mogelijk maakt om zelfs de meest ongemakkelijke situaties te verspreiden met interessante conversaties, om een overtuigende toespraak te versieren met effectieve illustraties, om hoffelijk te handelen in het aangezicht van belediging, om een moeilijk publiek te winnen met persoonlijk gemak en charme, om een vraag te regelen met een amusante en toepasselijke OPMERKING, Om een verleidelijke brief te schrijven, om te ruziën op een manier die rekening houdt met andermans gevoelens.Het idee dat breed onderwijs in literatuur, filosofie en Kunsten de hoeksteen is van humanitas, van “leven als een mens”, is nauw verbonden met Cicero (in het bijzonder zijn verhandeling over de ideale redenaar). Om de een of andere reden wordt deze educatieve definitie van humanitas niet opgepikt door latere generaties van Romeinse auteurs, en in de daaropvolgende eeuwen betekent het woord meestal gewoon “vriendelijkheid.”Misschien leek het idee dat literaire cultuur maakt een humane leek naïef gezien de zonden van de hoog geletterde Romeinse aristocratie. De keizer Tiberius, bijvoorbeeld, had een zeer verfijnde literaire smaak, maar stond ook bekend om het hebben van mensen gegooid van de kliffen in de buurt van zijn villa aan Zee op Capri. Zoals Seneca net na de passage Geciteerd over humanitas, deugd heeft geen noodzakelijke relatie met het onderwijsniveau.

centraal in het woord staat het hoopvolle idee dat ethiek en onderwijs en leiderschap niet gescheiden zijn. Toen keizer Valentinianus in 367 n.Chr. ziek werd, hielden de Galliërs een clandestiene bijeenkomst en nomineerden als zijn opvolger de meester der Archieven Rusticus Julianus, een man, volgens de hedendaagse historicus Ammianus, wiens beestachtige dorst naar menselijk bloed op waanzin uitliep. Gelukkig herleefde de keizer, en het plan om Rusticus te installeren (wiens naam toepasselijk genoeg “boor” betekent) werd gedwarsboomd. Ammianus schrijft dan een toespraak die de deugd van humanitas een burgerlijke wending geeft. Valentinianus prijst zijn gekozen opvolger, zijn jonge zoon Gratian, aan de troepen. “Omdat hij vanaf het begin van zijn jeugd is opgeleid in humanitas en de studie van ingenieuze disciplines, zal hij met onpartijdig oordeel de verdiensten van daden die goed zijn gedaan, of het tegenovergestelde afwegen. Hij zal zo handelen dat goede mensen zullen weten dat ze gewaardeerd worden. . . . Hij zal zijn leven riskeren voor de metgezellen van zijn arbeid en, wat de eerste en hoogste vorm van loyaliteit is, hij zal weten hoe de Republiek lief te hebben zoals hij het huis van zijn vader en grootvader liefheeft.”Deze Ciceronische droom van humanitas, waarin literair en filosofisch Onderwijs ons zowel betere mensen als betere burgers maakt, was een krachtige inspiratie voor Petrarca, Erasmus, en de andere geleerden wier toewijding aan het klassieke leren de Europese Renaissance vormde. Ze hebben de naam “humanisten” gekregen als eerbetoon aan het.

TLL 6.3.3075-3083 verzamelt het bewijsmateriaal. (‘) Zie vervolg. vol. 5.282-310. Greg Woolf, Becoming Roman: The Origins of Provincial Civilization in Gallië (Cambridge: Cambridge University Press, 1998) 54-60. Pompey ‘ s humanitas: Cicero, over de Manliaanse wet 42. Degenen die durven te spreken: Opmerking van Q. Varius Geminus, de redenaar en vriend van Augustus, Geciteerd door Seneca de oudere, Controversae 6.8. Constantius: tll 6.3081, lijnen 66-67. Kleine gunsten: Seneca de jongere, op voordelen 4.29.3. Leven als een mens: Suetonius, Nero 31.2. Valentinianus en Gratianus: Ammianus Marcellinus, het latere Romeinse Rijk 27.6.]

een bewerking van het boek Ancient Rome in So Many Words (New York: Hippocrene, 2007) van Christopher Francese.