Earned run average
Het vergelijken van de ERA van een startende werper met de ERA van een aflossende werper kan misleidend zijn, omdat alleen de runs van honklopers die de honken bereikten nadat ze aan slag waren tegen de betreffende werper worden meegeteld. Wanneer een aflossende werper dus bijvoorbeeld ingezet wordt bij een voorsprong van 1 run, met 2 uit en alle honken bezet en vervolgens een honkslag tegen krijgt, waaruit twee runs worden gescored worden deze runs niet meegeteld voor de ERA van de aflossende werper. Wanneer hij de volgende slagman uitgooit zal zijn ERA dus 0.00 bedragen, ondanks het feit dat in zijn halve inning de voorsprong van 1 run is weggegeven.
Daarnaast is het voor aflossende werpers makkelijker om een lage ERA te bewerkstelligen, omdat ze vaak veel minder innings gooien en daardoor veel meer energie in elke worp kunnen leggen.
Bij het vergelijken van de ERA van werpers die actief zijn in verschillende competities dienen ook regels zoals de mogelijkheid om een aangewezen slagman te gebruiken, in ogenschouw genomen te worden. Zo zijn werpers die in de American League gooien in het nadeel ten opzichte van werpers die in de National League gooien, aangezien in de AL sinds 1973 gebruikgemaakt wordt van aangewezen slagmannen (die gemiddeld genomen moeilijker te bestrijden zijn de werper die ook als slagman actief is. Daarbij is het overigens opmerkelijk dat Martinez en Rivera, twee van de werpers met een erg lage ERA grotendeels actief waren in de AL.
Leave a Reply