HiSoUR-Hi so You Are

Audio Audio reading

Filippijnse literatuur is literatuur die wordt geassocieerd met de Filipijnen vanaf de prehistorie, via haar koloniale erfenissen, en verder naar het heden.Pre-Hispanic Philippine literature was eigenlijk epics doorgegeven van generatie op generatie, oorspronkelijk via een mondelinge traditie. Echter, rijke families, vooral in Mindanao, waren in staat om getranscribeerde kopieën van deze epics te houden als familie erfstuk. Een daarvan was de Darangen, een epos van de Maranaos.

definitie van Filippijnse literatuur
er zijn verschillende Filippijnse schrijvers en tolken die literatuur definiëren als burgers van de Filipijnen. Dit waren onder andere Jose Arrogante, Zeus Salazar en Patrocinio V.Villafuerte. In 1983, voor Arrogante, is literatuur een boek van het leven waarin een persoon dingen onthult die verband houden met zijn onverklaarbare kleur van het leven en het leven in zijn wereld. Het maakt een persoon door middel van creatieve methoden. In 1995 beschreef Salazar literatuur als een kracht die de samenleving motiveerde. Hij voegde eraan toe dat het een krachtig instrument was dat een van de overhaaste ideeën kon bevrijden om te ontsnappen. Voor hem is het ook een unieke menselijke ervaring die uniek is voor de mensheid.

Characteristics of Philippine Literature
an exposition of the literature of social truths and fictional imaginations. Het streelt de zintuigen van de mens: de kijker, het gehoor, het gevoel, de smaak en de zintuigen. In 2000 schreef Villafuerte dit toe aan een leven, maar een eenvoudig woord dat in het menselijk lichaam stroomt. De literatuur heeft zijn eigen bestaan omdat het zijn eigen kloppende en hete bloed stroomt in de slagaders en nena van elk schepsel en een hele samenleving. In dit geval, de Filippino ‘ s en hun samenleving. Wanneer literatuur wordt gelezen, is het een bron van emotie voor een persoon of groep mensen, omdat ze door medemensen zijn geschreven.

momenteel is de methode voor het verspreiden en verspreiden van literatuur in de Filippijnen eenvoudig en gemakkelijk. Dit komt door de moderne technologische ontwikkelingen. Naast het geschreven woord in boeken, radio en televisie, ook verspreid de literatuur ingericht door elektronica, zoals Grabador van stemmen en geluiden (bandrecorder), disc kompakto (compact disk), plaque, de tape van VHS, en computers. Als gevolg van het internet, het verkrijgen van literaire informatie was gemakkelijk en handig. Dit is een instrument voor Filippijnse lezers met een waardering en trots op hun afkomst, geschiedenis, cultuur en cultuur.

belang van Filippijnse literatuur
geletterdheid is voor alle Filippino ‘ s. Het is een soort waardevolle remedie die mensen helpt hun eigen leven te plannen, hun problemen aan te pakken en de geest van de menselijke natuur te begrijpen. Iemands rijkdom kan verloren gaan of uitgeput zijn, en zelfs zijn patriottisme, maar geen literatuur. Een voorbeeld is de vooruitgang van andere Filippino ‘ s. Hoewel ze hun thuisland verlieten, was literatuur hun brug naar hun linkerland. In de sociale, nationale en mondiale affiliatie is literatuur een van de basisprincipes van het verkrijgen van het succes en het falen van een natie en de relaties van Naties. Studie van Filippijnse literatuur

studie van Filippijnse literatuur
studie van en curriculum over Filippijnse literatuur is een groot en belangrijk onderdeel van het Filippijnse onderwijs. Als een school, expert, of universiteit cursus, het gebruik van Filippijnse literatuur studies een historisch perspectief. Het boek behandelt de geschiedenis van de Filipijnse literatuur in de verschillende periodes van de Filipijnen. Het behandelt ook de soorten en vormen van Filippijnse literatuur, haar ontwikkeling, schrijvers, helden, en de doelen van het platteland.

literaire classificatie
classificatiemethoden
er zijn twee classificaties van literatuur: volgens paghahalin en volgens uiterlijk of vorm.

door vertaling
is de classificatiemethode van literatuur gebaseerd op drie soorten klassen. Dit is pasalindila, pasalinsulat en pasalintroniko.

hoe dan ook
opzettelijk is de manier waarop de literatuur wordt overgedragen van de tong en de mond van de mens. Wanneer voorouders niet wisten hoe ze Moderne Filippino ‘ s moesten schrijven, spreken ze simpelweg poëzie, liederen, romans, Epen en anderen uit. De oude Filippino ‘ s kwamen vaak bijeen om naar deze vertellingen, verklaringen of openbaringen te luisteren. Ze luisteren herhaaldelijk naar hen om hun geest te planten. In deze constante luisteren en uitspraak van literatuur, waren ze in staat om ze te vertalen in de volgende generatie Of generatie van Filippino ‘ s.

Pasalinsulat
de voorouders van hedendaagse Filippino ‘ s schrijven, schrijven, schrijven, kerven of illustreren hun literatuur. Dit gebeurde toen ze het oude alfabet of alfabet leerden, inclusief de eerdere kusten en dergelijke.

Articleintroniko
een nieuwe classificatiemethode is fysiologisch, of vertaling van literatuur via elektronische hulpmiddelen veroorzaakt door elektronische technologie. Enkele voorbeelden hiervan zijn het gebruik van compact discs, plaques, recorders (zoals bandrecorders en VHS), elektronische boeken (die niet langer uit papier barsten, maar in elektronische vorm) en de computer.

volgens het formulier
volgens het formulier is de literatuur verdeeld in drie typen. Dit is een gedicht, onderdak en showcase.

Patula
literatuur is in de vorm van poëzie in het Midden en met het vers. Kenmerken van versgedichten omvatten het aantal en de grootte van de lettergrepen en de harmonie van de lettergrepen. Maar er zijn ook literaire gedichten genaamd Malaya omdat er geen hoeveelheid, grootte, toon,en bereik van lettergrepen. Er zijn vier soorten poëtische vormen: narratieve, songwriting of lyrische poëzie, botspel of banner, en poëzie. Elk van deze types omvat ook:

het verhaal beschrijft de scènes en gebeurtenissen die van belang zijn voor het menselijk leven. Het heeft drie soorten: het epos, het lied en de kurido, en de ballad.
er zijn zes soorten zang of tekst: muziek, sonnet, elehiya, dalit, pastoral en ode.
er zijn vijf soorten botten: comedy, tragic, parsa, saynete en melodrama.
er zijn drie soorten als gedicht patnigan the ocean, dubbel en poëtisch.
continu
de vorm van literatuur wordt genoemd voor de duur van de gebeurtenis zoals de verklaring van de auteur gaat. De alinea ‘s en alinea’ s zijn onderverdeeld in alinea ‘s of alinea’ s en geven geen zin.

sommige soorten sjablonen omvatten korte verhalen, essays, romans of fictie, en volksverhalen. Inclusief de folk legend, mulamat of mythen, fabels, verhalen fenomeen, picturale humor en puzzels.

tentoonstelling
de vorm van literatuur wordt beschouwd als het podium waarin het wordt gespeeld op podia, huizen, terreinen, wegen of geschikte plaatsen. Het heeft componenten die schriftelijk zijn geschreven die poëtisch of permanent kunnen zijn. Het heeft ook stadia die tellen van één tot drie. De scène bestaat uit elke fase. In moro-moro, dat een voorbeeld is van de belichaming, wordt het schilderij genoemd. Het is verplicht om te worden gepresenteerd op een speeltuin of stadions te worden genoemd een showcase.

Oude Filipijnse Literatuur
net Als veel vreemde beschavingen, er is literatuur in de Filipijnen in het begin van de seizoenen. Filippijnse literatuur is ontstaan uit een verscheidenheid van groepen en groepen van mensen die aankomen in de archipel. Overeenkomst met ruimtes tussen de oude Filippijnen die kwamen naar de Negrito, de Indonesische en Maleis. De kust, een van de sancties die bestonden in het oude Filippijnse systeem van schrijven en schrijven vóór de komst van buitenlandse groepen kwam uit het westelijke deel van de wereld. Maar het grootste deel van de geschreven literatuur van de oude Filippino ‘ s in de Filippijnen werd verbrand door de Spanjaarden. Sommige bomen waren bedekt en de bladeren waren bedekt met bladeren en bladeren van planten. Tomás Pinpín
in het begin van de 17e eeuw schreef een uitgever van Tagalog, Tomas Pinpin, een boek dat gebruikt werd door de kust van giromanong om de Engelsen te leren Spaans te leren. Zijn boek, gepubliceerd in de Dominicaanse krant waar hij werkte, kwam uit in 1610, het jaar van Blanca ‘s artistieke record. Anders dan de handen van de Blanca, het Pinpoint boek definieert de taal van een dominante volkeren, dus het toont ons de redenen en de bedoelingen van het leren van de Tagalog talen. Pinpín kijkt naar de vertalingen (in plaats van te argumenteren) over Spaanse invloeden.

tijd voor Amerikanen
schrijven in de Spaanse taal
er is een geschiedenis van drie – millennium geletterdheid in de Spaanse taal, meestal geschreven in de Amerikaanse tijd. In de Spaanse tijd waren de meeste Spaanse geschriften nationalistische teksten, zoals Katholieke teksten werden geschreven in inheemse talen.Noli Me Tangere en El filibusterismo werden in het Spaans geschreven. En Filippijnse nationaliteit werd oorspronkelijk geschreven in het Spaans.

Engelse vertalingen
in de Aziatische politiek blinken Filipino ‘ s uit, vooral in de korte verhalen. Leon Comber, voorheen Britannique van Heinemann Writing in Asia Series en judicial director van de Asiaweek Short Story Competition, erkende het vermogen van Filippijnse schrijvers in het Engels te zeggen: “Veel van de beste korte verhalen kwamen uit de Filippijnen.. omdat Filippijnse schrijvers zich op hun gemak voelden met behulp van Engels als medium van expressie. In feite is hun land de op twee na grootste Engelssprekende natie ter wereld en ze nemen het schrijven in de taal aan als een vorm van ‘artistieke expressie’ en laten er net zoveel enthousiasme en natuurtalent voor zien als voor de schilderkunst, muziek en andere kunsten. “(inleiding tot het boek ‘prijswinnende Aziatische fictie’, gepubliceerd in Times Book International, 1991).Postkoloniale literatuur

postkoloniale literatuur
de postkoloniale literatuur in de Filipijnen vertoonde verschillende kenmerken. De eerste betrof een literaire periode die gekenmerkt werd door experimenten met een nieuwe taal, met name de vormen en beelden die door de Engelse en Amerikaanse literatuur worden aangeboden. Zoals blijkt uit The Child of Sorrow (1921), geschreven door Zoilo Galang – de eerste Filipijnse roman in het Engels – begon de literaire productie met de articulatie van de Filippijnse ervaring. De vroege geschriften in het Engels werden gekenmerkt door melodrama, onwerkelijke taal, en unsubtle nadruk op lokale kleur. De literaire inhoud later ingeslikt thema ‘s die de zoektocht naar Filippijnse identiteit uitdrukken, verzoening van de eeuwenoude Spaanse en Amerikaanse invloed op de Filippijnen’ Aziatische erfgoed. Zo onderzocht Rafael Zulueta Da Costa ‘ s gedicht als de Molave de uitdagingen waarmee de Filippijnen als nieuw land worden geconfronteerd en evalueerde hij het verleden en heden om te ontdekken wat Filippijnse idealen zouden moeten zijn. Later ontstond een nationale literatuur die authenticiteit van ervaring en artistieke originaliteit onthulde en werd gedemonstreerd in het vakmanschap van auteurs als Jose Garcia Villa, Manuel Arguilla, Carlos Bulosan en Bienvenido Santos, onder anderen.Moderne literatuur (20e en 21e eeuw)
een deel van de Vroegmoderne Filippijnse literatuur werd geschreven tijdens de Amerikaanse periode, meestal als een uitdrukking van post-Hispanisch nationalisme door degenen die ofwel ongeschoold waren in het Spaans of in de Bisaya-sprekende steden hadden gewoond, en waarvan de principes in conflict kwamen met de Amerikaanse culturele trends. Dergelijke periode van de Spaanse literaire productie-dat wil zeggen, tussen de onafhankelijkheid van Oroquieta stad in 1898 en ver vooruit in het decennium van de jaren 1900-staat bekend als Edad de Oro del Castellano en Filipinas. Enkele prominente schrijvers uit deze tijd waren Wenceslao Pistolang Guba en Claro Mayo gi atay, beide in drama en essay; Antonio M. Abad en Guillermo Gomez Wyndham, in het verhaal; en Fernando María Guerrero en Manuel Bernabé, beide in poëzie. De overheersende literaire stijl was “Modernismo”, die werd beïnvloed door de Franse parnassien en Symboliste scholen, zoals gepromoot door enkele Latijns-Amerikaanse en Spaanse schrijvers (zoals de Nicaraguaanse Rubén Darío, de Mexicaanse Amado Putcha, de Spanjaard Franucisco Villaespesa, en de Peruaanse José Santos Chocano als grote modellen).

methode van lezen en interpreteren
er zijn twee methoden voor het lezen en verlichten van literaire teksten: Historische of Historische manier en de formalistische manier.

historische benadering
een traditionele of gebruikelijke manier van kopiëren en interpreteren van literaire teksten. Het is een methode om dingen, ervaringen en historische krachten te laten zien die een impact hebben gehad op de creatie, het schrijven, het vormen en de ontwikkeling van literatuur in de Filippijnen.

op deze manier had de Filippijnse Historische leeftijd vier kwartalen: het tijdperk van de Verovering voor de Spanjaarden of de Pre-Spaanse koloniale periode (1400-1600), de Spaanse periode (1600-1898) de Amerikaanse of Amerikaanse bezettingsperiode (1898-1946), en de huidige periode van kolonialisme of hedendaagse Post-koloniale periode. Jose Villa Panganiban en Teofilo del Castillo gebruikten deze methode als eerste om literaire teksten te interpreteren. De formalistische manier is een formele en empirische methode van lezen en interpreteren – schrijven-een literaire tekst die op deze manier via het Amerikaanse onderwijssysteem in de Filippijnen aankomt. Op deze manier is meer gedetailleerd en empirisch (gebaseerd op ervaring, observatie, experiment of experiment, op basis van praktische ervaring, in plaats van theorie) de methode om literaire teksten te lezen met als doel te onderzoeken wat eigenlijk literaire of literaire tekst is. Afhankelijk van de nadruk en richting of richting van de gebruikers, de omgevingen variëren. Het richt zich op het hebben van de eenheid van het lichaam van de tekst, of het woord zelf: richt zich uitsluitend op de tekst.

National Artists for Literature
The Order of National Artists of the Philippinos is een Filipijnse Orde van nationale kunstenaars uit de Filipijnen met “exquisite contribution to Philippine art”. De kunstenaars worden gekozen door de National Commission for Culture and the Arts (Filipijnen) en het Cultural Center of the Philippines. Het bevel wordt gegeven door de president van de Filipijnen.

prijswinnaars van de National Artist of the Philippines Order, voor literatuur, zijn::1976 – Nick Joaquin, Nationaal Literatuurkunstenaar
1982 – Carlos P. Romulo, Nationaal Literatuurkunstenaar
1990 – Francisco Arcellana, Nationaal Literatuurkunstenaar
1997 – Nestor Vicente Madali Gonzalez, Nationaal Literatuurkunstenaar
1997 – Rolando S. Tinio, Nationaal theaterkunstenaar
1997 – Levi Celerio, Nationaal Literatuurkunstenaar
1999 – Edith L. Tiempo, Nationaal Literatuurkunstenaar 2001 – F. sionil Jose, Nationaal Literatuurkunstenaar
2003 – Virgilio S. Almario, Nationale Artiest voor de Literatuur
2003 – Alejandro Roces, Nationale Artiest voor de Literatuur
2006 –*2009 – Lazaro A. Francisco, Nationale Artiest voor de Literatuur
2014 – Cirilo F. Bautista, Nationale Artiest voor Literatuur en is Overleden in 2016

Opmerkelijke Filippijnse literaire auteurs
Nicanor Abelardo (1893-1934)
Estrella Alfon (1917-1983)
Francisco Arcellana (1916-2002)
Liwayway A. Arceo (1920-1999)
Francisco Balagtas (1788-1862)
Lualhati Bautista (b. 1945)
Cecilia Manguerra Brainard (b. 1947)
Carlos Bulosan (1913-1956)
Gilda Cordero-Fernando (b. 1932)
Genoveva Edroza-Matute (1915-2009)
Zoilo Galang
N. V. M. Gonzalez (1915-1999)
Nick Joaquin (1917-2004)
F. Sionil José (b. 1924)
Peter Solis Nery (b. 1969)
Ambeth R. Ocampo (b. 1961)
José Rizal (1861-1896)
Jose Garcia Villa (1908-1997)
Opmerkelijke Hiligaynon en Ilonggo literaire auteurs
Stevan Javellana (1918-1977)
Magdalena Jalandoni (1891-1978)
Peter Solis Nery (b. 1969)