Hoe beïnvloeden activatoren en onderdrukkers de transcriptie

activatoren en onderdrukkers zijn de twee soorten transcriptiefactoren die betrokken zijn bij de regulatie van genexpressie op transcriptieniveau. De activatoren binden aan de versterkergebieden in DNA en vergemakkelijken de band van de polymerase van RNA aan de promotor. De onderdrukkers binden aan de geluiddempergebieden en verhinderen de band van de polymerase van RNA aan de promotor.

de regulatie van transcriptie is essentieel voor de regulatie van genexpressie in zowel prokaryoten als eukaryoten. De transcriptiefactoren zijn de proteã nen verantwoordelijk voor de verordening van genuitdrukking op het transcriptional niveau. Zij binden aan de elementen van de transcriptiecontrole in DNA. Afhankelijk van de functie, kunnen transcriptiefactoren worden gecategoriseerd als activator of onderdrukkers. De rol van activatoren en onderdrukkers tijdens de transcriptie van zowel eukaryoten als prokaryoten wordt in dit artikel beschreven.

Belangrijke Bestreken Gebieden

1. Wat zijn activatoren en onderdrukkers
– definitie, kenmerken
2. Hoe beïnvloeden activatoren en onderdrukkers transcriptie
– rol van activatoren en onderdrukkers in transcriptie

sleuteltermen: activatoren, versterkers, onderdrukkers, geluiddempers, transcriptie, transcriptiefactoren

Wat zijn activatoren en onderdrukkers

activatoren en onderdrukkers zijn twee soorten transcriptiefactoren die de genexpressie op transcriptieniveau regelen. De transcriptiefactoren zijn trans-acting regelgevende proteã nen, die de tijd, plaats, en de efficiency van transcriptie bepalen. Het werkingsmechanisme van transcriptiefactoren moet de binding van de polymerase van RNA aan de promotoropeenvolging van het gen bevorderen of voorkomen. De polymerase van RNA is het enzym verantwoordelijk voor de synthese van een mRNA molecuul door het codeergebied van een gen te transcriberen. De activatoren vergemakkelijken de band van de polymerase van RNA aan de promotor terwijl de onderdrukkers de band van het enzym aan de promotor verhinderen.

Hoe beïnvloeden activatoren en onderdrukkers de transcriptie

de eiwitten die verantwoordelijk zijn voor de regulatie van genexpressie zijn transcriptiefactoren. De polymerase van RNA zou de promotor van het gen moeten erkennen en aan het voor de initiatie van transcriptie binden. De bindingsplaatsen van de transcriptiefactoren in DNA zijn genoemd geworden cis-regelgevende opeenvolgingen; deze worden stroomopwaarts aan de promotor gevestigd. Op band, vergemakkelijken de transcriptiefactoren of verhinderen de band van de polymerase van RNA aan de promotor.RNA-polymerase zelf bindt in prokaryoten aan het promotorgebied, terwijl transcriptiefactoren de binding van RNA-polymerase aan de promotor in eukaryoten bevorderen. Dit type van transcriptiefactor staat bekend als basale (algemene) transcriptiefactoren.

figuur 1: Activatoren

1. Repressors zijn de transcriptiefactoren die aan de silencergebieden binden, die de transcriptie onderdrukken door de binding van de polymerase van RNA en/of basale transcriptiefactoren aan de promotor te verhinderen.

in het algemeen bevinden de versterker-of geluiddemperregio ‘ s zich ver van de promotorregio. Nochtans, sluiten de basale transcriptiefactoren zich bij de twee gebieden van DNA aan die een lijn vormen. De differentiële genuitdrukking in verschillende soorten weefsels van het lichaam wordt bereikt door de verordening van genuitdrukking op het transcriptional niveau door transcriptiefactoren.

conclusie

activatoren en onderdrukkers zijn de twee soorten transcriptiefactoren die betrokken zijn bij de regulatie van genexpressie op transcriptioneel niveau. De activatoren binden aan de versterkergebieden in DNA en vergemakkelijken de band van de polymerase van RNA aan de promotor. De onderdrukkers binden aan de geluiddempergebieden en verhinderen de band van de polymerase van RNA aan de promotor.

referentie:

1. “transcriptiefactor. Khan Academy, hier beschikbaar.

Figuur Met Dank Aan:

1. “Role of transcription factor in gene expression regulation” door Philippe Hupé-Emmanuel Barillot, Laurence Calzone, Philippe Hupé, Jean-Philippe Vert, Andrei Zinovyev, Computational Systems Biology of Cancer Chapman & Hall / CRC Mathematical & Computational Biology, 2012 (CC BY-SA 3.0) via Commons Wikimedia