Hoe begin ik een gesprek over fysieke grenzen?

Vraag

antwoord

Bedankt voor het schrijven en zo openhartig zijn over uw situatie. Laat me een paar gedachten delen waarvan ik denk dat ze je zullen helpen.

laten we eerst de juiste woordenschat gebruiken voor wat er gaande is. Wat ik daarmee bedoel is dat je uitspraken als “verder dan ik had gewild” en “wat is passend” de ernst van je gedrag verzachten. Als God je veroordeeld heeft over wat je doet, dan is het veel meer dan een persoonlijke voorkeur of kwestie van geschiktheid. Het is zonde. Noem het wat het is, en dan weet je beter hoe je er mee om moet gaan en verder moet gaan. Voorkeuren zijn slechts persoonlijke keuzes die de neiging hebben om weinig moreel of ethisch gewicht aan hen te hebben. Ik heb liever een cheeseburger dan spruitjes, maar ik leef met degene die beschikbaar is als ik honger heb.

ziet u hoe woordenschat een verschil maakt? Je plaatst jezelf, door je eigen keuze, in een seksueel getinte situatie, en op een bepaald moment wil je er niet zijn, maar je bent er, dus leef je ermee. Nu, noem het zonde en je hebt een heel ander paradigma om over na te denken. Als het zonde is voor mij om spruitjes te eten (mijn vrouw zou zeggen dat ik me gedraag zoals het is) dan is het niet langer een kwestie van voorkeur. De spruiten zijn nu absoluut verboden terrein. Als iemand mij een cheeseburger of spruitjes aanbiedt, is de actie duidelijk; de keuze werd gemaakt voordat de twee ooit voor mij werden gezet. De ene is zonde en de andere niet.Dus dit is wat ik je wil vragen: is het slechts je voorkeur om te veranderen, of ben je veroordeeld door Gods Geest, wetende dat de Schrift duidelijke richtlijnen geeft over seksuele intimiteit buiten het huwelijk? Uw antwoord op die vraag zal het verschil maken in uw vermogen om “terug te gaan” en een nieuwe lijn van gedrag te trekken. Als het alleen maar persoonlijke voorkeur is, zal het heel moeilijk zijn om nieuwe grenzen te trekken, omdat ze willekeurig zijn. Maar als wat je voelt goddelijke overtuiging is, dan is er hoop op verandering, en je reactie zou berouw moeten zijn, niet een verandering van voorkeur.

laten we het sin noemen. Als dat het geval is, dan is je reactie duidelijk: berouw. Bekering betekent dat je je zonde belijdt aan God, Zijn vergeving vraagt en ontvangt, en, gesterkt door Zijn Geest, je geest en gedrag verandert in dat wat God eert en Hem heerlijkheid brengt. Het bekijken van uw situatie op deze manier geeft u de meeste hoop op verandering die blijft hangen. Het noemen van wat het is ook van invloed op hoe je het aan te pakken met je vriend. Hij zou kunnen proberen om je om te praten uit een “voorkeur”, maar als hij een serieuze Christen is zal hij meer kans om het gewicht van uw beslissing te begrijpen als het is gebaseerd op goddelijke overtuiging.

wat betreft hoe u dit met uw vriend moet aanpakken, moet u hem benaderen met dezelfde genade die God u ermee benaderde, maar met een sterke vastberadenheid over uw overtuiging. Meer dan waarschijnlijk had hij dezelfde veroordelingen, maar heeft er niet naar gehandeld. Maar onthoud, je bent verantwoordelijk voor je zonde, je daden, niet de zijne. En dat is precies wat je moet zeggen — dat God je veroordeeld heeft over je gedrag en dat het veranderd is (niet in het proces van veranderen, maar veranderd — dat is berouw). Hij moet begrijpen dat dit niet een oordeel is over hoe je over hem denkt, en dat, in feite, de intimiteit die je gedeeld hebt aangenaam is geweest — je bent menselijk en God maakte het voor plezier — maar dat je gaat wachten op de bijbelse context — het huwelijk.

hier is het cruciale deel voor u. Uw zorg en verlangen om te reageren op Gods hart op dit probleem moet uw hoogste doel-hoger dan uw bezorgdheid over de reactie van je vriendje en hoger dan uw bezorgdheid over de toekomst van deze relatie. Als je wacht om te zien wat zijn reactie is om te beslissen of je hiermee doorgaat, kun je jezelf voorbereiden op een mislukking. Ja, het kan pijnlijk zijn en ja, het kan moeilijk zijn, maar dat is OK. Het is juist, en dat is wat telt.

op praktisch niveau, nu u weet wat uw nieuwe standaarden zijn, doe niets dat u in de richting van het verlagen van deze standaarden beweegt. Als je het huis niet wilt afbranden, bouw dan geen kampvuur in de woonkamer. Als je de grens van fysieke intimiteit niet wilt overschrijden, wees dan niet alleen met elkaar zonder enige verantwoordelijkheid van iemand. Dat is gewoon gezond verstand. Je kunt een privé gesprek hebben of samen bidden in het licht van anderen, dus waarom moet je alleen zijn? Je moet je relatie ‘openbaar maken’, letterlijk, zodat je verantwoording hebt voor je tijd samen-niet meer rondhangen in de schaduw, oké?

het maakt niet uit hoe je vriendje reageert, dit is het beste wat je kunt doen voor je relatie. Als hij je oprechte overtuiging niet respecteert of respecteert, is dat een rode vlag over hoe hij op dezelfde manier op je zou reageren in het huwelijk. Als hij opstapt en het juiste doet, zal je relatie worden versterkt, je zult hem des te meer liefhebben en God zal de glorie krijgen.

zegeningen,

JOHN THOMAS