hoe kunt u uw angst voor zwemmen overwinnen

“mensen willen leren zwemmen en tegelijkertijd één voet op de grond houden.”- Marcel Proust

Ik geef les in zwemmen aan nerveuze volwassenen. Sommige van mijn pupillen zijn zo nerveus dat je zou kunnen zeggen dat ze een vorm van aquafobie hebben. Een vrouw die ik leerde was zo bang voor water op haar gezicht dat toen ze haar douche geïnstalleerd had, ze het zo had aangebracht dat het water van de zijkant kwam en niet boven haar hoofd. Ze is nu, na een paar batches van wekelijkse lessen, zwemmen op haar voorkant en op haar rug, en is het leren front crawl. Ze zwemt met haar gezicht in het water en leert om te draaien van haar voorkant naar haar rug. We zijn nog niet naar een zwembad met diep water geweest, maar we zullen binnenkort en dan zal ik haar aanmoedigen en helpen om in het diepe te springen, want het is zo leuk. Ze vertelde me dat toen ze onlangs met haar dochter en kleinkinderen ging zwemmen, haar dochter zo ontroerd was om haar te zien zwemmen dat ze huilde. Ze is net 70 geworden. Ze is nog aan het leren, maar ze is een natuurlijke zwemmer en ze ontwikkelt een elegante en sierlijke stijl.

ik heb mensen van alle leeftijden en uit alle lagen van de bevolking onderwezen. Mijn oudste leerling was een 87-jarige vrouw die ook blind was. Ze zei dat ze altijd al wilde leren zwemmen, maar dat ze er nooit aan toe was gekomen. Aan het einde van een les heb ik haar door een hoepel laten zwemmen die in het water drijft. Het was een prachtig moment.

veel mensen die ik les geef hebben een soort traumatische ervaring in het water gehad: een man verdronk bijna als kind tijdens een zwemles onder slecht toezicht; een ander vertelde me dat hij als kind over een brug was gehangen en de angst is bij hem gebleven. Mensen zijn vaak beschaamd, zelfs beschaamd, van het feit dat ze niet kunnen zwemmen, en veel niet-zwemmers zijn terughoudend om het toe te geven.

er is mij eerder gevraagd of er stadia zijn die leerlingen doorlopen wanneer ze leren zwemmen. Nou, ja, die zijn er, maar ze hoeven niet allemaal in dezelfde volgorde door te gaan. Naast de traditionele zwemtraining ben ik ook getraind in de Shaw methode van zwemles, die gebaseerd is op de Alexandertechniek en speciaal ontwikkeld is voor volwassenen, maar het zijn de vele verschillende mensen die ik nu heb geleerd om te zwemmen, die mij op hun beurt het meest hebben geleerd.

nieuwe zwemmers vertellen me vaak dat ze hun gezicht niet in het water kunnen leggen, maar niemand heeft hier ooit een probleem mee als het op de les aankomt. Tot nu toe heb ik niemand gehad die het niet binnen vijf minuten kon doen. Er zijn eenvoudige technieken die ik gebruik om deze angst te overwinnen en ze lijken altijd te werken.

zodra u uw gezicht in het water kunt zetten, kunt u drijven. Min of meer iedereen drijft. Af en toe kom je iemand tegen die minder drijvend is dan de meeste, maar dit betekent gewoon dat ze een beetje meer voortstuwing nodig hebben om daadwerkelijk te zwemmen of ze kunnen een beetje lager naar beneden drijven – meer onder het oppervlak – dan de meeste. Angst en spanning betekenen echter dat mensen zich stijf houden en, door hun hoofd of schouders te buigen, ze onbedoeld hun voeten naar de bodem van het zwembad duwen.

wanneer we bang zijn, is de natuurlijke reactie om de benen onder het lichaam omhoog te trekken – om op te krullen in een foetale positie. Dit is niet bevorderlijk voor zwemmen. Dus het eerste wat ik doe is om de persoon plat op het water te laten liggen met hun gezicht erin en om me hen zachtjes mee te laten trekken, met hun handen vast.

de grootste angst voor veel mensen is hun voeten van de bodem halen als ze niets hebben om aan vast te houden. Een vrouw beschreef het als een “angst voor gaten” – zoals wanneer je van het perron naar de trein stapt. Een ander zei dat het was als het moment dat je in slaap valt en het gevoel van vallende eikels je wakker. Loslaten is het moeilijkste deel om te onderwijzen omdat er zoveel van in de geest zit. Veel mensen zijn in orde zolang ze mijn handen kunnen vasthouden, maar zodra ze proberen los te laten, begint er paniek te ontstaan en – ook al voel ik het zelf niet – kan ik zien dat het een echte, diepgewortelde angst is.

het leren zwemmen heeft me zoveel geleerd over angst zelf. Angst houdt ons veilig, maar het verhindert ons ook om vooruit te gaan. Als je bang bent en het water probeert vast te houden, kun je niet zwemmen. Alleen door los te laten en erop te vertrouwen dat het water je omhoog houdt, kun je leren zwemmen. Dit is veel belangrijker dan techniek, maar het kost tijd.

af en toe heb ik een volwassen leerling die niet heeft geleerd om te zwemmen alleen vanwege omstandigheden. Een vrouw die ik les gaf groeide op in een oorlogsgebied – er was geen tijd om te zwemmen. Ze was niet bang voor het water, ze had het alleen nooit geleerd. Ze was het zwemmen lengtes van het zwembad gemakkelijk na slechts een paar lessen omdat ze geen angst had en het proces was eenvoudig.

soms lijken de in het water geleerde lessen zich te vertalen in het echte leven. Een man die een totaal niet-zwemmer was voordat hij naar me toe kwam vertelde me dat, toen hij eenmaal zijn angst voor water overwon en leerde zwemmen, hij ontdekte dat hij niet langer bang was voor honden.

bij mensen zijn en hen helpen de angst te overwinnen die zij hun hele leven hebben gehad, is een lonende en nederige ervaring. Voor mij is het water een geruststellende en veilige omgeving, maar voor veel van de mensen die ik werk met het water is een bron van angst en paniek. Ik ben vol bewondering voor hun moed en vastberadenheid. Ik voel me bevoorrecht om toe te kijken hoe ze zichzelf bevrijden.