hoe verschilt Gasvloeistofchromatografie van Gasvloeistofchromatografie?

gaschromatografie is een veelzijdige techniek die wordt gebruikt voor de scheiding en identificatie van vluchtige verbindingen van vloeibare mengsels en gassen. Het onderscheid tussen gas Solid chromatography (GSC) en Gas Liquid chromatography (GLC) wordt vaak niet duidelijk begrepen. Het doel van dit artikel is de verschillen tussen de twee technieken te verduidelijken.

het basisprincipe van gaschromatografiescheidingen is de resolutie van de monsterbestanddelen door ze te verdelen tussen de mobiele gasfase en de stationaire fase binnen de GC-kolom. Gebaseerd op fysisch-chemische interacties worden de samenstellingen selectief binnen de kolom bewaard en worden achtereenvolgens over een periode, afhankelijk van de bedrijfsomstandigheden, geëlueerd.

vaste gaschromatografie

de stationaire fase, bestaande uit een actief vast adsorberend poeder, wordt in een open buis gevuld. De actieve vaste ondersteuning biedt een adsorberend oppervlak waarop selectieve adsorptie en desorptie van de vluchtige componenten plaatsvindt. Over het algemeen zijn de verpakte kolommen tot 10 m lang met interne diameters variërend van 2-4mm..

conventionele kolommen zijn verpakt met poreuze polymeren of materialen zoals actieve kool, moleculaire zeven, siliciumdioxide en aluminiumpoeder, enz.

Gasvloeistofchromatografie

Gasvloeistofchromatografie wordt vaak synoniem gaschromatografie (GC) genoemd. In deze techniek wordt een niet-vluchtige vloeistof gecoat als een dunne laag op een poedervormige inactieve vaste steun of op de binnenwand van de capillaire buizen. De dunne vloeibare film dient om de monstercomponenten tussen de vloeibare film en het draaggas te verdelen. De inerte ondersteuning dient om het oppervlak van de vloeibare film te vergroten voor een grotere interactie met monstercomponenten.

in open tubulaire chromatografie is er geen verpakking in de buis, maar de wanden van de buis zijn bedekt met een dunne laag van de vloeistof of de wand is bedekt met de inerte vaste drager waarop de vloeibare film is aangebracht. Het is mogelijk om een betere resolutie en kortere looptijden en lagere concentraties te bereiken in vergelijking met verpakte kolommen.

capillaire kolommen variëren in lengte van ongeveer 30 m van 100 meter met inwendige diameters van ongeveer 0,1 mm-0,53 mm.

de gebruikte vaste dragers omvatten materialen zoals diatomeeënaarde, verbrijzelde vuurtorens, glaspoeder, Teflon in poedervorm, roetzwart,enz. De toegepaste vloeibare fasen hebben over het algemeen lage vluchtigheid en hoge ontbindingstemperaturen. Enkele typische voorbeelden zijn dimethyl silicone, polyethyleenglycol, diethyleenglycolsuccinaat (DEGS), 50% fenyl methyl silicone, enz.

GLC heeft verschillende voordelen ten opzichte van GSC:

• brede waaier van vloeibare coatings bieden een grote waaier van scheidingen
• Bieden Grote concentratiebereiken te evalueren
• goede resolutie tussen pieken in kortere analysetijd.

GSC kan echter bij hogere temperaturen worden gebruikt vanwege beperkingen van de vluchtigheid en instabiliteit van vloeibare coatings bij hogere temperaturen. GSC wordt vaker gebruikt voor analyse van gassen die geen actieve functionele groepen hebben die met de adsorberende oppervlakte in wisselwerking staan.