Inleiding

het is een kwestie van geschiedenis dat, aan of nabij het begin van wat sindsdien bekend is geworden als het christelijke tijdperk, de Man Jezus, toegenaamd de Christus, werd geboren in Bethlehem van Judea.a De voornaamste gegevens met betrekking tot zijn geboorte, leven en dood zijn zo goed geattesteerd dat zij redelijkerwijze onbetwistbaar zijn; het zijn feiten van verslag en worden door de beschaafde wereld als in wezen authentiek aanvaard. Waar, er zijn verschillen van aftrek gebaseerd op vermeende discrepanties in de administratie van het verleden met betrekking tot indirecte details; maar zulke verschillen zijn van strikt ondergeschikt belang, want geen van hen, noch alle tezamen, wierp een schaduw van rationele twijfel over de historiciteit van het aardse bestaan van de man die in de literatuur bekend staat als Jezus van Nazaret.

ten aanzien van wie en wat hij was, zijn er meningsverschillen van ernstig moment die de meningen van de mensen verdelen; en deze divergentie van opvatting en geloof is het meest uitgesproken over die zaken waaraan het grootste belang hecht. De plechtige getuigenissen van miljoenen doden en miljoenen levenden verenigen zich in het verkondigen van hem als goddelijk, de Zoon van de levende God, de Verlosser en Verlosser van het menselijk ras, de eeuwige rechter van de zielen der mensen, de uitverkorene en gezalfde van de Vader—kortom, de Christus. Anderen zijn er die zijn goddelijkheid ontkennen terwijl zij de transcendente kwaliteiten van zijn ongeëvenaarde, onbereikbare mannelijkheid verheerlijken.

voor de student van de geschiedenis staat deze Man onder de mensen op de eerste plaats, en alleen, als een leidende persoonlijkheid in de vooruitgang van de wereld. De mensheid heeft nooit een leider voortgebracht om met hem te rangschikken. Hij wordt uitsluitend beschouwd als een historisch personage en is uniek. Beoordeeld naar de standaard van menselijke waardering, is Jezus van Nazaret de Allerhoogste onder de mensen vanwege de uitmuntendheid van zijn persoonlijke karakter, de eenvoud, schoonheid en echte waarde van zijn voorschriften, en de invloed van zijn voorbeeld en leerstellingen in de vooruitgang van het ras. Aan deze onderscheidende kenmerken van het overtreffen van grootheid voegt de vrome christelijke ziel een attribuut toe dat de som van alle anderen ver overstijgt—de goddelijkheid van Christus ‘ oorsprong en de eeuwige realiteit van zijn status als Heer en God.Zowel Christen als ongelovige erkennen zijn suprematie als mens, en respecteren de baanbrekende betekenis van zijn geboorte. Christus werd geboren in de meridiaan van de tijd;b en zijn leven op aarde markeerde meteen het hoogtepunt van het verleden en de inauguratie van een tijdperk dat onderscheidend is in menselijke hoop, inspanning en prestatie. Zijn komst bepaalde een nieuwe orde in de berekening van de jaren; en met gemeenschappelijke instemming zijn de Centuriën die zijn geboorte voorafgingen, terug geteld van de cruciale gebeurtenis en dienovereenkomstig aangewezen. De opkomst en ondergang van dynastieën, de geboorte en ontbinding van naties, de cycli van de geschiedenis als oorlog en vrede, net als naar voorspoed en tegenspoed, als voor de gezondheid en de pest, de seizoenen van overvloed en honger, de vreselijke gebeurtenissen van de aardbeving en de storm, de triomfen van de uitvinding en ontdekking, de tijdperken van de man de ontwikkeling van de goddelijkheid en de lange periodes van zijn slinkende in ongeloof—alle gebeurtenissen die te maken hebben met geschiedenis—zijn opgetekend door de Christenheid door verwijzing naar het jaar voor of na de geboorte van Jezus Christus.

zijn aardse leven besloeg een periode van drieëndertig jaar; en van deze maar drie werden door hem doorgebracht als een erkend leraar die openlijk bezig was met de activiteiten van openbaar ambt. Hij werd tot een gewelddadige dood gebracht voordat hij had bereikt wat wij nu beschouwen als de leeftijd van mannelijkheid ‘ s prime. Als individu was hij persoonlijk bij slechts weinigen bekend; en zijn faam als wereldfiguur werd pas na zijn dood algemeen.

kort verslag van enkele van zijn woorden en werken is bewaard gebleven voor ons; en dit verslag, hoe fragmentarisch en onvolledig ook, wordt terecht beschouwd als ‘ s werelds grootste schat. De vroegste en meest uitgebreide geschiedenis van zijn sterfelijke bestaan wordt belichaamd in de compilatie van geschriften die bekend staan als het Nieuwe Testament; seculiere historici van zijn tijd zeggen inderdaad weinig over hem. Weinig en kort als de toespelingen op Hem gemaakt door niet-schriftuurlijke schrijvers in de periode onmiddellijk na die van zijn bediening, genoeg wordt gevonden om het Heilige verslag over de actualiteit en de periode van Christus ‘ aardse bestaan te bevestigen.

geen adequate biografie over Jezus als jongen en Man is of kan worden geschreven, om de voldoende reden dat een volheid van gegevens ontbreekt. Niettemin heeft de mens nooit geleefd van wie meer is gezegd en gezongen, niemand aan wie een groter deel van de wereldliteratuur is gewijd. Hij wordt geprezen door Christenen, Moslims en joden, door sceptici en ongelovigen, door ‘ s werelds grootste dichters, filosofen, staatslieden, wetenschappers en historici. Zelfs de profane zondaar in de vuile heiligschennis van zijn eed prijst de goddelijke suprematie van Hem wiens naam hij ontheiligt.Het doel van deze verhandeling is om het leven en de missie van Jezus als de Christus te beschouwen. In deze onderneming moeten wij ons laten leiden door het licht van zowel de oude als de moderne geschriften; en aldus geleid zullen wij, zelfs in de vroege stadia van onze Loop, ontdekken dat het woord van God, zoals geopenbaard in de laatste dagen effectief is in het verlichten en duidelijk maken van de Heilige Schrift van de oude tijden, en dit, in vele zaken van het grootste belang.c

in plaats van onze studie te beginnen met de aardse geboorte van het Heilige kind van Bethlehem, zullen we kijken naar de rol die de Eerstgeborene zoon van God heeft gespeeld in de oerraden van de hemel, op het moment dat hij werd gekozen en gewijd om de Verlosser te zijn van het ongeboren ras van stervelingen, de Verlosser van een wereld die toen in haar ontwikkelingsstadia was. Wij moeten hem bestuderen als de Schepper van de wereld, als het Woord van kracht, door wie de doeleinden van de eeuwige Vader werden verwezenlijkt bij de voorbereiding van de aarde op de verblijfplaats van zijn ontelbare geest-kinderen gedurende de vastgestelde periode van hun proeftijd als sterveling. Jezus Christus was en is Jehovah, de God van Adam en Noach, de God van Abraham, Isaak en Jakob, de God van Israël, de God op wiens naam de profeten van de eeuwen hebben gesproken, de God van alle volken, en hij die nog op aarde zal regeren als Koning der Koningen en Heer der heren.Zijn wonderbaarlijke doch natuurlijke geboorte, zijn Onbevlekt leven in het vlees, en zijn vrijwillige dood als een gewijd offer voor de zonden van de mensheid, zullen onze eerbiedige aandacht opeisen; evenals zijn verlossende dienst in de wereld van de onstoffelijke geesten; zijn letterlijke opstanding van de lichamelijke dood naar onsterfelijkheid; zijn verscheidene verschijningen aan de mensen en zijn voortdurende bediening als de opgestane Heer op beide continenten; het herstel van zijn kerk door zijn persoonlijke aanwezigheid en die van de eeuwige Vader in de laatste dagen; en zijn komst naar zijn tempel in de huidige dispensatie. Al deze ontwikkelingen in de bediening van de Christus behoren reeds tot het verleden. Onze voorgestelde koers van onderzoek zal nog verder leiden, naar de toekomst waarover het woord van goddelijke openbaring is vastgelegd. We zullen de omstandigheden in overweging nemen die de terugkeer van de Heer in macht en heerlijkheid mogelijk maken om de heerschappij van het koninkrijk des hemels op aarde in te luiden en het voorspelde Millennium van vrede en gerechtigheid in te luiden. En toch zullen wij hem volgen, door het post-duizendjarige conflict tussen de krachten van de hemel en de krachten van de hel, tot de voltooiing van zijn overwinning op Satan, zonde en dood, wanneer hij de verheerlijkte aarde en haar geheiligde heerscharen, vlekkeloos en celestialiseerd, aan de Vader zal aanbieden.De Kerk van Jezus Christus van de Heiligen der Laatste Dagen bevestigt haar bezit van goddelijk gezag voor het gebruik van de heilige naam, Jezus Christus, als essentieel onderdeel van haar onderscheidende benaming. Met het oog op deze verheven bewering is het van belang te onderzoeken welke bijzondere of bijzondere boodschap de kerk aan de wereld moet geven over de Verlosser en Verlosser van het ras, en wat zij te zeggen heeft ter rechtvaardiging van haar plechtige bevestiging, of ter rechtvaardiging van haar exclusieve naam en titel. Als we verder gaan met onze studie, zullen we ontdekken dat onder de specifieke leringen van de kerk met betrekking tot de Christus zijn deze:

(1) de eenheid en continuïteit van zijn missie in alle tijdperken—dit impliceert noodzakelijkerwijs de waarheid van zijn preexistentie en voorordinatie. (2) het feit van zijn antemortale godschap. (3) de actualiteit van zijn geboorte in het vlees als de natuurlijke kwestie van goddelijke en sterfelijke afstamming. (4) de werkelijkheid van zijn dood en fysieke opstanding, waardoor de macht van de dood uiteindelijk zal worden overwonnen. (5) de letterlijkheid van de verzoening die door hem tot stand is gebracht, met inbegrip van het absolute vereiste van individuele naleving van de wetten en verordeningen van zijn evangelie als het middel waarmee verlossing kan worden bereikt. (6) het herstel van zijn priesterschap en het herstel van zijn kerk in het huidige tijdperk, dat waarlijk de bedeling is van de volheid der tijden. (7) de zekerheid van zijn terugkeer naar de aarde in de nabije toekomst, met macht en grote heerlijkheid, om persoonlijk en lichamelijk aanwezig te regeren als Heer en Koning.