Islam and the Nature of the Universe
(Ar-Ra ‘ d 13:2)
de laatste van de Abrahamitische religies, na het jodendom en het Christendom, Islam beschouwt de schepping van het universum als het ultieme bewijs van het bestaan van een schepper die “is die dimensie die andere dimensies mogelijk maakt; hij geeft betekenis en leven aan alles” (Rahman) volgens de leringen van de Islam, Allah (God) is de enige god, de absolute Schepper van het universum, zijn componenten en zijn wetten. Allah is het begin en het einde van alle dingen, en dit is de basis voor de leringen van de Islam.De Koran is het woord van Allah zoals doorgegeven aan Moslims door de Profeet Mohammed (vrede zij met hem) en het bestaan van slechts één versie van de Koran (er zijn geen verschillen tussen twee kopieën) getuigt van de eerbied waarin moslims het houden. Voor moslims biedt de Koran, die het woord van Allah bevat, onweerlegbaar bewijs van zijn bestaan. Samen met de Koran biedt de natuur een andere bron voor het bewijs van Allah ‘ s bestaan. Deze intieme relatie tussen de Koran en de natuur wordt getoond in de zin ayat, die verwijst naar tekenen van Allah ‘ s bestaan in de natuur en ook verwijst naar de verzen in de Koran.
de schepping
in de Islam, de wereld zoals de mens die kent, begint en eindigt met Allah. In tegenstelling tot het christendom en het jodendom wordt het scheppingsproces niet in detail beschreven, maar aangeduid als een startpunt voor Allah ‘ s macht. Het scheppingsverhaal in de Islam wordt in de Koran beschreven als de schepping van het universum door Allah ‘ s wil met een enkel gebod: “wees!”Verschillende verzen in de Koran benadrukken Allah’ s kracht van de schepping: (Al-Baqarah 2:117) En, (Aal `Imran 3:47).Op deze manier schiep Allah de hemelen en de aarde, de zon en de maan en de rest van het heelal. Hij schiep de planten en de dieren, en plaatste ze op aarde, en hij verordende hen de wetten waardoor de natuurlijke orde van de gehele schepping functioneert. Het universum is een onafhankelijke entiteit, het bestaat volgens deze wetten en vereist geen (goddelijke) interventie, maar het kan “zijn eigen bestaan niet garanderen en het kan zichzelf niet verklaren” (Rahman). In de Islam wordt dit op zichzelf beschouwd als sluitend bewijs van Allah ‘ s bestaan. De wetten geplaatst door Allah houden rekening met alle natuurlijke verschijnselen en bieden verder bewijs voor Allah ‘ s grootheid, die de Koran in detail beschrijft. (Al-An ‘ am 6: 96). Natuurlijke wet, zoals verordend door Allah, “weerspiegelt en kwesties van de orde die bestaat in het Goddelijke rijk” (Nasr) waar Allah bestaat.
mens & Natuur
de mens is geschapen uit klei en maakt dus deel uit van de natuur, niet los daarvan. Deze relatie met de natuur materialiseert in het islamitische leven op verschillende manieren, de meest significante en voor de hand liggende is de dood. Moslimbegraafplaatsen vereisen dat het lijk wordt gewassen, alle voorwerpen worden verwijderd en binnen drie dagen in de grond worden geplaatst—voor een gemakkelijkere terugkeer naar de aarde waar het vandaan kwam.Binnen Allah ‘ s universum kreeg de mens een speciale plaats. In de islamitische leer, in tegenstelling tot die van het christendom, werd de mens niet naar Gods beeld gemaakt. Integendeel, Allah onderscheidde de mens van zijn andere creaties door het ademen van zijn eigen geest in de mens. Deze voorkeursbehandeling van Gods schepping gaf de mens twee privileges die niet beschikbaar waren voor de rest van de schepping: (1) keuzevrijheid en (2) gespecialiseerde kennis of “creatieve kennis” (Rahman).
Vrijheid van keuze geeft de mens de mogelijkheid om te beslissen of hij al dan niet Allah aanbidt en zijn wil volgt. Het universum, zoals eerder beschreven, wordt beheerst door de wetten verordend voor het door Allah, en is daarom in onderwerping aan Allah sinds zijn schepping. De mens kreeg echter de mogelijkheid om de aanwezigheid van een schepper te denken, te rationaliseren en te beargumenteren, en dan te beslissen of hij zich aan hem zou onderwerpen of niet.
een Open uitnodiging tot kennis en leren
creatieve kennis werd voor het eerst getoond—volgens de leer van de Islam—toen, nadat de engelen Allah vroegen waarom hij de mens in de vorm van Adam had geschapen, Allah de engelen en Adam uitdaagde objecten te benoemen. De engelen waren niet in staat om namen te geven aan dingen, terwijl Adam kon, waardoor hij superioriteit over degenen die hij had genoemd en het aantonen van de macht van zijn Schepper.Als onderdeel van het voorrecht van de mens nodigt de Islam, door middel van de Koran, de mens uit om de wetten van de natuur te ontdekken en de manieren waarop het universum bestaat. Er is geen bedreiging voor Allah ‘ s suprematie op deze manier, want als Allah wil dat iets een mysterie blijft (zoals hijzelf) dan heeft de mens geen mogelijkheid om te ontdekken wat Allah verkiest om verborgen te blijven. Integendeel, wanneer de mens voor zichzelf ziet in welke mate het universum zorgvuldig is gepland en voorzien, wordt de oneindige wijsheid van Allah duidelijk. De mens wordt uitgenodigd om de wereld om hem heen te ondervragen, te ontdekken, te verkennen en te manipuleren en te gebruiken voor zijn voordeel.
er zijn drie soorten leren aangemoedigd in de Islam, die allemaal onvermijdelijk zullen (Of zouden moeten) leiden tot erkenning en erkenning van Allah ‘ s macht. Deze zijn: (1) de ontdekking van de natuur, haar wetten, en hoe ze kan worden gebruikt ten behoeve van de mensheid; (2) de exploratie van de geschiedenis en de geografie van de fysieke wereld en haar volkeren; en (3) kennis van zichzelf (Rahman).
deze aanmoediging om te leren en te ontdekken heeft geleid tot een wildgroei van Arabische geleerden op het gebied van de natuurwetenschappen en wiskunde. In de islamitische filosofie moet men altijd kennis zoeken, zowel van binnen als van buiten, omdat kennis het pad verlicht waarop men moet reizen. Onwetendheid is een ongunstige staat van zijn, als het proces PF erkennen van het bestaan en de macht van Allah is een van verlichting door het weten.”De natuur bestaat voor de mens om te exploiteren voor zijn eigen doeleinden, terwijl het doel van de mens zelf niets anders is dan God te dienen, Hem dankbaar te zijn en hem alleen te aanbidden” (Rahman). De Islam suggereert dat de natuur is gecreëerd door Allah speciaal voor het gebruik van de mensheid en dus moet worden erkend en gerespecteerd als een geschenk waarvoor de mens dankbaar moet zijn. Er zijn drie redenen voor de schepping: (1)” om te dienen als een verzameling van tekenen, of ayat, van de kracht en goedheid van Allah”; (2)” om Allah te dienen en onderdanig te zijn aan Gods wil”; en (3)” Voor het gebruik van mensen ” (Timm).
de natuurwet in de Islam is gebaseerd op de wetten die Allah schiep voor de natuur, die zoals eerder vermeld, de wetten van Allah ‘ s Goddelijke rijk weerspiegelden. Van de mens wordt verwacht dat hij de wil van Allah ontdekt en volgt, omdat “de Islam suggereert dat het ontdekken van de waarheid, het leren van de waarheid en het geloven in de waarheid allemaal mogelijk zijn” (Ezzati).
Allah schiep het universum, schonk de mens een bevoorrechte positie in het universum en liet de wereld functioneren volgens de wetten die hij voor het universum had verordend. Allah observeert hoe mensen omgaan met de overvloed die hij hen heeft gegeven, en het universum is toegestaan om te bestaan, met weinig interventie, voor een bepaalde lengte van de tijd. Aan het einde van deze tijd, na Voortekenen van het einde van de wereld zoals wij die kennen, wordt de mensheid voor Allah gebracht voor de Dag des Oordeels. Islam ‘s eschatologie plaatst Allah’ s rol als de rechter van de mensheid als de vooruitgang van zijn rol als Schepper van de mensheid, en de mens zal worden gestraft of beloond voor zijn daden in Allah ‘ s universum.De Islam is een natuurlijke religie, in die zin dat haar leer pleit voor het gebruik van de natuur ten behoeve van de mens, samen met het behoud van het universum dat Allah in de bewaring van de mensheid heeft geplaatst.
Leave a Reply