Jeffrey Sachs over het behalen van de Sustainable Development Goals- 'we hebben een overwinning van ideeën nodig'

het is misschien wel de meest ambitieuze agenda die de Verenigde Naties tot nu toe hebben vastgesteld: de wereld waarin we leven tegen 2030 transformeren. Maar meer dan een jaar nadat de VN de Sustainable Development Goals (SDG ‘ s) heeft aangekondigd, kunnen de lidstaten deze gebruiken bij het uitstippelen van hun binnenlands beleid?

de SDG ‘ s – bestaande uit 17 doelstellingen, streefcijfers en indicatoren-variëren van het uitroeien van armoede en het beëindigen van honger tot het waarborgen van gelijkheid in het onderwijs. Zij volgen de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling (MDG ‘ s), die in 2001 werden vastgesteld en eind 2015 afliepen.Jeffrey Sachs is een van ‘ s werelds toonaangevende experts op het gebied van economische ontwikkeling, mondiale macro-economie en armoedebestrijding. Hij bekleedt de positie van speciaal adviseur van de Secretaris-Generaal van de Verenigde Naties over de duurzame ontwikkelingsdoelstellingen en adviseerde eerder zowel Ban Ki-moon als Kofi Annan over de MDG ‘ s.

de weg naar succes bij het bereiken van de SDG ‘ s belooft een uitdaging te zijn. We nodigden vijf geleerden uit de hele wereld uit om Sachs hun vragen te stellen over hoe we daar zouden kunnen komen.NIAZ Asadullah, Universiteit van Malaya: terwijl de Millenium Development Goals een succesvolle anti-armoede beweging produceerden, bleek onze zoektocht naar silver-bullet oplossingen, zoals micro-krediet, zinloos. Vooruitblikkend, welke vindt u belangrijker om de wereldwijde armoede tegen 2030 te beëindigen: innovatieve en schaalbare armoedeprogramma ‘ s of inclusieve groei?

beide. Succes bij het beëindigen van armoede omvat zowel brede economische groei als gerichte maatregelen op het gebied van gezondheid, onderwijs, infrastructuur en sociale ondersteuning (voor gehandicapten, behoeftigen, kwetsbare groepen en ouderen).

groei is belangrijk voor het scheppen van banen, vaardigheden, exportopbrengsten en nationaal inkomen in het algemeen. Doelgerichte interventies zijn belangrijk om universele toegang tot sociale diensten te waarborgen en middelen te verschaffen aan degenen die zichzelf niet kunnen redden.In beide gevallen zullen we innovatie nodig hebben – en de mogelijkheid daartoe hebben – omdat we profiteren van de wereldwijde revolutie in de informatietechnologie, die de productiviteit in de hele economie zal verhogen.

sommige van de succesverhalen van de millenniumdoelstellingen voor ontwikkeling hebben betrekking op landen die niet over de rechtsstaat beschikken en die slechts een klein percentage van het BBP aan gezondheidszorg en onderwijs besteden. Met de opname van goed bestuur, kwaliteit van het onderwijs en vaardigheden als SDG-doelstellingen, hoe optimistisch bent u over het bereiken van de nieuwe doelstellingen in mijn regio, Zuid-Azië, tegen 2030?

Zuid-Azië heeft het potentieel voor snelle groei en voor het inzetten van inkomens voor gezondheidszorg, onderwijs, infrastructuur en beroepsvaardigheden. Om dit te bereiken moeten de Zuid-Aziatische landen hun inspanningen voor vrede opvoeren, aangezien de afleiding van oorlog en militaire uitgaven, om nog maar te zwijgen van terrorisme, energie en inkomsten aftakelen. Door samenwerking zou Zuid-Azië een centrum kunnen worden van geavanceerde informatietechnologieën, e-governance en hernieuwbare energie.

Harini Amarasuriya, Open Universiteit van Sri Lanka: ik ben steeds cynischer over de effectiviteit van universele doelen en doelen (zoals de SDG ‘ s) in het maken van een verschil in het leven van mensen. Mijn eigen land, Sri Lanka, wordt regelmatig geprezen om zijn “prestaties” op het gebied van onderwijs. Het is echter een feit dat de onderwijssector de afgelopen 30 tot 40 jaar in een crisis verkeert. Hoe kunnen we verwachten dat universele doelen en streefdoelen tegemoet komen aan de specifieke zorgen van verschillende landen?

universele doelstellingen en streefdoelen zijn noodzakelijk, maar nauwelijks voldoende voorwaarden om duurzame ontwikkeling te bereiken. Ze vereisen lokaal activisme en echte politiek.

u klaagt over Sri Lanka. Ik zou hetzelfde kunnen doen voor mijn eigen land, de Verenigde Staten, dat ook politiek corrupt is en enorm overbelast in het leger.

de doelstellingen bieden een kader voor betere politiek en beleid. Om de doelstellingen in nationale actie te brengen, moeten we verschillende dingen doen: regeringen onder druk zetten om plannen uit te vaardigen om de SDG ‘ s te bereiken, en ze van jaar tot jaar te meten; de belangrijkste belanghebbenden, met name universiteiten, bedrijven en het maatschappelijk middenveld, te betrekken bij het voorstellen van manieren om de doelstellingen te verwezenlijken en bij het toezicht op de vooruitgang; en de politieke actoren te mobiliseren om de doelstellingen te gebruiken in hun oproepen tot stemmen en steun van het publiek.

Dit is allemaal niet eenvoudig. Ik zie echter geen alternatief.

de door u bepleite hervormingen gaan ervan uit dat degenen die momenteel politiek en economisch een dominante positie innemen, instemmen met veranderingen die hun overheersing verzwakken. Is dit niet naïef?

ik zie vooruitgang door middel van drie benaderingen.

Ten eerste hebben we een overwinning van ideeën nodig, gebaseerd op duurzame ontwikkeling.

ten tweede moeten we regeringen onder druk zetten om hun beloften na te komen.Ten derde moeten we sociale en politieke actoren mobiliseren om te strijden voor sociale rechtvaardigheid en milieuduurzaamheid. En we moeten SDG-leiders in alle landen met elkaar verbinden voor succes. Dat is een van de hoofddoelen van het UN Sustainable Development Solutions Network.

Maty Konte, Universiteit van de Verenigde Naties: verschillende Afrikaanse landen ten zuiden van de Sahara zullen een aanzienlijk bedrag aan middelen nodig hebben om tegen 2030 veel van de Sustainable Development Goals te halen. Toch beschikken velen van hen niet over de benodigde financiering voor dit doel. De instroom van officiële ontwikkelingshulp is de afgelopen jaren afgenomen, waardoor de vraag rijst: hoe zullen de Afrikaanse landen ten zuiden van de Sahara tegen 2030 aan de doelstellingen voldoen?

de ontwikkelingshulp is in wezen gestagneerd, niet afgenomen. We moeten de ontwikkelingshulp nieuw leven inblazen door nieuwe regeringen in te schakelen (China, Korea, de Golfstaten) en door de VS aan te dringen op een verschuiving van hun enorme militaire budget naar ontwikkelingshulp.

daarnaast hebben we creatieve ontwikkelingsfinanciering nodig om de lage rente op de particuliere kapitaalmarkten aan te boren en particulier kapitaal te koppelen aan investeringen in infrastructuur op lange termijn in ontwikkelingslanden.

in tegenstelling tot westerse landen en verschillende Aziatische landen was de industrialisatie in Afrika zwak of onbestaande. Wat zijn de meest prominente beleidsmaatregelen of goede voorbeelden van ontwikkelingslanden die als benchmark kunnen dienen voor industrialisatie in Afrika?Afrika heeft aanzienlijke mogelijkheden voor industrialisatie rond verwerkte primaire grondstoffen (meststoffen, petrochemie, speciale legeringen, Textiel, pulp en papier, voedselverwerking) en in sommige kust-en dichtbevolkte regio ‘ s (Accra, Dakar, Dar es Salaam, Addis Abeba) rond arbeidsintensieve productie.

niettemin zal een groot deel van de groei van Afrika in de komende decennia komen door primaire grondstoffen en gediversifieerde diensten, waarbij deze laatste worden ondersteund door informatie-en communicatietechnologieën. In een groot deel van de productie zullen automatisering en robotica wereldwijd minder banen betekenen.

Mizan R Khan, North South University: Hoe kan de wereldgemeenschap in deze tijd van lage prijzen van fossiele brandstoffen zorgen voor toegang tot betaalbare, betrouwbare, duurzame en moderne energie voor iedereen?

Gelukkig dalen ook de kosten van hernieuwbare energiebronnen (windenergie, zonne-energie, geothermische energie) plus batterijen sterk. Ook in sommige regio ‘ s (bijvoorbeeld centraal-en West-Afrika en Zuid-Azië) is er veel ruimte voor meer waterkracht.

voor sommige regio ‘ s met een laag inkomen, zoals Oost-Afrika, moeten ook nieuwe aardgasbronnen worden gemobiliseerd. Er zijn, kortom, veel energieopties voor goedkope, toegankelijke en koolstofarme energie.

kan voldoende financiering voor de verwezenlijking van de SDG ‘ s in de ontwikkelingslanden alleen worden gemobiliseerd door middel van begrotingstoewijzing van donoren, zonder belasting te heffen op sommige mondiale publieke “bad ‘ s”, zoals koolstofemissies, valutaspeculatie en wapenhandel?

we moeten inderdaad de hulpbronnenstromen in het algemeen omleiden van de “bads” (koolstofemissies, ontbossing, valutaspeculatie, wapenhandel en oorlogen) naar de goederen (sociale diensten, hernieuwbare energie, behoud).

dit is deels een kwestie van regulering, deels een kwestie van belasting en deels een kwestie van subsidiëring van de goederen. Meestal is het een kwestie van het combineren van politiek met solide technische planning en realistische financiële modellen.

Rut Diamint, Torcuato Di Tella University: criminaliteit is een element dat het bevorderen van vreedzame en inclusieve samenlevingen voor duurzame ontwikkeling in veel landen zeer moeilijk maakt. Wat zijn uw voorstellen om dit probleem op te lossen?

er moeten veel duidelijkere normen en maatregelen tegen corruptie en bedrijfscriminaliteit komen. Dit moet persoonlijke schuld van corporate executives wiens bedrijven zijn gevangen in criminele transacties te betrekken. Het moet ook wereldwijde inspanningen omvatten om belastingparadijzen en daarmee samenhangende kapitaalvlucht uit te bannen.

en er moeten duidelijke, wereldwijd overeengekomen normen komen voor het beginsel “de vervuiler betaalt”, wanneer multinationale ondernemingen het fysieke milieu in de gastlanden aantasten.

veel instellingen in ontwikkelingslanden zijn niet verantwoordelijk, vooral de strijdkrachten en de politie, die zich verschuilen achter geheimhouding en de verdediging van hun autonomie. Wat zijn de meest dringende maatregelen die het maatschappelijk middenveld zou kunnen bepleiten om deze situatie aan te pakken?

dit probleem bestaat zowel in de ontwikkelde landen als in de ontwikkelingslanden. Denk bijvoorbeeld aan de wetteloosheid en geheimhouding van de CIA. Om die reden hebben we niet alleen lokale politiek nodig om verantwoording te eisen, maar ook wereldwijd overeengekomen kaders. De grensoverschrijdende overbrenging van wapens en de financiering van opstanden en staatsgrepen zijn uiterst gevaarlijk en onaanvaardbaar.