Kop dicht of delen? Wanneer over Jezus te praten met een scepticus. – Doubters Club

stel je het volgende scenario voor. Je zit in gesprek met een scepticus. Deze persoon kan een atheïst zijn, een twijfelaar, of een geestelijk gewond persoon. Het komt erop neer dat ze anders over het christelijk geloof denken dan jij.

tijdens het gesprek stellen jullie je voor elkaar open. Plotseling begint je sceptische vriend zijn of haar gedachten, bedenkingen of bezwaren met je te delen. Dit is het cruciale moment: houd je je mond en laat je acties het woord doen, of deel je openlijk je geloof?

Als u ooit hebt deelgenomen aan een van deze gesprekken, liep u waarschijnlijk weg met de vraag of u de juiste keuze hebt gemaakt.

was u stil toen u had moeten spreken?

sprak u wanneer u had moeten sympathiseren?Gelukkig zijn we niet de eerste generatie christenen die dit dilemma onder ogen zien. We kunnen terugkijken naar de kerk uit de eerste eeuw voor advies.

we zouden er goed aan doen om te leren van Petrus ‘ advies aan niet-Joodse christenen die in Klein-Azië wonen. Hij schrijft: “wees altijd bereid om een antwoord te geven aan iedereen die je vraagt om de reden te geven voor de hoop die je hebt. Maar doe dit met zachtmoedigheid en respect” (1 Petrus 3:15 NBG).Peter ‘ s publiek leefde in een voorchristelijke samenleving. In tegenstelling tot ons bewonen ze geen wereld die diep beïnvloed is door christelijke overtuigingen en ethiek. Als gevolg daarvan vonden de mensen om hen heen de manier waarop ze zichzelf gedroegen vreemd en tegencultuur. Soms wekt deze eigenaardigheid nieuwsgierigheid. Op andere momenten veroorzaakte het intimidatie, kritiek en zelfs vervolging.Hoewel christelijke overtuigingen en tradities onze samenleving diep beïnvloeden, kennen steeds meer mensen het christelijk geloof niet. Het blijkt dat onze postchristelijke samenleving ons met veel van dezelfde problemen stelt als het publiek van Petrus. De mensen om ons heen vinden de manier waarop we ons gedragen vreemd en vaak contra-cultuur.

als gevolg van deze overeenkomsten kunnen we veel leren van Petrus ‘ advies in 1 Petrus 3:15. Terug naar onze oorspronkelijke vraag: moeten we zwijgen of delen? Peter geeft ons drie adviezen.

eerst moeten we ons mond houden voor de voorbereiding.

Petrus adviseert de niet-Joodse christenen om “altijd bereid te zijn een antwoord te geven.”Ze leefden in een cultuur die hun manier van leven verbijsterend vond. De oproep om Jezus te volgen nodigde hen uit om het koninkrijk van Gods prioriteiten te waarderen in plaats van het koninkrijk van de mens.

zoals veel van de brieven van het Nieuwe Testament, worstelde de kerk over wat het betekende om Jezus te volgen. Moesten niet-Joodse christenen joden worden? In welke mate konden christenen blijven leven zoals ze deden voordat ze Jezus leerden kennen? Veel van de kwesties waren omstreden, en prominente kerkleiders bekleedden verschillende posities.In dit alles drong Petrus er echter op aan dat christenen zorgvuldig de redenen voor hun geloof en gedrag zouden overwegen. Hij wist dat buitenstaanders de christelijke ethiek in twijfel zouden trekken. Terwijl hij ervan overtuigd was dat het leven als christen uiteindelijk gunstig zou zijn voor de samenleving, wilde Petrus dat de gelovigen zich zouden voorbereiden om de redenen voor hun geloof uit te leggen.Voordat we proberen ons geloof te delen met onze sceptische vrienden, moeten we ons zorgvuldig voorbereiden op vragen. Waarom geloven we? Weten we zeker dat ons gedrag Christus weerspiegelt?

tweede deel op basis van hun vragen. Peter wilde dat zijn publiek bereid was om elke vraag te beantwoorden. Echter, dit betekent niet dat hij verwacht dat ze de redenen voor hun geloof in elk gesprek te delen.Zeker, Petrus geloofde in een tijd en plaats voor de openbare verkondiging van het evangelie. Hij preekte immers eens een preek waardoor duizenden mensen Jezus leerden kennen (Handelingen 2:41). Petrus ‘ advies in deze passage is echter voor de interacties wanneer mensen vragen stellen.Gesprekken met onze sceptische vrienden, of ze nu atheïsten, twijfelaars of geestelijk gewonde mensen zijn, moeten gebaseerd zijn op hun vragen, niet op onze wens om onze intellectuele genialiteit aan te tonen. Hun vragen zouden de basis van onze voorbereiding moeten vormen. We bestuderen ons geloof niet alleen voor onszelf, maar voor onze buren. Ons doel is niet alleen om een luchtdicht argument te produceren dat hen naar ons standpunt zal overtuigen.

ons doel is om ons geloof vanuit hun gezichtspunt te bekijken. Welke vragen zouden ze stellen? Welke bezwaren zullen zij aanvoeren? Hoe kan het christelijke leven beledigend voor hen lijken?

hoe meer we de vragen van onze vrienden kunnen anticiperen en onderhouden, hoe robuuster ons geloof zal zijn en hoe beter we voorbereid zullen zijn om met hen te praten wanneer ze ons vragen stellen. Uiteindelijk is Petrus ervan overtuigd dat dit de geldigheid van het christelijk geloof zal aantonen.

derde, hou je mond en deel zoals Jezus.

Petrus geeft zijn advies aan Christenen die geconfronteerd worden met publieke gevolgen en potentiële vervolging. Wanneer hij zijn publiek adviseert om iedereen te beantwoorden die hen vraagt, weet hij dat de vraagsteller waarschijnlijk hun tegenstander zal zijn. Toch staat hij erop dat christenen iedereen betrekken die hen een vraag stelt op dezelfde manier als Jezus degenen die hem vervolgden.

om duidelijk te zijn, uw gesprek met een scepticus zal waarschijnlijk nooit resulteren in uw vervolging. Deze observatie betekent echter dat we geen excuus hebben om Petrus ‘ advies te negeren. Al onze ontmoetingen met de scepticus moeten lijken op Jezus aan het kruis.

dit betekent dat wanneer we zwijgen, we moeten zwijgen als Jezus, die “werd geleid als een lam naar de slacht, en als een schaap voor zijn scheerders zwijgt, zodat hij zijn mond niet opendeed” (Jesaja 53:7). We moeten onze atheïstische, twijfelende en geestelijk gewonde vrienden hun woede en frustratie aan ons laten besteden zonder angst voor vergelding. We moeten een plek zijn waar ze zich kunnen uiten over hun ervaringen uit het verleden en de huidige frustraties. De enige manier om dit te doen is door onze stille empathie. We moeten onze handen uitstrekken en onze vrienden omhelzen met de liefde van God die bereid is om voor hen te sterven in stilte.

wanneer we Peters advies opvolgen, ontdekken we onze stem pas nadat we voor onze vrienden zijn gestorven. Jezus verkondigde het evangelie aan degenen die lang gevangen zaten na zijn opstanding uit de dood. Toch moeten we leren om te delen met onze sceptische vrienden nadat we hebben geleerd om voor hen te sterven.

dit betekent dat ons delen komt nadat we voldoende tijd hebben besteed aan het overwegen van hun vragen. In onze stilte nemen we hun perspectief aan om ons geloof te verkennen. Waarom geloven we zoals we dat doen? Waarom gedragen we ons zo?

dus, wanneer moeten we praten over Jezus met een scepticus? We moeten met hen over Jezus praten nadat we hun vragen hebben overwogen. Dan, wanneer onze sceptische vrienden ons vragen over ons geloof, moeten we delen met hen over Jezus.