leiderschap en gezag in de kerk

deze beleidsverklaring kwam voort uit de leiders van Dwell ‘ s College Ministry op 20 September 1997. Het werd bijgewerkt in februari 2021.

tijdens recente gesprekken met leden en elkaar, hebben we verwarring en mogelijke verkeerde interpretatie van onze positie over leiderschap en autoriteit grenzen ontdekt. Om verdere verwarring te voorkomen en God te verheerlijken, hebben we de oudsten geraadpleegd en zijn we samengekomen om onze gedachten over dit belangrijke onderwerp samen te stellen. De ouderen hebben bevestigd dat dit artikel ons beleid juist weerspiegelt. Het kan vrij worden verspreid naar eigen goeddunken van de leden.

Wat is leiderschap?

hoewel het hart van leiderschap volgens de Schrift dienstbaarheid is (Marcus 10:42-45), leert de Bijbel ook dat legitieme leiders gezag hebben, in de zin van het recht om anderen te leiden. Deze autoriteit komt van God en wordt gedelegeerd aan leiders voor het welzijn van de kerk. De volgende verzen weerspiegelen de duidelijke leer dat leiders moeten worden gerespecteerd en gehoorzaamd wanneer ze opereren binnen hun legitieme sfeer van gezag:

u weet dat het huisgezin van Stephanas de eerste bekeerlingen in Achaia waren, en zij hebben zich gewijd aan de Dienst van de heiligen. Ik dring er bij jullie op aan, broeders, om je te onderwerpen aan zulke mensen en aan iedereen die meewerkt aan het werk, en eraan werkt-zulke mannen verdienen erkenning.
(1 Korintiërs 16:15-18)

nu vragen wij u, broeders, om degenen te respecteren die hard werken onder u, die over u zijn in de Heer en die u vermanen. Houd ze in de hoogste achting in de liefde vanwege hun werk. Leef in vrede met elkaar.
(1 Tessalonicenzen 5:12-13)

dit zijn dan de dingen die je moet leren. Moedig en berisp met alle gezag. Laat niemand je verachten.
(Titus 2:15)

denk aan jullie leiders, die het woord van God tot jullie spraken. Overweeg de uitkomst van hun manier van leven en imiteer hun geloof.
(Hebreeën 13:7)

gehoorzaam uw leiders en onderschrijf hun gezag. Zij waken over jullie als over hen die verantwoording moeten afleggen. Gehoorzaam hen zodat hun werk een vreugde zal zijn, niet een last, want dat zou van geen nut zijn voor u.
(Hebreeën 13:17)

natuurlijk betekent de leer van de Bijbel over gehoorzaamheid niet dat de kerk afwijkende meningen kan verbieden wanneer ze legitiem worden uitgedrukt. Als leden het gewetensvol oneens zijn met een richting die door de leiders is aangegeven, hebben ze het recht om onenigheid en onenigheid te uiten. Dit moet worden uitgedrukt op een manier die de eenheid van de kerk waarborgt, respectvol is, niet bitter, en in liefde. Woonoudsten hebben verklaard dat we het recht op afwijkende meningen in onze kerk zullen respecteren zolang het volwassen tot uitdrukking komt. De paper, getiteld “A Vision for Christian Servanthood” details stappen die leden kunnen nemen om ervoor te zorgen dat hun bezwaren effectief en constructief zijn.Elke poging van leiders om de reputatie te schaden of legitieme dissidenten uit te sluiten van het leven van de kerk zou duidelijk verkeerd zijn. Leiders moeten volwassen genoeg zijn om het feit te accepteren dat anderen het niet eens kunnen zijn over oordelen, zelfs binnen hun eigen kerk, zonder te reageren in pijn of onzeker te worden.

afwijkende meningen zijn anders dan rebellie. Rebellie is een poging om mensen in de kerk tegen leiders te zetten. Dit omvat verdeeldheid en schisma, die zondig zijn en onderworpen aan vermaning en zelfs formele discipline. De ouderen hebben onze regels voor kerkelijke discipline uitgeschreven.

kwalificaties met betrekking tot kerkelijk gezag

naast deze punten herinneren we mensen aan belangrijke kwalificaties uit een eerdere ouderlingen’ paper over gezag in de kerk:

Leiderschapsaansprakelijkheid

“autonome gedelegeerde bevoegdheden bestaan niet. Alle gedelegeerde autoriteiten staan onder Gods gezag. Dit is de reden waarom, wanneer de Schrift degenen onder Gedelegeerd gezag behandelt, het ook degenen in Gedelegeerd gezag behandelt in dezelfde passage en hen herinnert aan hun verantwoordelijkheden voor God.”

We nemen deze kwalificatie om te betekenen dat, net zoals leden verantwoording verschuldigd zijn aan leiders als het gaat om thuis kerkelijke bediening, leiders verantwoording verschuldigd zijn aan de oudsten of “opzieners” van de kerk (1 Timoteüs 3; Titus 1) en aan elkaar. Deze verantwoording omvat het aantonen aan hun collega ‘ s dat zij hun bediening uitvoeren in overeenstemming met de normen die zijn vastgesteld door het ouderschap en het Dwell Servant Team. Wanneer Dwell leiders buiten hun boekje gaan, kunnen leden contact opnemen met het kantoor om een klacht in te dienen bij een Klachtencommissie, bij de relevante bol leider, of bij de ouderen. Zij zullen een onderzoek instellen naar fouten of wangedrag en de leden de gelegenheid bieden om te worden gehoord.

leiderschapsbeperkingen

“de reikwijdte van het gezag is beperkt tot het gebied van het gezag dat hen door God is gegeven. God vereist niet dat wij leiders gehoorzamen buiten de legitieme sfeer van hun gezag. Dit is de reden waarom vrouwen worden aangespoord om “onderdanig te zijn aan uw eigen mannen” – niet aan alle mannen (1 Petrus 3:1; Efeziërs 5:22). Om dezelfde reden is het ongepast dat ouders hun volwassen kinderen vertellen met wie ze moeten trouwen, of dat burgerlijke autoriteiten hun burgers vertellen welke religieuze overtuigingen ze moeten hebben, of dat kerkelijke autoriteiten christenen vertellen welke banen ze kunnen nemen.”

in verband met Punt Nr. #2, We herinneren ons dat Dwell in het verleden soms last heeft gehad van leiders en leden die ervan uitgaan dat kerkleiders gezag hebben op gebieden waar ze dat niet hebben. Als gevolg van een dergelijk misverstand, leden of leiders hebben soms de neiging om leiders te maken tot surrogaatouders die gebieden van het leven te reguleren volledig los van de kerk bediening. In de Bijbel wordt de kerk soms de familie van God genoemd, maar we moeten niet vergeten dat de ouder God de vader is. Leiders zijn broeders en zusters, net als de rest.We merken twee uitzonderingen op:Ten eerste vergelijkt Paulus zichzelf met een moeder die borstvoeding geeft en een vader met de Tessalonicenzen (1 Tessalonicenzen 2: 7-11). De gelijkenis met moeders was echter de genegenheid die zij voor hun kinderen hebben, en de gelijkenis met vaders was in de manier waarop zij de Tessalonicenzen ‘vermanen, aanmoedigen en smeken’. Deze acties suggereren smeekbeden, geen bevelen. Ten tweede noemt hij zichzelf de vader van de Korintiërs (1 Korintiërs 4:15) en impliceert dat dit hem een zekere mate van gezag geeft, maar dit geldt alleen voor degenen die daadwerkelijk zijn bekeerd door zijn bediening.

als voorbeeld kennen we gevallen waarin leden leiders hebben gevraagd om” hen ter verantwoording te roepen ” voor hun uitgaven. Thuis kerkleiders overeengekomen, en begon te gaan door het lid chequeboek elke maand te beoordelen of hij leefde tot een budget. Later, toen het lid kwam om het toezicht van de leider op dit gebied kwalijk te nemen, verlieten ze de kerk en rapporteerden aan een cult watch group die wonen leiders gingen door zijn chequeboek elke maand, met inbegrip van het toewijzen van hoeveel te geven aan de kerk!

natuurlijk heeft het lid niet gezegd dat hij om deze hulp had gevraagd, wat een beschamend en misleidend beeld van onze leiders heeft opgeleverd. Wij vinden echter ook dat het incident nooit had mogen gebeuren. Toen de watch group later de lading nivellerde die leiders over de budgetten hielden, inclusief het geven van toezeggingen, keken de ouderen ernaar en vonden dat ze de lading niet konden ontkennen, tot onze schaamte. In dit geval hadden leiders zich laten verleiden tot ongepaste Autoriteit.Soortgelijke problemen hebben zich in het verleden voorgedaan, vaak als gevolg van goedbedoelde inspanningen om leden te helpen op gebieden zoals dating en huwelijk, seksbegeleiding, loopbaanbegeleiding, relatiebegeleiding en sociale praktijken, zoals het al dan niet naar bepaalde bars gaan, bepaalde concerten bijwonen of bepaalde films kijken. Leiders moeten hebben geweigerd om dergelijke ouder-achtige rollen te accepteren, zelfs als gevraagd, en in plaats daarvan aangedrongen dat leden leren om te denken door middel van deze kwesties voor zichzelf.

de ouderen hebben het probleem in het verleden herhaaldelijk aan de orde gesteld tijdens vergaderingen van de arbeiders en de bedienden. Onlangs stuurden oudsten talloze bronnen over leiderschap en gezag naar leiders om te lezen met hun thuiskerken, zodat alle leden goed uitgerust waren. De boodschap van de ouderen is dat leiders voorzichtig moeten zijn om te voorkomen dat ze impliceren dat hun gezag verder reikt dan het werkelijk doet, en om te voorkomen dat leden hen onder druk zetten om gezag te gebruiken in onwettige gebieden.

leden kunnen in meer algemene zin tegenover elkaar verantwoording afleggen. Bijvoorbeeld, Ik kan mijn vriend vragen, ” Hoe gaat het met je eetprobleem.”Maar ik zou weigeren om zijn dagelijkse menu te controleren. Een ander voorbeeld zijn gevallen waarin een broer een vriend heeft gevraagd om software op zijn computer te installeren die internetpornografie blokkeert, en om het wachtwoord geheim te houden. Dit lijkt legitiem, omdat de helper niet daadwerkelijk toezicht houdt op of toezicht houdt op het browsen van de ander. De sleutel is om te overwegen wat voor soort boekhouding zou ouder-achtige, of geschikter voor kinderen dan volwassenen.

we zijn ijverig om onwettige uitbreiding van leiderschap autoriteit te vermijden, niet alleen vanwege onze reputatie als een kerk, maar ook vanwege het negatieve effect van een dergelijke uitbreiding op onze leden. Leden die ten onrechte afhankelijk zijn van leiders om “hen verantwoordelijk te houden” of beslissingen voor hen te nemen, leren nooit de zelfdiscipline en volwassen besluitvorming die goede discipelen van Jezus Christus zouden moeten kenmerken. Leiders moeten bereid zijn om onafhankelijkheid en interne morele controle in hun leden te bevorderen en afhankelijkheid te vermijden.

legitiem en onwettig gebruik van autoriteit

om de juiste reikwijdte van de autoriteit voor een bepaald kantoor te begrijpen, kunnen we de kwestie van de verantwoordelijkheid onderzoeken. Als een autoriteit verantwoordelijk is voor een bepaald gebied, dan is het redelijk om aan te nemen dat hij of zij de bevoegdheid moet hebben om die verantwoordelijkheid uit te voeren. Als echter iemand anders primair verantwoordelijk is voor de uitkomst van een bepaalde beslissing, zouden kerkleiders te ver gaan om voor te stellen dat zij de beslissing zouden moeten nemen.

wie is bijvoorbeeld verantwoordelijk voor de manier waarop u uw kinderen opvoedt? Het is duidelijk dat alleen ouders deze verantwoordelijkheid dragen. Daarom, terwijl kerkleiders ouderschapsprincipes kunnen onderwijzen en ouders advies kunnen geven, zouden ze nooit beslissingsbevoegdheid accepteren, zelfs als ouders hen dat zouden vragen.

dit beginsel zou ook van toepassing zijn op vele andere gebieden, zoals dating, financiën, dieet, media, enz. Wij geloven dat kerkleiders bijna uitsluitend gezag krijgen toegewezen in de relatief smalle sfeer van het runnen van het ambt van de kerk. Terwijl leiders hebben een pastorale rol in het leven van de leden, dit wordt bereikt door overreding, niet door Commando Autoriteit. Een aantal voorbeelden kunnen ons helpen dit principe te begrijpen.

legitieme autoriteit

1. beslissen hoe een thuiskerk al dan niet Muziek zal gebruiken tijdens zijn bijeenkomsten.
2. beslissen over lidmaatschap van celgroepen of andere studiegroepen gericht op discipelschap. Maar niet reguleren wie openbare bijeenkomsten bezoekt, zoals thuis kerken. (Merk op dat studenten thuis kerken zijn technisch “ministerie teams” in Dwell, wat betekent dat ze het recht hebben om de aanwezigheid op hun vergaderingen te beperken.)
3. beslissen wie wordt toegelaten tot de ministeries. (Echter, voorwaarden voor toelating en verwijdering moeten worden bekendgemaakt aan potentiële leden voordat ze in te trekken.)
4. beslissen wie er les zal geven op vergaderingen en wat er onderwezen zal worden.
5. beslissen welke ministeries prioriteit zullen krijgen op vergaderingen (met aankondigingen, bijvoorbeeld), maar niet voorkomen dat mensen uit ministeries die zij voelen geleid tot de praktijk.
6. beslissen wanneer en hoe formele kerkelijke discipline moet worden toegepast. (De oudsten vereisen een gelegenheid om te herzien en eventueel veto elke voorgestelde formele discipline met betrekking tot verwijdering uit de kerk.)
7. beslissen welke normen van toepassing zullen zijn op beoordelingsgebieden van het ministerie, zoals hoe streng of mild te zijn op grijze zaken, of hoe bepaalde problemen moeten worden geadviseerd. Bijvoorbeeld, hoe snel na een ernstige morele mislukking moet een persoon worden toegestaan om te onderwijzen?
8. erkenning van de leiders van het ministerie van Binnenlandse Zaken, van de cel, van de middelbare school of van de sit-in. (Sphere goedkeuring is nodig voor verandering in de middelbare school senior leiders.)

zelfs uit deze gedeeltelijke lijst zien we dat kerkleiders substantieel gezag hebben om hun ambt uit te voeren. De prerogatieven vermeld in deze lijst zou gemakkelijk leiders in staat stellen om de kerk te vestigen zal benadrukken, die uiteindelijk bepaalt haar toon en gevoel. Zij zijn werkelijk gezaghebbende leiders van de bediening van de kerk.

bedenk ook dat in Dwell de ouderen bepaalde beslissingen uitsluitend aan zichzelf hebben voorbehouden. Deze zijn niet gedelegeerd aan thuis kerk of bediening teamleiders. Zij omvatten:

1. Stel leerstellige en geestelijke normen voor de kerk, evenals de strategische visie
2. Leiden implementatie van de voornaamste beleidslijnen en programma ‘ s
3. Stel bepaald budget parameters voor de kerk en het autoriseren van nieuwe uitgaven
4. Verwijderen diaken of ouderling van office
5. Verwijder het personeel dat op of boven het niveau van afdelingshoofden
6. Wijden van nieuwe diakenen en de inbedrijfstelling van nieuwe ministeries
7. Goedkeuren brochures en literatuur die spreken voor Wonen

Illegitiem Gezag

De volgende lijst omvat de gebieden die niet te worden gereguleerd door ouderen of thuis kerkleiders.

Bijbelstudies of andere openbare ministeries gestart door leden buiten het vastgestelde schema

leiders zouden zeer terughoudend moeten zijn om zich te verzetten tegen nieuwe ministeries die binnen Bijbelse normen vallen (zoals Bijbelstudies, evangelistische voorlichting, of fellowshipgroepen). Onze geschiedenis is vol met voorbeelden waar individuen begon Bedieningen aan de kant, en ontwikkelde ze tot belangrijke kenmerken van de kerk van vandaag.
er kunnen uitzonderingen zijn op deze vuistregel. Bijvoorbeeld, degene die de Groep Start is in diskrediet gebracht door recent, objectief immoreel gedrag of vals onderwijs in de mate die hij of zij niet mag onderwijzen. Een ander geval zijn ministeries die onze reputatie kunnen schaden. Maar in het algemeen willen we dat Dwell een plaats is waar individueel initiatief van de bediening wordt toegestaan en aangemoedigd, niet beperkt.

merk op dat Dwell ministeries accrediteert, wat totaal anders is dan het verlenen van toestemming aan werknemers om ministeries te volgen. Accreditatie is slechts een beslissing om prioriteit te geven aan een ministerie, niet om het toe te staan. Meestal ministeries worden geaccrediteerd na bestaan voor een periode van tijd.

Dating en romantiek

christenen worden vaak geschaad door onrechtmatige datingpraktijken, en leiders zijn zich pijnlijk bewust van de gevaren op dit gebied. Seksuele roofdieren vormen een gevaar voor elke groep van alleenstaande christenen. Leiders kunnen echter in de verleiding komen om deze schade te blokkeren door onrechtmatig gebruik van kerkelijk gezag. De Schrift legt een duidelijke lijn ten aanzien van seksueel wangedrag (1 Korintiërs 5:11) en ten aanzien van het trouwen met niet-christenen (2 Korintiërs 6:14). In het geval dat een van deze dingen gebeurt of waarschijnlijk zal gebeuren, hebben leiders een duidelijke basis om in te grijpen met sterke aansporing en zelfs sommige vormen van kerkelijke discipline.
andere gevallen kunnen meer op het randje liggen, zoals oudere christenen die besluiten om serieus uit te gaan met gloednieuwe christenen, misschien slechts enkele dagen oud in de Heer. Deze weerspiegelen vaak dwaasheid, en kunnen vragen om advies en een beroep op wijsheid. Echter, elke twee wandelende christenen hebben uiteindelijk de vrijheid om te daten als ze willen.
nog subjectiever zouden gevallen zijn waarin leiders het gevoel hebben dat één of beide betrokken zijn niet volwassen of relatiematig ontwikkeld genoeg zijn om te slagen in langdurige dating en huwelijk. Hoewel leiders kunnen geloven dat ze kunnen vertellen, vooral in extreme gevallen, dat bepaalde paren geconfronteerd met grote problemen en mogelijk falen in het huwelijk, niemand kan het zeker weten. We kennen voorbeelden waarin zelfs onze meest ervaren leiders fouten hebben gemaakt in hun voorspellingen — beweren dat huwelijken zouden mislukken als ze succesvol waren, en beweren dat ze zouden slagen als ze faalden.

naast de subjectiviteit moet het ook duidelijk zijn dat leden de verantwoordelijkheid dragen voor hun eigen huwelijk, niet voor leiders. Om deze redenen moeten leiders zich beperken tot het aanbieden van persoonlijke mening, en zorgvuldig afbakenen tussen hun mening en hun autoriteit als leiders.
drie verschillende elementen moeten worden gedeeld, samen met persoonlijk advies aan dating koppels: 1) de mening is slechts een kwestie van persoonlijke mening, en kan verkeerd zijn 2) de beslissing behoort tot de dating leden, niet tot de leiders, 3) Ze zullen worden ondersteund, ongeacht hoe ze ervoor gekozen om verder te gaan.
andere gevallen zijn zo subjectief dat ze zelfs geen advies van leiders verdienen. Deze zouden gevallen omvatten waar leiders denken dat de persoonlijkheidsmixen slecht kunnen zijn, of waar persoonlijke smaak met betrekking tot uiterlijk of beroepen verschillen. Voor leiders om meningen te geven in dergelijke gevallen is een onrechtmatige inbreuk en heeft de neiging om hun advies in diskrediet te brengen door het naar een niveau te brengen waar ze onmogelijk kunnen weten waar ze het over hebben. Het stellen van vragen op deze gebieden om de leden te stimuleren om goed na te denken kan legitiem zijn, maar nogmaals, deze moeten zorgvuldig worden afgebakend uit elk gevoel van aandringen of beroep.Noch wij, noch de oudsten willen iets te maken hebben met het vertellen of onder druk zetten van leden die tot op heden nog niet bestaan, behalve in gevallen waarin sprake is van objectief recent seksueel wangedrag of ongelijke omgang met niet-christenen. Tegenovergesteld huwelijksplannen tussen wandelende christenen is ook meestal buiten de lijn. Een uitzondering is het recht om te weigeren een huwelijk uit te voeren dat het geweten van een bepaalde leider stoort. Hoewel leiders niet lichtvaardig moeten weigeren om leden te trouwen, kunnen we hen niet vragen om actief een unie te faciliteren waar ze zich ongemakkelijk bij voelen.

discipelschap

discipelschap betekent onderwijs of opleiding. In de jaren 1980 groeide een beweging op in de Verenigde Staten bekend als de “Shepherding Movement.”Het betoogde dat mensen een oudere mentor, een herder genaamd, nodig hebben om hen orders te geven, zelfs in niet-morele gebieden (zoals welke auto te kopen), zodat ze konden leren gehoorzamen. Het argument was dat door te leren om een aardse herder te gehoorzamen ze zouden leren om God te gehoorzamen. Ondertussen, pleitbezorgers beredeneerd, de herder kon zijn studenten te verbeteren met goede eisen. Deze beweging is in de ogen van vrijwel alle kerken vandaag een catastrofe geworden. Het was volledig in diskrediet gebracht omdat herders beschadigd andermans leven, maar tpok geen verantwoordelijkheid voor hun acties, of ze uiteindelijk geven bizarre en ongerechtvaardigde imperatieven. De schade aan de reputatie van legit discipelschap was zinloos, want dit is niet hoe mensen leren om God te volgen.Bij wonen willen we niets te maken hebben met dit begrip van discipelschap. Bijbelse discipelschap is een rol om de groei van een ander te vergemakkelijken door het delen van kennis en ervaring, en het leven als modellen. Het gaat er niet om anderen op welke manier dan ook te controleren. Acties die onder druk van een discipeler worden ondernomen, zijn in ieder geval van twijfelachtige waarde. Wij geloven in het delen van ons standpunt en de redenen voor onze meningen, en anderen laten doen wat zij beslissen op niet-morele gebieden.
een ander gebied waar leiders terughoudend moeten zijn, is het respecteren van de opdracht van de Heilige Geest om discipelschap te verrichten en persoonlijke vriendschappen. Wanneer een lid een vriend naar Christus brengt en die persoon begint te discipelen, geloven wij dat leiders zich niet moeten bemoeien, tenzij de ene discipelen moreel gediskwalificeerd is vanwege recente, ernstige en objectieve zonde. Als leiders is het onze missie om degenen op te voeden die anderen kunnen discipelen. Daarom heeft het geen zin om je te bemoeien met natuurlijke discipelschap relaties die kunnen leiden tot toekomstige diensten sferen. Een duidelijke uitzondering op deze vuistregel zijn gevallen van man-vrouw of vrouw-man discipelschap. Dergelijke relaties zijn af te raden, behalve bij het betrekken van senioren, zoals steeds weer historisch. Een ander geval dat vraagt om interventie zou zijn wanneer de inspanningen van een lid om discipelschap te initiëren interfereren met discipelschap dat al door een ander lid is ingesteld.
aan de andere kant zijn leiders (of wie dan ook) vrij om langszij te komen en te investeren in een nieuwe persoon. Niemand “bezit” een discipel op een exclusieve manier. Maar dit moet gedaan worden om de jongere discipeler te helpen of te helpen, niet om hem of haar te vervangen. Evenzo erkennen we dat leiders relaties moeten respecteren die mensen met elkaar opbouwen, zoals die in celgroepen. Het zou willekeurig en schadelijk zijn om mensen op te roepen om voortdurend van groep te veranderen en de continuïteit van hun vriendschappen te verliezen. Hoewel het verlaten van vrienden onvermijdelijk is als we nieuwe groepen moeten planten, moet dit alleen worden gedaan wanneer dat nodig is om te planten of om een andere dwingende en ongewone reden.

hobby ‘ s, sport en tijdmanagement

hoe christenen hun tijd ordenen is van enig belang om te bepalen hoe snel ze groeien. We zouden graag zien dat alle christenen hoge prioriteit geven aan het lichaam leven, evangelisatie, uitrusting, en relationele Investeringen. Echter, de hoeveelheid tijd die je aan deze dingen moet besteden is een oordeelsoproep die gemaakt moet worden door leden, niet door leiders.

leiders bevinden zich in een zeer gevoelige positie als ze proberen uit te leggen dat het niet prioriteren van relationele investeringen of tijd in fellowship de groei van een lid kan beïnvloeden. We moeten de relatie tussen engagement en groei uitleggen zonder dat het lijkt alsof er een vraag is. Als leiders moeten we leren om de verschillende vrijheden die christenen gebruiken te respecteren, zich realiserend dat niet alle groeien in hetzelfde tempo of intensiteit. De Schrift vertelt ons niet of we ‘ s nachts softbal moeten Spelen en bepaalde bijeenkomsten moeten missen, dus moeten we op deze gebieden geen nieuwe absoluten verzinnen. Wij geloven dat leiders niet opdringerig moeten zijn door leden op te roepen om hun schema op een bepaalde manier te bestellen.
wij stellen twee belangrijke uitzonderingen op dit principe vast. 1) Ministerie huizen vereisen vaak het bijwonen van bepaalde vergaderingen als huisregels. Dit is niet verkeerd, zolang de leiders van het Parlement de leden de normen duidelijk maken voordat ze in actie komen. 2) leiders zijn verplicht om hun eigen hoge niveau van aanwezigheid op vergaderingen en andere activiteiten te handhaven als onderdeel van hun vrij aanvaarde Last als leiders. Zij zijn meer verantwoordelijk dan anderen, zoals te zien is in Bijbelse vereisten voor diakenen en oudsten. Veel eisen zijn specifiek voor leiderschapskantoren en mogen nooit worden opgelegd aan leden in het algemeen.

vrienden kiezen

de vrienden waarmee een christen tijd doorbrengt kunnen zijn of haar spirituele groei beïnvloeden. De Schrift waarschuwt: “slecht gezelschap corrumpeert goed karakter.”(1 Korintiërs 15:33) Deze algemene stelregel is echter niet absoluut en moet sterk variëren in toepassing. Wij geloven dat het aan individuen is om te beslissen of tijd doorbrengen met bepaalde vrienden schadelijk is. Leiders kunnen wijzen op duidelijke problemen die zich voordoen in bepaalde relaties, maar het is aan het individu om zijn of haar eigen vrienden te kiezen.

persoonlijke uitgaven

sommige christenen raken in de problemen door slechte uitgavenbeslissingen, en leiders kunnen in de verleiding komen om te helpen door hun uitgaven te sturen. Dit zou een vergissing zijn. Hoewel we ons vrij moeten voelen om bijbelse principes van financieel rentmeesterschap te onderwijzen, of om vragen te stellen over uiterst twijfelachtige uitgaven, behoren deze beslissingen tot het individuele lid. Een uitzondering zou kunnen zijn wanneer leden in zo ‘ n schuld of wanbetaling zitten dat ze de naam van Christus te schande maken, of medechristenen oplichten. Op dit punt, stelen of oplichting wordt een morele kwestie.

conclusie

Dwell ‘ s College ministry is een spannende, outreaching, groeiende groep studenten en leiders. We danken God dat we zo ‘ n gemotiveerde en energieke groep hebben. We vragen in dit document niet om een verschuiving die ons zacht zou maken. We willen volledige betrokkenheid. We willen ijver. We willen betrokkenheid. Dit is het minste wat we de Heer moeten bieden. Door te zorgen voor een goed begrip van het leiderschap en het gezag van de Kerk, geloven we dat we onze ijver en toewijding zullen behouden zonder smet van verkeerd doen of over-doen. Op de lange termijn zullen we diepe, blijvende resultaten zien als we alleen het gezag accepteren dat door God aan onze positie is gedelegeerd, en nog meer weigeren.

in Marcus 10:41-45 waarschuwt Jezus over “de geest van de heidenen” die ervan houden haar over elkaar te heersen. Johannes vermaande ook ” Diotrephes, die graag de eerste onder hen is.”(3 Johannes 9) We zijn dankbaar dat we het soort leiderschap hebben dat positieve maatregelen zal nemen om deze problemen in onze kerk te voorkomen. Onze leiders zijn onze belangrijkste troeven, en we zijn blij dat we goede hebben.

we hopen dat de hele kerk zich rond deze principes kan verenigen, en dat we een duidelijker begrip zullen hebben dan voorheen.