Offline address boeken

is van toepassing op: Exchange Server 2013

een offline adresboek (OAB) is een kopie van een verzameling adreslijsten die is gedownload, zodat een Microsoft Outlook-gebruiker toegang heeft tot het adresboek terwijl de verbinding met de server is verbroken. Microsoft Exchange genereert de nieuwe OAB-bestanden en comprimeert de bestanden en plaatst ze op een lokale share. U kunt bepalen welke adreslijsten beschikbaar worden gesteld aan gebruikers die offline werken en u kunt ook de methode configureren waarmee de adresboeken worden gedistribueerd.

voor meer informatie over adreslijsten, zie adreslijsten.

op zoek naar managementtaken in verband met OABs? Zie procedures voor offline adresboeken.

OABs verplaatsen tussen Exchange-versies

in Exchange 2007 en Exchange 2010 gebruikt u de Move-OfflineAddressBook-cmdlet om de OAB-generatie naar een andere Mailbox-server te verplaatsen. Exchange 2013 ondersteunt alleen OAB (versie 4). Dit is dezelfde versie die de standaard was in Exchange 2010. U kunt Exchange 2013 niet configureren om andere OAB-versies te genereren, en de OAB-generatie vindt plaats op de Mailbox-server waarop de organisatie-mailbox zich bevindt. Daarom, om OAB generatie te verplaatsen in Exchange 2013, moet u de organisatie mailbox te verplaatsen. U kunt alleen de OAB generatie te verplaatsen naar een andere Exchange 2013 mailbox database. Je kunt OAB generation niet verplaatsen naar een vorige versie van Exchange. Om de Exchange 2013 OAB organisatie mailbox te vinden, voer je het volgende Shell commando uit:

Get-Mailbox -Arbitration | where {$_.PersistedCapabilities -like "*oab*"}

u kunt vervolgens de cmdlets MoveRequest gebruiken om de mailbox te verplaatsen.

OAB versie 4 en Outlook-clients

Exchange 2013 ondersteunt alleen OAB versie 4. OAB versie 4 werd geïntroduceerd in Exchange 2003 Service Pack 2 (SP2) en wordt ondersteund door Outlook 2007, Outlook 2010 en Outlook 2013. Met deze Unicode OAB kunnen clientcomputers differentiële updates ontvangen in plaats van volledige OAB-downloads en een kleinere bestandsgrootte.

Outlook-clients die OAB-versie 4 gebruiken

voor Outlook 2013, Outlook 2010, Outlook 2007 en clients die OAB-versie 4 gebruiken, als de grootte van de clients verandert.oab-bestanden is de helft van de grootte (of meer) van de gehele OAB-bestanden, Outlook initieert een volledige OAB-download.

webgebaseerde distributie

webgebaseerde distributie is de distributiemethode waarmee Outlook 2013 -, Outlook 2010-of Outlook 2007-clients die offline werken toegang hebben tot de OAB.

het gebruik van webgebaseerde distributie heeft verschillende voordelen, waaronder:

• ondersteuning van meer gelijktijdige clientcomputers.

• vermindering van bandbreedte gebruik.

• meer controle over de OAB distributiepunten. Bij webgebaseerde distributie is het distributiepunt het HTTPS-webadres waar clientcomputers de OAB kunnen downloaden.

om het meeste voordeel te halen uit webgebaseerde distributie, moeten clientcomputers Outlook 2013, Outlook 2010 of Outlook 2007 uitvoeren.

om goed te functioneren, is distributie via het Web afhankelijk van de volgende componenten:

• OAB-generatieproces: Dit is het proces waarbij Exchange de OAB creëert en bijwerkt. Om de OAB te maken en bij te werken, draait de oabgen service op de Mailbox server waarop de organisatie mailbox zich bevindt. Om OAB distributie te ondersteunen, moet deze server een Exchange Mailbox server zijn.

• OAB-distributie: als een client het OAB-distributieverzoek initieert, wordt het verzoek doorgestuurd via een Clienttoegangsserver. De Client Access server stuurt vervolgens het verzoek naar de Mailbox server die de OAB-bestanden host. De OAB-bestanden worden vervolgens rechtstreeks van de Mailbox-server naar de client gedistribueerd.

• virtuele OAB-map: de virtuele OAB-map is het distributiepunt dat wordt gebruikt door de webgebaseerde distributiemethode. Wanneer Exchange is geïnstalleerd, wordt standaard een nieuwe virtuele map met de naam OAB gemaakt op de interne standaardwebsite in IIS (Internet Information Services). Als u gebruikers aan de clientzijde hebt die buiten de firewall van uw organisatie verbinding maken met Outlook, kunt u een externe website toevoegen. Als u de cmdlet New-OABVirtualDirectory in de Shell uitvoert, wordt op de standaard IIS-website op de lokale Exchange-Clienttoegangsserver ook een nieuwe virtuele map met de naam OAB gemaakt. Zie virtuele map van een offline adresboek maken voor meer informatie.

• Autodiscover-service: Dit is een functie die beschikbaar is in Outlook 2013, Outlook 2010, Outlook 2007 en in sommige mobiele apparaten die de clients automatisch configureren voor toegang tot Exchange. De service draait op een Client Access server en retourneert de juiste OAB URL voor een specifieke client verbinding.

OAB-overwegingen

als een beste praktijk, of u nu één OAB of meerdere OAB ‘ s gebruikt, houd rekening met de volgende factoren bij het plannen en implementeren van uw OAB-strategie:

• Grootte van elke OAB in uw organisatie. Zie overwegingen over OAB-grootte verderop in dit onderwerp voor meer informatie.

• Aantal OAB downloads.

• aantal en frequentie van ouder DN-naamwijzigingen.

• SMTP-adres komt niet overeen.

• totaal aantal wijzigingen in het repertorium.

OAB size considerations

voor sommige organisaties is de OAB een klein bestand dat gebruikers op afstand af en toe downloaden. Voor deze organisaties, het downloaden van de OAB is meestal geen probleem. Echter, voor sommige grote organisaties die grote directory ‘ s hebben, of voor organisaties die Outlook 2003 hebben ingezet in de cache Exchange Mode, kan het een zorg, vooral als de organisaties hebben geconsolideerd Exchange servers in een regionaal datacenter.

OAB-groottes kunnen variëren van enkele megabytes tot enkele honderden megabytes. De volgende factoren kunnen de grootte van de OAB beïnvloeden:

• gebruik van certificaten in een bedrijf. Hoe meer PKI-certificaten (public key infrastructure), hoe groter de OAB. PKI certificaten variëren van 1 kilobyte (KB) tot 3 KB. Ze zijn de grootste bijdrager aan de OAB grootte.

• aantal e-mailontvangers in Active Directory.

• Aantal distributiegroepen in Active Directory.

• informatie die een bedrijf aan Active Directory toevoegt voor elk mailbox-of mailobject. Bijvoorbeeld, sommige organisaties bevolken de adreseigenschappen op elke gebruiker; anderen niet.