opslag op bestandsniveau

opslag op bestandsniveau is de overheersende opslagtechnologie die wordt gebruikt op harde schijven, network-attached storage (NAS) – systemen en soortgelijke opslagsystemen. Opslag op bestandsniveau staat in tegenstelling tot opslag op blokniveau in die individuele bestanden en mappen kunnen worden geopend en beheerd door het opslagsysteem, terwijl de kleinere opslagblokken die deel uitmaken van de bestanden en mappen niet direct kunnen worden gecontroleerd.

opslag op bestandsniveau is eenvoudig te implementeren en te gebruiken, en het is ook minder duur om te beheren dan opslag op blokniveau, wat belangrijke redenen zijn voor zijn populariteit in termen van gebruik op thuiscomputers en in kleinere bedrijfssystemen.

opslag op bestandsniveau Versus opslag op blokniveau

opslag op blokniveau wordt daarentegen vaak gebruikt door grotere bedrijven en ondernemingen in storage area networks (SANs) en soortgelijke grootschalige opslagsystemen. Met block-level storage, kan elk blok worden bestuurd als een individuele harde schijf, en de blokken worden meestal beheerd door een server-gebaseerde besturingssysteem.

in opslagsystemen op bestandsniveau moeten de opslagstations worden geconfigureerd met een opslagprotocol zoals NFS of SMB/CIFS om zichtbaar en toegankelijk te zijn voor een besturingssysteem. Block-level storage systemen, aan de andere kant, vertrouwen op protocollen zoals iSCSI, Fibre Channel en FCoE (Fibre Channel over Ethernet).
Aanbevolen Lezing: Wat Is Enterprise Storage?