Piriformis-syndroom: een echte pijn in de billen

urenlang zitten, traplopen, dansen, lopen en rennen behoren tot de dagelijkse activiteiten die het piriformis-syndroom kunnen verergeren, een aandoening waarbij de piriformisspier in de billen de heupzenuw irriteert. Symptomen zijn onder andere pijn, tintelingen of gevoelloosheid aan de achterkant en aan de onderkant van het been.

hoewel het relatief vaak voorkomt bij marathonlopers en andere atleten, worden elk jaar slechts ongeveer 200.000 gevallen gediagnosticeerd. Onderzoekers zeggen piriformis syndroom wordt vaak over het hoofd gezien in klinische omgevingen, omdat het kan Maskerade als andere aandoeningen die soortgelijke symptomen hebben.”Effectieve behandeling vereist identificatie van de echte musculoskeletale boosdoener”, zegt Clifford Stark, do, medisch directeur bij Sportgeneeskunde bij Chelsea in New York City. “Op een MRI kan ik een hernia of uitpuilende schijf zien, maar het fysieke onderzoek vertelt me dat de schijf Het probleem niet veroorzaakt.”

volgens Dr. Stark wordt de aandoening vaak verkeerd gediagnosticeerd als ischias of een hernia, in plaats van het piriformis-syndroom. Onderdiagnose kan afkomstig zijn van patiënten die gewoon leven met de pijn in plaats van op zoek naar medische zorg.

de piriformis speelt een cruciale rol

de piriformisspier is een platte, bandachtige spier in de billen nabij de top van het heupgewricht die naast de heupzenuw is geplaatst. Het stabiliseert het heupgebied en is van cruciaal belang voor de beweging van het onderlichaam.

” hoewel veel patiënten niet bekend zijn met de piriformis, is het een belangrijke spier voor biomechanica en functie,” zegt Dr.Stark. “Het speelt een cruciale rol in gang en evenwicht.”

de heupzenuw – waar vaak schietende been-of rugpijn vandaan komt-is een lange, relatief dikke zenuw in het lichaam die langs of door de piriformisspier loopt, voordat deze verder langs de achterkant van het been gaat en zich uiteindelijk vertakt in kleinere zenuwen die in de voeten eindigen. Een gezonde piriformis kan beschermen en verbeteren heupfunctie, terwijl compressie of spasme van de piriformis spier kan leiden tot ondraaglijke pijn wanneer het comprimeert en irriteert de nabijgelegen heupzenuw.

“de piriformis spier stelt ons in staat om te lopen en in balans te blijven,” zegt Dr.Stark. “Voor een van de meest centrale, verbonden spieren in ons lichaam, het krijgt beperkte aandacht—wat leidt tot een gebrek aan de onderhoudsverzorging die uitgebreide pijn kan voorkomen.”

“de piriformis spier stelt ons in staat om te lopen en in evenwicht te houden.”
—Dr. Clifford Stark, DO

diagnosticeren en behandelen van de dader

behandelingen voor het piriformis-syndroom omvatten stretching, manipulatie, anti-inflammatoire geneesmiddelen en in zeldzame gevallen chirurgie.

hoewel er geen definitieve test is voor het piriformis-syndroom, omvat de diagnose een bespreking van de symptomen van de patiënt en de dagelijkse activiteiten. Om de bron van de aandoening te identificeren, zal een osteopathische arts het lichaam te manipuleren om pijn in de regio te ontlokken, die kan helpen bepalen of het een gecontracteerde of tedere piriformis spier, een hernia of andere kwestie.

“veel patiënten vertonen hernia, maar dat sluit het piriformis syndroom niet uit,” zegt Dr.Stark. “Tests zoals een echografie of MRI kan nodig zijn om uit te sluiten andere oorzaken van heupzenuw compressie, zoals een hernia, maar in de meeste gevallen de eerste behandeling is hetzelfde.”

een arts kan een programma van oefeningen en stretches voorstellen om onder begeleiding van een fysiotherapeut uit te voeren om de compressie van de heupzenuwen te helpen verminderen. Bovendien, is de osteopathische manipulatieve behandeling gebruikt om pijn te verlichten en waaier van beweging te verhogen. Rust, ijs en warmte kunnen ook helpen verlichten symptomen.

sommige zorgverleners kunnen ontstekingsremmende geneesmiddelen, spierverslappers of injecties met een corticosteroïd of een verdovingsmiddel aanbevelen, hoewel Dr.Stark deze aanpak als eerste lijn van zorg adviseert.

chirurgie is een laatste redmiddel.