Power Motive

definitie Machtsmotive

het belangrijkste bepalende element van de machtsmotive is de ene persoon die een impact heeft op het gedrag of de emoties van een ander, of die zich zorgen maakt over prestige en reputatie. Deze basisbeelden worden vaak uitgewerkt met anticipaties, acties die zijn ontworpen om impact te hebben, prestige, plezier bij het bereiken van het doel, enzovoort. De maatregel is impliciet, tikken op een motiveringssysteem gebaseerd op emotionele ervaring in plaats van bewuste verbale verwerking, die wordt beïnvloed door taal, verdediging, en rationalisaties. Dus, de inhoud analyse maat van de macht motief is meestal niet gecorreleerd met directe vragenlijst maatregelen—dat wil zeggen, wat mensen geloven of bewust rapporteren over hun behoefte aan macht.

een krachtmotief moet worden onderscheiden van andere krachtgerelateerde psychologische concepten. Machtsmotief is bijvoorbeeld niet gerelateerd aan machtstijlen of eigenschappen (zoals dominantie of surgency), overtuigingen over macht (zoals autoritarisme of Machiavellianisme), het gevoel van macht (interne controle van versterkingen), het innemen van machtsposities, of het hebben van de vaardigheden om macht te krijgen of te gebruiken.

geschiedenis van het Machtsmotief

macht is een fundamenteel begrip voor het menselijk sociale leven. Vandaar dat het idee dat mensen een power drive of power motive hebben een lange geschiedenis heeft in filosofie en psychologie. De oude Griekse filosoof Empedocles schreef over “strijd” als een meestermotief tegenover ” liefde.”De 19e-eeuwse Duitse filosoof Friedrich Nietzsche introduceerde de term wil aan de macht, die psycholoog Alfred Adler later aanpaste als het streven naar superioriteit. In zijn latere werk postuleerde Sigmund Freud een agressief of destructief instinct, terwijl Henry Murray een behoefte aan dominantie in zijn catalogus van menselijke motieven opnam.

Power Motive Measurement

in de moderne psychologie wordt het power motive (ook wel “n Power” genoemd) gemeten door middel van inhoudsanalyse van fantasierijk verbaal materiaal—typisch, verhalen die mensen vertellen of schrijven in reactie op vage of dubbelzinnige foto ‘ s op de thematische Apperception Test. Het Power motive scoresysteem werd experimenteel ontwikkeld, door de verhalen van mensen wiens macht zorgen waren gewekt te vergelijken met de verhalen van een controlegroep die geen opwindingservaring had. Het werd later aangepast om elk soort fantasierijk verbaal of geschreven materiaal te scoren, zoals fictie, politieke toespraken en interviews.

Vermogensmotorkenmerken

mensen drukken hun behoefte aan macht op verschillende manieren uit, vaak afhankelijk van andere modererende variabelen zoals sociale klasse, verantwoordelijkheid of extra-versie. Ze worden aangetrokken door carrières met directe en legitieme interpersoonlijke macht, waar ze het gedrag van anderen kunnen sturen door middel van positieve en negatieve sancties, binnen een legitieme institutionele structuur: bijvoorbeeld, business executive, leraar, psycholoog of geestelijke gezondheidszorg werknemer, journalist, en de geestelijkheid. Ze zijn ook actieve leden en officieren in organisaties.

Machtsmotieven proberen zichtbaar en bekend te worden. Ze nemen extreme risico ‘ s en gebruiken prestige (of zelf-display). Ze zijn goed in het opbouwen van allianties, vooral met mensen met een lagere status die niet bekend zijn, die niets te verliezen hebben en zo een loyale basis van steun worden. In kleine groepen hebben mensen met een hoge macht de neiging om de situatie te definiëren, anderen aan te moedigen om deel te nemen en anderen te beïnvloeden; echter, ze zijn niet bijzonder geliefd, en ze werken niet bijzonder hard of bieden de beste ideeën. Als leiders zijn ze in staat om een hoog moreel te creëren onder ondergeschikten. Politieke en organisatorische leiders hoog in de macht worden vaak gezien door hun medewerkers als charismatisch en beoordeeld door historici als groot. In tijden van sociale stress wenden de kiezers zich daarom tot hen.

Power Motive Research

verschillende studies suggereren een negatieve kant aan het power motive, wat Lord Acton ‘ s beroemde opmerking ondersteunt: “macht neigt naar corruptie en absolute macht corrumpeert absoluut.”In experimentele studies, kleine groep leider-managers hoog in de macht motivatie zijn kwetsbaar voor vleierij en in de gunst. Hoewel meer samenhangend en hoger in moreel, zijn hun groepen minder effectief in het verzamelen en gebruiken van informatie, en besteden minder aandacht aan morele zorgen. In onderhandelingen of onderhandelingen, macht-gemotiveerde mensen hebben de neiging om overeenkomsten te breken om betere voorwaarden te eisen. Als ze een gevoel van verantwoordelijkheid missen, nemen ze deel aan een verscheidenheid van “losbandig impulsief” gedrag: verbale en fysieke agressie, overmatig drinken en meervoudig drugsgebruik, gokken, en uitbuitende seks. Tot slot zijn ze kwetsbaar voor verveling, soms vinden ze het moeilijk om plezier te hebben in hun leven.

de meeste van deze acties in verband met machtsmotivatie gelden zowel voor vrouwen als voor mannen. Echter, macht-gemotiveerde mannen kunnen meer kans om misbruik en onderdrukkend aan hun partners.Uit Recent onderzoek blijkt dat de behoefte aan energie verband houdt met bepaalde fysiologische processen, mechanismen en hormonen. Macht-gemotiveerde mensen tonen meer sympathische zenuwstelsel opwinding in reactie op stress en bedreiging. Dit leidt op zijn beurt tot een lagere efficiëntie van het immuunsysteem en meer infectieziekten. Kracht motivatie is ook gerelateerd aan een hogere bloeddruk en cardiovasculaire problemen.Hoge niveaus van machtsmotivatie worden geassocieerd met agressie, zowel onder individuen als onder politieke leiders, bestuurende elites en samenlevingen, vooral in tijden van crisis. Internationale crises waarbij beide partijen blijk geven van een hoge mate van machtsmotivatie zullen waarschijnlijk escaleren naar oorlog, terwijl crises met lagere niveaus eerder vreedzaam zullen worden opgelost.

er is niet veel onderzoek gedaan naar de ontwikkelingsoorsprong van het motief. Veel theoretici (bijvoorbeeld Adler en politicologen Harold Lasswell en Alexander George) geloven dat machtsstreven voortkomt uit een vroeg gevoel van zwakte of gebrek aan macht. Sommige longitudinaal onderzoek suggereert echter dat n macht wordt bevorderd door vroege ouderlijke permissiviteit in plaats van beperking, vooral permissiviteit over de expressie van seks en agressie.

zijn er goede en slechte soorten van de behoefte aan macht? Kan macht motivatie worden getemd of getemperd door een aantal andere psychologische variabelen in prosociaal in plaats van antisociaal gedrag? Verschillende onderzoeken hebben gesuggereerd dat affiliatie motivatie, volwassenheid, gevoel van verantwoordelijkheid, zelfbeheersing, en remming kan-soms, maar niet altijd—een dergelijke rol spelen.

1. de Hoogh, A. H. B., Den Hartog, D. N., Koopman, P. L., Thierry, H., Van den Berg, P. T., Van der Weide, J. G., et al. (2005). Leader motieven, charismatisch leiderschap, en ondergeschikten ‘ werk attitude in de winst – en vrijwilligerssector. Leadership Quarterly, 16, 17-38.
2. McClelland, D. C. (1975). Kracht: de innerlijke ervaring. New York: Irvington.
3. Winter, D. G. (1973). Het krachtmotief. New York: Free Press.
4. Winter, D. G. (1993). Macht, affiliatie en oorlog: drie tests van een motiverend model. Journal of Personality and Social Psychology, 65, 532-545.
5. Zurbriggen, E. L. (2000). Sociale motieven en cognitieve macht-seks associaties: voorspellers van agressief seksueel gedrag. Journal of Personality and Social Psychology, 78, 559-581.