scholen voor jurisprudentie

het artikel is geschreven door Subodh Asthana, een student van de Hidayatullah National Law University. De auteur heeft de verschillende “scholen van jurisprudentie” besproken samen met een aantal vooraanstaande geleerden in het artikel.Jurisprudentie is de studie of filosofie van het recht. Verschillende jurisprudentie denkers en geleerden hebben geprobeerd om het uit te leggen in de algemene vorm voor een dieper begrip van het wetgevingsproces. De hedendaagse jurisprudentie begon in de achttiende eeuw en was gericht op de primaire normen van het natuurrecht, het burgerlijk recht en het volkenrecht.

Algemene jurisprudentie kan worden onderverdeeld in classificaties, zowel op basis van het soort onderzoek dat onderzoekers trachten te beantwoorden als op basis van de hypothese van jurisprudentie, of denkrichtingen, met betrekking tot de manier waarop deze vragen het best worden beantwoord. De hedendaagse rationaliteit van het recht, die de Algemene jurisprudentie beheert, levert voornamelijk problemen op onder het recht en legitieme kaders en het ook met kwesties van het recht als een sociale instelling die zich identificeert met de meer belangrijke politieke en sociale omgeving waarin het bestaat.

scholen voor jurisprudentie

jurisprudentie is de hypothese en het onderzoek van het recht. Het houdt rekening met de oorzaak en het idee van de wet. De wet heeft een onvoorspelbaar idee. Het begrip verschilt van individuen tot individuen. Iedereen heeft een andere perceptie van de wet. Het artikel bespreekt de vijf rechtsscholen:

• Filosofische School
• Historische School
• Realist School
• Sociologische School
• Analytische School

Filosofische School

De filosofische of morele school gaat voornamelijk met de verbinding van de wet van specifieke gedachten die wet is bedoeld om te bereiken. Zij tracht de redenen te onderzoeken waarom een bepaalde wet is vastgesteld. Het is niet gerelateerd aan de geregistreerde of wetenschappelijke inhoud. De vooraanstaande rechtsspecialisten van deze school zijn Grotius (1583-1645), Immanuel Kant (1724-1804) en Hegel (1770-1831). Deze rechtsspecialisten zien het recht niet als de discretionaire orde van een heerser, noch als het maken van een geregistreerde behoefte. Voor hen is de wet het resultaat van de menselijke rede en haar motivatie is om de menselijke identiteit te hijsen en te prijzen.

nieuwe speculaties ter ondersteuning van de heerschappij van de staat werden aangevoerd door pragmatistische Polito-legitieme meesterbreinen. Bijvoorbeeld Machiavelli, Jean Bodin. Door deze vooruitgang kreeg de voorbijgaande expert van de kerk en de natuurlijke religieuze wet een echte klap.Ten slotte werd minder aandacht besteed aan de inherente privileges van de mens en de staat. De natuurwetshypothese van Grotius, Locke en Rousseau veranderde de huidige organisaties en stelde dat ‘sociaal contract’ het uitgangspunt was van het grote publiek. Hobbes gebruikte de natuurwetshypothese om reactionaire ontwikkeling te propageren en de normale gang van zaken te legitimeren voor de bescherming van harmonie en de verzekering van mensen tegen eindeloze strijd en wanorde. Zo vertegenwoordigen de opvattingen van geleerden de filosofische gedachte van de School zelf.

Klik hier

Grotius

Hugo Grotius (1583-1645), een bekende rechtswetenschapper in de Nederlandse Republiek en heeft in het licht van het natuurrecht kaders voor universeel recht opgesteld. Grotius verjoeg de natuurwet uit het gebied van goede geleerden en maakte het tot een zaak van juristen en denkers, door te verklaren dat natuurwetten van nature definitief waren op zichzelf, met of zonder vertrouwen in God.

hij stelde dat de ethische moraal van de natuurwet verbonden was met alle sociale en gezonde wezens, zowel christelijke als niet-christelijke. Grotius stelde bovendien het idee voor Van “gewoon oorlog” als een oorlog die in specifieke situaties vereist was door de natuurlijke, nationale en hemelse wet.Hobbes

Thomas Hobbes ontdekte de sociale contractuele hypothese van juridisch positivisme. Hij verkondigde dat alle mensen het erover eens konden zijn dat wat ze zochten (gelukzaligheid) vatbaar was om te betwisten, maar dat een alomvattend akkoord kon overeenstemmen met wat ze vreesden (wilde ondergang door een ander, en verlies van vrijheid en individuele eigendom). De natuurwet werd gekarakteriseerd als hoe een gezond persoon, op zoek naar overleven en floreren, zou handelen.

het kon gevonden worden door na te denken over de natuurlijke rechten van de mens, eerdere afspraken hadden natuurlijke rechten bepaald door na te denken over de natuurwet. Zoals Hobbes graag zou denken, was de primaire manier waarop de natuurwet kon winnen door alle mensen zich te onderwerpen aan de aanwijzingen van een soeverein. Een definitieve bron van de wet momenteel veranderd in de soeverein, die verantwoordelijk was voor het maken en handhaven van wetten om het gedrag van zijn onderdanen te overzien.

Locke

John Locke (1632-1704) is een van de meest overtuigende politieke denkers van deze moeilijke periode. Hij verzekerde de zaak dat de mensen algemeen vrij en gelijkwaardig zijn tegen beweringen dat God alle individuen op natuurlijke wijze onderworpen had gemaakt aan een heerser. Hij beweerde dat individuen rechten hebben, bijvoorbeeld het voorrecht op leven, vrijheid en eigendom dat een vestiging heeft die onafhankelijk is van de wetten van een specifieke cultuur.Locke gebruikte het geval dat mannen van nature vrij en gelijkwaardig zijn als een belangrijk aspect van de verdediging voor het begrijpen van echte politieke regering als een nawerking van een sociaal contract waarbij individuen in de staat van de natuur restrictief een deel van hun rechten aan de wetgever uitwisselen om des te waarschijnlijker het stabiele, aangename geluk met betrekking tot hun leven, vrijheid en eigendom te garanderen. Locke beschermt bovendien de richtlijn van dominante partijregel en de verdeling van administratieve en officiële krachten.Hegel was de meest overtuigende geleerde van de filosofische school. Zijn framework is een necrotische. Volgens hem ” de staat en de wet zijn beide ontwikkelend.”

de buitengewone toewijding van Hegel aan de filosofische school is de verbetering van de mogelijkheid van vooruitgang. Volgens hem zijn de verschillende verschijningen van het sociale leven, inclusief de wet, het resultaat van een ontwikkelende, unieke procedure. Deze procedure omvat een rationalistische structuur, die zichzelf blootlegt in theorie, absoluut tegenovergestelde en vermenging. De menselijke ziel stelt een propositie die aanwezig eindigt als de belangrijkste gedachte van een specifieke geregistreerde leeftijd.Jean-Jacques Rousseau (1712 – 1778) vertrouwde erop dat de slavernij van de huidige mens aan zijn eigen behoeften verantwoordelijk was voor een breed scala aan maatschappelijke kwalen, van misbruik en beheersing van anderen tot slecht vertrouwen en moedeloosheid. Rousseau vertrouwde erop dat de grote overheid de kans moet hebben van elk van haar inboorlingen als haar belangrijkste doel. Het sociaal Contract is in het bijzonder het streven van Rousseau om een beeld te krijgen van het type regering dat het beste de individuele kansen van elk van zijn inwoners biedt, met specifieke beperkingen die natuurlijk zijn voor een ingewikkelde, hedendaagse burgermaatschappij. Rousseau erkende dat zolang er eigendom en wetten bestaan, individuen in de huidige samenleving nooit zo volkomen vrij kunnen zijn als in de toestand van de natuur, een punt dat later weerklonk door Marx en talrijke andere communistische en rebellerende sociale denkers. Hoe dan ook, Rousseau had ondubbelzinnig vertrouwen in de aanwezigheid van specifieke normen van de overheid die, wanneer toegestaan, de kosten van de individuen van de samenleving kan dragen, een dimensie van kansen die in ieder geval de kansen benadert die in de toestand van de natuur worden gewaardeerd.

Kant

Kant gaf de huidige redenering een andere premisse die geen enkele consequente filosofie over het hoofd kon zien. De copernicaanse Turn ‘ die hij voorzag in de filosofie was om de mentale en exacte strategie te verdringen door de basistechniek door een poging om het redelijke karakter van het leven en een wereld niet te baseren op de perceptie van actualiteiten en materie, maar eerder op de menselijke kennis zelf. Volgens Kant is “de mogelijkheid van de mens handelen zoals aangegeven door zijn wil en de morele voorstellen zijn gewoonlijk mede-relatief omdat geen morele hypothese denkbaar is zonder de mogelijkheid van de mens van zelfverzekerdheid”.

Historical School

Historical school of jurisprudence vertrouwt erop dat het recht het resultaat is van een lange historische vooruitgang van het grote publiek, aangezien het uitgaat van de sociale gebruiken ethische normen, monetaire eisen en relaties van de algemene bevolking vertoont.

zoals uit deze hypothese blijkt, is de wet het resultaat van de bevoegdheden en de gevolgen van het verleden. Het recht hangt af van het algemene bewustzijn van individuen. De kennis begon vanaf het vroegste beginpunt van het grote publiek omdat er geen individu was als soeverein voor het maken van de wet. Savigny, Sir Henry Maine en Edmund Burke zijn de vooraanstaande juristen van deze school.= = Geschiedenis = = Savigny wordt beschouwd als de grondlegger van de historische school. Hij heeft de Volksgeist theorie gegeven. Zoals deze theorie aangeeft, hangt de wet af van de Algemene wil of door en door de Vrijheid van gewone burgers. Hij zegt dat het recht zich ontwikkelt met de ontwikkeling van Naties, dat het toeneemt en dat het overgaat met het uiteenvallen van de landen. In deze zin is het recht een nationaal karakter van de kennis van individuen.

deze school verbindt niet veel betekenis aan de verbinding van het recht met de staat, maar biedt belang aan de sociale instellingen waarin het recht zichzelf schept. Terwijl de onderzoeksschool vooraf uitgaat van de aanwezigheid van een zeer gevestigde juridische kader.

de historische school richt zich op de ontwikkeling van het recht vanuit de ruwe juridische organisaties van de verouderde netwerken. De onderneming van de historische school is het beheren van de algemene normen beheren van de wortel en vooruitgang van het recht en met de impact die de wet beïnvloedt. Historische juridische adviseurs verdrongen het morele denken uit de jurisprudentie en verwierpen alle verbeeldingskrachtige belangstelling van rechters en rechtsspecialisten of wetgevers die werkelijk de vorm van het recht aannamen.

Volksgeist Theorie

Savigny neemt een schot op het recht van eigendom (Das Recht Des Vestiges) werd verdeeld in 1803 wordt gezegd dat het het begin is van Savigny ‘ s historische jurisprudentie. Hij vertrouwde erop dat alle wetten de bevestiging zijn van de gewone mindfulness (een indicatie van regelmatige kennis) van de algemene bevolking die zich ontwikkelt met de ontwikkeling en versterkt met de kwaliteit van de algemene bevolking en dus afneemt naarmate het land zijn nationaliteit verliest. Het begin van de wet ligt in de bekende ziel van de algemene bevolking die Savigny ‘Volksgeist’noemde.

het recht heeft een nationaal karakter en creëert een taal en verbindt individuen tot één geheel vanwege hun primaire religies, overtuigingen en gevoelens. Het recht ontwikkelt zich met de ontwikkeling van het grote publiek en verhoogt de kwaliteit ervan vanuit het grote publiek zelf.ten slotte verwelkt het naarmate het land zijn nationaliteit verliest. Wet, taal, gebruiken en regeringen hebben geen andere aanwezigheid dan de algemene bevolking die hen volgt.

in het meest specifieke stadium neemt de wetgeving bijgevolg toe, zoals blijkt uit de binnenlandse behoeften van het net. Maar na een specifieke dimensie als het beschaving bereikt, heeft het een ongelooflijke taak uit te voeren.

als een tweedelige harmonie goed voorbeeld tussen de controleur van het algemene nationale leven en als een onmiskenbare orde voor de studie, dat wil zeggen het uitvoeren, controleren en beheren van de nationale oefeningen net zo beschouwen door deskundigen als rechtsspecialisten, fonetiek, antropologen, onderzoekers, enzovoort.

in eenvoudige termen wordt het vaak genoemd als de politieke component van het recht en de juridische component en beide nemen een grote baan in de vooruitgang van het recht. Savigny was niet absoluut tegen de codificatie van de Duitse wet op het Franse voorbeeld rond die tijd, aangezien Duitsland toen werd opgedeeld in een paar kleine staten en zijn statuten waren ruw, preuts en nodig consistentie. Hij verklaarde dat de Duitse wet kan worden geclassificeerd als er een gemeenschappelijkheid van één wet en één taal in het hele land. Aangezien Volksgeist rond die tijd niet naar tevredenheid had gecreëerd, zou codificatie op deze manier de ontwikkeling en ontwikkeling van het recht hebben belaagd. Naar aanleiding van de vooruitgang van het recht van Volksgeist, beschouwde Savigny de ontwikkeling ervan als een non-stop en onbreekbare procedure gebonden door noodzakelijke cultuur, gewoonten en veroordelingen. Hij wilde dat het Duitse recht zou worden gecreëerd naar het voorbeeld van het Romeinse recht. Zoals hij aangeeft, kan de codificatie van het recht de consequente ontwikkeling ervan belemmeren, en wanneer het rechtskader volledig wordt gecreëerd en opgebouwd, kan de codificatie plaatsvinden.Ongeacht specifieke kritiek gaf Savigny ‘ s Rechtstheorie het begin aan van de baanbrekende jurisprudentie. Zijn theorie van de Volksgeist vertaalde de jurisprudentie zo ver als de wil van het individu, aangezien het meer opmerkelijke accentuering legde op de verbinding tussen recht en maatschappij. Wat meer is, is dat deze theorie kwam als een rebel tegen de achttiende-eeuwse natuurwet theorie en verklarend positivisme. De Stille essentie van Savigny ‘ s volksgeist theorie was dat het rechtskader van een land ongelooflijk wordt beïnvloed door de historische cultuur en gewoonten van de algemene bevolking en dat de ontwikkeling van het recht moet worden gesitueerd in hun overheersende erkenning.

Realist School

de Realist school werd ontwikkeld en geaccrediteerd in de Amerikaanse jurisprudentie. Juridisch realisme suggereert dat rechterlijke beslissingen moeten voldoen aan financiële factoren en onderzoeken naar Strategie en kwaliteiten. In Amerika hebben we de realistische school van jurisprudentie. Deze school versterkt de sociologische jurisprudentie en ziet recht als het gevolg van sociale gevolgen en omstandigheden, en ziet het als rechterlijke beslissingen. Oliver Holmes is als het ware een voorbeeld van de pragmatistische school. “Wet is het ding dat de rechtbanken doen; het is niet alleen wat de rechtbanken zeggen.”De nadruk ligt op activiteit. Zoals Holmes zou hebben, ” het leven van de wet is niet de grondgedachte; het is betrokkenheid geweest.”

Karl Llewellyn was in zijn vorige werken een vertegenwoordiger voor de gebruikelijke pragmatistische theorie. Hij stelde dat de richtlijnen van het materiële recht veel minder belangrijk zijn in de werkelijke routine met betrekking tot het recht dat tot nu toe was verwacht.

the theory rules that chosen “cases that appeared for a century have been locked and deal by library-ridden kluizenaars as judges.”Hij stelde voor dat het punt van convergentie van juridisch onderzoek zou moeten worden verplaatst van het onderzoek naar normen naar de erkenning van het echte gedrag van de autoriteiten, met name de rechters. “Wat deze autoriteiten doen aan debatten is naar mijn mening de wet zelf.”

Llewellyn, een van de voorbeelden van de pragmatische ontwikkeling, heeft de begeleidende aandachtspunten als de belangrijkste hoogtepunten van het Amerikaanse realisme naar voren gebracht;

1. realisme is niet zozeer een andere school van jurisprudentie als wel een andere filosofie in jurisprudentie.
2. realisten zien de wet als robuust en niet als statisch. Zij zien de wet als het dienen van specifieke sociale sluitingen en concentreren elk gegeven dwarssegment ervan om te ontdekken in welke mate deze afwerkingen worden geserveerd.
3. realisten, met als einddoel de perceptie van de werking van elk onderdeel van het rechtskader, erkennen een “scheiding van is en moet”. Dit houdt in dat de morele doeleinden die volgens de toeschouwer aan de wet ten grondslag zouden moeten liggen, over het hoofd worden gezien en de visie van de ooggetuige niet mogen verhullen.
4. Realisme accentueert de sociale gevolgen van wetten en juridische beslissingen.

sociologische School

de sociologische school voor jurisprudentie ontwikkelde zich als een mix van verschillende juridische beschouwingen. De types van deze school behandelen de wet als een sociaal wonder. Zoals door hen aangegeven, is de wet een sociale capaciteit, een uitstroom van menselijke cultuur met betrekking tot de Externe Betrekkingen van haar individuele individuen. Montesquieu, Auguste Comte, Herbert Spencer, Duguit en Rosco Pound zijn de prominente juridische adviseurs van deze school.

dit type school legde meer nadruk op het utilitaire deel van de wet in tegenstelling tot de conceptuele inhoud ervan. Zij zien de wet als een sociale organisatie die verbonden is met hun orden en een directe invloed heeft op de samenleving.De historische school, die een antwoord was op de uiteindelijke onafhankelijkheid van de negentiende eeuw door haar accentuering op de Volksgeïstische ziel van de algemene bevolking, toonde aan dat de wet en de sociale toestand waarin schept persoonlijk verbonden zijn. Deze gedachte werd uitgewerkt door juridische adviseurs van de sociologische school. Voor de negentiende eeuw waren zaken als welzijn, welzijn, opleiding, enzovoort niet de zorg van de staat. In de negentiende eeuw bleek de staat, vanwege de antagonistische effecten van het vrije ondernemerschap, steeds meer bezorgd te zijn over verschillende kwesties, waaronder vrijwel alle delen van het leven en welzijn. Dit leidde tot een richtlijn door de wet, die de juridische theorie beperkte om zichzelf recht te zetten om sociale wonderen te beoordelen. Ehrlich (1862-1922), een beroemde juridisch adviseur van de sociologische school, verduidelijkte in wezen de sociale premisse van het recht. Voor hem komt de wet voort uit de sociale realiteit en hangt hij niet af van een staatsexpert, maar van een sociale impuls. Wet, zei hij contrasten een beetje van verschillende soorten van sociale impuls en de staat is gewoon een van de talrijke banden, echter, inderdaad het heeft specifieke kwaliteiten methoden voor impuls.

de ware bron van het recht zijn echter geen regels of aangekondigde zaken, maar de oefeningen van de samenleving zelf. Er is een “levende wet” basis van de formele richtlijnen van het rechtskader en het is de taak van de rechters en de juridische adviseurs om deze twee soorten recht te integreren. Roscoe Pound wordt gezien als een van de meest bekende Amerikaanse sociologische rechtswetenschappers van de twintigste eeuw. Kohler ‘ s methodologie, de waarheid wordt verteld, motiveerde Roscoe het meest voor het propageren van de theorie van sociaal ontwerpen en het aanpassen van sociale belangen. Kohler verklaart dat alle wetten relatief zijn en gevormd door de beschaving waar ze ontstaan.

de mogelijkheid van de wet moet streven naar de alomvattende gedachte van de menselijke beschaving en de Betekenis van beschaving is de sociale verbetering van de menselijke delen in de richting van hun meest verbazingwekkende denkbare ontvouwing. De ontwikkeling van de beschaving vloeit voort uit de strijd tussen de menselijke persoonlijkheid die zich van de natuur scheidt en de kwestie van ontwikkeling.

de toewijzing van het recht na de vooruitgang van de beschaving is zowel het handhaven van bestaande kwaliteiten als het maken van nieuwe voor de verdere verbetering en ontplooiing van menselijke krachten. Elke beschaving heeft een bepaald land dat veronderstellingen stelt over rechten die door juridische instellingen succesvol moeten worden gemaakt.

Legal materials must be Molde to offer impact to these hypotheses and officials, judges, law scholars Molle to the law as per them. Voor Pound, de wet is een verzoek van lood om ervoor te zorgen dat de koopwaar van de aanwezigheid en de methoden voor het vervullen van belijdenissen te gaan rond vrij ver met de minste slijpen en afval. Pound ziet deze zaken als belangen die autonoom bestaan van de wet en die knijpen voor erkenning en veiligheid. Oliver Windell Holmes dacht aan de wet als een manier om de geaggregeerde belangen te verzekeren en te bevorderen in tegenstelling tot de individuele belangen. Daarom verhuisde hij naar de wet op een nuchtere manier, het ontvangen van een verstandige gemoedstoestand om de werking ervan te ontleden in het grote publiek.Hij apropos merkte op: “life of law has not rationale, it has been involvement”, wat inhoudt dat bij het bepalen van de wet en de juridische richtlijnen volgens welke mannen moeten worden bestuurd, de advocaten en rechters moeten nadenken over de eisen van de tijd, het algemeen belang en de politieke statuten, de openbare orde en de publieke opinie.Roscoe pound beschouwde de wet als een ‘social engineering’. haar primaire opdracht was het versnellen van de procedure van sociale verzoeken door elke denkbare inspanning te leveren om een strategische afstand te houden van onverenigbare omstandigheden van mensen in het grote publiek. Samen met deze lijnen, rechtbanken, ambtenaren, hoofden en juridische geleerden moeten werken met een regeling en proberen om een harmonie tussen de strijdende belangen in het publieke oog te houden. Hij specificeert verschillende voordelen die de wet moet proberen te verzekeren en rangschikte ze in verschillende algemene klassen.

in Case-Animal and environment legal defence fund vs Union of India & Ors.

het Hooggerechtshof verbond de normen van economische ondersteuning en condition assurance. Het Hof oordeelde dus dat als de stedelingen niet mogen vissen, hun werkgelegenheid zal worden gedecimeerd. Als ze worden toegestaan, zal er een bedreiging zijn voor de natuur.

voortaan verzocht het Hooggerechtshof de betrokken bosspecialisten en het bestuur dat werd opgericht om een manier te vinden om de hulpbronnen van de aarde veilig te stellen zonder de tewerkstelling van de lokale bevolking te verstoren. Ze zullen de lokale bevolking in de gaten houden en redelijke richtlijnen voor hen geven. Ze zullen geïnstrueerd worden over de Betekenis van de aandoening. De lokale bevolking moet niet te voeren in andere gebieden erkent aan de meren waarop ze krijgen hengelrechten.

beginsel

het Hooggerechtshof verbond sociologische methodologieën voor deze situatie voor het welzijn van tribalen, waarvan de bron van het werk vissen is. Voor deze situatie, maar behalve in elk ecologisch geval, is de sociologische methodologie van hun Heer volkomen duidelijk. Hun heerschappen stellen regelmatig dat “het recht een sociaal gebouw is”. Het zou kunnen worden uitgedrukt dat pound ‘ s karakterisering van belangen in zijn theorie van sociaal ontwerpen niet kan worden gezegd als idiot proof, en men zou kunnen ontdekken dat enige dekking van voordelen overal. Pound zelf erkende dat de verschillende voordelen van mensen in het grote publiek uitgebreid moeten worden gegroepeerd en dat ze niet in waterdichte compartimenten kunnen worden gezet. Julius stone heeft de verdeling van publieke zaken en sociale belangen verworpen op grond van het feit dat ze in werkelijkheid op alle sociale voordelen berusten.

Pond behandelde de kwestie van belangen voor zover aanpassing van individuele en sociale belangen. Het is door de instrumentaliteit van de wet dat deze belangen worden geprobeerd tegemoet te komen. Zoals rechter Cardozo nauwkeurig merkte, “Pound geprobeerd om benadrukt de eis van gerechtelijke aandacht voor de sociale kwaliteiten en belangen”.

analytische School

analytische school wordt ook wel de Austinian school genoemd, omdat deze methodologie is opgezet door John Austin. Het wordt ook genoemd als een imperatieve school, omdat het de wet beschouwt als de richting van de soeverein. Dias noemt deze methodologie als “positivisme” omdat het onderwerp van de school bepaalde wet is. De analytische school pakte onmiskenbare kwaliteit in de negentiende eeuw. Zijn methodologie was mainstream, positivistisch en exact. Om eerlijk te zijn, was het Austin die de theorie van de positieve wet propageerde, waarvan de oprichting werd gelegd door Bentham. Van Jeremy Bentham kan worden gezegd dat hij de auteur is van de analytische school. In een van zijn boeken verwierp hij de principes van de natuurwet en legde hij de regel van nut met logische nauwkeurigheid uit. Hij isoleerde jurisprudentie in verklarend en censuur. De vorige afspraken met de wet alle dingen beschouwd terwijl de laatste afspraken met de wet zoals het zou moeten zijn. Bentham ‘ s onderzoek van censoriële jurisprudentie is een bewijs van de manier waarop het effect van de natuurwet niet volledig was verdwenen. Misschien, als gevolg van deze reden, Bentham is meestal niet bekend als de vader van de analytische school. Hij vertrouwt er in ieder geval op dat het recht het resultaat is van staat en soeverein. Bentham ‘ s idee van de wet is een imperatief een waarvoor hij zinspeelde de uitdrukking “command.”

Austin gaf de primaire nauwkeurige en uitgebreide behandeling over een onderwerp dat de analytische positivistische methodologie uiteenzette, en vanwege dit werk staat Austin bekend als de vader van de analytische School. Hij beperkt de omvang van de jurisprudentie en onderschrijft de grenzen ervan. Zijn methodologie was analytisch. Het onderzoek was door hem “de standaardstrategie” om zich te concentreren op het gebied van jurisprudentie. Austin gebaseerd op de vaststelling van verklarende jurisprudentie gelegd door Bentham en maakte zich geen zorgen over aanvullende wettelijke normen. Hij erkende het onderzoek naar wet en wet uit ethiek.

voor Austin impliceerde de jurisprudentie het formele onderzoek van juridische oorsprong. Hij isoleert jurisprudentie in algemene jurisprudentie en Specifieke jurisprudentie. Austin accepteerde een juridisch kader zoals het is dat is specifieke wet en vestigde het in zijn cruciale oorsprong. Positief recht is het resultaat van staat en soeverein en is niet hetzelfde als diepgaande positieve kwaliteit. Kelson ‘ s Rechtstheorie, die bekend staat als de zuivere Rechtstheorie, suggereert dat het recht vrij moet blijven van sociale wetenschappen zoals hersenonderzoek, menselijke wetenschappen of sociale geschiedenis. Kelson ‘ s punt was om een onderzoek van de wet op te bouwen dat zuiver zal zijn als in het zorgvuldig alle krachtige, morele, mentale en sociologische componenten zal mijden.Salmond ziet af van het streven om de Algemene componenten van het recht te lokaliseren door jurisprudentie te karakteriseren als een kunst van het burgerlijk recht. Zoals hij aangaf, is er helemaal geen algemene component in het recht, omdat het de exploratie van het recht van het land(lex loci) is en vervolgens wordt overgenomen door elementen die winnen in een bepaalde staat. Hij slaagt er laag in wat het waard is, maar de wet voor hem moet niet worden gekarakteriseerd voor zover de soeverein, maar eerder voor zover rechtbanken.

recht is iets dat als het ware uit de rechtbanken vloeit. Hij was het niet eens met Austin dat onderzoek van de wet mogelijk moet zijn met de hulp van de rationale alleen. Hij vestigt de aandacht op het feit dat het onderzoek naar de jurisprudentie, waarbij morele en historische gezichtspunten buiten beschouwing worden gelaten, zal uitmonden in een desolaat verslag.

in een notendop gaat de theorie dus over de volgende aspecten.

• een analyse van de oorsprong van het burgerlijk recht.
• onderzoek naar de verschillende verhoudingen tussen burgerlijk recht en andere rechtsvormen.
• een onderzoek naar het logische spelplan van de wet.
• een overzicht van juridische bronnen waaruit de wet voortgaat.
• the investigation of the theory of obligation.
• het onderzoek naar het ontstaan van wettelijke rechten en verplichtingen.
• om juridische ideeën als eigendom, contracten, people acts, aim, enzovoort te onderzoeken.

conclusie

jurisprudentie is de wetenschappelijke studie van het recht. Het is een soort wetenschap die de creatie, toepassing en eis van wetten onderzoekt. Jurisprudentie is het onderzoeken van theorieën en methoden van inzicht met betrekking tot de wet. Het heeft levensvatbare en leerzame achting.

er zijn vijf rechtsscholen. Hoewel de scholen van de wet geprobeerd om een aantal van de tekortkomingen in de wetgeving en het vaststellen van procedures uit te roeien, moet er een analyse en studie om de bewering van het doel en de motivering achter de wet te rapporteren. Bovendien moet de vaststelling van het recht worden bekeken vanuit een praktische benadering in plaats van vanuit een theoretische benadering.