Top 3 doelstellingen van economische Planning

de ineenstorting van het volksgeloof in laissez-faire heeft geleid tot de populariteit van planning in het woord arena.

na de Tweede Wereldoorlog werd het als onderdeel van de nationale economische politiek aanvaard. Prof. Robbins beschouwde het als een goed wondermiddel van onze tijd.Juist de doelstelling van de economische planning hangt grotendeels af van de aard van het sociale, economische en politieke klimaat dat op een bepaald moment in een land heerst.

de doelstellingen van de economische planning kunnen worden ingedeeld in de hoofdcategorieën:

(I) politiek,

(ii) Economisch en

(iii) sociaal en ethisch.

I. politieke doelstellingen:

de politieke doelstellingen omvatten:

a) Defensie,

b) strafbare feiten en

(c) vrede.

zij worden als volgt besproken:

Defensie:

“Defensie” was een zeer belangrijke en centrale factor in de planning, en het blijft een van de belangrijkste doelstellingen van de geplande ontwikkelingen. Veel andere doelstellingen zijn slechts een aanvulling op dit doel. Er is geen tweede mening om te zeggen dat Defensie zelf een noodzakelijk resultaat was van andere doelstellingen. Maar het feit is dat is uitgegroeid tot een primaire doelstelling van de economische planning.

overtreding:

om de superioriteit van de macht te bereiken of om het grondgebied van de natie uit te breiden of om gebruik te maken van de natuurlijke hulpbronnen die in andere regio ‘ s beschikbaar zijn, leidde de offensieve houding van verschillende landen tot een overeenkomstige planning van hun economieën. Duitsland nam tijdens Hitlers regime een dergelijk beleid aan, met als doel de Joden van hun rechten te beroven ten gunste van het Duitse volk. Japan deed hetzelfde in Noord-en Centraal-China om de natuurlijke hulpbronnen van die regio te exploiteren. Op dit moment zijn verschillende landen betrokken bij soortgelijke vormen van strategische planning van hun economieën, met “overtreding” als basisdoelstelling.

vrede:

deze doelstelling neemt een dominante plaats in voor het welzijn van de mensen van de natie. Dit soort planning is gebaseerd op de verzekering van samenwerking van vele naties op een georganiseerde basis, met name via een gemeenschappelijke instantie of een instelling. Dit soort planning wordt ook op internationaal niveau ingevoerd.

II. economische doelstellingen:

1. Snelle economische ontwikkeling:

snelle economische ontwikkeling van een onderontwikkeld land is een van de belangrijkste doelstellingen. In de woorden van Prof. D. R. Gadgil, het probleem van de snelle economische ontwikkeling van onderontwikkelde gebieden van de wereld, heeft groot belang aangenomen.De vicieuze cirkel van armoede kan alleen worden doorbroken door de snelle ontwikkeling van de landbouw, de industrie en de infrastructuur. Het is dus door economische planning dat een onderontwikkeld land deze knelpunten kan doorbreken en op zijn beurt het nationale inkomen kan verhogen en de levensstandaard van de armen kan verbeteren.

2. Correct gebruik van natuurlijke hulpbronnen:

in een ongeplande economie worden natuurlijke hulpbronnen onderbenut, verkeerd gebruikt en verspild. Daarom is in een onderontwikkelde economie concrete actie nodig om het gebruik van natuurlijke hulpbronnen voor productiedoeleinden te maken en is het de staat die door middel van economische planning uitvoering geeft . Prof. Cole heeft erop gewezen dat echte planning de controle van de geldmachine impliceert en de invoering van monetair beleid het mogelijk maakt de beschikbare productiemiddelen volledig te gebruiken. ‘

3. Het scheppen van extra werkgelegenheid:

een andere cruciale doelstelling van de economische planning is het creëren van extra werkgelegenheid in zowel geavanceerde als onderontwikkelde landen. In de ontwikkelde landen is er een wrijvingsvorm van werkloosheid die wordt veroorzaakt door de depressie. Aan de andere kant is chronische werkloosheid door gebrek aan ontwikkelingsactiviteiten het gemeenschappelijke kenmerk van onderontwikkelde landen. Het voornaamste doel van de economische planning in de ontwikkelde landen is dus het beheersen van schommelingen. Economische planning is nodig om stabiele arbeidsvoorwaarden in de minder ontwikkelde landen te creëren.

4. De ongelijkheden in de verdeling van inkomen en vermogen verminderen:

in arme en minder ontwikkelde landen bestaan ongelijkheden en verschillen in inkomen en rijkdom. Er is een grote kloof tussen arm en rijk die een bedreiging vormt voor de soevereiniteit van een natie. Op die manier wordt distributieve rechtvaardigheid onmisbaar door het wegnemen van economische ongelijkheden en ongelijkheden door effectieve monetaire, fiscale en andere ontwikkelingsactiviteiten.Met het oog hierop is economische planning een instrument om dergelijke tekortkomingen te verhelpen en een gunstig klimaat voor economische ontwikkeling te scheppen. Op deze manier zorgt economische planning voor een billijke verdeling van de voordelen over de verschillende delen van de bevolking van een onderontwikkelde economie.

5. Economische Stabiliteit:

in een planeconomie wordt de ontwikkeling van de ene sector op zodanige wijze met de andere sector gecoördineerd dat een evenwichtige en soepele ontwikkeling kan plaatsvinden. Ook zijn er minder kansen op incidentele fluctuaties en onzekerheid die de ontwikkeling nadelig beïnvloeden. Economische planning is dus een groen signaal voor economische stabiliteit en welvaart van een land.

6. Prijsstabiliteit:

het bereiken van stabiliteit in het prijsniveau is ook een andere essentiële doelstelling van de economische planning. Het optreden van handelscycli is in verband gebracht met het kapitalisme dat vol is met ernstige kwaden. Dit verlamt de gehele productiestructuur van een economie. Economische planning is het enige effectieve alternatief voor dit kwaad van het kapitalisme. In feite minimaliseert economische planning de angst voor handelscycli en wordt vooruitgang op het gebied van stabiliteit gestimuleerd.

7. Meer vooruitziende blik:

economische planning is een langzaam maar geleidelijk proces dat een nauw bewustzijn in het algemeen blijft. Het voorziet in de moeilijkheden waarmee een economie in de toekomst waarschijnlijk zal worden geconfronteerd. In een planeconomie houdt de centrale overheid rekening met het tekort aan grondstoffen en de verspilling van natuurlijke hulpbronnen. Maar de particuliere ondernemers negeren deze mogelijkheden voortdurend. In dit opzicht is de planeconomie meer vooruitziend, die niet alleen kijkt en voordelen biedt, maar ook bezorgd is over de toekomst.

8. Snelle Investeringen:

de minder ontwikkelde landen hebben het fundamentele probleem van minder investeringen. Prof. Nurkse heeft in zijn boek ‘probleem van de kapitaalvorming in onderontwikkelde landen’ gesteld dat de belangrijkste oorzaak van armoede een lage kapitaalvorming is en ze nodig zijn voor een grootschalige accumulatie van kapitaal.

III.sociale doelstellingen:

1. Sociale rechtvaardigheid:

een andere belangrijke doelstelling van de planning is om sociale rechtvaardigheid te bieden aan de gewone man en zwakkere deel van de samenleving. In India zijn grote verschillen in inkomens-en welvaartsverdeling een gemeenschappelijk kenmerk. Onze planners hebben toegezegd om ‘democratisch socialisme’ en ‘socialistisch patroon van de samenleving’tot stand te brengen. Deze maatschappij verwijst naar een systeem dat gebaseerd is op gelijkheid, waar minimale behoeften van de gewone massa ‘ s worden vervuld en verder, Er is geen uitbuiting van de mens door de mens.

Sociale Zekerheid:

het is een belangrijke doelstelling geworden in de moderne tijd. Het heeft betrekking op het verstrekken van sociale voorzieningen, eerlijke lonen en volledige werkgelegenheid. De mensen van het land moeten voldoende huisvesting, gezonde sfeer, medische faciliteiten en faciliteiten van recreatie en bibliotheek enz. Dergelijke programma ‘ s worden op zeer grote schaal aangenomen, tijdens naoorlogse of ontwikkelingsperioden om sociale en economische doelstellingen te bereiken.

sociale gelijkheid:

deze doelstelling van planning is van recente oorsprong. Dit wordt sterk beïnvloed door de planning van veel landen. Deze benadering heeft enige ethiek en filosofie en heeft emotionele redenen van wrok en gevoel voor rechtvaardigheid achter het. Het leidt tot idealisme van de sociale structuur.In het algemeen wordt geconstateerd dat wanneer inkomensongelijkheden en kansen grote sociale ongelijkheden veroorzaken en tot een toename van de armoede leiden, een gevoel van wrok ontstaat en mensen gelijkheid willen bereiken. Door middel van economische planning neemt de staat de nodige maatregelen om sociale en economische gelijkheid te bereiken, teneinde de openbare orde en de openbare orde in het land te handhaven.