Validatiecode

Wat Is een validatiecode?

een validatiecode-ook bekend als een CVV, CV2 of CVV2-code-is een reeks van drie of vier nummers op de voor-of achterkant van een creditcard. Het is bedoeld om een extra beveiligingslaag te bieden voor creditcardtransacties die online of via de telefoon plaatsvinden.

de meeste creditcarduitgevers plaatsen hun validatiecodes op de achterkant van de kaart, helemaal rechts van het ondertekeningspaneel. Op American Express (AXP) kaarten wordt echter de validatiecode op de voorkant van de kaart gedrukt.

hoe Validatiecodes werken

naarmate online winkelen steeds populairder wordt, is de dreiging van identiteitsdiefstal en andere vormen van creditcardfraude steeds ernstiger geworden. Een maatregel die wordt genomen om dit risico te beperken, is het gebruik van validatiecodes bij het doen van creditcardaankopen.

bij een typische transactie wordt een klant gevraagd zijn naam, factuuradres, kaartnummer, vervaldatum en validatiecode op te geven. Hoewel veel van deze gegevens, zoals de naam en het adres, kunnen worden verkregen uit andere bronnen; het kaartnummer, vervaldatum, en validatie code kan theoretisch alleen worden verkregen uit het bezit van de kaart zelf. Als extra maatregel wordt de validatiecode over het algemeen op de achterkant van de kaart afgedrukt, waardoor het voor potentiële dieven moeilijker wordt om alle benodigde informatie te verzamelen van één enkele foto van de creditcard.

om deze beveiligingsmaatregelen verder te versterken, verbieden consumentenbeschermingswetten handelaren de validatiecodes van klanten op te slaan nadat een aankoop is gedaan—hoewel gewetenloze verkopers deze informatie nog steeds illegaal kunnen registreren. Een extra bescherming wordt geboden door de persoonlijke identificatienummers (pincodes) die de kaarthouders moeten invoeren wanneer zij betalingen verrichten via verkooppuntterminals (POS-terminals).

reëel voorbeeld van een validatiecode

hoewel veiligheidsmaatregelen zoals de validatiecode het moeilijk maken identiteitsdiefstal te plegen of aankopen te doen met een gestolen creditcard, is het onwaarschijnlijk dat ze een voldoende gemotiveerde dief afschrikken. In de praktijk is de kredietkaartfraude de afgelopen jaren blijven stijgen, meer dan 393.207 gemelde gevallen in 2020. De Verenigde Staten zijn veruit het meest getroffen land, met bijna 34% van de gevallen wereldwijd.

handelaren mogen geen beveiligingscodes voor kaarten opslaan nadat een klant een aankoop heeft gedaan, wat extra bescherming biedt tegen creditcarddiefstal. Toch kunnen validatiecodes worden gestolen en moeten kaarthouders de validatiecode van hun kaart beschermen, net zoals ze het kaartnummer en de vervaldatum zouden beschermen. De validatiecode is een belangrijk stukje gegevens dat dieven in staat kan stellen om frauduleuze transacties te maken met de kaart van iemand anders.

echter, als een dief een gestolen kaart gebruikt, is de aansprakelijkheid van de kaarthouder beperkt tot $50 onder de Fair Credit Billing Act (FCBA), afhankelijk van wanneer de diefstal wordt gemeld. Klanten die zich realiseren dat hun kaart ontbreekt, of verdachte of ongeautoriseerde aankopen of andere activiteiten detecteren, moeten onmiddellijk contact opnemen met hun creditcardmaatschappij om het probleem te melden en hen te waarschuwen voor een mogelijk geval van fraude. De kaartuitgever kan de kaart dan annuleren of deactiveren.