vereisten voor een geldige Borgtochtakte

de meest Prudente schuldeisers verlangen van hun debiteuren dat zij een borg stellen, iemand die als mede-debiteur gebonden zal zijn, indien de debiteur zijn verplichtingen uit hoofde van de Overeenkomst niet nakomt.

in het verleden werden we gedwongen om cliënten te adviseren dat we niet in staat zouden zijn om een akte van borgtocht af te dwingen, vanwege een of ander probleem met het document. Enkele jaren geleden is er een geval gemeld waarin opnieuw werd ingegaan op de vereisten voor een geldige borgtochtakte. Deze zaak is Astill tegen Lot 54 Falcon Park CC, in februari 2012 in het Hooggerechtshof van Pietermaritzburg uitgesproken.

In deze zaak werd een huurovereenkomst gesloten tussen L als verhuurder en M als huurder. Hij tekende nog steeds een borgtochtovereenkomst, waarin hij zich borg stelde voor de opeisbare betaling door de schuldeiser van alle gelden die de hoofdschuldige nu of Van tijd tot tijd aan de schuldeiser verschuldigd is en die voortvloeien uit een door de hoofdschuldige met de schuldeiser gesloten huurovereenkomst.”

bij het verstrijken van de huurovereenkomst waaraan de Astill-suretyship was gehecht, werden twee andere overeenkomsten gesloten tussen L en M, en beide huurovereenkomsten kregen een nieuwe borgstelling als bijlage, aangezien A kort voor het verstrijken van de huurovereenkomst waaraan zijn borgstelling was gehecht, ontslag had genomen als lid van de huurder. L trachtte Astill aansprakelijk te stellen voor de huur en daarmee samenhangende kosten die door M, De huurder, onbetaald bleven.

er zijn een aantal belangrijke principes voor borgtochttaken, waaronder::

1. de borgtochtakte moet de schuldeiser, de borgsteller en de hoofdschuldige identificeren;
2. alle essentiële voorwaarden van de borgtochtakte moeten schriftelijk zijn en door de borgsteller zijn ondertekend;
3. een borgtochtakte kan niet op zichzelf staan—het is accessoir van aard en vereist daarom een onderliggende of hoofdovereenkomst;
4. de borgtochtakte kan niet aansprakelijk zijn voor iets meer dan de hoofdschuldige.

In de zaak-Astill verwees het Hof naar een lange reeks uitspraken, waarin werd aangegeven dat een borgsom strikt moet worden uitgelegd—dit betekent dat een gerecht een borg niet aansprakelijk kan stellen voor meer dan hetgeen uitdrukkelijk in de borgsom is bepaald. In geval van onzekerheid over de Betekenis van een borgstelling, zal deze ten opzichte van de schuldeiser worden geïnterpreteerd.

in dit geval voerde de verhuurder aan dat de woorden “… alle gelden die de hoofdschuldige nu of Van tijd tot tijd aan de schuldeiser verschuldigd kan zijn en die voortvloeien uit een huurovereenkomst …” voldoende waren om de borg aansprakelijk te stellen voor alle huurovereenkomsten die op grond van toekomstige huurovereenkomsten kunnen ontstaan. De rechtbank heeft echter (naar onze mening terecht) vastgesteld dat de borgstelling beperkt was tot de eerste huurovereenkomst tussen L en M. Ter ondersteuning hiervan stelde het Hof dat het woord “uitgevoerd” duidelijk verwijst naar een reeds gesloten huurovereenkomst en niet naar een overeenkomst die in de toekomst zal worden gesloten. Ook heeft de rechtbank geoordeeld dat de woorden “van tijd tot tijd hierna” betrekking hebben op gelden die verschuldigd zijn onder de oorspronkelijke huurovereenkomst, en niet gelden die verschuldigd kunnen worden onder toekomstige huurovereenkomsten. Het Hof oordeelde ook dat, indien de borgstelling van toepassing zou moeten zijn op toekomstige huurovereenkomsten die op het tijdstip van het sluiten van de borgstelling nog niet bestonden, dit uitdrukkelijk moest worden vermeld.

wij hebben een zaak behandeld waarbij de borg heeft betoogd dat, wanneer het document verwijst naar “de huurovereenkomst waaraan dit document is gehecht”, en een schriftelijke huurovereenkomst zoals beschreven in het document niet wordt gesloten, de borgstelling niet-afdwingbaar is, ondanks het feit dat de borgstelling is ondertekend. Wij hebben het tegendeel betoogd, op basis van het feit dat het niet-ondertekende document in ieder geval is opgenomen in een door partijen ondertekend aanbod tot Lease-document. Het Hof volgde de strikte interpretatie, en oordeelde dat de ondertekende borgstelling geen kracht of effect had. Het geschil wordt echter voortgezet op alternatieve gronden voor het aansprakelijk stellen van de borg.

wanneer een borgtochtakte wordt gesloten, is het daarom van belang ervoor te zorgen dat het document naar behoren is opgesteld en dat alle relevante overeenkomsten naar behoren zijn ondertekend. Als dit niet gebeurt, kan een rechtbank de borg vrij laten, met als gevolg dat het voordeel van een andere debiteur verloren gaat.