Waarom Ik Mark Driscoll zo ‘haat’ (p.S. ik niet))

Ik” haat ” Driscoll zoals Luther en Calvijn haatte de Katholieke Kerk: misschien te veel, maar niet zonder zeer, zeer goede reden. Dus, met andere woorden, Ik haat hem niet echt. Ik hou zielsveel van hem, maar mijn hart breekt over een aantal dingen over hoe hij zich gedraagt en zijn bediening.

De ” Nieuw Gereformeerde “hebben een nieuwe Reformatie nodig, naar mijn mening, en mijn probleem is vooral met individuen die toevallig worden weergegeven als de belangrijkste gezichten van deze” beweging”: Mark Driscoll, Justin Taylor, Carl Trueman, Al Mohler, en Douglas Wilson (soms). Mijn probleem is met deze specifieke mensen, meer dan met de beweging zelf. Ze “definiëren” toevallig veel van die beweging.Ik zal nooit mensen ontmoedigen om niet te luisteren naar Matt Chandler( zoals ik hier ook al zei), John Piper, Francis Chan, of zelfs D. A. Carson, hoewel, theologisch, ik ben het niet eens met hen op een veel (vooral op zeer secundaire kwesties-hoewel ze zouden niet denken dat ze zijn zeer secundaire–en dat is een ander probleem dat ik heb).

Driscoll was goed en diende een doel (zoals de paus), maar het is tijd om verder te gaan. Er is (nu) weinig dat hij te bieden heeft als prediker, leraar, schrijver, leider, “theoloog”, of “pastor” dat niet aanwezig is bij veel andere mannen die veel meer gekwalificeerd zijn in onderwijs, theologie, wijsheid, gevoeligheid en liefde.

zou hij in deze dingen kunnen groeien? Ja, Ik bid dat hij dat doet, maar hij dwaalt herhaaldelijk aan de kant van verdubbeling in plaats van heroverweging.

ik kan je niet vertellen hoe vreemd het was om naar de conferentie van handelingen 29 te gaan die ik een paar jaar geleden met mijn oude kerk bezocht (die draait om handelingen 29 onderwijs, ethos en theologie). Serieus, iedereen was precies hetzelfde gekleed, Inclusief ik. Ze spraken hetzelfde, gooiden dezelfde namen uit, dachten hetzelfde, en hadden dezelfde boeken gelezen. Het was een enorme wake-up call voor mij.

het punt is dit: Ik denk dat Driscoll beter is in het creëren van een cultuur dan discipelen. We moeten beide dingen cultiveren in onze mensen, maar ik denk dat de prioriteit moet worden omgekeerd.Het begin van Mark Knoll ‘ s schandaal van de Evangelische geest begint met hem te zeggen: “Dit is een brief van een gewonde minnaar”. Zo voel ik me. Op het einde, ik echt niet echt “haat” deze mannen. Ik zie hoeveel goeds ze hebben gedaan. Maar ik zie ook hoeveel meer ze konden doen en hoe ze secundaire dingen hebben gemaakt tot dingen van zo ‘ n primair belang, terwijl ze zo ongevoelig werden voor anderen.

met waar ik heen ben gegaan in mijn reis sinds het verlaten van de universiteit, kon ik nooit iets onderwijzen in mijn oude kerk. Driscoll zou me zeker nooit iets laten onderwijzen in zijn kerk, onder de vlag van “proberen om doctrinaire zuiverheid te handhaven”. Ik zou geen thuisgroep mogen leiden in die kerken. Ik mocht geen campus bediening doen. Ik weet niet eens of ik lid mag worden. En het is omdat ze me niet zouden vertrouwen om “Bijbels”te zijn.

deze dingen doen pijn, maar niet omdat iets met mij te maken heeft. Het komt door wat dat zegt over hen, wat ze geloven, en wat het zegt is in hen. Namelijk, deze neiging om elke “huisdier” doctrine en idee onder de kop van “het evangelie” te plaatsen, waardoor het niet-onderhandelbaar, noodzakelijk voor gezond denken, en on-uitdaging-staat opdat het evangelie zelf worden verontreinigd en vallen.

als alles gerechtvaardigd is als onderdeel van “het evangelie”, dan verliest het zijn kracht, betekenis en doel.

en dat is iets dat uiteindelijk schadelijk is voor de kerk, en alles wat uiteindelijk schadelijk is voor de bruid van Christus is iets dat niet moet worden omarmd, maar actief moet worden ontmoedigd tegen.

want Ik heb u als eerste gegeven wat ik ook heb ontvangen: dat Christus voor onze zonden is gestorven in overeenstemming met de Schrift, dat hij is begraven, dat hij op de derde dag is opgewekt in overeenstemming met de Schrift

–Paulus de apostel in zijn brief aan de Korintiërs