waarom we niet afmaken wat we beginnen – een psychologische verkenning

“afmaken wat je begint” klinkt meer als een waarschuwing voor velen van ons. We zijn allemaal, in ieder geval een deel van de tijd, schuldig aan het niet op tijd afronden van een project of een opdracht of een taak, ondanks onze beste intentie. Terwijl voltooien vrij eenvoudig is: start > ga met de taak zitten en grind > Finish > Ga terug naar stap één.

in het algemeen staan we voor twee uitdagingen. Eén, begin. Vaak is iets beginnen niet gemakkelijk. Als het een belangrijke onderneming is, is het meer zo. Angst en lethargie, onze twee oervijanden, maken alles moeilijk. Angst zegt dat je het niet kunt. Het is moeilijk. Je zult falen. Je zet jezelf voor schut. Zo verder en zo voort. Lethargie hoort daar niet bij. Het vleit gewoon. Je bent moe, slaap een beetje meer vandaag. Je ziet er zwak uit, je moet vaker rusten. Blijf iets langer onder deze comfy deken.

deze twee verleiders maken het moeilijk voor ons om te beginnen. Beginnen lijkt een daad die ons te boven gaat. Daartoe is iets van waarde beginnen een daad van wil. Je moet bereid zijn te falen, je te schamen en hard werken te omarmen.

de tweede uitdaging eindigt. Terwijl velen van ons er uiteindelijk in slagen om over onze traagheid te komen om te beginnen, hebben we de neiging om op te geven in het midden. Afwerken blijft een veel moeilijker kunst om onder de knie te krijgen. En uiteindelijk geven we het op. Angst en lethargie, onze twee oervijanden, zijn ook in dit rijk even actief. We stellen uit. We vertragen. We laten dingen half gedaan.

niet of niet op tijd afwerken is een van de belangrijkste redenen achter ons falen. Het is duur. Want als je iets niet op tijd afmaakt, betekent dit dat je zowel tijd als middelen verspilt. U verspilt ook de kans om iets anders te doen dat u binnen dat tijdsbestek had kunnen doen als u uw eerdere taak op tijd had voltooid. Als je morgen je werk van vandaag doet, wanneer doe je dan je werk van morgen?

iets afmaken gaat over geduld en mindfulness. Neem bijvoorbeeld dit artikel. Het is verleidelijk om een pauze te nemen voordat ik dit schrijf. Ik heb pauze genomen. Ik verspilde tijd tussendoor. Maar wat ik gewoon moest doen is zitten met deze lege pagina ‘ s en schrijven en het afmaken. Afwerken is zo simpel. Begin jij maar. Je zit geduldig met de taak zolang het duurt. En jij maakt het af. Meer is er niet voor nodig.

maar wat is er zo moeilijk aan geduldig zitten?

waarom stoppen we niet – een psychologische verkenning

1/ omdat afwerken moeilijk is. De manier waarop onze geest werkt is dat het constante stimulatie nodig heeft. Terwijl iets beginnen spannend is, is iets afmaken saai. Je moet slijpen. Je moet stil zitten. Vaak is de vooruitgang traag in de vroege dagen. Er lijkt weinig vooruitgang en duidelijke resultaten te zijn na een lange dag van arbeid. Onze geest is hier niet aan gewend. Het heeft opwinding en stimulatie nodig. Als gevolg daarvan, het zoekt naar de opwinding die uiteindelijk leidt tot afleiding. We gaan van het ene naar het andere. Terwijl langzame vooruitgang ons vaak het gevoel geeft dat we geen controle over dingen hebben, geven we toe aan afleidingen zoals het surfen op sociale media en ga zo maar door, bieden we een gevoel van controle en prestatie, hoewel we niets in werkelijkheid bereiken.

2 / vier vijanden van afwerking zijn afleiding, verslavingen, angst en lethargie. Deze spelen een cruciale rol om ons van het pad af te leiden. De bron van al deze vijanden lijkt dezelfde te zijn. Wanneer we geconfronteerd worden met een moeilijke taak, nemen we onze toevlucht tot afleiding. Je vraagt je misschien af waarom? Omdat het makkelijker en comfortabel is. We zijn altijd op zoek naar comfort.

3 / als we wat dieper gaan, speelt onze behoefte aan een gevoel van controle een even belangrijke rol. Wanneer we te maken hebben met een moeilijke taak en onze vooruitgang niet direct zichtbaar is, hebben we niet het gevoel dat we de controle hebben. We voelen een gevoel van hulpeloosheid. Hulpeloosheid is een gevoel waar een mensenkind zich vanaf zijn kindertijd van bewust is. In de loop der jaren ontwikkelen we verdedigingsmechanismen om met dit gevoel van hulpeloosheid om te gaan. Deze verdedigingen zijn de acties die onze aandacht afleiden van het gevoel van hulpeloosheid. Soms zijn het slechts afleidingen. Op andere momenten, het wordt een gemeenschappelijk patroon en eindigt in een verslaving. Wanneer we met een moeilijk project worden belast, voelen we een gevoel van gebrek aan controle dat ons gevoel van hulpeloosheid weergeeft dat ons uiteindelijk leidt tot afleidingen. We houden niet van het gevoel als we niet de controle hebben. Het maakt ons ongemakkelijk. Als gevolg daarvan nemen we onze toevlucht tot afleiding omdat het ons een gevoel van controle geeft.

Remedies

Als u uw afwerkingsprobleem wilt oplossen, moet u wat zelfwerkend werk doen waarbij u probeert uw eigenaardigheden te achterhalen en uw defensieve gedrag tegen een moeilijke gebeurtenis te begrijpen. Je probeert te zoeken naar wat het signaal van hulpeloosheid stuurt, hoe het voelt wanneer het gebeurt, en manieren vinden om ze op te lossen met meer directe acties en geduld.

bijvoorbeeld, wanneer u een moeilijke taak uitvoert, als u zich vast en hulpeloos voelt, en als u voelt dat een gevoel van ongemak groeit, moet u manieren vinden om het meteen aan te pakken. U kunt uw taak verdelen in kleine stukjes en doe ze dienovereenkomstig om een gevoel van controle te krijgen. De belangrijkste taak hier is aandacht te kunnen besteden aan je gevoelens en ongemak en jezelf op het juiste moment te kunnen vangen. Mindfulness praktijken zoals gebeden en meditatie kunnen je helpen bij het ontwikkelen van een groter bewustzijn over hoe je werkt.

zodra u leert een aanpak te vinden die u helpt effectief om te gaan met uw gevoel van gebrek aan controle en hulpeloosheid, zal het voor u gemakkelijker zijn om om te gaan met uw afleidingen. U zult in staat zijn om te zitten met uw moeilijke baan voor een lange tijd en dus af te maken.