wat betekent het als je tijdens intensieve Workouts een bloederige of Metallic smaak in je mond krijgt

je zit midden in een straffende workout. Je hart gaat tekeer. Je spieren smeken om genade. Het zweet regent van je gezicht. En je mond is rijp met de onmiskenbare smaak van bloed. Wacht, wat?

het klinkt misschien vreemd voor sommigen, maar veel atleten weten precies waar ik het over heb. Een metaalachtige, bloederige smaak in de mond tijdens intensieve inspanning is niet ongewoon, maar het kan zeker verwarrend zijn. De smaak gaat vaak niet gepaard met zichtbaar bloed in je speeksel, wat het nog verbijsterender maakt.

om eerlijk te zijn, een paar verschillende dingen kunnen deze soms enge sensatie veroorzaken. Hier is waarom je bloed in je mond zou kunnen proeven tijdens of na intensieve inspanning.

bloed en ijzer

sommige mensen klagen over een” bloederige “smaak in hun mond tijdens of na het sporten, terwijl anderen zeggen dat het meer “metallic” is.”Kansen zijn, ze proeven iets dergelijks, maar classificeren het op een andere manier. Het hoge ijzergehalte van bloed geeft het een metaalachtige smaak, zodat sommigen het als zodanig waarnemen.

maar waarom ervaren mensen deze smaak in de eerste plaats?

elk geval is anders, maar een paar hoofdschuldigen kunnen hiervoor verantwoordelijk zijn. Werken in een koud, droog klimaat kan leiden tot droogte en kleine scheuren in de bekleding van de neus en keel, die een “bloederige smaak” in de mond kan produceren. Of, als u een verstopping of infectie in de speekselbuis of ernstige tandbederf, zware ademhaling kan verhogen speeksel productie en geven een slechte smaak die bloederig of metaal kan lijken.

maar misschien wel de meest interessante mogelijke oorzaak is door inspanning veroorzaakt longoedeem.

Wat is een door inspanning geïnduceerd longoedeem?

longoedeem is een aandoening waarbij overtollig vocht zich ophoopt in de luchtzakjes in de longen. In ernstige gevallen kan het ernstige ademhalingsproblemen veroorzaken en mogelijk levensbedreigend zijn. Echter, onderzoekers vinden nu dat het vrij gebruikelijk is om een mild longoedeem te ervaren tijdens intense oefening. Dit is bekend als een oefening-geïnduceerd longoedeem, of EIPA.

gerelateerd: wat pijn op de borst kan betekenen voor atleten

een studie, getiteld “Small Changes in Lung Function in Runners With Marathon-Induced interstitiële longoedeem”, zocht bijvoorbeeld naar EIPA bij deelnemers aan een marathon van 2012. Van de 36 deelnemers, 17 procent bleek te hebben geleden aan een mild longoedeem op een bepaald moment tijdens de race. Soortgelijke resultaten zijn gevonden in roeiers, fietsers en zwemmers, met zowel korte – als lange termijn periodes van oefening vertonen de mogelijkheid om EIPA te produceren. De symptomen zijn echter mild en zullen naar verwachting snel verdwijnen.

waarom zou een EIPA ervoor zorgen dat je bloed in je mond proeft? Het antwoord heeft te maken met de permeabiliteit van de bloed-gasbarrière. De bloed-gasbarrière (ook bekend als de bloed-luchtbarrière) wordt gedefinieerd als “een dun weefsel waardoor gassen worden uitgewisseld tussen de alveolaire lucht en het bloed in de pulmonale capillairen.”Wanneer de hartslag stijgt tijdens intensieve inspanning, kan het hogere niveau van stress de integriteit van de bloed-gasbarrière in gevaar brengen. Hierdoor kan vloeistof (inclusief rode bloedcellen) in de longblaasjes lekken, wat mogelijk kan leiden tot een bloederige of metaalsmaak in uw mond.”Verhoogde pulmonale arterie en linker atriale druk, in combinatie met een verminderde intrathoracale druk tijdens inspiratie, vertalen naar verhoogde capillaire transmurale druk en de exsudatie van vloeistof uit het capillaire naar het luchtruim,” schreven de auteurs van een studie getiteld “The Curious Question of Exercise-Induced Pulmonary oedeem.”

als u tijdens of na intensieve inspanning bloed ophoest, moet u een arts raadplegen. Echter, als je gewoon de smaak ervaren af en toe tijdens of na het sporten, en er zijn geen andere met betrekking tot symptomen, er is waarschijnlijk niets om je zorgen over te maken. Volgens de auteurs van de eerder genoemde studie, “de ontwikkeling van klinisch belangrijk longoedeem met lichaamsbeweging blijft een zeldzame gebeurtenis.”