Wat gebeurt er in Vegas

hoewel het slechts een luguber vermakelijke romantische komedie is en vaak niet eens dat, is wat er in Vegas gebeurt met een redelijke marge beter dan iemand had kunnen verwachten. Die ik gebruik als code voor ” het Sterren Ashton Kutcher, maar het is niet hopeloos slecht.”Noch, wat dat betreft, is Kutcher zelf hopeloos slecht. Ik had dit niet voorspeld. Inderdaad, ik heb het specifiek niet voorspeld; Ik was ervan overtuigd van de trailer dat dit een film zou worden met een fatsoenlijk flexibel concept, verraden door de twee uitdagende uncharismatische sterren in de hoofdrollen (Ashton ‘ s tegenover nummer in dit geval is Cameron Diaz, die vroeger een geliefde romantische comedienne was voordat ze van de aardbodem viel). Het ergste aan de sterren is dat ze intrinsiek leeg zijn: ze voegen niets van waarde toe aan de film en nemen niets van waarde weg.

in plaats daarvan wordt bijna al het zware werk gedaan door de vereiste zany friends, gespeeld door Rob Corddry en Lake Bell (vreemd genoeg werd laatst gezien dat deze laatste nog een tandeloze rom-com opsloot die uiteindelijk veel beter was dan het had een reden om te zijn, Over haar dode lichaam). Maar ik loop op de zaken vooruit.Wat er in Vegas gebeurt is dat Joy McNally (Diaz), een type A dat geobsedeerd is door het schema, net gedumpt is door haar verloofde, Tool McToolson (Jason Sudeikis); de echte naam van het personage is Mason, niet Tool, maar ik denk niet dat ik je echt had), arriveert met haar vriend Tipper (Bell) in een poging om haar verdriet te verdrinken en het ticket Joy gekocht voor Mason ‘ s verjaardag te rechtvaardigen. Ondertussen, Jack Fuller (Kutcher) en zijn onwaarschijnlijk-naam vriend Hater (Corddry) vliegen naar binnen om te vieren/vergeten het feit dat Jack is net ontslagen – door zijn vader – van zijn baan bij een meubelworkshop. Een piepende ontmoeting Schattig later (ze werden allemaal naar dezelfde kamer gestuurd vanwege een computer hik in het hotel), plus een prachtige som van alcohol, Joy en Jack hebben aangesloten en zijn getrouwd. Ze ‘re net op het punt om te scheiden unamicably wanneer Jack wint $3 miljoen op Joy’ s quarter in een gokautomaat, en een conservatieve rechter later (Dennis Miller, een soort van backhanded casting coup), ze ‘ re gevangen in het huwelijk voor zes maanden, op welk punt het geld moet worden vrijgegeven.

alles wat in de trailer staat, natuurlijk, dacht ik dat het de moeite waard was om te herhalen, want diep van binnen, minus enkele incidentals (het hele stuk over de rechter kan een stuk minder gekunsteld zijn dan het is), is er niets in dat niet een perfect mooie schroefbal romance kan maken. Ik denk Jean Arthur en Clark Gable, misschien. Geregisseerd door Hawks. Ik bedoel, er is niets in het scenario dat slecht onaangenaam is, als we het neer op: per ongeluk getrouwd stel blijft bij elkaar voor het geld, ook al haten ze elkaar. Dat is een klassieke set-up. Preston Sturges zou naar de stad zijn gegaan met die set-up. Maar wat er in Vegas gebeurt, heeft geen Preston Sturges of Howard Hawks, of Jean Arthur Of Clark Gable. Het heeft twee middling sterren die nooit bijzonder goed in comedy zijn geweest en zijn beide voorbij hun carrière “peaks”; en het heeft Tom Vaughan, een regisseur van een of twee afleveringen van verschillende HBO-serie, en een aantal TV-films met titels als Final Demand; en in plaats van een periode die inventieve en subversieve komedie aanmoedigt, het komt uit tijdens de Gouden Eeuw van Film marktonderzoek. Alles wat per ongeluk een foto interessant zou kunnen maken om naar te kijken moet tot de botste rand mogelijk worden geschuurd, en we mogen nooit – ooit – ooit – twijfelen dat Jack en Joy samen zullen eindigen in de laatste rol.Wat er in Vegas gebeurt is een groot succes: we gaan naar twee mensen die verliefd worden ondanks een groot aantal dwaze wegversperringen, en eindigen als veel betere mensen dan ze in het begin waren. Sommige van de individuele situaties waarin de twee zich bevinden zijn grappig in een zeer theoretische manier, maar Diaz en Kutcher missen het natuurlijke gevoel van komische timing nodig om het materiaal vonk te maken (Diaz had dit vermogen een keer, maar heeft blijkbaar verloren); het beste wat ze kunnen bereiken is een aangenaam vergeetbaar succes dat berust op u de kijker denken dat, aangezien je niet fronsen, je moet hebben een goede tijd.Gezien het feit dat veel van de film zo ‘ n kleinigheid is, is het des te verrassender dat er eigenlijk een zekere kwaliteit is aan de secundaire relatie, die van een geile hond die een extreem boze vrouw achtervolgt, die opgroeit tussen Hater en Tipper. Corddry en Bell zijn ook niet de beste komische acteurs ter wereld, maar vergeleken met de onmetelijk vanilla leads zijn ze meer dan genoeg om een heel ander niveau van komische mogelijkheden te suggereren. Het helpt dat de waterige slapstick en computergegenereerde dialoog die het grootste deel van het script typeren in deze karakters vertaald wordt naar echte weerhaken, gevatheid en sarcastische kantjes die ondanks (vanwege) hun nastiness, over komen als de grappigste delen van de film. Terwijl Ashton en Cameron bezig zijn elkaar te raken met holle plastic Woobie sticks, gooien Corddry en Bell darts. Echte humor is des te meer verkwikkend te midden van zoveel geniale middelmatigheid.Er is, vergis je niet, geen enkele reden voor iemand om zich met de film bezig te houden als hij niet vatbaar is voor de hedendaagse romantische komedie; zelfs in zijn beste momenten is er niet genoeg inhoud aan de film om er een meer waardevolle komedie van te maken dan…nou, het is misschien, denk ik, en legitiem grappige grappen zijn te waarderen waar ze ook opduiken. Dat gezegd hebbende, er is gewoon niet veel vlees op de botten van deze film: het is een mooi beetje blockbuster counter-programming, voor zover het 99 minuten onschadelijk entertainment voor mensen die niet graag CGI. Dat is niet veel van een reden om het te zien, maar het is in ieder geval onderhoudend op zijn eigen voorwaarden; binnenkort zal dat ongetwijfeld de grootste lof die ooit een film ontvangen.