Wat is het verschil tussen kiosk en directe uitgaven in strips? J – Monty COMICS

er is veel verwarring in de markt over het verschil tussen kiosk en directe edities. Verkopers op eBay verwarren regelmatig de twee. En het zijn niet alleen mensen die nieuw zijn in het verzamelen. Ik heb gesproken met stripwinkeleigenaren die het verschil niet weten tussen kiosk en directe edities. Zelfs grote online comic retailers zijn momenteel een onjuiste lijst van comics. Hier zijn een paar snelle voorbeelden om het punt te maken.

het verschil begrijpen is belangrijk omdat, afhankelijk van het jaar, kioskvarianten veel zeldzamer zijn dan hun directe oplage teller delen. Daardoor hebben ze vaak een veel hogere prijs. Op andere momenten in de tijd, echter, kiosken komen vaker voor dan directe edities en er is geen reden waarom ze duurder zou moeten zijn.

Als u weet welke kiosken zeldzaam zijn en welke vaak voorkomen, kunt u geen gebruik maken van deze kiosken en kunt u ook deals vinden – en er zijn veel deals te vinden als u weet waar u naar moet zoeken.

dus, in dit bericht zal ik uitleggen:

• de geschiedenis van kiosk en directe edities.
• hoe identificeer je kiosk en rechtstreekse uitgaven.
• zijn kiosken eigenlijk zeldzaam?
• hoe grading companies omgaan met kiosk edities.
• Waarom is dit belangrijk?

de (vereenvoudigde) geschiedenis van Kiosk en directe uitgaven

als we in een tijdmachine zouden springen en teruggaan naar de late jaren 1970 en vroege jaren 1980 zouden we minder stripwinkels vinden. Veel minder. Tot het midden van de jaren 1980 werden de meeste strips verkocht in algemene winkels zoals apotheken of boekhandels of kiosken. Het businessmodel zag er ongeveer zo uit:

Comic companies zouden strips verkopen aan algemene retailers. Deze retailers zouden dan de strips aan klanten verkopen. Het probleem was dat de komische bedrijven dit model niet echt leuk vonden. Dit komt omdat als de winkels hun strips niet verkopen, ze hun onverkochte voorraad terug konden geven aan de stripbedrijven die verplicht waren om de nummers te kopen.

dit proces van terugbetaling van onverkochte strips werd gevolgd door de streepjescode op deze kiosk edities. Winkels waren vaak verplicht om af te scheuren en indienen van de dekking voor terugbetaling om ervoor te zorgen dat ze niet double dipping, dat is de verkoop van strips en het aanvragen van een terugbetaling.

maar naarmate de industrie volwassen werd begonnen meer en meer lokale stripwinkels op te duiken. Deze lokale stripwinkels begonnen een steeds groter deel van de stripverkopen te vertegenwoordigen. Uiteindelijk kwamen de komische bedrijven met een nieuw businessmodel. Ze zouden strips verkopen aan lokale stripwinkels tegen een korting, maar in ruil voor de korting zouden deze winkels niet in staat zijn om inventaris terug te geven die ze niet verkochten. Dit is het direct edition model.

strips verkocht onder dit business model hadden een staking door de UPC die verhinderde dat de strip werd geretourneerd. Dit gaf de stripbedrijven enige stabiliteit in hun inkomsten omdat ze geen terugbetalingen zouden hoeven uit te geven en gaf lokale stripwinkels korting in ruil voor het houden van alles wat ze bestelden.

maar wat gebeurde er toen stripwinkels meer strips bestelden dan ze konden verkopen? Dollarbakken zijn geboren. (Of op zijn minst werd een stuk gemeenschappelijker.)

de UPC-staking duurde echter niet lang. Het is lelijk en visuele aantrekkingskracht is altijd een groot deel van comic verzamelen geweest. Maar stripbedrijven hadden nog steeds een manier nodig om directe edities van Kiosk edities te onderscheiden en begonnen al snel de UPC-doos met kunst te vullen.

zoals u kunt zien, duurde dat echter ook niet lang.

ik denk niet dat er een enkele reden is waarom barcodes terugkwamen, maar ik heb een paar beste gissingen. In het begin moesten directe edities een alternatief hebben voor de barcodes op kiosken, maar omdat kiosken steeds minder gebruikelijk werden, was er simpelweg minder behoefte om ze te onderscheiden. Daarnaast, op hetzelfde moment dat kiosken werden steeds minder gebruikelijk, stripbedrijven begonnen met het afdrukken van meerdere variant covers van hetzelfde nummer. Streepjescodes maakten het makkelijker om deze te volgen voor zowel komische bedrijven als verzamelaars.

hoe Kiosk edities te identificeren

ondanks de enorme hoeveelheid verwarring rond dit probleem, is het eigenlijk heel gemakkelijk om kiosk edities te identificeren. Ze hebben natuurlijk een streepjescode, maar zoals hierboven te zien is, hebben ze eind jaren ‘ 90 directe edities en daarna ook streepjescodes. Dus hoe kun je een kiosk editie zien?

soms identificeert UPC zichzelf als een kiosk-editie. Dat helpt altijd, maar het is ook ongewoon. De zekerste manier om een kiosk edition te identificeren is om te kijken naar het tweede deel van de barcode in de UPC box. Directe uitgaven hebben vijf nummers en kiosk edities hebben twee nummers.

hier zijn enkele voorbeelden.Batman # 457 is de eerste verschijning van Tim Drake als Robin.
KLIK OM DE HUIDIGE EBAY-PRIJZEN TE ZIEN.Daredevil # 21 is de eerste verschijning van de Superior Spider-Man.
KLIK OM DE HUIDIGE EBAY-PRIJZEN TE ZIEN.

Zijn Uitgaven Van Kiosk Eigenlijk Zeldzaam?

of uitgaven van Kiosk zeldzaam zijn in vergelijking met rechtstreekse uitgaven hangt af van twee factoren: jaar van publicatie en staat van de strip. Kiosk edities komen vaker voor in oudere strips en veel zeldzamer in nieuwere strips. Dit komt omdat kiosken in minder hoeveelheden werden gedrukt naarmate de tijd vorderde en de mensen die ze vingen en kochten minder waarschijnlijk waren om voor hen te zorgen. Dit betekent dat recente kiosk edities in bijna nieuwstaat uiterst zeldzaam kunnen zijn.Mile High Comics is een van de weinige komische bedrijven die al vroeg inzag hoe moeilijk het is om NM-kopieën van latere kiosken te vinden. Toen ze begonnen te onderscheiden kiosk edities van directe edities en meer te vragen voor de voormalige kregen ze een aantal vragen over de beslissing. In antwoord publiceerden zij een zeer nuttige rechtvaardiging die de volgende gegevens en verklaring omvatte:

te lezen om de schaarste van hoogwaardige kiosk edities beter te illustreren heb ik de volgende grafiek gemaakt. Hier kunt u zien dat de directe uitgaven na 1986 toenemen als percentage van de oplagen en de distributie-en kiosk-uitgaven dalen.

maar als je naar deze grafiek kijkt is het belangrijk om de rol te onthouden die conditie speelt in de schaarste van een strip. Hoe dichter bij het heden, hoe onwaarschijnlijker het is om een 9,8 kiosk te vinden. Een eenvoudig experiment zal dit bevestigen…

Zoek op eBay om te zien hoeveel Verbazingwekkende Spider-Man # 252 CGC 9.8 ‘ s er zijn in kiosk en directe edities en doe dan hetzelfde met X-Factor #6 CGC 9.8, X-Men #266 CGC 9.8, en nieuwe mutanten # 98 CGC 9.8. En mocht je denken dat dit beperkt is tot Marvel, kijk dan naar Doomsday ‘ s eerste verschijning in Superman: Man Of Steel #18. Zie je hoeveel directe edities er zijn dan kiosk edities? Als dit klinkt als veel werk kun je ook kijken hoe ik het hier doe.:

het komt erop neer dat kiosken veel zeldzamer zijn dan rechtstreekse uitgaven in latere jaren (na 1986), vooral in hogere rangen (9,4+).

hoe Grading Companies Kiosk Editions behandelen

een van de grootste misvattingen over kiosk editions is de wijdverbreide en hardnekkige overtuiging dat grading companies geen onderscheid maken tussen directe en kiosk editions. Dit is gewoon ronduit vals. Elke grote grading bedrijf herkent kiosk edities in een bepaalde capaciteit.

laten we eens kijken naar CGC eerste omdat het de première grading bedrijf (Dit is niet een goedkeuring van CGC, het is gewoon een feit van de markt op dit moment). CGC herkent kiosk edities als varianten als ze voldoen aan een specifieke set van eisen. Bijvoorbeeld, het de inhoud van de strip verschilt tussen directe en kiosk edities, of, soms als er prijsverschillen.

Spawn #9, de eerste verschijning van Angela en Medieval Spawn, is een goed voorbeeld van wanneer CGC kiosk edities zal herkennen. De directe editie van Spawn # 9 staat op mooi glanzend papier en bevat een poster. De kiosk editie is gedrukt op verschrikkelijk laagwaardig papier zonder poster. De kiosk heeft ook een barcode, maar dat alleen zal niet krijgen kiosk genoteerd op het label.

een recenter voorbeeld is Daredevil # 21. CGC merkt op dat het voor een deel een kiosk is omdat het een andere (hogere) prijs heeft.

laten we nu eens kijken naar CBCS. Dit is een gemakkelijke omdat CBCS echt is het nemen van de leiding in het bevorderen van de industrie door flat out geen uitzondering herkennen kiosk edities. Als verzamelaar waardeer ik dit echt – het is gewoon het geven van de gemeenschap meer en betere informatie. Ze kondigde dit als hun beleid op Facebook een paar jaar geleden.

ten slotte heeft PGX al lange tijd kiosk edities herkend.

Wat Maakt Het Uit? Maakt Dit Iets Uit?

tijdens het doen van onderzoek voor deze post kwam ik veel verhitte gesprekken over kiosk edities tegen. Het is verbazingwekkend hoe gepassioneerd sommige mensen zijn over een hekel aan deze specifieke varianten. Hier is een onwetenschappelijk Monster ik geknipt voor deze post. Kijk naar de haat?!

maar zelfs als je een hekel kiosk, dat is niet stoppen andere mensen van het betalen van een veel meer voor hen. Vooral in recente drukken. Misschien wel het beste voorbeeld hiervan is de eerste verschijning van Miles Morales in Ultimate Fallout #4. Een zelfde dag verkoop van beide emissies in CGC 9.8 conditie resulteerde in een verschil van meer dan $7.000.

houd van Kiosk edities of haat ze, als je enig financieel belang hebt bij het verzamelen, is het waarschijnlijk het beste om ze niet te negeren.