Wat Is komische ironie?
studenten van retoriek verdelen ironie in verschillende categorieën. Elk van deze categorieën kan de rol van komische ironie spelen. Verbale ironie is bijvoorbeeld een vorm van ironie die voortkomt uit het verschil tussen wat een spreker zegt en wat hij of zij bedoelt. Een klassiek voorbeeld van verbale ironie gebruikt om komische effect vindt plaats in de openingsregels van Jane Austen ‘ s roman Pride and Prejudice. De roman begint met de opmerking dat “het een waarheid is die algemeen wordt erkend, dat een enkele man die een goed fortuin bezit, een vrouw moet missen.”In feite, echter, deze verklaring is ironisch bedoeld: de vrouwelijke personages in de roman zijn voornamelijk bezig met het vinden van alleenstaande mannen van geluk om te trouwen.
Verbale ironie ontstaat van een tegenstelling in de woorden; door het contrast, de dramatische ironie ontstaat uit de tegenstelling tussen wat de lezer of toeschouwer weet en wat het karakter kent. Een klassiek voorbeeld van dramatische ironie, in dit geval gebruikt voor tragische effect, komt voor in Shakespeare ‘ s Romeo en Julia, waarin het publiek observeren personages gedragen alsof Juliet is overleden, ondanks het feit dat het publiek weet dat ze leeft. Dramatische ironie kan ook worden gebruikt voor komische effect. Een soortgelijk voorbeeld van dramatische ironie, deze keer gebruikt voor een zwart komisch effect, komt voor in Shakespeares Cymbeline, waarin Imogen een onthoofd lichaam ontdekt dat ze vergelijkt met dat van haar geliefde, Posthumus. De komische ironie komt voort uit het feit dat Imogen verschillende uitspraken doet over hoe ze Posthumus ‘ lichaam nooit zou kunnen verwarren, ondanks het feit dat het publiek weet dat ze zich eigenlijk vergist.
een derde soort ironie, situationele ironie, komt voort uit de gebeurtenissen in een fictiewerk. In situationele ironie, de ironie ontwikkelt zich uit het verschil tussen de intenties van een personage en de uitkomst van zijn of haar acties. Dit soort komische ironie benadrukt meestal de ijdelheid of ambitie van de personages. Situationele ironie ligt ten grondslag aan de plot van vele televisiekomedies. Klassieke voorbeelden zijn I Love Lucy Of The Simpsons, de plots van die vaak centreren op de personages verzinnen uitgebreide regelingen die averechts met humoristische effect.
Leave a Reply