WOULD YOU STAND UP?

Dit is niet alleen een verhaal over God, maar alle dingen waarin geloofd wordt.”Mannen hebben nooit zo’ n kans om een vraag goed te regelen als wanneer ze er vrij over discussiëren.”- – – Macaulay

dit is een waargebeurd verhaal van iets dat een paar jaar geleden gebeurde aan de Universiteit van South Carolina. Er was een professor in de filosofie die een diep betrokken atheïst was. Zijn primaire doel voor onequired klas was om het hele semester te spenderen aan een poging om te bewijzen dat God niet kon bestaan. Zijn studenten waren altijd bang om met hem te discussiëren vanwege zijn onberispelijke logica.Gedurende twintig jaar had hij deze klas onderwezen en niemand had ooit de moed gehad om tegen hem in te gaan.

zeker, sommigen hadden soms in de klas getwist, maar niemand was ooit’ echt tegen hem gegaan ‘ (je zult later zien wat ik bedoel). Niemand zou tegen hem ingaan omdat hij een reputatie had. Aan het einde van elk semester,op de laatste dag, zal hij tegen zijn klas van 300 studenten zeggen: “als er hier iemand is die nog in Jezus gelooft, sta dan op!”

in twintig jaar tijd stond niemand op. Ze wisten wat hij hierna ging doen. Hij zou zeggen: “want iedereen die in God gelooft, is een dwaas. Als God zou bestaan, zou hij dit stuk krijt kunnen stoppen om de grond te breken en te breken. Zo ‘ n eenvoudige taak om te bewijzen dat hij God is, en toch kan hij het niet doen.”En elk jaar liet hij het woord vallen op de tegelvloer van het klaslokaal, en het verbrijzelde in stukken.

alle studenten konden niets anders doen dan stilstaan en staren. De meeste studenten waren ervan overtuigd dat God niet kon bestaan. Zeker, een aantal christenen was er doorheen geglipt, maar 20 jaar lang waren ze te bang om op te staan.

nou, een paar jaar geleden, was er een eerstejaars die toevallig werd ingeschreven in de klas. Hij was een christen en had de verhalen over deze professor gehoord. Hij moest de les volgen omdat het een van de vereiste lessen was voor zijn hoofdvak. en hij was bang. Maar drie maanden lang bad hij elke ochtend dat hij de moed zou hebben om op te staan, ongeacht wat de professor zei of wat de klas dacht.Niets wat ze zeiden of deden kon ooit zijn geloof breken, hoopte hij.

eindelijk kwam de dag. De professor zei: “Als er hier iemand is die nog in God gelooft, sta dan op!”De professor en de klas van 300 mensen keken hem geschokt aan toen hij achter in de klas stond. De professor riep: “dwaas!! Als God bestond, kon hij voorkomen dat dit stuk krijt brak toen het de grond raakte!”

Heproceded to drop the chalk, but as he did, it gleed uit zijnvingers, van zijn shirt manchet, op de plooien van zijn broek,langs zijn been, en van zijn schoen. Toen het de grond raakte, rolde het gewoon weg,ongebroken. De professor ‘ s kaak viel toen hij staarde naar het krijt. Haastte zich naar de jongeman en rende toen de collegezaal uit. De jonge man die was opgestaan, liep naar de voorkant van de kamer en deelde het volgende half uur zijn geloof in Jezus. 300 studenten bleven en luisterden terwijl hij vertelde over Gods liefde voor hen en over zijn kracht door Jezus.

” toch hebben allen die hem ontvingen, degenen die in zijn naam geloofden, het recht kinderen van God te worden-kinderen die niet geboren zijn uit natuurlijke afkomst, noch uit menselijke beslissing of de wil van een man, maar geboren zijn uit God!”

” maar hij weet de weg die ik neem. Als hij mij op de proef stelt, zal ik als goud komen.”Job 23: 10

onbekend – – – verzonden door Patricia Love – – – California

• Ga naar uw vorige pagina
• Zoek meer aanhalingstekens of verhalen
• Home – begin opnieuw