WTF is absint toch?

wat alcoholgerelateerde misinformatie betreft, is de mythologie rond absint een van de meest flagrante. Alsem, het belangrijkste ingrediënt dat absint zijn onmiskenbare botanische bitterheid geeft, wordt al sinds de oudheid geassocieerd met goden en magie. Absint was ook een van de enige sterke drank die in de vroege jaren 1900 specifiek door regeringen werd verboden, dankzij de stijging van de populariteit in een tijd dat de gematigde bewegingen in Europa en de Verenigde Staten hun intrede deden. Hoewel het zowel als een wondermiddel als als een maatschappelijke plaag wordt bejubeld, is absint, eerlijk gezegd, geen van beide. Maar het is een fascinerende geest, en de tijd besteed aan het leren kennen is goed besteed.

Wat is absint eigenlijk? Hier zijn zeven belangrijke feiten om u op uw reis te zetten.

1. Absint is een verworven smaak.

voor de meeste mensen in de VS zijn absint ‘ s overheersende bittere smaken van anijs, venkel en zoethout onbekend, zo niet helemaal onaantrekkelijk. Anders gezegd, als je niet van zwarte zoethoutsnoepjes houdt, duurt het misschien even voordat je absint krijgt. Het is ook erg sterk, meestal ongeveer 60-70% alcohol, dus je zult het altijd willen verdunnen (daarover later meer).

een goede startfles is Pernod, een van de oudste producenten van absint die nog steeds in bedrijf is. Een andere zeer klassieke—en zeer goede—absint is Vieux Pontarlier. Als u op zoek bent naar een binnenlandse absint, heeft St.George Spirits zijn eigen stijl absint geproduceerd sinds het verbod werd opgeheven in 2007. (Ja, absint was verboden—nou ja, soort van—in de VS tot 2007.)

absint zal u niet doen hallucineren.

dit is waarschijnlijk de meest voorkomende misvatting over absint. Niets in absint zal je laten hallucineren, nooit gedaan, nooit zal. Er is een chemische stof gevonden in alsem—absint ‘ s primaire smaakstof—genaamd thujon die bekend staat als een stuipmiddel bij extreem hoge doses. Maar om dat punt te bereiken, moet je zoveel alcohol drinken dat je dronken bent voordat je iets voelt. En trouwens, thujone bestaat in gemeenschappelijke ingrediënten zoals salie, die op grote schaal wordt gebruikt zonder nadelige effecten.

3. Absint bevat drie belangrijke ingrediënten: alsem, anijs en venkel.

absint wordt gemaakt door neutrale alcohol te herdestilleren met plantaardige ingrediënten—de “Heilige Drie—eenheid” is alsem, anijs en venkel-om een geconcentreerde, hoogbestendige spirit te creëren. Andere ingrediënten die vaak worden toegevoegd zijn hysop, melissa, steranijs en citroenmelisse. Producenten gebruiken de spirit dan opnieuw met meer van deze plantaardige ingrediënten om het zijn karakteristieke groene tint te geven. (Soms slaan producenten deze stap over, wat resulteert in” witte ” absint.)

4. Absint is oud. Vroege vormen van absint (dat wil zeggen drinkbaar alsem) zijn in feite zo oud dat ze in de Bijbel voorkomen, evenals in oude Egyptische en Syrische teksten. Absint was toen een eenvoudiger recept, bestaande uit alleen wijn doordrenkt met alsem. Het werd gebruikt om een brede waaier van voorwaarden met inbegrip van geelzucht, menstruele pijn, bloedarmoede, en slechte adem te behandelen.In de loop van de eeuwen is absint geleidelijk overgestapt van medicijn naar recreatieve drank, met het recept dat we nu zien als moderne absint dat eind 1700 in de Zwitserse apothekers opkwam. net als in de oudheid werd absint geacht koude rillingen en koorts te verlichten en de eetlust te stimuleren. Hoewel de geneeskrachtige beweringen grotendeels onbewezen zijn, werd het gegeven aan Franse soldaten tijdens hun koloniale verovering van Algerije als een koorts en malaria preventief. Zodra soldaten terug naar Frankrijk, hadden ze een voorliefde voor het spul ontwikkeld, en het werd alom populair onder jonge stedelingen.

5. De traditionele methode om absint te drinken is met koud water en suiker.

de klassieke methode om van absint te genieten bestaat uit een speciale fontein die ijsgekoeld water druppelt over een suikerklontje dat in een lepel over het glas ligt. Gewone mensen kunnen gewoon een ½ oz gebruiken. (1 El.) eenvoudige siroop en 5 oz. gekoeld gefilterd water voor elke 1½ oz. absint, kort door elkaar geroerd. Als je absint op deze manier drinkt, merk je dat de vloeistof van helder naar melkachtig doorschijnend gaat, een fenomeen dat bekend staat als de louche.

6. Absint ‘ s louche effect hielp ooit een geologisch mysterie op te lossen.

chemisch is absint een suspensie van etherische oliën in sterke drank. Wanneer het aan water wordt toegevoegd, wordt het vermogen van de alcohol om de oliën vast te houden verminderd, wat resulteert in iets dat spontane emulgering wordt genoemd, waarbij de oliën uit oplossing komen, maar niet zozeer dat ze samenvloeien en scheiden (zoals olie en azijn). Dit creëert een melkachtige matrix die licht verstrooit en die opalescent en boeiende gloed creëert waar absint bekend om staat en tegelijkertijd de intense botanische smaken verzacht.

in 1901 trof de bliksem de Pernod-fabriek in Pontarlier, Frankrijk, waardoor brand ontstond en de arbeiders werden gedwongen tienduizenden liter absint vrij te geven in de nabijgelegen rivier de Doubs om een explosie te voorkomen. In de buurt bestudeerde een professor een andere rivier om te bepalen of deze door de Doubs via een ondergronds kanaal werd gevoed. Terwijl eerdere pogingen om dit te bewijzen niet succesvol waren, twee dagen na de brand, veranderde de rivier een melkachtige tint, waardoor werd bevestigd dat er een ongeziene verbinding tussen de twee rivieren was.

7. Als het op cocktails aankomt, is minder meer.

u zult zien dat de meeste recepten voor absint zeggen om een paar streepjes of druppels of een spoeling van het glas te gebruiken. In de meeste gevallen is dat alles wat je nodig hebt om een intrigerende kruiden rand te geven aan een drankje. Een goed voorbeeld hiervan is de Paddington, een drankje van de iconische neo-speakeasy, PDT. Deze rum-gebaseerde mash-up van een Corpse Reviver #2 en een daiquiri is voorzien van een spoeling van absint die de fruitige tonen van de citrus en rum balanceert.

om één drankje te maken, voeg 1 streepje absint (St.George Absinthe Verte) toe aan een gekoeld cocktailcoupeglas en draai rond tot de binnenkant bedekt is. Zet opzij (of ga terug naar de vriezer).

combineer 1½ oz. rum, zoals banken 5 eiland, ½ oz. Lillet Blanc, ½ oz. verse grapefruitsap, ½ oz. vers citroensap, en 1 barlepel sinaasappelmarmelade in een shaker en schud krachtig gedurende 15 seconden. Zeef in de voorbereide Coupé. Garneer met een grapefruit schil, waarbij de oliën van de huid over het oppervlak van de drank worden uitgedrukt.

hier, probeer een ratelslang!

Download dit recept

The ratelslang

John deBary is een voormalige/halfvermoeide barman, auteur van “Drink What You Want: the Subjective Guide to Making Objectively Delicious Cocktails,” de maker van een lijn van Zero-proof botanische dranken, Proteau, en de medeoprichter en bestuursvoorzitter van de Stichting Restaurantwerknemers ‘Community.