1

nowe badanie University of Illinois, opublikowane w Journal of Ecology, pokazuje, że duże obszary podmuchowe w południowych lasach Illinois są silniej atakowane i wolniej regenerują się niż mniejsze obszary. Badania kierują decyzjami dotyczącymi zarządzania lasami podatnymi na wichury.

“użyliśmy zdjęć satelitarnych i wyczerpujących badań na ziemi, aby przyjrzeć się temu, co dzieje się z roślinami inwazyjnymi po serii burz-tornado w 2006 roku, derecho w 2009 roku i kolejne tornado w 2017 roku-uderzyło w Południowe lasy Illinois”, mówi Eric Larson, adiunkt w Katedrze Zasobów Naturalnych i Nauk o Środowisku na U I i współautor badania. “Zakładamy, że las odzyskuje siły, a ci najeźdźcy zostają zacienieni, ale nie mogą. Mogą potencjalnie zapobiegać odbudowie lasów lub rozprzestrzenianiu się lasów na okoliczne obszary.”

Melissa Daniels, była studentka, która kierowała projektem, dodaje: “zdrowie lasu ma wpływ na nas wszystkich. Lasy zapewniają wiele ważnych funkcji ekosystemu, w tym bioróżnorodność i sekwestrację dwutlenku węgla, rzeczy, które są ważne dla naszego dobrobytu jako społeczeństwa. Wszyscy powinniśmy dbać o zjawiska, które wpływają na nasze lasy.”

Larson i Daniels zidentyfikowali obszary podmuchu po każdej z trzech burz za pomocą zdjęć satelitarnych Landsat. Dla każdego dotkniętego obszaru zespół zidentyfikował pasującą działkę leśną, podobną pod względem rodzaju drzew, wielkości, wysokości, nachylenia i odległości od dróg i szlaków, na którą nie miały wpływu burze. Następnie Daniels odwiedził wszystkie 62 miejsca latem 2018 roku, aby przeprowadzić badania na obecność roślin inwazyjnych.

” to była jedna z najtrudniejszych rzeczy, jakie kiedykolwiek zrobiłem, i robię wiele trudnych rzeczy, takich jak wspinaczka narciarska, długie wycieczki z plecakiem i wspinaczka górska. Lata w Illinois są brutalne, ale są jeszcze trudniejsze, gdy wspinasz się po stromych wzgórzach, wspinasz się po kłodach, które są o połowę mniejsze, odrywasz dwa tuziny kleszczy dziennie i walczysz z pokrzywą i trującym bluszczem”, mówi Daniels. “Ale to jest tak piękne i widzieliśmy miejsca, których większość ludzi nigdy nie zobaczy.”

po dotarciu do miejsc Daniels zidentyfikowała i zmierzyła inwazyjną pokrywę roślinną i wykonała odczyty korony drzew. Od razu było jasne, że obszary uszkodzone przez burzę, zwłaszcza te ostatnie, były jaśniejsze i bardziej otwarte niż nienaruszone miejsca, oferując więcej światła dla najeźdźców, takich jak multiflora rose, wiciokrzew Japoński, wiciokrzew amurski, jesienna oliwka i orientalny słodko-gorzki.

porównując obszary dotknięte sztormami z 2006, 2009 i 2017, pokrywy gatunków inwazyjnych zmniejszyły się, a pokrywy drzew rosły z czasem.

” ponieważ rośliny inwazyjne zmniejszały się z czasem, niektórzy mogą to zinterpretować jako że las leczy się sam i nie muszą się o to martwić. Problem w tym, że spośród pięciu najeźdźców, wszyscy wykazują zdolność do wzrostu w warunkach zamkniętych baldachimów. Oznacza to, że nawet jeśli z czasem są zacienione, mają zdolność rozprzestrzeniania się i utrzymywania się w sąsiednim lesie, co potencjalnie wpływa na jego regenerację”, mówi Daniels.

nic dziwnego, że uszkodzone przez burzę obszary również były znacznie bardziej atakowane niż nienaruszone działki, nawet 12 lat po pierwszym uderzeniu tornada. Większe uszkodzone paczki były wolniejsze do odzyskania, zarówno pod względem zmniejszania inwazji, jak i zwiększania pokrywy drzew. Wyniki sugerują kilka praktycznych zaleceń dotyczących zarządzania.

“jeśli musisz preferencyjnie wydawać pieniądze na zarządzanie gatunkami inwazyjnymi, bardziej sensowne jest skoncentrowanie leczenia na większych obszarach”, mówi Daniels. “Odkryliśmy również, że najczęstszymi najeźdźcami podczas wysadzania byli również najeźdźcy w Nienaruszonym lesie, co sugeruje, że zakłócenia uwalniają tylko to, co już jest obecne w systemie. Dlatego zalecamy, aby zarządcy gruntów skupili się na najliczniejszych inwazjach w swoim systemie.”

chociaż badania koncentrowały się na lasach w południowym Illinois, w szczególności na lasach Shawnee National Forest, Giant City State Park i Crab Orchard National Wildlife Refuge, Daniels i Larson sugerują, że ogólne wzorce-bardziej inwazyjne gatunki i większa trwałość w większych lukach w baldachimach-są prawdopodobnie istotne wszędzie tam, gdzie duże burze wiatrowe wpływają na zalesione obszary.