10.4: planowana zmiana

Essential Learning Activity 9.3.1

Obejrzyj film “Lewin’ S 3-Stage Model of Change: Unfreezing, Changing & Refreezing” (8: 06) by Education-Portal.com więcej o modelu zmiany Lewina.

Obejrzyj film” Rogers Diffusion of Innovation ” (3:15) autorstwa kendala Pho, Jurija Dorovskikha i Natalii Lary (Digital Pixels), aby dowiedzieć się więcej o teorii innowacji Rogersa.

rysunek 9.3.1 Pięć kroków procesu decyzyjnego w zakresie innowacji

“Pięć kroków procesu decyzyjnego w zakresie innowacji” autorstwa Sonii Udod i Joan Wagner, zaprojektowany przez JVDW Designs, jest licencjonowany na licencji międzynarodowej CC BY 4.0.

teoria dyfuzji innowacji Rogersa wyjaśnia, w jaki sposób, dlaczego i w jakim tempie nowe pomysły są podejmowane przez jednostki. Rogers definiuje pięć kategorii podmiotów wdrażających Innowacje. Innowatorzy chętnie podejmują ryzyko, są entuzjastyczni i rozwijają zmiany. Odgrywają one kluczową rolę w dyfuzji innowacji poprzez wprowadzanie nowych pomysłów z systemu zewnętrznego (Rogers, 1995). Osoby wcześnie adoptujące są opisywane jako bardziej dyskretne w wyborze adopcji niż innowatorzy. Są ostrożni w przyjmowaniu zmian. Wczesna większość to osoby, które potrzebują znacznie więcej czasu na przyjęcie innowacji w porównaniu z innowatorami i wczesnymi osobami stosującymi Innowacje. Późna wiekszośćprzedstawia osoby, które mają wysoki stopień sceptycyzmu, jeśli chodzi o przyjęcie zmiany. Wreszcie, opóźnieni to ci, którzy jako ostatni przyjmują zmianę lub innowację. Zazwyczaj mają awersję do zmian i zwykle koncentrują się na tradycjach i unikają trendów (Rogers, 1995).

tabela 9.3.1. Porównanie tradycyjnych modeli i teorii zmian