8 sposobów Tudorowie ukształtowali nowoczesne Boże Narodzenie

historia Bożego Narodzenia jest długa i skomplikowana, ale w XVI wieku, kiedy Henryk VIII rządził Anglią, zaczęło przypominać święto, które znamy dzisiaj w kilka ważnych sposobów. Może cię zaskoczyć, że niektóre z naszych ulubionych tradycji świątecznych sięgają czasów Tudorów, w tym śpiewanie kolęd, dawanie prezentów, jedzenie indyka—a nawet Całowanie pod jemiołą. Spójrz wstecz na osiem świątecznych zwyczajów z okresu Tudorów.

12 dni Bożego Narodzenia

podczas czterech tygodni poprzedzających Boże Narodzenie (znanych jako Adwent) większość ludzi obserwowała okres postu do Wigilii włącznie. Następnie rozpoczęły się obchody i trwały przez 12 dni, od 25 grudnia do 6 stycznia. Trzy największe uroczystości przypadły na Boże Narodzenie, Nowy Rok i epifanię, czyli dwunastą Noc, 6 stycznia, która upamiętnia przybycie Trzech Króli lub trzech mędrców (mędrców), aby zobaczyć Dzieciątko Jezus.

chociaż ludzie w czasach Tudorów oznaczali początek roku 25 marca (kiedy obchodzili święto Zwiastowania), obchodzenie i wymiana darów 1 stycznia była holdover z czasów rzymskich, kiedy Data ta była uważana za początek roku. Cała praca (z wyjątkiem opieki nad zwierzętami) zatrzymywała się w ciągu 12 dni, ponieważ wszyscy, od robotników po szlachtę, poświęcali się radości z okresu Bożego Narodzenia. Prace rozpoczęły się ponownie w pierwszy poniedziałek po dwunastej nocy, znany jako pług poniedziałek.

Wassailing

dzisiaj możemy rozpoznać słowo z klasycznych kolęd bożonarodzeniowych, takich jak” The Wassail Song “I” Here We Come A-Wassailing”, ale co to znaczy iść wassailing w czasach Tudorów? W okresie Świąt Bożego Narodzenia, a zwłaszcza w nocy dwunastej, grupy ludzi podróżowały od domu do domu śpiewając do sąsiadów i życząc im dobrego zdrowia. Podobnie jak oni, przechodzili po wspólnej misce Wasail, naczyniu wypełnionym ciepłym piwem, winem lub cydrem zmieszanym z przyprawami i miodem. Uważa się, że słowo “wassail” pochodzi od Starego anglosaskiego Toast waes hael, co oznacza “bądź zdrowy” lub “bądź w dobrym zdrowiu”.”

inny rodzaj uprawiania alkoholu miał miejsce głównie w kraju i polegał na pobłogosławianiu sadów i drzew owocowych, a nie ludzi, choć priorytetowo traktowano także spożywanie alkoholu we Wspólnocie. Ta wersja wassailing, pochodząca z czasów paganu, jest nadal obecna w regionach produkujących cydr w Anglii i Woodstock w stanie Vermont, między innymi.

Kolędy

z czasem zwyczaj kolędowania wiązał się z inną tradycją bożonarodzeniową okresu Tudorów: kolędowaniem. Kolędy w tym czasie miały głównie charakter religijny, opierały się na historii Narodzenia, choć niektóre obejmowały tematy takie jak polowanie lub uczta. Niektóre kolędy popularne w okresie Tudorów przetrwały do dziś (w różnych formach): “Życzymy Wesołych Świąt”, “dobry król Wacław” I ” Pierwszy Noel.”W XVII wieku purytanie w Anglii i Ameryce zakazywali wszelkich świąt Bożego Narodzenia, a kolędowanie stało się zwyczajem dopiero w czasach wiktoriańskich.

dawanie prezentów

chociaż zwykli obywatele Anglii Tudorów mogli po prostu dawać prezenty w Nowy Rok w duchu Bożego Narodzenia, Królewskie prezenty nabrały szerszego znaczenia politycznego: na przykład pierwszego dnia 1532 roku król Henryk VIII przyjął prezent od Anny Boleyn (zestaw “pirenejskich włóczni dzika”), ale odrzucił złoty kielich podarowany mu przez jego ówczesną żonę, Katarzynę Aragońską, z którą próbował się wtedy rozwieść. W 1572 roku córka Henryka i Anny, Królowa Elżbieta I, została zmuszona do odrzucenia imponującego klejnotu podarowanego jej przez księcia Norfolk. W tym czasie Norfolk został uwięziony w Tower of London za rzekome spiskowanie w celu zastąpienia Elżbiety na angielskim tronie Marią, królową Szkotów; został stracony jeszcze w tym samym roku.

Czytaj więcej: szalenie różne dzieciństwo Elżbiety I i Marii, królowej Szkotów

“Kissing Bough”

tradycja choinek, jak wiemy, prawdopodobnie rozpoczęła się w Niemczech w XVI wieku, ale w Anglii rozpowszechniła się dopiero około 300 lat później. Wcześniej najpopularniejszą dekoracją w domach ludzi w sezonie Yuletide był Kissing bough, piszą autorzy a Tudor Christmas (2018). Całujące się konary były tkane drewniane obręcze zawieszone z wiecznie zielonymi jak holly i liśćmi laurowymi i zawieszone na suficie. Oczywiście gałązka jemioły była koniecznością dla każdego całującego się gałązki. Tradycja całowania pod tą pasożytniczą rośliną sięga aż do starożytnej Grecji, ze względu na związek jemioły z płodnością.

mielone placki

po poście przez cztery tygodnie i powstrzymaniu się od mięsa, jajek i sera, Brytyjczycy z czasów Tudorów byliby głodni w święta Bożego Narodzenia. Mince pie (lub” Pie”) były tak powszechne danie podczas 12 dni uroczystości, że były one znane jako Christmas Pie. Nadziewane mięsem-zwłaszcza baraniną, która oznaczała pasterzy, którzy odwiedzali Dzieciątko Jezus—placki robiono również z sukna, cukru, przypraw i suszonych owoców. Idealnie, miały zawierać 13 różnych składników, symbolizujących Chrystusa i jego 12 apostołów.

Tudor Christmas Pie (oryginalny “Turducken”)

według Weira i Clarke ‘ a historyczne zapisy pokazują pierwsze indyki przybyłe do Anglii z Nowego Świata w 1526 roku lub w połowie panowania Henryka VIII. Chociaż w czasach Tudorów najczęstszą potrawą świąteczną była głowa dzika, Zwykle wystawiana na talerzu z nadziewanym jabłkiem w ustach, bogatsi goście mogli cieszyć się szczególnym przysmakiem tamtych czasów: Tudorowskim ciastem Bożonarodzeniowym. To stworzenie, które nie było dla osób o słabym sercu, składało się z indyka nadziewanego gęsią, który był nadziewany kurczakiem, który był nadziewany kuropatwą, który był nadziewany gołębiem-wszystko pieczone w trumnie z ciastem.”

The Yule Log

tradycja palenia The Yule Log, która zrodziła smaczne ciasto i tysiące filmów na YouTube, jest uważana za pochodzącą z najeźdźców Wikingów, którzy rozpalali ogniska z okazji przesilenia zimowego. Słowo “Yule”, które w rzeczywistości pochodzi od staronordyjskiego Jola, pogańskiego święta w środku zimy trwającego dwanaście dni, od dawna jest używane w języku angielskim jako synonim Bożego Narodzenia.

w okresie Tudorów wiele rodzin wybierało się w Wigilię do lasu i wybierało kłodę, którą ozdabiali wstążkami i podpalali. Po 12 dniach Bożego Narodzenia trzymali zwęgloną pozostałość kłody. Uznano to za szczęście na nadchodzący rok i można było je wykorzystać do rozpalenia przyszłorocznego Bożego Narodzenia.