co decyduje o nazwie akord' s?

krok po kroku:

po pierwsze, większość akordów jest zbudowana na “triadzie”; zestawie trzech tonów, z predefiniowanym interwałem między każdym z nich, rozpoczynającym się od określonej nuty. Ten punkt początkowy jest nazywany “korzeniem” akordu i jest to nuta, dla której akord jest nazwany. Nie zawsze jest to nuta na “dole” akordu; przyjrzymy się temu później.

na przykład akord “C” będzie miał, jako nuta główna, C. Nazwa i jakość akordu są takie same, niezależnie od tego, która oktawa, lub ile, są obecne w nutach granych.

teraz, Triada, zbudowana na korzeniu, będzie miała predefiniowane odstępy między trzema podstawowymi nutami akordu, które w oparciu o konkretny korzeń, będą określać, jakie są te rzeczywiste nuty i jaka będzie ich “jakość”.

najbardziej podstawową jakością triady jest “major”. Główne akordy mają, jako swoją charakterystykę tonalną, “szczęśliwy” dźwięk. Triada Durowa składa się z rdzenia, następnie nuty “trzeciej dużej” (dwa “całe kroki”) nad nią, a następnie kwinty doskonałej (która jest “trzecią małą”, krokiem półtora, nad drugą nutą triady). Triada C-dur (oznaczana po prostu “C”) składa się z dźwięków C, E I G, które z tych samych powodów są pierwszymi, trzecimi i piątymi dźwiękami gamy C-dur.

Następna najczęściej spotykana jest triada” mała”. Akordy drobne mają ten sam rdzeń i doskonałą piątą, ale środkową nutę, trzecią, obniża się o pół kroku. To sprawia, że interwał między rdzeniem a trzecią jest “małą trzecią”, co oznacza, że interwał między trzecią a piątą jest teraz “durowy” (ponieważ jest to ta sama nuta, o której mówiłem). Małe akordy, w porównaniu do głównych akordów, są ogólnie określane jako brzmiące “smutniej”. Triada c-moll (oznaczona jako “Cmin “lub” Cm”) składałaby się z C, Eb i G.

następnie ostatnia” naturalna “Triada (złożona z trzech dźwięków, z których każdy oddzielony jest dwoma” stopniami skali “od sąsiadów) jest triadą” zmniejszoną”. Występuje to naturalnie w skali durowej, kiedy bierzemy stopnie siódmej, drugiej i czwartej skali jako triadę; oba odstępy między trzema dźwiękami kończą się jako drobne, więc nie tylko trzecia jest obniżona o pół kroku,ale także piąta. Zredukowane akordy są ogólnie określane jako brzmiące “mrocznie” lub “złowieszczo”; wiele z banalnych przykładów Muzyki Organowej, na przykład Toccata w D Bacha i temat do Phantom Of The Opera, mają wiele zmniejszonych akordów. Triada C (Cdim) składałaby się z C, Eb i Gb.

są inne możliwe triady. Najczęstszą “zmienioną” triadą jest triada zawieszona. Zamiast używać trzeciego stopnia skali jako środka, używasz czwartego. Jest to bardzo mocny akord, ponieważ zawiera wszystkie trzy dźwięki w tonacji durowej, z których można utworzyć akord durowy, używając go jako rdzenia, a także brzmi, jakby “chciał” rozwiązać triadę durową. Triada zawieszona C (CSUS, czasami Csus4) to C, F I G

poza triadami, wiele akordów powszechnie używanych we współczesnej muzyce dodaje dodatkowe nuty do triady, tworząc czterodźwiękowy akord. Najczęściej dodawaną nutą jest stopień siódmej skali, jednak zazwyczaj jest on obniżany o pół kroku, aby uzyskać” małą “lub” dominującą ” siódmą. Akord siódmy dominujący C (notacja jest różna; najczęściej jest to C7) To C, E, G, Bb. Dominantę można również dodać do akordu molowego (tworząc siódemkę molowo-molową; Cm7), czyli C, Eb, G, Bb. Siódma Durowa może być również dodana do każdej z nich, tworząc siódma maj-dur (CMaj7; użycie ” maj ” tutaj różni się od triady) lub siódma maj-dur (CMm7), C-Eb-G-B.

wreszcie siódmy, dodany do zmniejszonej triady, tworzy zmniejszony akord. Jeśli dodamy siódmą dominantę / małą, akord staje się “pół-zmniejszony” (CØ7), C-Eb-Gb-Bb. Siódma Durowa zazwyczaj nie jest dodawana do zmniejszonego akordu (chociaż jeśli szukasz bardzo dysonansowego dźwięku, to z pewnością załatwi sprawę).

jeśli zamiast tego dodasz szóstą (lub podwójnie spłaszczoną siódmą aka “zmniejszoną siódmą”) do zmniejszonej triady, akord staje się “całkowicie zmniejszony” (CO7), C-Eb-Gb-A. Matematycznie, w pełni zmniejszony akord jest bardzo ważny w teorii muzyki, ponieważ wszystkie jego dźwięki mają ten sam 1,5-stopniowy interwał i ponieważ istnieją tylko trzy unikalne kombinacje dźwięków, które tworzą całkowicie zmniejszony akord. C-EB-Gb-a, Db(C#) – E-g-Bb (a#) i D-F-Ab (G#)-B. następny wyższy zmniejszony akord, utworzony przez Eb-GB-A-C, ma te same nuty, co pierwszy; można go nazwać EbO7, ale jest odpowiednikiem akordu CO7, po prostu ma inną nutę na dole. Jest to, jak to nazywamy, “inwersja”.

inwersja jest zwykle zapisywana tak samo jak normalna Triada, ale zamiast nuty głównej na dole, jedna z dwóch pozostałych jest. “Pierwsza inwersja “powstaje przez wzięcie nuty źródłowej i zagranie jej o oktawę wyżej, a więc trzecia jest”w basie”. Druga inwersja powstaje przez zagranie trzeciej o oktawę wyżej, a więc piąta jest w basie. Jak powiedziałem, notacja Zwykle się nie zmienia, jednak jeśli ważne jest, aby konkretna nuta była w basie, może być zapisana ukośnikiem, po którym następuje nuta basowa: pierwsza inwersja C-dur może być zapisana C / E, podczas gdy druga inwersja to C / G.

inwersje i inne “alternatywne głosy” są niezwykle powszechne w muzyce, zwłaszcza w muzyce pop, z dwóch powodów; po pierwsze, ponieważ muzyka w wielu formach jest uważana za tworzoną przez ruch niezależnych “głosów” w górę iw dół o poszczególne stopnie skali, i po drugie, ponieważ na wielu instrumentach, zwłaszcza na gitarze, trudno jest grać większość akordów z nutą podstawową “w basie”. Zamiast tego Zwykle odtwarzasz kombinację nut, jak tylko możesz. W akordach obejmujących wiele oktaw, te zdefiniowane inwersje tracą większość swojego znaczenia; zazwyczaj po prostu zaczynasz od nuty basowej (lub dowolnej nuty w akordzie, którą możesz brzmieć) i odtwarzasz każdą nutę w akordzie w każdej oktawie, którą możesz, dopóki nie zostaniesz poinformowany przez nuty, aby się zatrzymać lub zabraknie Ci strun lub klawiszy.

szósta stała się częstszym dodatkiem do Triad z popularnością jazzu. Akord C6 jest akordem durowym z dodaną szóstą, często w inwersji z szóstą w basie, gdzie tworzy małą trzecią pod korzeniem. Dodanie drugiego (zwanego również dziewiątym) jest również czasami widoczne, zwłaszcza w muzyce gitarowej (powszechny sposób tworzenia akordu C w tonacji G zachowa nutę D z poprzedniego akordu; nazywa się to Cadd9 lub “country C”).

poza tym, większość systemów notacji akordów zaczyna się rozpadać, ponieważ reprezentowanie akordów “klastrowych”, a inne nie oparte na typowej triadzie, wymaga zasadniczo przeliterowania.