Co Obama naprawdę zrobił z reformą Opieki Społecznej

Republikanie oskarżają prezydenta o “wypatroszenie”przełomowych przepisów z Lat 90. To nie jest przypadek, ale proponowana zmiana może dać więcej ludzi dostęp do świadczeń.

historia do tej pory w latach 90.-zabarwiona walka o reformę opieki społecznej w obecnej kampanii jest taka: kilka tygodni temu administracja Obamy wydała notatkę informującą Stany, że mogą ubiegać się o odstąpienie od niektórych aspektów wymagań dotyczących pracy w prawie. Niektórzy po prawej stronie byli oburzeni rzekomą próbą osłabienia nacisku prawa na odsunięcie ludzi od opieki społecznej i zatrudnienie, co administracja odmówiła wynikałoby z jej porządku. W tym tygodniu kampania Mitta Romneya zamienila kontrowersje w reklame, która twierdzi, “zgodnie z planem Obamy, nie musialbys pracowac i nie musialby trenowac do pracy. Wysyłają Ci tylko czek z zasiłku.”

administracja kwestionuje tę charakterystykę, a omawiana notatka wyraźnie wymaga, aby państwa, które ubiegają się o zwolnienie, proponowały plany, które zwiększałyby, a nie zmniejszały liczbę pracujących Beneficjentów pomocy społecznej. Ale jeśli tak jest, po co rezygnować z jakiegokolwiek aspektu wymagań pracy? Co dokładnie zrobiłyby przedmiotowe zwolnienia, z których żadne nie zostało jeszcze wydane?

odpowiedź jest taka, że stany i administracja Obamy chcą być w stanie dawać korzyści większej liczbie osób, które nie pracują zgodnie z definicją. Ale mówią, że problemem jest to, że obecne definicje są zbyt restrykcyjne, a ich poluzowanie doprowadziłoby do tego, że więcej osób znajdzie pracę i będzie samowystarczalne na dłuższą metę.

“prawo przewiduje bardzo skomplikowaną miarę udziału w pracy, że prawie wszystkie strony zgadzają się, że powinny zostać zmienione”, powiedziała Liz Schott, ekspert w sprawie programu tymczasowej pomocy dla potrzebujących rodzin dla lewicowego Centrum ds. budżetu i priorytetów politycznych. “To zbyt skomplikowane i nie mierzy właściwych rzeczy.”

w ramach reformy opieki społecznej, aby uzyskać dotacje z federalnych pieniędzy TANF, stany muszą pokazać, że 50 procent rodzin otrzymujących pomoc i 90 procent rodzin z dwoma rodzicami jest zaangażowanych w działalność zawodową. To, co stanowi “działalność zawodową”, niekoniecznie musi być pracą; obejmuje szkolenia, pomoc w poszukiwaniu pracy, Wolontariat, szkolenie zawodowe i umiejętności, a także niektóre formy edukacji i opieki nad dziećmi. Ale bycie liczonym jako praca nie jest tak proste, jak sprawdzanie jednego z tych pól; jest to skomplikowana formuła, która pozwala na niektóre działania tylko przez określoną liczbę godzin w tygodniu lub określoną liczbę tygodni w roku.

więcej historii

ci, którzy opowiadają się za większą elastycznością, twierdzą, że mogliby zatrudnić więcej osób, gdyby mieli więcej swobody, aby je tam dostać w wyznaczonym czasie, zwykle dwa lata od rozpoczęcia otrzymywania pomocy. Utah, pod rządami Republikanów Gary ‘ ego Herberta, był jednym z pięciu stanów, które zwróciły się do rządu federalnego o większą elastyczność w określaniu udziału w pracy; pozostali byli kierowanymi przez Republikanów Nevadą i rządzonymi przez Demokratów Kalifornią, Connecticut i Minnesotą. “Oczekiwanie pełnego udziału w konkretnych działaniach prowadzących do zatrudnienia nie jest problemem”, napisał dyrektor Utah workforce services do federalnego Departamentu Zdrowia i Opieki Społecznej. “Pełne zaangażowanie to potężny proces, który może prowadzić do pracy. To wąskie definicje tego, co się liczy oraz uciążliwe procesy dokumentacji i weryfikacji nie są pomocne.”

Nevada, w swoim liście do HHS, miała pewne konkretne sugestie. Zamiast porównywać rodziny jedno-i dwu-rodzicowe, dyrektor ds. zdrowia i opieki społecznej napisał: dlaczego nie posortować rodzin według barier, z jakimi się borykają-przeszkód takich jak niepełnosprawność, brak wykształcenia czy umiejętności językowe? Państwo zaproponowało również “zwolnienie ludności najtrudniejszej do zatrudnienia na okres (tj. sześć miesięcy), aby dać czas na rozwiązanie ich barier i ustabilizowanie sytuacji w gospodarstwie domowym” oraz “indeksowanie środków wydajności TANF do stopy bezrobocia Państwa.”

republikańscy architekci prawa socjalnego twierdzą jednak, że sprawili, że wymagania dotyczące pracy były żelazne i niemożliwe z powodu możliwości nadużyć. Poprzednik TANF, pomoc dla rodzin z dziećmi pozostającymi na utrzymaniu, miał również wymóg pracy, ale był tak luźny i luźny, że był w zasadzie bez znaczenia. A przed ponownym zatwierdzeniem reformy opieki społecznej w 2005 r., raport GAO stwierdził, że niektóre stany podejmują swobody w swoich definicjach działalności zawodowej, aby uwzględnić działania “pielęgnacji osobistej”, takie jak pisanie w dzienniku lub uzyskiwanie masażu. (Nowa notatka HHS wyraźnie zabrania takich redefinicji.)

“wiemy, że praca jest niezbędna, aby ludzie mogli wyjść z ubóstwa”, powiedział w czwartek były Sen Rick Santorum, który pomógł w opracowaniu reformy opieki społecznej jako kongresmen w latach 90. “Wiemy, jak trudno jest oderwać ludzi od opieki społecznej i podjąć pracę. Dlatego tam umieściliśmy.”

sedno problemu i ziarno prawdy do zarzutu Romneya, jest to, ze Panstwa, które chca wiecej elastycznosci, i administracja, która chce im to DAC, sa zasadniczo stara sie DAC korzysci z opieki społecznej dla bardziej potrzebujacych ludzi. W ten sposób, jak mówią, mogą ostatecznie umieścić więcej ludzi do pracy. I chcą być pociągnięci do odpowiedzialności – Stany ubiegające się o zwolnienie mówią, że udowodnią, że więcej ludzi dostaje pracę w ten sposób lub poniosą karę.

sytuacja gospodarcza kraju jest zupełnie inna niż w momencie uchwalenia reformy opieki społecznej w 1996 r., jednak mniej osób niż kiedykolwiek korzysta ze świadczeń socjalnych, jak opisał Jordan Weissmann. Liberałom, w tym być może ówczesnemu senatorowi. Barack Obama, który sprzeciwiał się wtedy Federalnej reformie opieki społecznej-obawiali się, że reforma opieki społecznej uczyni to: sprawi, że tak bardzo potrzebne świadczenia rządowe staną się mniej dostępne dla tych, którzy ich najbardziej potrzebują.

reforma socjalna zmniejszyła liczbę osób na zasiłku przez wyrzucenie ich z rolek, a nie przez wprowadzenie ich do pracy-mówi Schott z CBPP. “Pod koniec lat 90. gospodarka była silna, a wiele osób wyjeżdżało do pracy” “Kiedy gospodarka upadła w 2001 i 2002 r., bezrobocie wzrosło, a ludzie stracili pracę, ale liczba przypadków nie wzrosła z powrotem. Następnie, gdy w grudniu 2007 r. przyszła Wielka Recesja, liczba spraw tylko nieznacznie wzrosła.”Coraz więcej ludzi nie ma ani opieki społecznej, ani pracy.”Są po prostu biedni i zdani na siebie.

ale dla konserwatystów fakt, że coraz mniej ludzi jest na zasiłku świadczy o tym, że reforma się sprawdziła. “To był sukces,” Santorum powiedział. “Nawet dzisiaj, rolki opieki społecznej, pomimo recesji i żałosnego ożywienia, któremu ta administracja przewodniczyła-nadal rolki opieki społecznej są niższe niż w 1996 roku.”

co więcej, każda próba uzyskania korzyści dla większej liczby ludzi, bez względu na dobre intencje, skończy się ich krzywdzeniem, uzależniając ich od rządu. “Twarda Lewica ma niekończące się pragnienie stworzenia zależnej Ameryki”, powiedział były mówca Izby Newt Gingrich, który stanął na czele zarzutu reformy opieki społecznej. “Istnieje poczucie szlachectwa zobowiązujące do opieki nad ubogimi, dając im pieniądze.”

siła polityczna debaty o opiece społecznej jest jasna-reforma opieki społecznej była ogromnie popularna i pomimo początkowego sprzeciwu Obamy wobec prawa federalnego, w 2008 roku prowadził kampanię na rzecz Prezydencji w sprawie współfinansowania prawodawstwa Stanowego Illinois w celu jego wdrożenia. “Uchwalilem prawa przenoszace ludzi z opieki społecznej do pracy”, Obama chwalil sie w reklamie kampanii 2008 reklamujac jego ” wartosci prosto z Kansas heartland.”Nie jest zaskakujące, że kampania Obamy-wspierana przez byłego prezydenta Clintona, który podpisał reformę opieki społecznej do prawa-walczy ciężko, iz uzasadnieniem, przeciwko zniekształconemu zarzutowi, że prezydent chce dać beneficjentom opieki społecznej czek in blanco.

ale to nie jest zbytnio naciągane, aby stwierdzić, że zwolnienia, których żąda administracja, jeśli się spełnią, spowodują, że więcej osób otrzyma świadczenia socjalne. Pytanie brzmi, czy to dobrze, a to, na czym stoisz, zależy od twojej polityki.