European Hedgehog Lests

o świcie znajduje się odpowiednie miejsce odpoczynku, w którym jeż może zbudować dzienne gniazdo do spania lub po prostu położyć się na obszarach jeży lub długiej trawy. Gniazda są bardzo tymczasowe latem, podczas gdy mogą być używane przez kolejne dni w okresie jesienno-zimowym. Niemniej jednak obserwacja Anni Rautio i współpracowników z Uniwersytetu Wschodniej Finlandii, że jeże w badanej populacji, w fińskim mieście Joensuu, spędziły 85% lub więcej roku w gnieździe, pokazuje, jak krytyczne mogą być te struktury dla przetrwania jeży.

jeże można podzielić na dwa typy: letnie i zimowe (lub hibernacula); letnie gniazda są zwykle mniej izolowane (słabsze) niż zimowe. Gniazda letnie to zazwyczaj luźno zbudowane kulki z traw i liści. Hibernacula to natomiast szczelniej splecione struktury o ściankach o grubości kilku centymetrów, złożone z starannie ułożonych liści, gałązek, traw innych materiałów roślinnych i mogą mierzyć do 60 cm.) w średnicy. Hibernacula są wodoodporne i bardzo dobrze izolowane. W rzeczywistości, badając gniazda w londyńskim Bushy Park, Pat Morris odkrył, że temperatura wewnątrz hibernakulum utrzymywała się między 1C a 5C (34 – 41F), pomimo wahań temperatury otoczenia między-8C A 10C (17,5 – 50F). Podobnie, w swoim Miejskim Ośrodku Badawczym Jutland w Danii zoolog Helge Walhovd z Uniwersytetu w Aarhus zaobserwował wewnętrzne temperatury hibernaculum w zakresie od 0C do 4C (32 – 39F), pomimo wahań temperatury powietrza w zakresie od-11c do 13C (12 – 55F). W chłodniejszych częściach Europy pojawiają się doniesienia o Jeżach wkopujących się w glebę, aby zbudować hibernaculum, które zapewnia dodatkową ochronę przed mrozem. Ta stabilność termiczna jest ważna, ponieważ, jak wyjaśnia Nigel Reeve w Hedgehogs:

” między 1 a 4oC wydaje się być odpowiednią temperaturą ciała dla hibernującego e – europaeusa, wystarczająco niską, aby oszczędzać energię, unikając zamarzania tkanek, które spowodowałoby ukąszenie mrozu.”

czas potrzebny na zbudowanie hibernaculum różni się w zależności od zwierzęcia i zależy od dostępności suchego materiału. W literaturze okresy wahają się od jednego dnia do trzech lub czterech; na przykład niewidomy jeż mieszkający w ogrodzie ratownika Natashy Harper skonstruował hibernaculum przez cztery dni. Materiał lęgowy wydaje się być “czesany” do kształtu przez łapy i kolce jeża. “Sztuka” budowania wydaje się być szybko udoskonalana, z obserwacjami utrzymywanych świń pokazującymi, że zaczynają budować gniazda w wieku około trzech tygodni i opanowały je przez około osiem tygodni. Gniazda mogą być szeroko rozmieszczone lub zgrupowane w zależności od siedliska i jednostki. Jedno z ostatnich badań w Norfolk I Yorkshire zaobserwowało tendencję do umieszczania gniazd dziennych w kierunku środka zasięgu domowego.

chociaż większość autorów odnosi się do dwóch rodzajów gniazd jeży, warto wspomnieć, że gniazda letnie są czasami podzielone na “dzienne” i “lęgowe”. Gniazda przedszkolne, te zajmowane przez samice od maja, są zwykle większe niż gniazda letnie. W swoim kompletnym jeżu Les Stocker zauważa, że jeże zrywają trawę, aby wyrównać swoje gniazdo i budują gniazda żłobkowe pilniej niż letnie odpoczywki lub hibernacula. Ponadto dane o Jeżach w Finlandii, uzyskane przez Anni Rautio i współpracowników, sugerują, że zbudowano aż cztery różne typy gniazd, w tym gniazdo przed hibernacją, na które nie natknąłem się nigdzie indziej. Rautio i jej zespół wyśledzili 25 jeży i zlokalizowali 344 gniazda między wiosną 2004 a wczesnym latem 2006; większość (283 / 82%) to gniazda “jednodniowe”, 14 (4%) to gniazda lęgowe, 36 (10%) przed hibernacją i 11 (4%) hibernaculi. Gniazda przed hibernacją były podobne w budowie do hibernaculi, o zwartej budowie i grubych, dobrze podpartych ścianach, ale budowane były w okresie poprzedzającym hibernację. Naukowcy sugerują, że mogą one służyć jako kopia zapasowa, jeśli rzeczywiste Gniazdo hibernacji zostanie zniszczone.

Budowa gniazd

w artykule dla czasopisma Oecologia w 1973 roku Pat Morris przedstawił dane ze swoich badań na temat 167 gniazd zimowych z Bushy Park w zachodnim Londynie. Morris zauważył, że jeże opuściły odsłonięte części parku na bardziej osłonięte miejsca hibernacji (np. peryferyjne plantacje) w miarę zbliżania się zimy, z 25% hibernaculi zbudowanych w listopadzie; tylko kilka zostało zbudowanych między styczniem a marcem. Podobnie Amy Haigh zaobserwowała przejście do obszarów zarośli w październiku i listopadzie na swoim terenie badawczym w Irlandii, a dane zebrane przez Anni Rautio i jej współpracowników wykazały, że zwierzęta przemieszczają się z obszarów miejskich do peryferyjnych lasów do zimowania. Badania Haigh ‘ a wykazały, że większość letnich gniazd budowano w Pastwiskach, podczas gdy hibernacula była prawie niezmiennie budowana wśród grubych jeżyn, które oferują lepsze wsparcie. W rzeczywistości większość (82%) Z 16 znalezionych przez nią i jej kolegów gniazd rolnych została zbudowana w żywopłotach.

Rautio i jej współpracownicy zauważyli, że obszary leśne były jednym z najważniejszych siedlisk lęgowych dla jeży miejskich, zwłaszcza jesienią i zimą, kiedy lasy iglaste stanowią bezpieczne miejsce hibernacji, a nieco ponad jedna trzecia gniazd budowano pod krzewami lub na pniach drzew. Podobnie Carly Pettett i jej współpracownicy donoszą w artykule dla European Journal of Wildlife Research w 2017 r., że prawie połowa (48%) Z 40 gniazd wiejskich, które odkryli podczas badań w Norfolk I Yorkshire, została zbudowana w zaroślach, 25% w budynkach (pod szopami lub w stodołach na siano) i 23% w żywopłotach; różne konstrukcje wykonane przez człowieka były również wykorzystywane do gniazdowania w wioskach, w tym szopach, stosach kompostu i pod plandeką. Na terenach rolniczych 75% gniazd budowano w żywopłotach.

badania radiotechniczne jeży w Nottinghamshire przeprowadzone przez Richarda Yarnella i jego zespół wykazały, że z 31 gniazd zimowych używanych w zimie 2012/2013, 33% wykonano w jeżynie, 19% w żywopłotach, 19% wśród krzewów, 10% w norach królików, 10% w roślinności wokół budynków i 3% w stosach drewna. Rzeczywiście, zarówno Reeve, jak i Morris uznali, że preferowane jest budowanie gniazd wśród jeżyn; lepsze wsparcie przedłuża życie gniazda. Średnia długość życia gniazda w badaniu Morrisa wynosiła zaledwie sześć i pół miesiąca, a te zbudowane pod osłoną, taką jak jeżyny lub pale z bali, były trwałe w tych, które były budowane w mniej dobrze podpartych obszarach, takich jak długa trawa. Wśród dobrze wspieranych gniazd około 17% można było znaleźć rok później, podczas gdy tylko 2% słabo wspieranych przetrwało tak długo. Wygląda na to, że gniazda szybko rozpadły się, gdy woda dostała się do środka.

być może nic dziwnego, że rozpoczęcie budowy hibernaculum wydaje się być wywołane przez spadające temperatury. W pracy dla Zoological Society of London w 1963 roku zoolog z University of Reading E. J. Dimelow przedstawił wyniki swoich obserwacji jeży w niewoli, podczas których jej badacze zaczęli budować gniazda, gdy temperatura spadła poniżej 16C (61F). Podobnie Morris zaobserwował ścisłą korelację między temperaturą otoczenia a liczbą świń przebywających w ich hibernaculum; w temperaturach poniżej-2C (28F) około 13 z jego badanej populacji znajdowało się w ich hibernaculi, w porównaniu do tylko jednej lub dwóch w temperaturach powyżej 4C (39F).

Anni Rautio i jej współpracownicy zauważyli wyraźną zmianę w zachowaniu jesienią, kiedy jej poddani weszli w “okres przejściowy”; zmniejszyli aktywność żerowania i zbudowali nowe gniazda, w których spędzali większość czasu. Podczas swoich badań nad jeż torpor między 1983 i 1985, Paul Fowler i Paul Racey na Uniwersytecie w Aberdeen odkryli, że ich podopieczni wzięli do gniazdowania pudełka i przeszedł spontaniczne ataki przejściowe płytkie torpor w okresie prowadzącym do ostatecznej hibernacji i może to być ten sam okres przejściowy obserwowane u fińskich jeży.

należy zauważyć, że gniazda nie zawsze są budowane, niektóre są gotowe. W swojej pracy o ekologii Morris zauważył, że jeże gniazdują w dziuplach drzew, strzechach i (królik?) burrows, choć żaden z nich nie wydaje się szczególnie częstym wyborem. Pettett i jej współpracownicy znaleźli trzy jeże gniazdujące w norach w żywych lub martwych drzewach i, jak wspomniano powyżej, Richard Yarnell zaobserwował również budowę hibernaculi w norach królików. W swoich ssakach Europy Wschodniej i Północnej Azji Sergi Ogniev relacjonuje obserwacje ukraińsko-rosyjskiego odkrywcy i zoologa Nikołaja Zarudnego na temat hibernacji jeża w południowo-zachodniej Rosji, w której opisał jeże kopiące własne nory w celu hibernacji:

“podczas snu zimowego jeż na ogół kopie w ziemię na głębokość do 2,5 stopy , zwykle nieco mniej. Schodzi pod powierzchnię ziemi wzdłuż jej delikatnie pochyłej nory, która ma do 5 stóp długości. Często kopie się między korzeniami Krzewów i drzew.”

nie jest jasne, czy Zarudny obserwował jeże kopające te dziury, czy też znalazł jeże w tych norach i założył, że je wykopali. Jeże nie są szczególnie potężnymi koparkami i można się zastanawiać, czy jeże faktycznie przejęły opuszczone roboty ziemne królików, lisów lub borsuków. Rzeczywiście, jeśli chodzi o wykorzystanie pracy innych gatunków, jeże będą korzystać z gniazd porzuconych przez inne jeże, a w lipcu 2020 r.znaleziono szybko śpiącego w gnieździe Kosa około 60 cm.) z ziemi w krzakach w Cleveland, w północnej Anglii, po najwidoczniej zjedzeniu jaj. W październiku 2020 roku jeż wszedł przez Koci FLAP do konserwatorium w pobliżu Aberdeen w Szkocji i poszedł spać w kasku motocyklowym, skąd został wydobyty, sprawdzony przez ratownika i wypuszczony.

należy również zauważyć, że jeże nie zawsze mogą używać gniazda i czasami można je znaleźć leżące w długiej roślinności.

wierność gniazd & Zamiana

jeże zwykle wykazują bardzo niski poziom wierności gniazd. Obraz, który wyłonił się ze śledzenia radiowego, pokazuje, że gniazda są używane okresowo; zajęte przez kilka dni, zanim zostaną porzucone na kilka dni, tygodni, a nawet miesięcy naraz. W swoich badaniach Oceologicznych Pat Morris odkrył, że 60% badanych gniazd było zajęte przez mniej niż dwa miesiące, a późniejsze obserwacje sugerowały, że pomimo tego, że w okolicy zwykle jest więcej gniazd niż jeże, jeże zawsze budowały nowe gniazdo po porzuceniu starego, nigdy nie przenosząc się do “gotowego” gniazda. Nowsze dane z badań sugerują, że nie zawsze może tak być.

badania Nigela Reeve ‘ a wykazały nie jednoczesne dzielenie się gniazdami, z dwoma jeżami używającymi tego samego gniazda, ale w różnym czasie. Podobnie, podczas studiów doktoranckich na temat jeży w Irlandii, Amy Haigh odkryła, że niektórzy z jej podopiecznych zamieniali gniazda podczas hibernacji. Dwa samce jeży trzykrotnie zamieniały hibernaculę zimą 2008/2009, a dorosła samica i młodociany samiec zamieniały się cztery razy, jeden wszedł do hibernaculum zaraz po opuszczeniu drugiego, w sezonie 2009/2010. Haigh zaobserwował również, że jeden samiec poruszał się cztery razy podczas hibernacji między trzema różnymi hibernaculami; jednoczesne dzielenie gniazd (patrz poniżej) nie zostało zarejestrowane.

co ciekawe, badani Haigh nie zawsze używali najbliższego gniazda do miejsca, w którym żerowali, a niektórzy przemieszczali się na znaczne odległości do określonych miejsc gniazdowych. Jedna dorosła samica w szczególności przekroczyła dwudniowe gniazda, z których regularnie korzystała w drodze powrotnej do gniazda na dnie ogrodu. Rautio i jej współpracownicy odkryli, że jedno dzienne gniazdo może być wykorzystywane przez maksymalnie trzy różne zwierzęta, ale nigdy jednocześnie. Ogólnie rzecz biorąc, około jedna czwarta obu płci używała gniazda wcześniej używanego przez innego Wieprza, ale nie obserwowano wymiany gniazd podczas zimy. Naukowcy sugerują, że samce mogą korzystać z gniazd sekwencyjnie na początku sezonu, gdy brakuje materiału do budowy gniazda.

obie płcie często zmieniają gniazda, ale samce mają tendencję do częstszego poruszania się niż samice; średnio co trzy dni, w porównaniu do co dziesięć dni i w populacji Haigh tendencja była statystycznie istotna. Podobnie Rautio i jej współpracownicy zaobserwowali, że samce o większych zasięgach domowych również miały największą liczbę gniazd i zmieniały je częściej niż samice. Jeden szczególnie aktywny osobnik śledzony przez Nigela Reeve używał 15 gniazd i zmieniał gniazda aż 41 razy w ciągu 68 dni. Reeve sugeruje, że zwiększony “niepokój” u samców może odnosić się do większego obszaru, na którym się znajdują w porównaniu z samicami. Niezależnie od przyczyny okresowych przesiedleń, zmiany gniazd są najczęstsze wiosną, gdy jeże są najbardziej aktywne i chociaż rzadziej w miesiącach zimowych, rzadko zdarza się, aby jeż pozostawał w tym samym hibernaculum przez całą zimę.

jednoczesne dzielenie się gniazdami

jeże na ogół nie są uważane za zwierzęta społeczne, a jednoczesne dzielenie gniazd jest uważane za rzadkie. Ogniev opisał obserwacje rosyjskiego zoologa Karla Fiódorovicha Kesslera w północno-zachodniej Rosji w prowincji Olonets w 1868 roku, w których opisał jak:

“prawie zawsze kilka jeży znajduje się w jednym gnieździe na zimową hibernację.”

podczas studiów w londyńskim Bushy Park w połowie lat 60.Pat Morris znalazł dwa gniazda z dwoma mieszkańcami i trzy z podwójnymi komorami, które prawdopodobnie zawierały w pewnym momencie dwóch mieszkańców. Podobnie znam opiekunów jeży, którzy znaleźli do pięciu zwierząt zamieszkujących jedną budkę lęgową, ale zasugerowano, że jest to sztuczna sytuacja. W naszym ogrodzie nagrania trailcam zdecydowanie sugerują dzielenie się gniazdami między trzema niezwiązanymi ze sobą samcami jeży. Pod koniec listopada i na początku grudnia 2020 roku jeden samiec zbudował gniazdo w domu i dołączył do drugiego na kilka nocy. Drugi odszedł, a trzeci dołączył kilka dni później, co spowodowało, że w domu jeża znajdowały się jednocześnie dwa świnie. Jak dotąd nie ma dowodów, że wszyscy trzej spali razem w domu. Poza Wielką Brytanią, Mariano Recio z University of Otago opisał letnie gniazdowanie dzikich jeży, żyjących na wschodnim skraju doliny Godley na nowozelandzkiej Wyspie Południowej, w krótkim artykule do Frontiers in Ecology & the Environment opublikowanym w 2016 roku. Recio wyjaśnił:

“dwa razy w lecie znalazłem Gniazdo dorosłych jeży. Pierwszą obserwacją był jeż gąsienicowy z dwoma dorosłymi samcami śpiącymi w gnieździe pod gęstym skrawkiem krzewów; wszystkie jeże miały ze sobą kontakt. Druga obserwacja to dwa dorosłe samce dzielące gniazdo z samicą i trzema chrzęstnicami, wszystkie w kontakcie w gęstym gnieździe z tussocks.”

zgodnie z moją najlepszą wiedzą, jest to pierwszy udokumentowany przypadek europejskich jeży dzielących letnie gniazda, chociaż istnieje zapis o samcu i samicy spokrewnionego Erinaceus concolor dzielących letnie gniazdo w Izraelu od początku lat 80.

wydaje się, że jeże mogą czasami gniazdować z innymi gatunkami, jeśli nadarzy się okazja. Zdjęcie po prawej zostało wysłane przez czytelnika, który w czerwcu 2019 r.znalazł młodocianego jeża w klatce z jednym ze swoich kurczaków Sebright, karłowatą rasą drobiu pochodzącą z Wielkiej Brytanii, w regionie Le Marche we Włoszech. Serena powiedziała mi:

” kury szukają teraz najlepszych miejsc do rozmyślania i pewnej nocy znalazła obok siebie przyjaciela. Jesteśmy prawie pewni, że jeż został tylko na jedną noc. Następnego dnia już go nie było.”

Domy jeży

wreszcie pojawił się ostatni trend instalowania “domów jeży” lub “skrzyń Wieprza” w ogrodach, którego celem jest zapewnienie odpowiedniego bezpiecznego miejsca dla jeży do gniazdowania. Nadal nie wiemy, czy mają one znaczenie, jeśli chodzi o poprawę zimowego przetrwania, a ja znam ludzi, którzy są dość przygnębieni, gdy skrzynia Wieprza, którą instalują w ich ogrodzie, jest pozornie ignorowana. W rzeczy samej, znam jeden przypadek, w którym jeż zrobił gniazdo na bok skrzyni Wieprza. Z tego samego powodu widziałem zdjęcia pojedynczego pudełka bawiącego się w dom dla kilku zwierząt, a w naszym ogrodzie nasz dom jeży był ignorowany przez około dwa lata, zanim samiec zbudował w nim gniazdo w listopadzie 2020 roku. W dokumencie Acta Theriologica z 2014 r. opisującym fińskie badanie śledzenia, Rautio i jej współpracownicy zauważyli:

“nasze dane wskazują, że budki lęgowe w ogrodach nie mają większego znaczenia dla dorosłych jeży, chociaż mogą służyć jako miejsce lęgowe dla młodych i jako sporadyczne miejsca odpoczynku dla dorosłych …”

na konferencji Day of the Hedgehog, zorganizowanej przez PTES i BHPS, która odbyła się w Shropshire w listopadzie 2015 roku, Pat Morris podsumował sytuację z pudełkami Wieprza zwięźle, gdy zauważył, że mogą nie pomóc, ale nie mogą zaszkodzić.