Hełm astronauty

hełm astronauty chroni jego użytkownika przed mikrometeoroidami, ultrafioletem słonecznym oraz promieniowaniem podczerwonym. Składa się z powłoki ochronnej, pierścienia szyjnego, podkładki odpowietrzającej i portu zasilającego. Ochronę przed promieniowaniem zapewnia zespół daszka, który jest zamontowany na kasku.

typowy kask astronauty, taki jak noszony w misjach Apollo, wykonany jest z wysoko wzmocnionego poliwęglanu. Poliwęglan to Odporne na uderzenia tworzywo sztuczne, które można znaleźć również w kuloodpornym szkle i zewnętrznych częściach samochodowych.

wspomniany powyżej pierścień na szyję jest istotnym elementem uszczelnienia ciśnieniowego stroju astronauty i mocuje kask do kombinezonu. Klapa odpowietrzająca, która jest zamocowana z tyłu, ma wgłębienie, które zapewnia funkcje związane z przepływem wentylacji. Z drugiej strony port zasilający obsługuje sondy wody i paszy, a także zawór oczyszczający.

dzisiejsze kaski mają wbudowaną kamerę, która pozwala nam zobaczyć, co tam robią.

zarówno kask, jak i kombinezon zapewniają ochronę przed niebezpiecznie niskim ciśnieniem w przestrzeni kosmicznej. Bez nich ciśnienie wewnętrzne w ciele astronauty wypchnie naczynia krwionośne i tkanki Na Zewnątrz.

w przeciwieństwie do tego, co Hollywood przedstawiało w filmach sci-fi, takich jak całkowita pamięć Arnolda Schwarzeneggera, w których ciała wybuchają pod wpływem próżni kosmicznej, efekty są jednak mniej sensacyjne. Niemniej jednak pełna ekspozycja na próżnię może nadal być szkodliwa-uszkodzenie płuc jest jednym z efektów ubocznych.

wiele niedogodności towarzyszy noszeniu kasku astronauty. Na przykład, nie można po prostu zdjąć go, aby podrapać prosty swędzenie na nosie. Aby temu zaradzić, naszywka na rzep jest przyklejona do środka, aby służyć jako drapak.

Ponadto, ponieważ kask jest przymocowany do kombinezonu, astronauci, którzy o tym zapominają, zwracają się do jego wewnętrznych ścian, gdy odwracają głowy. Może to być dość denerwujące, gdy musieliby widzieć przełączniki panelowe powyżej lub po bokach, z których początkowo stoją.

problem staje się jeszcze bardziej skomplikowany, gdy siedzą. Ponieważ są przywiązani do siedzeń, astronauci nie mogą po prostu odchylić się do tyłu, aby stanąć twarzą do góry. Jeśli chcą odwrócić głowę, muszą chwycić hełm, aby mógł obrócić się w pożądanym kierunku.

chcesz wiedzieć, co jest najbardziej niewygodne? Choroba kosmiczna lub choroba adaptacji kosmicznej (Sas) może uderzyć nawet najbardziej doświadczonych pilotów, więc wyobraź sobie siebie jako astronautę, który musi rzygać w samym środku spaceru kosmicznego. Nadal chcesz być następnym Buzzem Aldrinem?

możesz przeczytać więcej o kasku astronauty tutaj w Universe dzisiaj. Oto linki:

• niebezpieczeństwa związane z noszeniem skafandra kosmicznego
• unikanie ziewania Technikolorem w kosmosie