hejnał

‘The bugle call “from” Battles and leaders of the Civil War ” (Nowy Jork, 1887-1888).

“Battles and leaders”, kompendium relacji generałów i weteranów dążących do wspierania pojednania narodowego, odnotowało zarówno perspektywę Unii, jak i konfederatów na amerykańską wojnę secesyjną.

“hejnał” stanowi istotną cechę życia wojskowego. Muzyka polowa buglerów była kluczowa dla komunikacji w obozie i walce. Każde wywołanie oznaczało instrukcję.

podczas gdy okrzyki bitewne służyły do emocjonalnego zjednoczenia wojsk, hejnał wzywa Zjednoczone wojska w ruchu i akcji.

Skonfederowane Stany utworzone

amerykańska wojna domowa jest różnie nazywana “wojną Północnej agresji” lub “rebelią”.

konflikt eskalował z niepohamowanych napięć między przemysłową Północą a rolniczym południem w gorzką czteroletnią walkę.

południowe stany-uprawiające cenny tytoń, cukier, kukurydzę i bawełnę-były ekonomicznie zależne od niewolnictwa.

po wyborze Abrahama Lincolna na prezydenta Ameryki w 1860 roku Karolina Południowa odłączyła się od Unii, postrzegając jego poglądy anty-niewolnicze jako Zagrożenie.

nastapilo dziesiec Stanów. Utworzono Skonfederowane Stany Ameryki, a Jefferson Davis został jego prezydentem. Generał Robert E Lee dowodził armią Konfederatów przeciwko większym siłom Unii Lincolna.

Od początku w Fort Sumter w kwietniu 1861 do końca kapitulacji generała Lee w kwietniu 1865 i pojmania Jeffersona Davisa w maju, amerykańska wojna secesyjna pochłonęła życie około 620 000 żołnierzy.

Wolność dla niewolników

emancypacja zajęła centralne miejsce w 1862 i 1863 roku, a czarni Amerykanie wstąpili do armii Unii.

po trzynastej poprawce do zniesienia niewolnictwa została uchwalona w 1865 i czternasta ratyfikowana w 1868, cztery miliony ludzi, którzy zostali zniewoleni w 1860 stali się obywatelami amerykańskimi.

w przemówieniu Gettysburskim, które wygłosił 19 listopada 1863 r., Abraham Lincoln stwierdził:

” świat nie zauważy ani długo nie będzie pamiętał tego, co tu mówimy, ale nigdy nie zapomni tego, co tu zrobili. Jest to dla nas żyjących raczej poświęcenie się niedokończonemu dziełu, które ci, którzy tu walczyli, tak daleko szlachetnie rozwinęli.’