jak usunąć powiernika

nasz ostatni artykuł omawiał opcje dostępne przy próbie usunięcia wykonawcy. W związku z tym warto rozważyć dostępne opcje i okoliczności, w których można usunąć powiernika.

stanowisko powiernika jest takie, które wiąże się ze znaczną odpowiedzialnością. Zobowiązania i obowiązki powierników są określone zarówno w akcie powierniczym, jak iw prawie. Powiernicy nie powinni używać swoich uprawnień w sposób nieuzasadniony i przez cały czas powinni działać zgodnie z warunkami umowy powierniczej. Jest rzeczą oczywistą, że powiernik musi działać w najlepszym interesie trustu.

Wiele będzie zależeć od warunków każdego instrumentu zaufania, możliwych zastosowanych środków prawnych oraz zdarzeń lub działań, które spowodowały, że beneficjent lub współuczestnik domagał się usunięcia.

oczywiście inni powiernicy lub beneficjenci trustu mogą poprosić powiernika o dobrowolną zgodę na ich usunięcie. Pod warunkiem, że pozostanie wystarczająco dużo powierników, powiernik może przejść na emeryturę lub alternatywnie wyznaczyć kogoś innego na ich miejsce przed ustąpieniem.

jeśli jednak powiernik odmawia dobrowolnego ustąpienia, to jakie inne opcje są dostępne?

instrument powierniczy

punktem wyjścia jest przegląd samego dokumentu powierniczego. Instrument zaufania jest dokumentem, który tworzy lub określa warunki zaufania. Może to być coś tak prostego, jak testament, który pozostawia aktywa małoletnim dzieciom, akt ugodowy lub deklarację zaufania składającą się z wielu stron.

cokolwiek to jest, jest całkiem spora szansa, że określi, lub odwoła się do / zmieni przepisy, które określają uprawnienia i obowiązki powierników. Może również określić osobę lub osoby, które mogą lub nie mogą mianować, usunąć lub zastąpić powierników trustu i jak mogą to zrobić. Dokument zaufania często będzie zawierał wyraźną moc umożliwiającą usunięcie powierników. Pod warunkiem przestrzegania postanowień umowy powierniczej, niewiele ustępujący powiernik może zrobić, aby sprzeciwić się temu procesowi.

jednak, jeśli dokument powierniczy milczy lub ogranicza uprawnienia do mianowania lub usuwania powierników, może być konieczne oparcie się na prawodawstwie lub wrodzonej jurysdykcji sądu, aby ubiegać się o usunięcie.

ustawodawstwo

powództwo sądowe należy traktować jako ostateczność. Powiernicy mogą zostać usunięci bez interwencji Trybunału ze strony innych powierników, jeśli spełniony jest jeden lub więcej warunków. Warunki te są określone w s. 36 Trustee Act 1925, który stanowi:

“(1) W przypadku gdy powiernik, oryginalny lub zastąpiony, i wyznaczony przez sąd lub w inny sposób, jest martwy lub pozostaje poza Zjednoczonym Królestwem przez ponad dwanaście miesięcy, lub pragnie zostać zwolniony ze wszystkich lub któregokolwiek z trustów lub uprawnień powierzonych mu lub przyznanych mu, lub odmawia lub nie nadaje się do działania w nim, lub nie jest w stanie działać w nim, lub jest niemowlęciem, następnie, z zastrzeżeniem ograniczeń nałożonych przez niniejszą ustawę na liczbę powierników,—

(a) osoba lub osoby nominowane w celu mianowania nowych powierników instrumentem, jeśli w ogóle, tworzenie zaufania; lub

(b) jeśli nie ma takich osób lub nie ma takiej osoby zdolnej i chętnej do działania, to żyjący lub kontynuujący powiernicy lub powiernik na razie, lub osobisti przedstawiciele ostatniego żyjącego lub kontynuującego powiernika;

mogą, na piśmie, wyznaczyć jedną lub więcej innych osób (niezależnie od tego, czy są to osoby sprawujące władzę) na stanowisko powiernika lub powiernika w miejsce zmarłego powiernika, pozostającego poza Zjednoczonym Królestwem, pragnącego zostać zwolnionym, odmowa, niezdolność lub niezdolność, lub bycie niemowlęciem, jak wyżej wspomniano.”(Dodano podkreślenia)

oczywiście niektóre z powodów są wyraźnie łatwiejsze do pokazania niż inne. Łatwo jest pokazać, że ktoś nie żyje, jest niemowlęciem, jest poza Wielką Brytanią od ponad 12 miesięcy lub chce zostać usunięty.

jednak inne przyczyny mogą być trudniejsze do ustalenia. Udowodnienie, że dana osoba jest niezdolna do działania, może, w zależności od okoliczności, nie być całkowicie proste, na przykład gdy podejrzewa się, że powiernik nie ma zdolności umysłowych. Dzieje się tak dlatego, że pojemność jest specyficzna dla czasu i kwestii; na przykład osoba może mieć zdolność do zawarcia małżeństwa, ale nie do sporządzenia testamentu. Jednym ze sposobów rozstrzygnięcia takiej kwestii będzie uzyskanie raportu od odpowiednio wykwalifikowanego lekarza Potwierdzającego, czy w ich opinii powiernik nie ma zdolności do działania w takim charakterze oraz zrozumienia uprawnień, obowiązków i odpowiedzialności niezbędnych do działania w charakterze powiernika.

jeden ważny i często pomijany przepis w prawodawstwie znajduje się w s. 36 (9) Trustee Act 1925. Stwierdza to, że w przypadku gdy powiernik, który nie ma zdolności, jest również beneficjentem trustu, konieczne jest złożenie wniosku o usunięcie tej osoby do Trybunału ochrony; sądu, który zajmuje się sprawami dobrostanu fizycznego i psychicznego.

ustalenie, czy dana osoba jest niezdolna do działania, może również okazać się trudne. Po pierwsze, może to być bardzo subiektywne. Po drugie, w większości przypadków powiernik, którego oskarżono o niezdolność do działania, prawie na pewno zakwestionuje ten zarzut.

bycie “niezdatnym” zależy od okoliczności sprawy. Zasadniczo osoba, która została zbankrutowana lub skazana za oszustwo, najprawdopodobniej zostanie uznana za niezdolną do działania; podobnie jak powiernik winny znacznego naruszenia zaufania lub działania w sposób powodujący konflikt między jego osobistą pozycją a obowiązkiem wobec beneficjentów, znanym jako “obowiązek powierniczy”. Nawet jeśli powiernik zostanie usunięty na mocy s. 36 Trustee Act 1925, jest całkowicie możliwe, że mogą oni zakwestionować taką decyzję w drodze postępowania sądowego.

dalej, jak wynika z s.36 Trustee Act 1925, środek ten nie jest automatycznie Dostępny dla beneficjentów, chyba że są oni również powiernikami lub mają uprawnienia do usuwania powierników w ramach instrumentu powierniczego. W takim przypadku kolejna możliwość dla beneficjentów znajduje się w S. 19 Trusts of Land and Appointment of Trustees Act 1996, która stanowi w następujący sposób:

“(1) Ta sekcja ma zastosowanie w przypadku trustu, w którym –

(a) nie ma osoby wyznaczonej w celu wyznaczenia nowych powierników przez instrument, jeśli taki istnieje, tworząc trust, oraz

(b) beneficjenci w ramach trustu są pełnoletni i zdolni do pracy oraz (łącznie) są absolutnie uprawnieni do majątku podlegającego trustowi.

(2) beneficjenci mogą dać kierunek lub kierunki jednego lub obu z poniższych opisów—

(a) pisemne polecenie powiernikowi lub powiernikom, aby odeszli z trustu, i

(b) pisemne polecenie powiernikom lub powiernikowi na razie (lub, jeśli ich nie ma, osobistemu przedstawicielowi ostatniej osoby, która była powiernikiem), aby wyznaczyć na piśmie powiernika lub powiernika.powiernicy osoby lub osób określonych w kierunku.”(podkreślenia dodane)

chociaż na pierwszy rzut oka wydaje się to użytecznym przepisem, istnieje kilka postanowień, które sprawiają, że w praktyce nieco trudniej się do nich powołać, niż być może początkowo przewidywano.

po pierwsze, ta władza jest dostępna tylko wtedy, gdy instrument powierniczy nie przewiduje nikogo do mianowania nowych powierników lub gdy s. 19 Trusts of Land and Appointment of Trustees Act 1996 nie został wyraźnie wyłączony w instrumencie powierniczym.

po drugie, wymaga jednomyślności wśród beneficjentów, którzy muszą mieć ukończone 18 lat, mieć zdrowy rozsądek i łącznie mieć absolutne prawo do funduszu powierniczego. W związku z tym, jeżeli istnieje jeden inny beneficjent lub beneficjent, który nie ma zdolności produkcyjnych lub nie ma ukończonych 18 lat, beneficjenci nie mogą skorzystać z tej sekcji.

interwencja sądowa

jeśli środki zaradcze omówione powyżej nie są dostępne, to w ostateczności sąd może zostać poproszony o usunięcie powiernika.

sąd może usunąć powiernika z mocy ustawowej (zgodnie z s.41 Trustee Act 1925) lub pod jego nieodłączną jurysdykcją. s. 41(1) Trustee Act 1925 stanowi:

” Trybunał może, w każdym przypadku, gdy jest to celowe, aby wyznaczyć nowego powiernika lub nowych powierników, i okaże się niewyjaśnione trudne lub niewykonalne, aby zrobić bez pomocy Trybunału, wydać postanowienie powołujące nowego powiernika lub nowych powierników albo w zastępstwie lub w uzupełnieniu do jakiegokolwiek istniejącego powiernika lub powierników, lub chociaż nie ma istniejącego powiernika.

w szczególności i bez uszczerbku dla ogólności powyższego przepisu, sąd może wydać postanowienie o mianowaniu nowego powiernika w zastępstwie powiernika, który nie jest zdolny do wykonywania swoich funkcji powiernika lub jest upadłym, lub jest spółką w likwidacji lub została rozwiązana.”

taki wniosek może złożyć beneficjent lub powiernik.

zakładając, że strona nie ma innej metody usunięcia powiernika, sąd może to zrobić na podstawie s.41 Trustee Act 1925 gdy powiernik nie ma zdolności, jest bankrutem lub, jeśli korporacja, w likwidacji lub została rozwiązana.

ponadto pierwsza część zasadniczo odnosi się do nieodłącznej właściwości Trybunału w zakresie usuwania powierników i może obejmować usunięcie powiernika, gdy działają oni w konflikcie lub gdy interesy beneficjentów mogą zostać naruszone.

jeśli chcesz usunąć powiernika pod s.41 Trustee Act 1925, powinieneś spróbować upewnić się, że masz zastępcę lub zastępcę powiernika i że powiernik powinien złożyć w sądzie to, co jest znane jako “zgoda na działanie” – zeznanie świadka potwierdzające proponowaną zgodę zastępczego powiernika na działanie jako powiernik. Należy to złożyć wraz z “zdolnością do działania” – oświadczeniem kogoś, kto zna powiernika i może ręczyć za swoją pozycję i przydatność do działania jako powiernik.

wreszcie dostępny środek naprawczy “połów wszystko” polega na powołaniu się na nieodłączną właściwość Trybunału w celu usunięcia powiernika.

właściwość wrodzona

sąd ma właściwość wrodzoną do nadzorowania i, w razie potrzeby, interweniowania w administrowaniu trustami (Schmidt przeciwko Rosewood Trust Ltd AC 79), w tym właściwość do usuwania powierników w celu ochrony interesów beneficjentów. Tutaj trzeba spojrzeć na orzecznictwo, znane również jako “common law”.

zasady usuwania powierników są takie same jak zasady usuwania wykonawców i administratorów, ponieważ obie są rolami powierniczymi.

krótko mówiąc, pozycją wyjściową jest wyrok w sprawie Letterstedt przeciwko Broers (1884) 9 App Cas 371, w którym Lord Blackburn siedzący w Sądzie południowoafrykańskim podsumował stanowisko:

” … jeśli upewni się, że kontynuacja powiernika uniemożliwiłaby prawidłowe wykonanie trustów, powiernik może zostać usunięty. Należy zawsze pamiętać, że powiernicy istnieją z korzyścią dla tych, którym twórca trustu przekazał majątek powierniczy”

“… tarcie lub wrogość między powiernikami a bezpośrednim posiadaczem majątku powierniczego nie jest sama w sobie powodem usunięcia powierników.”

” … jeśli wydaje się jasne, że kontynuacja powiernika byłaby szkodliwa dla wykonania trustów, nawet jeśli z żadnego innego powodu niż ludzka niemoc uniemożliwiłaby korzystnym zainteresowanym lub tym, którzy działają dla nich, pracę w harmonii z powiernikiem, i jeśli nie ma powodu, aby sprzeciwiać się intencjom twórcy trustu… wydaje się ich Lordom, że sąd może uznać za właściwe usunięcie go.”

Ostatnio decyzja Newey J W Brudenell-Bruce przeciwko Moore & Cotton EWHC 3679 (Ch), zaoferowała zaktualizowane wytyczne dotyczące podejścia, które sądy przyjmą, gdy zostaną poproszone o rozpatrzenie spornych wniosków o usunięcie.

chociaż orzecznictwo ewoluowało od 1884 roku, ogólne zasady pozostają dobrym prawem; świadectwem Lorda Blackburna.

krótko mówiąc, gdy sąd rozważa wykonanie swojej jurysdykcji w celu usunięcia powiernika, będzie się zajmował zakresem, w jakim majątek powiernika jest zagrożony, zdolnością powiernika do administrowania zaufaniem, potrzebami beneficjentów i zakresem, w jakim wrogość między powiernikami powoduje, że zaufanie jest źle zarządzane.

każdy przypadek będzie rozpatrywany na podstawie własnych faktów, stosując zasady, które ewoluowały. Oczywiście bardzo poważne naruszenia prawie nieuchronnie spowodują usunięcie powiernika, podczas gdy mniej drobne naruszenia nie mogą. Wynik może mieć bezpośredni wpływ na wszelkie sankcje za koszty, które Trybunał może zastosować. Jest to oczywiście niezbędne, aby zasięgnąć fachowej porady prawnej na wczesnym etapie.