Jeffrey Sachs o realizacji Celów Zrównoważonego Rozwoju – 'potrzebujemy zwycięstwa idei'

być może jest to najbardziej ambitny program wyznaczony przez Organizację Narodów Zjednoczonych: przekształcenie świata, w którym żyjemy do 2030 roku. Ale czy ponad rok po ogłoszeniu przez ONZ Celów Zrównoważonego Rozwoju (SDG) państwa członkowskie są w stanie wykorzystać je w kształtowaniu polityki wewnętrznej?

cele zrównoważonego rozwoju – składające się z 17 celów, celów i wskaźników – obejmują od wyeliminowania ubóstwa i położenia kresu głodowi po zapewnienie równości w edukacji. Są one zgodne z Milenijnymi celami rozwoju, które zostały ustalone w 2001 r.i wygasły pod koniec 2015 r.

Jeffrey Sachs jest jednym z wiodących na świecie ekspertów w dziedzinie rozwoju gospodarczego, globalnej makroekonomii i walki z ubóstwem. Pełni funkcję specjalnego doradcy Sekretarza Generalnego ONZ ds. Celów Zrównoważonego Rozwoju, a wcześniej doradzał Ban Ki-moonowi i Kofiemu Annanowi w zakresie Milenijnych Celów Rozwoju.

droga do sukcesu w osiągnięciu celów zrównoważonego rozwoju zapowiada się jako wyzwanie. Zaprosiliśmy pięciu uczonych z całego świata, aby zadali Sachsowi pytania, jak możemy się tam dostać.

M Niaz Asadullah, University of Malaya: podczas gdy Milenijne Cele Rozwoju przyniosły pomyślny ruch walki z ubóstwem, nasze poszukiwania rozwiązań srebrnej kuli, takich jak mikrokredyty, okazały się daremne. Patrząc w przyszłość, co uważa Pan za ważniejsze dla położenia kresu ogólnoświatowemu ubóstwu do 2030 r.: innowacyjne i skalowalne programy dotyczące ubóstwa czy wzrost sprzyjający włączeniu społecznemu?

oba. Sukces w walce z ubóstwem obejmuje zarówno szeroko zakrojony wzrost gospodarczy, jak i ukierunkowane interwencje w dziedzinie zdrowia, edukacji, infrastruktury i wsparcia społecznego (dla osób niepełnosprawnych, ubogich, w trudnej sytuacji i osób starszych).

wzrost jest ważny w zapewnianiu miejsc pracy, umiejętności, zysków z eksportu i ogólnie dochodu narodowego. Ukierunkowane interwencje są ważne dla zapewnienia powszechnego dostępu do usług społecznych i zapewnienia zasobów dla tych, którzy nie mogą sami o siebie zadbać.
w obu przypadkach będziemy potrzebować – i będziemy mieli możliwość – innowacji, ponieważ korzystamy z ogólnoświatowej rewolucji w dziedzinie technologii informatycznych, która podniesie produktywność w całej gospodarce.

niektóre sukcesy MCR w krajach rozwijających się dotyczą krajów, w których brakuje podstawowych zasad państwa prawa, a także wydają tylko niewielki procent PKB na zdrowie i edukację. Jak optymistycznie ocenia Pan osiągnięcie nowych celów w moim regionie, Azji Południowej, do 2030 r., biorąc pod uwagę dobre zarządzanie, jakość edukacji i umiejętności jako cele zrównoważonego rozwoju?

Azja Południowa ma potencjał szybkiego wzrostu i wykorzystania dochodów na opiekę zdrowotną, edukację, infrastrukturę i umiejętności zawodowe.

jednak aby to osiągnąć, kraje Azji Południowej powinny zintensyfikować swoje wysiłki na rzecz pokoju, ponieważ rozproszenie wojny i wydatków wojskowych, nie wspominając o terroryzmie, wyczerpuje energię i dochody. Dzięki współpracy Azja Południowa może stać się Centrum Zaawansowanych Technologii Informacyjnych, e-zarządzania i energii odnawialnej.

Harini Amarasuriya, Open University of Sri Lanka: jestem coraz bardziej cyniczny co do skuteczności uniwersalnych celów i celów (takich jak cele zrównoważonego rozwoju) w zmienianiu życia ludzi. Mój kraj, Sri Lanka, jest regularnie chwalony za swoje “osiągnięcia” w dziedzinie edukacji. Faktem jest jednak, że od 30 do 40 lat sektor edukacji przeżywa kryzys. Jak możemy oczekiwać, że uniwersalne cele i cele rozwiążą konkretne problemy różnych krajów?

uniwersalne cele i cele są koniecznymi, ale niewystarczającymi warunkami do osiągnięcia zrównoważonego rozwoju. Wymagają lokalnego aktywizmu i realnej polityki.

narzekasz na Sri Lankę. Mógłbym zrobić to samo z moim krajem, Stanami Zjednoczonymi, który jest również skorumpowany politycznie i ogromnie przeceniony w wojsko.

cele stanowią ramy dla lepszej polityki i Polityki. Aby wykorzystać cele w działaniach krajowych, musimy zrobić kilka rzeczy: zmusić rządy do deklarowania planów osiągnięcia celów zrównoważonego rozwoju i mierzyć je z roku na rok; angażowanie kluczowych zainteresowanych stron, zwłaszcza uniwersytetów, przedsiębiorstw i społeczeństwa obywatelskiego, w celu zaproponowania sposobów realizacji celów i monitorowania postępów; oraz mobilizowanie podmiotów politycznych do wykorzystania celów w apelach o głosy i poparcie społeczne.

nic z tego nie jest łatwe. Nie widzę jednak alternatywy.

reformy, za którymi opowiadasz się zakładają, że ci, którzy obecnie zajmują dominującą pozycję politycznie i ekonomicznie, zgodziliby się na zmiany, które osłabiają ich dominację. Czy to nie naiwne?

widzę postęp w trzech podejściach.

po pierwsze, potrzebujemy zwycięstwa idei, opartych na zrównoważonym rozwoju.

po drugie, musimy nacisnąć na rządy, aby wypełniły to, co obiecały.

po trzecie, musimy zmobilizować podmioty społeczne i polityczne do walki o sprawiedliwość społeczną i zrównoważony rozwój środowiska. I musimy połączyć liderów SDG w różnych krajach, aby osiągnąć sukces. Jest to jeden z głównych celów sieci rozwiązań Zrównoważonego Rozwoju ONZ.

Maty Konte, Uniwersytet Narodów Zjednoczonych: kilka krajów Afryki Subsaharyjskiej będzie potrzebowało znacznych środków finansowych, aby osiągnąć wiele Celów Zrównoważonego Rozwoju do 2030 roku. Jednak wiele z nich nie posiada wymaganych środków na ten cel. Napływ oficjalnej pomocy rozwojowej zmniejszył się w ostatnich latach, co rodzi pytanie: w jaki sposób kraje Afryki Subsaharyjskiej osiągną cele do 2030 r.?

pomoc rozwojowa zasadniczo stagnowała, a nie spadła. Musimy ożywić pomoc rozwojową, wprowadzając nowe rządy (Chiny, Korea, państwa Zatoki Perskiej) i naciskając na USA, aby przesunęły swój ogromny budżet wojskowy na pomoc rozwojową.

ponadto potrzebujemy kreatywnego finansowania rozwoju, aby wykorzystać niskie stopy procentowe na prywatnych rynkach kapitałowych i powiązać kapitał prywatny z długoterminowymi inwestycjami w infrastrukturę w krajach rozwijających się.

w przeciwieństwie do krajów zachodnich i kilku krajów Azjatyckich, uprzemysłowienie w Afryce było słabe lub nie istniało. Jakie są najważniejsze polityki lub dobre przykłady krajów rozwijających się, które mogą służyć jako punkt odniesienia dla uprzemysłowienia w Afryce?

Afryka ma znaczne możliwości uprzemysłowienia wokół przetworzonych surowców pierwotnych (nawozy, Petrochemia, stopy specjalne, Tekstylia, masa celulozowa i papier, Przetwórstwo żywności) oraz w niektórych regionach przybrzeżnych i zaludnionych (Akra, Dakar, Dar es Salaam, Addis Abeba) wokół pracochłonnej produkcji.

niemniej jednak, znaczna część wzrostu Afryki w nadchodzących dziesięcioleciach będzie miała miejsce dzięki podstawowym towarom i zróżnicowanym usługom, przy czym te ostatnie będą wspierane przez technologie informacyjne i komunikacyjne. W dużej części produkcji automatyzacja i robotyka będą oznaczać mniej miejsc pracy na całym świecie.

Mizan R Khan, North South University: W obecnych czasach niskich cen paliw kopalnych, w jaki sposób globalna społeczność może zapewnić wszystkim dostęp do przystępnej cenowo, niezawodnej, zrównoważonej i nowoczesnej energii?

na szczęście koszty energii odnawialnej (wiatrowej, słonecznej, geotermalnej) oraz baterii również gwałtownie spadają. W niektórych regionach (np. w Afryce Środkowej i zachodniej oraz w Azji Południowej) istnieje również znaczne pole do zwiększania mocy hydroelektrycznej.

w niektórych regionach o niskich dochodach, takich jak Afryka Wschodnia, należy również zmobilizować nowe zasoby gazu ziemnego. Krótko mówiąc, istnieje wiele opcji energetycznych dla taniej, dostępnej i niskoemisyjnej energii.

czy odpowiednie środki finansowe na realizację celów zrównoważonego rozwoju w krajach rozwijających się można uruchomić tylko poprzez przydział środków budżetowych od darczyńców, bez obciążania niektórych globalnych publicznych “wad”, takich jak emisje dwutlenku węgla, spekulacje walutowe i handel bronią?

rzeczywiście musimy zasadniczo przekierować przepływy zasobów z “bads” (emisje dwutlenku węgla, wylesianie, spekulacje walutowe, handel bronią i wojny) na towary (usługi społeczne, Energia odnawialna, Ochrona środowiska).

jest to po części kwestia regulacji, po części kwestia podatku, a po części kwestia subsydiowania towarów. Przede wszystkim chodzi o połączenie Polityki z solidnym planowaniem technicznym i realistycznymi modelami finansowymi.

Rut Diamint, Torcuato Di Tella University: przestępczość jest elementem, który sprawia, że promowanie pokojowych i integracyjnych społeczeństw na rzecz zrównoważonego rozwoju jest bardzo trudne w wielu krajach. Jakie są wasze propozycje rozwiązania tego problemu?

musimy mieć znacznie jaśniejsze standardy i zwalczanie korupcji i przestępczości korporacyjnej. Powinno to wiązać się z osobistą winą osób zarządzających korporacjami, których firmy są przyłapane na przestępstwach. Powinien on również obejmować globalne wysiłki na rzecz zlikwidowania rajów podatkowych i związanego z nimi ucieczki kapitału.

i powinna ona obejmować jasne, uzgodnione na całym świecie normy dotyczące zasady “zanieczyszczający płaci”, gdy przedsiębiorstwa wielonarodowe degradują środowisko fizyczne w krajach przyjmujących.

wiele instytucji w krajach rozwijających się nie ponosi odpowiedzialności, zwłaszcza siły zbrojne i policja, które ukrywają się za tajemnicą i obroną swojej autonomii. Jakie są najpilniejsze środki, które społeczeństwo obywatelskie mogłoby zaapelować w celu rozwiązania tej sytuacji?

problem ten występuje zarówno w krajach rozwiniętych, jak i rozwijających się. Pomyśl na przykład o bezprawiu i tajemnicy CIA. Z tego powodu potrzebujemy nie tylko lokalnej polityki, aby domagać się odpowiedzialności, ale także uzgodnionych na całym świecie RAM. Transgraniczne dostawy broni oraz finansowanie buntów i zamachów stanu są głęboko niebezpieczne i niedopuszczalne.