Kryzys kredytów hipotecznych Subprime: przyczyny i wnioski-Moduł 4 5

kryzys Hipoteczny Subprime: przyczyny i wnioski

wprowadzenie

pod koniec 2000 roku doszło do szeregu warunków gospodarczych, które doprowadziły do znacznego ożywienia na rynku nieruchomości i kredytów hipotecznych. To “pęknięcie”bańki nieruchomości stworzył efekt falowania w całej gospodarce, która jest teraz postrzegana jako kryzys Hipoteczny subprime.

skutki kryzysu miały skalę globalną. W tym module przyjrzymy się, jakie wspólne praktyki hipoteczne w Stanach Zjednoczonych prowadzą do kryzysu i jak rząd zareagował na upadek. Zwrócimy uwagę na niektóre z najistotniejszych czynników, które przyczyniły się do największego spowolnienia gospodarczego od wielkiego kryzysu lat 30. XX wieku.po zbadaniu przyczyn recesji gospodarczej, dyskusja zwraca się do tego, jak Kongres zareagował na reformę i ustawę o ochronie konsumentów na Wall Street.

kryzys kredytów hipotecznych Subprime

do 2007 r. rynki nieruchomości były nadmiernie nasycone zawyżonymi cenami domów kupowanych przez ludzi, którzy stwarzali wysokie ryzyko kredytowe. Kredytodawcy Dali outexpensive kredytów hipotecznych podczas boomu na rynku nieruchomości, że ludzie zdawali się myśleć, że będzie trwać wiecznie. Ponieważ wartość nieruchomości spadła, wiele z tych kredytów hipotecznych wyniosło więcej niż łączna wartość domów. Wielu właścicieli domów okazało się nieableby pozwolić sobie na miesięczne raty kredytów hipotecznych i nie mogli już refinansować lub sprzedawać z powodu spadku wartości nieruchomości. Miliony Amerykanów, którzy korzystali z kredytów hipotecznych, nie mogły uniknąć bankructwa. Ta harrowingcombination doprowadziło do pożyczkobiorców zalegających z ich kredytów mieszkaniowych w rekordowej liczbie, z prawie pięć milionów domów przejętych między 2008 i 2014. Miliony rodzin zostało bezdomnych. Ale jak to się stało?

załamanie finansowe w latach 2007-2009 jest powszechnie określane jako kryzys Hipoteczny, ponieważ ta praktyka kredytowa jest uważana za główną przyczynę załamania. Rezerwa Federalna definiuje subprimemortgages jako ” pożyczki udzielane pożyczkobiorcom, którzy są postrzegani jako obciążeni wysokim ryzykiem kredytowym, często dlatego, że nie mają silnej historii kredytowej lub mają inne cechy charakterystyczne, które są związane z wysokim prawdopodobieństwem niewykonania zobowiązania.”Kwalifikator” subprime ” odnosi się zatem do ratingu kredytowego kredytobiorcy, a nie do samego kredytobiorcy. Innymi słowy, praktyki udzielania kredytów subprime rozszerzyły pożyczki hipoteczne na osoby, którym zazwyczaj odmówiono kredytu w ramach bardziej Conservative financial policies.

Subprimeloans zaczął rosnąć popularność w połowie lat 90. W 1994 r. łączna kwota kredytów hipotecznych subprime wyemitowanych w Stanach Zjednoczonych wyniosła 35 miliardów dolarów. Do 1999 roku liczba ta wzrosła ponad czterokrotnie do 160 miliardów dolarów. Tendencja ta utrzymywała się po przełomie tysiącleci, a pożyczkodawcy szybko wydawali setki miliardów dolarów w ryzykownych pożyczkach. W 2006 roku, zaledwie jeden rok przed oficjalnym uderzeniem kryzysu finansowego, kredytodawcy udzielili 600 miliardów dolarów kredytów hipotecznych.

w tym samym czasie w historii Stanów Zjednoczonych powszechne stało się, że banki emitujące kredyty sprzedają je dużym bankom inwestycyjnym, które odsprzedają lub sprzedają dużą liczbę kredytów hipotecznych, tworząc ogromne papiery wartościowe składające się z kredytów hipotecznych. Bankom stało się powszechne i nadal jest powszechne wystawianie kredytów hipotecznych i zwrotów oraz sprzedawanie tych kredytów innym bankom lub bankom inwestycyjnym w ciągu kilku dni.

trzy czynniki:

1. presja ze strony organizacji społecznych i rządowych, aby wydać więcej kredytów hipotecznych, aby umożliwić więcej ludzi, aby stać się właścicielami domów,

2. niekończąca się ekspansja rynku mieszkaniowego sprawia, że domy wydają się być doskonałym zabezpieczeniem kredytów hipotecznych i

3. fakt, że mało prawdopodobne jest, aby banki emitujące je utrzymywały i musiały pobierać od nich opłaty, które wystawiły

… wszystko w połączeniu, aby stworzyć atmosferę, w której i banki miały wszystko, aby rozluźnić kwalifikacje i wymagania dotyczące kredytów hipotecznych.

w tym środowisku nie dziwi być może fakt, że banki same sobie wydają coraz więcej kredytów hipotecznych osobom, które miały coraz mniej kwalifikacji. Nie tylko pożyczki te były udzielane ryzykownym pożyczkobiorcom, aż siedemdziesiąt procent wniosków o te pożyczki mogło zawierać fałszywe informacje.Zwykle wnioskodawcy składaliby fałszywe oświadczenia o dochodach lub tworzyli fałszywe dokumenty weryfikacyjne. Z powodu luźnych procedur dochodzeniowychi ogólnej luźnej atmosfery kredytowej, te przekłamania często pozostawały niezauważone.

praktyki udzielania pożyczek, które przyczyniły się do kryzysu

Priorto 2007, kredytodawcy byli bardzo chętni do emisji kredytów hipotecznych. Wielu w przemyśle stwierdziło, że jeśli ludzie nie będą w stanie spłacić kredytów hipotecznych, po prostu sprzedadzą swój dom dla zysku na dynamicznie rozwijającym się rynku mieszkaniowym i wykorzystają wpływy na spłatę kredytu. W rezultacie kredytodawcy powszechnie stosowali nowatorskie taktyki kredytowe, aby zachęcić kredytobiorców subprime. Głównie te taktyki obejmowały regulowane oprocentowanie kredytów hipotecznych z teaser rates i trickyunderwriting praktyk.

przed załamaniem finansowym kredytodawcy powszechnie reklamowali kredyty hipoteczne o regulowanej stopie procentowej z podwyższonymi stopami procentowymi. Te kredyty hipoteczne oferowały niskie oprocentowanie na krótki “teaser” okres, w którym pożyczkobiorcy korzystali z miesięcznych płatności. Na przykład, najczęściej spotykanymi Armami typu teaser do 2007 roku były 2/28 ARMs. Hipoteki te pozwalały pożyczkobiorcy na spłatę stałej, niskiej stopy procentowej przez pierwsze dwa lata spłaty, przy czym okres 28 lat był uzależniony od regulowanej stopy procentowej, która zmieniała się co sześć miesięcy.

na początku 2000 r. prawie jedna trzecia wszystkich broni miała początkowe wskaźniki teaserów poniżej czterech procent. Kiedy ten wstępny okres karencji się skończył, odsetki gwałtownie wzrosły, a kredytobiorcy często pozostawali z miesięcznymi wymaganiami dotyczącymi spłaty, na które nie mogli sobie pozwolić.

ARMswith teaser stawki i inne nadmiernie ryzykowne kredyty hipoteczne były możliwe przez lax standardy w gwarantowaniu i weryfikacji kredytowej standardów. Zazwyczaj ubezpieczyciele sprawdzają zdolność potencjalnego kredytobiorcy do spłaty pożyczki, wymagając potencjalnego kredytobiorcy dostarczenia mnóstwa dokumentów finansowych.Ubezpieczyciele powinni przejrzeć wyciągi z konta bankowego, odcinki wypłat,W-2, kilkuletnie deklaracje podatkowe i podobne dokumenty,aby uzyskać jasny, oparty na dowodach obraz finansów kredytobiorcy hipotecznego. Z czasem jednak ubezpieczyciele zaczęli wymagać coraz mniejszej ilości dokumentacji, aby zweryfikować reprezentacje finansowe potencjalnego kredytobiorcy. W rzeczywistości, wraz ze wzrostem kredytów hipotecznych subprime, kredytodawcy zaczęli polegać na różnych formach “deklarowanych” dochodów lub pożyczek “bez weryfikacji dochodów”. Kredytobiorcy mogliby po prostu określić swoje dochody, zamiast dostarczać dokumentację do przeglądu.

najistotniejszym spośród tych rodzajów kredytów hipotecznych były kredyty weryfikowalne dochodowo, w których kredytodawcy udzielali kredytów w oparciu o poziom dochodów i aktywów kredytobiorców. Underwriter był zobowiązany do weryfikowaniabudżetów, ale nie ich dochodów.

innym wspólnym rodzajem zadeklarowanych pożyczek dochodowych były pożyczki bez zweryfikowanych dochodów, w których ubezpieczyciele zweryfikowali aktywa, ale nie sprawdzali, czy potencjalny kredytobiorca był zatrudniony lub miał inne źródła dochodu.

trzeci, a być może najbardziej nieodpowiedzialny, powszechny rodzaj deklarowanego kredytu dochodowego był znany jako pożyczki bez dochodu, bez pracy lub aktywów (znane jako pożyczki “NINJA”). NINJAloans może być zatwierdzony bez dokumentacji finansowej na wniosek kredytobiorcy. Kredyty hipoteczne NINJA były wydawane bez żadnej niezależnej weryfikacji zdolności kredytobiorcy do spłaty kredytu. Nic dziwnego, że wielu z tych kredytobiorców okazało się nie być w stanie spłacić swoich kredytów hipotecznych.

niskie standardy pisania przyczyniły się do stworzenia środowiska, w którym ludzie, którzy stwarzali realne ryzyko kredytowe, mogli uzyskać kredyty mieszkaniowe. Często kredytobiorcy subprime byli kierowani na drapieżne pożyczki o złożonych i surowych rezerwach. W rzeczywistości,specjalne kredyty hipoteczne zostały stworzone tylko dla kredytobiorców, którzy nie byli w stanie comeup z gotówką na zaliczkę. W ramach tak zwanej pożyczki “piggyback”pożyczkodawca Hipoteczny udzielałby jednej pożyczki na pokrycie zaliczki i kosztów zamknięcia, a następnie drugiej pożyczki na pokrycie ceny zakupu domu. Pożyczki te pozwoliły kredytobiorcom na zakup domów z zerową zaliczką i uniknięcie płacenia prywatnego ubezpieczenia hipotecznego—ubezpieczenia mającego na celu ochronę kredytobiorcy w przypadku niewypłacalności kredytobiorcy.

nieruchomości i usługi finansowe przyczyniają się do finansów

w załamaniu finansowym dużą rolę odegrały niewłaściwe praktyki udzielania kredytów hipotecznych.Jednak to wciąż nie jest cała historia. W rzeczywistości działalność na rynkach nieruchomości i wtórnych usług finansowych w znacznym stopniu przyczyniła się do większych problemów gospodarczych, z jakimi borykał się kraj w czasie recesji.

na początku domy były wyceniane na zbyt wysokich wartościach, zawyżając ceny nieruchomości w całym kraju. W okresie dynamicznego rozwoju rynku mieszkaniowego w latach 90. i na początku 2000 r. rzeczoznawcy rutynowo zawyżali wartość domów lub stosowali kompletne metody wyceny. Spowodowało to zawyżone wartości mieszkań do obiegu na rynkach nieruchomości. Z kolei kredytobiorcy zaciągali pożyczki na kwoty, które były większe niż domy były warte na otwartym rynku. Niektórzy twierdzili nawet, że przeszacowanie domów przez rzeczoznawców było prawdziwym źródłem kryzysu finansowego.

Sekurytyzacja kredytów hipotecznych mogła być słomą, która złamała wielbłąda. Sekurytyzacja jest konieczną i powszechną praktyką na rynkach finansowych. Sekurytyzacja jest praktyką przekształcania aktywów-jak części-w papiery wartościowe – takie jak akcje i obligacje – poprzez łączenie aktywów i gromadzenie regularnych strumieni dochodów z nowo utworzonych Papierów Wartościowych.

sektor finansowy rozpoczął sekurytyzację kredytów hipotecznych pod koniec 1980 roku. dzięki temu kredytodawcy mogli zminimalizować ryzyko rozdawania subprimeloans, ponieważ dług został połączony i ponownie wyemitowany inwestorom Papierów Wartościowych. Wartość kilku kredytów hipotecznych subprime może być zrekompensowana przez zyski generowane przez te, które zostały prawidłowo zapłacone.

proces ten był niezwykle opłacalny, A kredytodawcy wierzyli, że skorzystają bez względu na to, czy któryś z kredytobiorców popadł w niewypłacalność. Po tym wszystkim, jeśli nie zarabiają na pożyczce, mogą nadal zarabiać, emitując papiery wartościowe lub sprzedając Dom poprzez przejęcie, jeśli kredytobiorca nie skorzystał. W ten sposób kredytodawcy byli zachęcani do jak największej liczby domowych lokali. W rezultacie banki zaczęły przyspieszać lukratywne praktyki sekurytyzacji kredytów hipotecznych i sprzedaży zabezpieczonych zobowiązań dłużnych.

oczywiście koncepcja rozłożenia ryzyka działa tylko wtedy, gdy większość pożyczek jest spłacana. W przypadku zbyt wysokiego odsetka kredytów, które nie zostały spłacone, wartości papierów wartościowych spadają. W tym momencie banki inwestycyjne, które leftholding te ogromne papiery wartościowe są zmuszone do podjęcia ogromne straty portfela.Straty te spowodowały fiasko dużych banków inwestycyjnych, takich jak Bear Sterns i Lehman Brothers oraz fiasko Indymac, jednego z największych inicjatorów hipoteki w Stanach Zjednoczonych.

Kongres reaguje na kryzys gospodarczy

w odpowiedzi na te warunki Kongres uchwalił ustawę Dodda-Franka z zamiarem doprowadzenia do podobnej katastrofy w przyszłości. Ustawodawstwo było obszerne, tworząc nową agencję federalną-Consumer Financial Protection Bureau – i reformując praktyki zarówno w branży nieruchomości, jak i sektorze finansowym. Dodd-Frank zreformował praktyki udzielania kredytów hipotecznych, zwiększył nadzór nad bankami i agencjami ratingowymi, a także wprowadził klauzulę informacyjną, która zapewnia wynagrodzenie finansowe za zgłaszanie naruszeń Papierów Wartościowych. Ustawa o kredytach hipotecznych była szeroko zakrojoną Ustawą, obejmującą m.in. reformę hipoteczną i ustawę o kredytach hipotecznych, a także ustawę o finansach konsumenckich.

Akt delegował opracowywanie i egzekwowanie przepisów nowo powstałemu Biuru ochrony Finansów konsumenckich. Ponadto zmodyfikował on aspekty rozporządzenia Z i poprawił aspekty ustawy o prawdzie w pożyczkach. Ustawa wymagała od inicjatorów pierwszeństwa zdolności kredytobiorcy do spłaty kredytu w trakcie procesu składania wniosku. Podobnie kredytodawcy są zobowiązani do “dobrej wiary” w zakresie zdolności konsumenta do spłaty kredytu.”Ta dobra determinacja wiary zmusiła kredytodawców do zaostrzenia standardów ubezpieczenia, eliminując w ten sposób zdolność kredytobiorców do kwalifikowania się za pomocą takich urządzeń, jak pożyczki o stałym dochodzie.

Ustawa o ochronie finansowej konsumentów reguluje aspekty rynku finansowego konsumentów, w tym kredyty mieszkaniowe. Aby walczyć z drapieżnymi pożyczkami, biuro ochrony finansowej consumer uchwaliło regułę ujawniania informacji przed zaciągnięciem kredytu hipotecznego, która ma pomóc kredytobiorcom zrozumieć ich pożyczki, oraz dokumenty towarzyszące, które podpisują. Aby wzmocnić tę zachętę,Prezydium uprościło tradycyjne formularze ujawniania informacji o kredytach hipotecznych i stworzyło standardowe praktyki branżowe, które były bardziej przejrzyste. Ponadto biuro zarządza internetowym zestawem narzędzi prawnych, który zapewnia konsumentom różne zasoby i edukuje ich w zakresie procesu zakupu domu, co ma na celu zmniejszenie podatności kredytodawców na drapieżne pożyczki i gotowość do zawierania umów kredytowych.

Ustawa o opiece nad nieruchomościami ograniczyła wiele niepotrzebnego ryzyka na rynkach sprzedaży nieruchomości i przesunęła część pozostałego ryzyka niewypłacalności z właścicieli domów na kredytodawców. Zgodnie z prawem kredytodawcy finansujący papiery wartościowe zabezpieczone aktywami muszą zachować co najmniej pięć procent związanego z nimi ryzyka kredytowego. Wiele osób uważa, że wymóg ten zmniejszy skłonność kredytodawców do udzielania kredytów subprime. Jest to bardziej utrudnione dla niektórych, potencjalnie niewykwalifikowanych, kredytobiorców, aby uzyskać kredyt hipoteczny, oczekuje się, że poprawi jakość emitowanych papierów wartościowych zabezpieczonych hipoteką i wesprze zdrowszy rynek kredytowy w całym kraju.

podsumowanie

nie było jednej przyczyny kryzysu finansowego z końca 2000 r. recesja gospodarcza była raczej spowodowana działalnością na rynkach bankowości, kredytów i nieruchomości.Jednak głównym winowajcą były papiery wartościowe zabezpieczone hipoteką, zabezpieczone zobowiązania dłużne i rosnące regulowane stopy procentowe kredytów hipotecznych zarówno na kredytach prime, jak i subprime. Po pęknięciu bańki na rynku nieruchomości Kongres zareagował na ustawę Dodda-Franka, która zawierała ustawę o hipotekach i ustawę o ochronie finansowej konsumentów. Teraz, gdy minęło więcej niż adecade od tych głównych reform zostały przyjęte, kredyt hipoteczny praktyki ewoluowały, aby dostosować się do nowych praktyk wymaganych przez prawo.

L. Nie. 111-203,§ 929-Z, 124 Stat. 1376, 1871 (2010) (skodyfikowane w 15 U. S. C. § 780)