Książki adresowe Offline

dotyczy: Exchange Server 2013

Książka Adresowa w trybie offline (OAB) jest kopią pobranej kolekcji list adresowych, dzięki czemu użytkownik programu Microsoft Outlook może uzyskać dostęp do książki adresowej podczas rozłączenia z serwerem. Microsoft Exchange generuje nowe pliki OAB, a następnie kompresuje pliki i umieszcza je na lokalnym udziale. Możesz zdecydować, które listy adresowe są udostępniane użytkownikom pracującym w trybie offline, a także skonfigurować metodę dystrybucji książek adresowych.

aby dowiedzieć się więcej o listach adresowych, Zobacz listy adresowe.

szukasz zadań związanych z zarządzaniem OABs? Zobacz procedury książki adresowej Offline.

przenoszenie OABs między wersjami Exchange

w Exchange 2007 i Exchange 2010 używasz polecenia polecenia Move-OfflineAddressBook, aby przenieść generowanie OAB na inny serwer skrzynki pocztowej. Exchange 2013 obsługuje tylko OAB (wersja 4). Jest to ta sama wersja, która była domyślna w Exchange 2010. Nie można skonfigurować Exchange 2013 do generowania innych wersji OAB, a generowanie OAB następuje na serwerze skrzynki pocztowej, na którym znajduje się Skrzynka pocztowa organizacji. Dlatego, aby przenieść generowanie OAB w Exchange 2013, musisz przenieść skrzynkę pocztową organizacji. Możesz przenieść generowanie OAB tylko do innej bazy danych skrzynki pocztowej Exchange 2013. Nie można przenieść generacji OAB do poprzedniej wersji Exchange. Aby znaleźć skrzynkę pocztową Exchange 2013 OAB organization, uruchom następujące polecenie powłoki:

Get-Mailbox -Arbitration | where {$_.PersistedCapabilities -like "*oab*"}

możesz następnie użyć poleceń polecenia MoveRequest, aby przenieść skrzynkę pocztową.

klienci OAB w wersji 4 i Outlook

Exchange 2013 obsługuje tylko wersję OAB w wersji 4. Wersja OAB 4 została wprowadzona w Exchange 2003 Service Pack 2 (SP2) i jest obsługiwana przez Outlooki 2007, Outlook 2010 i Outlook 2013. Ten Unicode OAB pozwala komputerom klienckim otrzymywać aktualizacje różnicowe, a nie pełne pliki do pobrania OAB i zmniejszony rozmiar pliku.

klienci programu Outlook, którzy używają OAB w wersji 4

dla programów Outlook 2013, Outlook 2010, Outlook 2007 i klienci, którzy używają OAB w wersji 4, Jeśli rozmiar zmian.pliki oab są o połowę mniejsze (lub więcej) od całych plików OAB, Outlook inicjuje pełne pobieranie OAB.

Dystrybucja internetowa

Dystrybucja internetowa to metoda dystrybucji, dzięki której klienci Outlook 2013, Outlook 2010 lub Outlook 2007 pracujący w trybie offline mogą uzyskać dostęp do OAB.

istnieje kilka zalet korzystania z dystrybucji internetowej, w tym:

• Obsługa większej liczby jednoczesnych komputerów klienckich.

• zmniejszenie wykorzystania przepustowości.

• większa kontrola nad punktami dystrybucji OAB. W przypadku dystrybucji internetowej punktem dystrybucji jest adres internetowy HTTPS, z którego komputery klienckie mogą pobrać OAB.

aby w pełni korzystać z dystrybucji internetowej, komputery klienckie muszą mieć programy Outlook 2013, Outlook 2010 lub Outlook 2007.

aby poprawnie funkcjonować, Dystrybucja internetowa zależy od następujących składników:

• proces generowania OAB: jest to proces, za pomocą którego Exchange tworzy i aktualizuje OAB. Aby utworzyć i zaktualizować OAB, usługa OABGen działa na serwerze skrzynki pocztowej, na którym znajduje się Skrzynka pocztowa organizacji. Aby obsługiwać dystrybucję OAB, ten serwer musi być serwerem skrzynki pocztowej Exchange.

• Dystrybucja OAB: jeśli klient inicjuje żądanie dystrybucji OAB, żądanie jest kierowane przez serwer dostępu klienta. Serwer dostępu klienta kieruje żądanie do serwera skrzynki pocztowej, który hostuje pliki OAB. Pliki OAB są następnie dystrybuowane bezpośrednio z serwera skrzynki pocztowej do klienta.

• OAB virtual directory: wirtualny katalog OAB jest punktem dystrybucji używanym przez internetową metodę dystrybucji. Domyślnie po zainstalowaniu Exchange w domyślnej wewnętrznej witrynie internetowej w Internet Information Services (IIS) tworzony jest nowy katalog wirtualny o nazwie OAB. Jeśli masz użytkowników po stronie klienta, którzy łączą się z programem Outlook spoza zapory sieciowej organizacji,możesz dodać zewnętrzną witrynę. Alternatywnie, po uruchomieniu polecenia polecenia New-oabvirtualdirectory w powłoce, w domyślnej witrynie usług IIS na lokalnym serwerze dostępu klienta programu Exchange tworzony jest nowy katalog wirtualny o nazwie OAB. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz tworzenie wirtualnego katalogu książki adresowej w trybie offline.

• usługa automatycznego wykrywania: jest to funkcja dostępna w programach Outlook 2013, Outlook 2010, Outlook 2007 oraz na niektórych urządzeniach mobilnych, które automatycznie konfigurują klientów pod kątem dostępu do Exchange. Usługa działa na serwerze dostępu klienta i zwraca właściwy adres URL OAB dla określonego połączenia klienta.

rozważania OAB

jako najlepsza praktyka, niezależnie od tego, czy używasz jednego OAB, czy wielu OAB, podczas planowania i wdrażania strategii OAB rozważ następujące czynniki:

• wielkość każdego OAB w Twojej organizacji. Aby uzyskać więcej informacji, zobacz rozważania dotyczące rozmiaru OAB w dalszej części tego tematu.

• liczba pobrań OAB.

• liczba i częstotliwość zmian nazwy wyróżnionej przez rodzica.

• niedopasowanie adresów SMTP.

• ogólna liczba zmian wprowadzonych do katalogu.

rozmiar OAB

w niektórych organizacjach OAB jest małym plikiem, który użytkownicy zdalni czasami pobierają. Dla tych organizacji pobieranie OAB zwykle nie stanowi problemu. Jednak w przypadku niektórych dużych organizacji, które mają duże katalogi, lub organizacji, które wdrożyły Outlook 2003 w trybie buforowanej wymiany, może to być problemem, zwłaszcza jeśli organizacje skonsolidowały serwery Exchange w Regionalne Centrum Danych.

rozmiary OAB mogą się różnić od kilku megabajtów do kilkuset megabajtów. Na wielkość OAB mogą wpływać następujące czynniki:

• wykorzystanie certyfikatów w firmie. Im więcej certyfikatów infrastruktury klucza publicznego (PKI), tym większy OAB. Certyfikaty PKI wahają się od 1 kilobajta (KB) do 3 KB. Mają największy wkład w rozmiar OAB.

• liczba odbiorców poczty w usłudze Active Directory.

• liczba grup dystrybucyjnych w usłudze Active Directory.

• informacje dodawane przez firmę do usługi Active Directory dla każdego obiektu obsługującego skrzynkę pocztową lub obiektu obsługującego pocztę. Na przykład, niektóre organizacje wypełniają właściwości adresów u każdego użytkownika; inne nie.