Mosty ciągłe: rodzaje, konstrukcja i zalety

po przeczytaniu tego artykułu omówimy: – 1. Wprowadzenie do mostów ciągłych 2. Rodzaje mostów ciągłych 3. Struktury Dozujące 4. Procedura Projektowania 5. Zalety 6. Wady.

Wprowadzenie do mostów ciągłych:

mosty ciągłe są bardziej ekonomiczne, ale brakuje prostoty w procedurze projektowania.

konstrukcje te mają tę względną zaletę, że ich projekty są proste i nie wymagają skomplikowanej analizy, ale główną wadą jest to, że takie konstrukcje są na ogół stosunkowo kosztowne.

mosty ciągłe, z drugiej strony-są bardziej ekonomiczne, ale wadą tego typu mostów jest ich brak prostoty w procedurze projektowania. Konstrukcje te są statycznie nieokreślone, a zatem analiza statyczno-wytrzymałościowa jest bardzo pracochłonna, szczególnie w przypadku przenoszenia obciążeń.

rodzaje mostów ciągłych:

i. mosty płytowe i T-beam:

do szkicu, rys. 4.3 może być skierowany do ciągłej płyty mosty mogą być przyjęte dla przęseł do 25 m, ciągłe mosty T-beam mogą być stosowane dla przęseł powyżej 20 m. ale poniżej 40 m. powyżej tej granicy można znaleźć odpowiednie mosty dźwigarów skrzynkowych.

ii. mosty skrzyniowe:

nadbudowy dźwigarów skrzynkowych, które są ogólnie przydatne dla mostów o średniej długości rozpiętości, składają się z podłużnych dźwigarów Zwykle trzech w liczbie z płytami pokładowymi i stropowymi na górze i na dole, chociaż dźwigary skrzynkowe jednokomórkowe nie są rzadkością. Jak sama nazwa wskazuje, podłużne dźwigary i poprzeczne dźwigary wzdłuż, Z górną i dolną płytą tworzą pudełko.

zaletą tego typu konstrukcji nośnej jest Jej duża odporność na skręcanie, co pomaga w lepszym rozłożeniu mimośrodowych obciążeń na dźwigarach. W przeciwieństwie do mostów dźwigarowych, rozkład obciążenia na żywo staje się bardziej równomierny w Mostach dźwigarowych.

Kolejną zaletą, którą można osiągnąć dzięki tego typu konstrukcji, jest to, że zamiast zwiększać głębokość przekroju, w którym moment oporu staje się mniejszy niż moment konstrukcyjny, ten pierwszy można zwiększyć, jeśli grubość płyty po stronie ściskania jest odpowiednio zwiększona.

aby zaspokoić różne momenty w różnych sekcjach, grubość górnej lub dolnej płyty zmienia się w zależności od tego, czy należy oprzeć się dodatniemu lub ujemnemu momentowi.

Płyta pokładowa jest zaprojektowana jako ciągła Płyta nad podłużnymi dźwigarami, podobnie jak mosty płytowe i dźwigarowe. Grubość płyty pokładu waha się od 200 do 250 mm. w zależności od rozstawu podłużnych dźwigarów.

grubość płyty podbitej waha się od 125 do 150 mm. tam, gdzie nie ma żadnej funkcji strukturalnej, z wyjątkiem formowania skrzynki, ale aby oprzeć się ujemnemu momentowi, może być konieczne zwiększenie go do 300 mm. w pobliżu podpory. Grubość wstęgi dźwigarów wzdłużnych jest stopniowo zwiększana w kierunku podpór, gdzie naprężenia ścinające są zwykle krytyczne.

Grubość wstęgi prawie 200 mm. w centrum wahają się do 300 mm. na wsporniku jest zwykle znaleźć odpowiednie. Wstęga na wsporniku jest odpowiednio poszerzona, aby pomieścić łożyska, przy czym poszerzenie jest stopniowe z nachyleniem 1 do 4.

membrany znajdują się w dźwigarze skrzynkowym, aby uczynić go bardziej sztywnym, a także aby pomóc w równomiernym rozłożeniu obciążenia pod napięciem między dźwigarami. Dla lepszego funkcjonowania ich rozstaw powinien wynosić od 6 m. do 8 m. w zależności od długości przęsła.

wskazane jest, aby zapewnić co najmniej 5 membran w każdym przęsle — dwa na wspornikach, dwa na ćwierć przęsle i jeden na środkowym przęsle. Otwory są przechowywane w membranach, aby ułatwić usunięcie szalunku z wnętrza skrzynek (rys. 11.5). Również w tym celu w stropie mogą być przechowywane odpowiednie włazy. Mogą one być pokryte pokrywami włazów z prefabrykowanego betonu.

około 40% głównego wzdłużnego zbrojenia rozciągającego jest równomiernie rozłożone na kołnierzu napinającym, a pozostałe 60% jest skoncentrowane w taśmach w więcej niż jednej warstwie, jeśli to konieczne. W głębokich mostach dźwigarowych znaczna głębokość wstęgi poniżej górnego kołnierza w pobliżu podpory jest poddawana naprężeniom rozciągającym.

w celu zaspokojenia tego naprężenia rozciągającego zaleca się, aby w tej strefie można było zapewnić około 10% wzmocnienia wzdłużnego, chyba że do naprężenia ukośnego stosuje się pochylone strzemiona.

struktury proporcjonalne ciągłych mostów:

równe przęsła są czasami przyjmowane z różnych powodów, z których jeden jest rozważany pod względem architektonicznym, ale dla Ekonomicznego projektowania, pośrednie przęsła powinny mieć stosunkowo większą długość niż końcowe przęsła.

Ogólnie rzecz biorąc, następujące wskaźniki zakresu pośredniego do końcowego są zadowalające:

w mostku ciągłym moment bezwładności powinien być zgodny z momentem wymaganym dla zrównoważonej i ekonomicznej konstrukcji. Osiąga się to poprzez wykonanie parabolicznego profilu dolnego, jak pokazano na Fig. 10.1. Czasami proste nawiewy lub segmentowe krzywe są dostarczane w pobliżu podpór, aby uzyskać zwiększoną głębokość wymaganą od momentu rozważenia.

krzywe podsufitki pokazane na Rys. 10.1 składają się z dwóch paraboli mających wierzchołek na linii środkowej przęsła. Dla symetrycznych krzywych podsufitowych

rA = rB =r (powiedzmy)

gdzie “r”oznacza stosunek przyrostu głębokości podporami do głębokości w linii środkowej rozpiętości.

następujące wartości “r” zostały zalecane dla mostów płytowych:

a) rozpiętość końcowa 10 m lub mniej,

r = 0 dla wszystkich przęseł

b) rozpiętość końcowa między 10 m a 15 m,

i) r = 0 do 0,4 dla zewnętrznej rozpiętości końcowej

ii) r = 0.4 na pierwszym podparciu wewnętrznym

iii) r = 0,5 na wszystkich pozostałych podparciach

wartości rA i ra dla mostów dźwigarowych można obliczyć z następujących wzorów:

gdzie IA, IB i Ic są momentem bezwładności wiązki T odpowiednio w A, B I połowie rozpiętości.

dla mostów dźwigarowych zalecane są poniżej wymienione wartości “r” :

(i) zewnętrzny koniec przęseł końcowych, r = 0

(ii) 3 Jednostka rozpiętości, r = 1,3 przy podpórkach pośrednich.

(iii) 4 jednostki rozpiętości, r = 1.5 przy podparciu środkowym i 1,3 przy pierwszym podparciu wewnętrznym.

Metoda analizy:

struktury ciągłe mogą być analizowane różnymi metodami, ale najczęstszą metodą jest rozkład momentu. W przypadku zastosowania nawiewników analiza staje się bardziej skomplikowana i dlatego udostępniono tabele projektowe i krzywe dla konstrukcji z różnymi rodzajami nawiewników, takimi jak proste, segmentowe, paraboliczne itp. jak również dla różnych wartości rA, rB itp.

jedną z takich literatury odniesienia jest “the Applications of Moment Distribution” opublikowane przez Concrete Association of India, Bombay. Te tabele i krzywe podają wartości stałych momentów końcowych, współczynników przeniesienia, współczynników sztywności itp. z którego można wypracowywać momenty netto na członach po ostatecznym rozmieszczeniu

linie wpływu:

rys. 10.2 pokazuje pewne schematy linii wpływu w różnych sekcjach dla ciągłego mostu o trzech równych rozpiętościach o stałym momencie bezwładności. Aby uzyskać reakcję lub moment w punkcie ze względu na skoncentrowane obciążenie, w, kolejność odpowiedniego schematu linii wpływu należy pomnożyć przez W. Dla równomiernie rozłożonego obciążenia w, reakcja lub moment = (obszar odpowiedniej diag linii wpływu.) x w.

wykresy linii wpływu dla momentów, nożyc, reakcji itp. dla konstrukcji ciągłej o zmiennym momencie bezwładności można narysować w podobny sposób, przy czym wyznaczane są Współrzędne dla diagramów linii oddziaływania z uwzględnieniem odpowiednich stałych ram dla danej konstrukcji.

momenty obciążenia użytkowego, nożyce i reakcje na różnych sekcjach są obliczane poprzez umieszczenie obciążeń użytkowych na odpowiednich schematach linii wpływowych. Obciążenia powinny być rozmieszczone w taki sposób, aby uzyskać maksymalny efekt w rozważanej sekcji.

procedura projektowania mostów ciągłych:

1. Ustalaj długości przęseł w urządzeniu i wybieraj szorstkie sekcje na środkowych przęsłach i podporach.

2. Wybierz odpowiednią krzywą podbitki.

3. Opracuj momenty obciążenia martwego w różnych sekcjach.

można to zrobić w następujący sposób:

i) znajdź stałe momenty końcowe.

ii) Znajdź współczynniki dystrybucji i współczynniki przeniesienia dla jednostki.

iii) rozłóż ustalone momenty końcowe według metody rozkładu momentu. To da elastyczne momenty. Dodaj do tego wolną chwilę z powodu obciążenia martwego.

4. Rysuj diagramy linii wpływu dla momentów.

procedura jest następująca:

i) znajdź F. E. M. dla obciążenia jednostkowego w dowolnej pozycji.

ii) i dowiedzieć się elastyczne momenty po korekcji kołysać w razie potrzeby.

iii) Dodaj wolną chwilę do elastycznego momentu. Momenty uzyskane w ten sposób w sekcji szczegółowej dla różnych pozycji obciążenia dadzą współrzędne schematu linii wpływu BM w miejscach, na których znajduje się obciążenie jednostkowe.

iv) powtórz proces (i) do (iii) powyżej i uzyskaj współrzędne schematu linii wpływu dla różnych odcinków.

5. Opracuj momenty obciążenia na żywo w różnych sekcjach.

6. Połącz momenty obciążenia na żywo z momentami obciążenia Martwego, aby uzyskać maksymalny efekt.

7. Sprawdź naprężenie betonu i Oblicz wymaganą powierzchnię zbrojenia.

8. Rysuj Schematy linii wpływu dla nożyc, jak wcześniej dla różnych sekcji. Oszacuj zarówno obciążenie martwe, jak i Obciążenie użytkowe, a także sprawdź naprężenia ścinające w sekcjach krytycznych i w razie potrzeby zapewnij niezbędne wzmocnienie ścinające.

9. Wyszczególnij wzmocnienie w członach tak, aby wszystkie sekcje były odpowiednio dostosowane do odpowiednich krytycznych momentów zginania i sił ścinających.

zalety mostów ciągłych:

zalety mostów ciągłych to:

(i) w przeciwieństwie do mostów prostych, konstrukcje te wymagają tylko jednej linii łożysk nad filarami, co zmniejsza liczbę łożysk w konstrukcji nośnej, a także szerokość filarów.

(ii) ze względu na zmniejszenie szerokości pomostu, mniejsze utrudnienia w przepływie i jako takie możliwość mniejszego szorowania.

(iii) wymagają mniejszej liczby połączeń dylatacyjnych, dzięki czemu zarówno koszt początkowy, jak i koszt konserwacji stają się mniejsze. W ten sposób poprawia się jakość jazdy po moście.

(iv) zmniejsza głębokość w połowie rozpiętości, dzięki czemu zwiększa się prześwit pionowy lub nadproża. Może to obniżyć poziom pokładu mostu, zmniejszając w ten sposób nie tylko koszt podejść, ale także koszt podkonstrukcji ze względu na mniejszą wysokość filarów i przyczółków, co ponownie zmniejsza koszt fundamentu.

(v) lepszy wygląd architektoniczny.

wady mostów ciągłych:

wady to:

(i) analiza jest pracochłonna i czasochłonna.

(ii) nie nadaje się na fundamentach. Rozliczenie różnicowe może powodować niepożądane naprężenia.