motyw mocy

definicja motywu władzy

kluczowym elementem definiującym motyw władzy jest to, że jedna osoba ma wpływ na zachowanie lub emocje drugiej osoby lub troszczy się o prestiż i reputację. Ten podstawowy obraz jest często opracowywany z oczekiwaniami, działaniami mającymi na celu wywarcie wpływu, prestiż, przyjemność w osiągnięciu celu i tak dalej. Środek jest niejawny, wykorzystując system motywacji oparty na doświadczeniu emocjonalnym, a nie świadome przetwarzanie werbalne, na które wpływa język, obrona i racjonalizacja. Tak więc miara analizy treści motywu władzy jest zwykle nieskorelowana z bezpośrednimi miarami kwestionariusza—czyli tym, w co ludzie wierzą lub świadomie informują o swojej potrzebie władzy.

motyw władzy należy odróżnić od innych pojęć psychologicznych związanych z władzą. Na przykład, motyw władzy nie jest związany ze stylami lub cechami władzy (takimi jak dominacja lub surgencja), przekonaniami o władzy (takimi jak autorytaryzm lub Machiawelizm), poczuciem posiadania władzy (wewnętrzna kontrola wzmocnień), zajmowania pozycji władzy lub posiadania umiejętności uzyskania lub korzystania z władzy.

Historia motywu władzy

władza jest pojęciem fundamentalnym dla ludzkiego życia społecznego. Stąd pomysł, że ludzie mają napęd lub motyw władzy ma długą historię w filozofii i psychologii. Starożytny grecki filozof Empedokles pisał o “kłótni”jako o głównym motywie przeciwstawnym” miłości.”XIX-wieczny niemiecki filozof Friedrich Nietzsche wprowadził termin wola do władzy, który psycholog Alfred Adler później zaadaptował jako dążenie do wyższości. W późniejszych pracach Sigmund Freud postulował agresywny lub destrukcyjny instynkt, podczas gdy Henry Murray włączył potrzebę dominacji do swojego katalogu ludzkich motywów.

pomiar motywu mocy

we współczesnej psychologii motyw mocy (zwany także “mocą n”) mierzy się poprzez analizę treści pomysłowego materiału słownego—zazwyczaj historie, które ludzie opowiadają lub piszą w odpowiedzi na niejasne lub niejednoznaczne obrazy w teście apercepcji tematycznej. System punktacji power motive został opracowany eksperymentalnie, porównując historie ludzi, których obawy o moc zostały wzbudzone z historiami grupy kontrolnej, która nie miała doświadczenia podniecenia. Później został przystosowany do komponowania wszelkiego rodzaju pomysłowych materiałów słownych lub pisemnych, takich jak fikcja, przemówienia polityczne i wywiady.

cechy motywacji władzy

ludzie wyrażają swoją potrzebę władzy na wiele różnych sposobów, często w zależności od innych zmiennych moderujących, takich jak klasa społeczna, odpowiedzialność lub wersja dodatkowa. Są przyciągani do karier obejmujących bezpośrednią i uzasadnioną siłę interpersonalną, gdzie mogą kierować zachowaniem innych ludzi poprzez pozytywne i negatywne sankcje, w ramach uzasadnionej struktury instytucjonalnej: na przykład dyrektor biznesowy, nauczyciel, psycholog lub pracownik zdrowia psychicznego, dziennikarz i duchowieństwo. Są również aktywnymi członkami i funkcjonariuszami organizacji.

ludzie zmotywowani siłą próbują stać się widoczni i znani. Podejmują ekstremalne ryzyko i wykorzystują prestiż (lub samokontrolę). Są dobrzy w budowaniu sojuszy, zwłaszcza z ludźmi o niższym statusie, którzy nie są dobrze znani, którzy nie mają nic do stracenia, a więc stają się lojalną bazą wsparcia. W małych grupach ludzie o dużej motywacji mają tendencję do definiowania sytuacji, zachęcania innych do uczestnictwa i wpływania na innych; nie są one jednak szczególnie lubiane i nie pracują szczególnie ciężko ani nie oferują najlepszych pomysłów. Jako liderzy są w stanie stworzyć wysokie morale wśród podwładnych. Liderzy polityczni i organizacyjni o dużej sile n są często postrzegani przez swoich współpracowników jako charyzmatyczni i oceniani przez historyków jako wielcy. Dlatego w czasach stresu społecznego wyborcy zwracają się do nich.

badania nad motywem władzy

kilka badań sugeruje negatywną stronę motywu władzy, wspierając słynny komentarz Lorda Actona: “władza ma tendencję do korupcji, a władza absolutna deprawuje absolutnie.”W badaniach eksperymentalnych, liderzy małych grup-menedżerowie o wysokiej motywacji mocy są podatni na pochlebstwa i niewdzięczność. Chociaż są bardziej spójne i mają wyższe morale, ich grupy są mniej skuteczne w gromadzeniu i wykorzystywaniu informacji, a mniej zwracają uwagę na kwestie moralne. W negocjacjach lub negocjacjach, ludzie zmotywowani siłą mają tendencję do łamania umów, aby domagać się lepszych warunków. Jeśli brakuje im poczucia odpowiedzialności, angażują się w różne “rozrzutne impulsywne” zachowania: agresję słowną i fizyczną, nadmierne picie i wielokrotne zażywanie narkotyków, hazard i seks wyzyskiwany. Wreszcie są podatni na nudę, czasami trudno im czerpać przyjemność z życia.

większość tych działań związanych z motywacją mocy dotyczy zarówno kobiet, jak i mężczyzn. Jednak mężczyźni zmotywowani do władzy mogą być bardziej narażeni na nadużycia i opresyjne wobec swoich partnerów.

ostatnie badania sugerują, że potrzeba władzy jest związana z pewnymi procesami fizjologicznymi, mechanizmami i hormonami. Ludzie zmotywowani siłą wykazują większe współczulne pobudzenie układu nerwowego w odpowiedzi na stres i zagrożenie. Prowadzi to z kolei do obniżenia sprawności układu odpornościowego i większej liczby chorób zakaźnych. Motywacja energetyczna jest również związana z wyższym ciśnieniem krwi i problemami sercowo-naczyniowymi.

wysoki poziom motywacji władzy wiąże się z agresją, zarówno wśród jednostek, jak i wśród przywódców politycznych, elit rządzących i społeczeństw, zwłaszcza w czasach kryzysu. Kryzysy międzynarodowe, w których obie strony wyrażają wysoki poziom motywacji do działania, mogą przerodzić się w wojnę, podczas gdy kryzysy o niższym poziomie są bardziej prawdopodobne, że zostaną rozwiązane pokojowo.

nie przeprowadzono zbyt wielu badań nad rozwojem motywu władzy. Wielu teoretyków (na przykład Adler i politolodzy Harold Lasswell i Alexander George) uważa, że dążenie do władzy pochodzi z wczesnego poczucia słabości lub braku władzy. Niektóre badania podłużne sugerują jednak, że władza n jest wspierana przez wczesną permisywność rodziców, a nie ograniczenie, zwłaszcza permisywność dotyczącą ekspresji seksu i agresji.

czy są dobre i złe rodzaje potrzeby władzy? Czy motywacja mocy może być oswojona lub hartowana przez inne psychologiczne zmienne w zachowania prospołeczne, a nie antyspołeczne? Różne badania naukowe sugerują, że motywacja przynależności, dojrzałość, poczucie odpowiedzialności, samokontrola i zahamowanie mogą-czasami, ale nie zawsze—odgrywać taką rolę.

1. De Hoogh, A. H. B., Den Hartog, D. N., Koopman, P. L., Thierry, H., Van den Berg, P. T., Van der Weide, J. G., et al. (2005). Motywacja lidera, charyzmatyczne przywództwo i postawa pracy podwładnych w sektorze zysku i wolontariatu. Leadership Quarterly, 16, 17-38.
2. Moc: wewnętrzne doświadczenie. Irvington
3. Winter, D. G. (1973). Motyw władzy. New York: Free Press.
4. Winter, D. G. (1993). Władza, afiliacja I wojna: trzy testy modelu motywacyjnego. Journal of Personality and Social Psychology, 65, 532-545.
5. Zurbriggen, E. L. (2000). Motywy społeczne i moc poznawcza-związki seksualne: predyktory agresywnych zachowań seksualnych. Journal of Personality and Social Psychology, 78, 559-581.