naturalizacja jako obywatel brytyjski

naturalizacja jest procesem prawnym, w którym osoba dorosła spoza Wielkiej Brytanii staje się obywatelem brytyjskim. Wniosek musi być złożony w Home Office, a jeśli kryteria określone w British Nationality Act 1981 są spełnione, a następnie wniosek zostanie przyznany, a osoba może uczestniczyć w ceremonii, aby stać się obywatelem brytyjskim i uzyskać certyfikat naturalizacji. Około 160 000 obcokrajowców stało się w ten sposób obywatelami brytyjskimi w 2019 roku.

wniosek jest zwykle składany i opłacany online za pośrednictwem gov.uk strona internetowa, choć forma papierowa, forma AN, nadal może być używana. W momencie pisania tego tekstu opłata wynosiła £1,330, z czego tylko £80 (koszt administracyjny ceremonii obywatelstwa) zostanie zwrócona, jeśli wniosek zostanie odrzucony.

wymagania dotyczące naturalizacji obejmują określony okres legalnego pobytu w Wielkiej Brytanii, posiadanie stałego statusu imigracyjnego, zdanie testu “dobrego charakteru”, zdanie testu “życia w Wielkiej Brytanii” i złożenie przysięgi wierności Jej Królewskiej Mości królowej podczas oficjalnej ceremonii obywatelstwa. W tym poście na blogu przyjrzymy się tym podstawowym wymaganiom, aby wyjaśnić, co one oznaczają i jak dobry test postaci jest interpretowany przez Home Office.

MSW ma prawo odstąpić od niektórych z tych wymogów, ale generalnie nie zrobi tego bez pytania i bez dobrego powodu. Spojrzenie na okoliczności, w których wymagania mogą być złagodzone w indywidualnych przypadkach, wykracza poza zakres tego postu na blogu, ale zajmujemy się tym w naszym ebooku (szczegóły poniżej).

jeśli chcesz zapoznać się z wymogami prawnymi określonymi w brytyjskiej ustawie o obywatelstwie z 1981 roku, zapoznaj się z sekcją 6 i harmonogramem 1. Istnieje również wewnętrzne wytyczne Home Office dla caseworkers, które zawierają dalsze informacje na temat tego, jak Ministerstwo Spraw Wewnętrznych interpretuje i stosuje prawo.

okres kwalifikacyjny pobytu w Wielkiej Brytanii

większość ludzi będzie musiała żyć w Wielkiej Brytanii zgodnie z prawem przez co najmniej pięć lat, zanim będą mogli ubiegać się o naturalizację jako obywatel brytyjski. Istnieją różne zasady w ustawie o obywatelstwie brytyjskim z 1981 r.dla tych, którzy są małżeństwem z obywatelem brytyjskim, a ci, którzy nie są: dla tych, którzy nie są małżeństwem z obywatelem brytyjskim okres wynosi zwykle sześć lat.

w obu przypadkach, jeśli dana osoba przekroczyła lub w inny sposób przerwała okres legalnego pobytu, zegar jest zwykle resetowany i odliczanie do ubiegania się o naturalizację rozpocznie się ponownie.

istnieją również zasady dotyczące maksymalnej ilości czasu, jaki dana osoba może spędzić poza Wielką Brytanią w okresie kwalifikującego się pobytu. Są one określane jako nieobecności w Wielkiej Brytanii.

jeśli żonaty z obywatelem brytyjskim

Ustawa o obywatelstwie brytyjskim z 1981 r. mówi, że osoba poślubiona obywatelowi brytyjskiemu może ubiegać się o naturalizację po trzech latach życia w Wielkiej Brytanii zgodnie z prawem (BNA 1981, Schedule 1, paragraph 3(a)). Ale ustawa wymaga również, aby osoba w związku małżeńskim z obywatelem brytyjskim miała stały status imigracyjny, zanim będzie mogła się ubiegać (BNA 1981, Schedule 1, paragraph 3 (c)). Od 2012 r.potrzeba pięciu lat, aby małżonek obywatela brytyjskiego mógł uzyskać status stały (tzw. urlop na czas nieokreślony). Tak więc, w rzeczywistości, okres pobytu jest naprawdę pięć lat, nawet dla małżonków obywateli brytyjskich.

jeśli osoba będąca w związku małżeńskim z obywatelem brytyjskim w jakiś sposób zdołała uzyskać stały status w ciągu trzech lat od rozpoczęcia pobytu w Zjednoczonym Królestwie, byłaby uprawniona do ubiegania się o naturalizację pod koniec tego trzyletniego okresu.

maksymalna dozwolona liczba pełnych dni nieobecności w Wielkiej Brytanii dla osób pozostających w związku małżeńskim z obywatelem brytyjskim wynosi łącznie 270 dni w ciągu trzech lat poprzedzających złożenie wniosku o naturalizację, z których nie więcej niż 90 może spaść w ostatnim kwalifikującym się roku.

jeśli nie jest żonaty z obywatelem brytyjskim

Ustawa o obywatelstwie brytyjskim z 1981 r.mówi, że osoba nie będąca w związku małżeńskim z obywatelem brytyjskim może ubiegać się o naturalizację po pięciu latach zgodnego z prawem pobytu (BNA 1981, Załącznik 1, paragraf 1(2)(a)). Ale ustawa wymaga również, aby osoba nie będąca w związku małżeńskim z obywatelem brytyjskim miała stały status imigracyjny i utrzymywała go przez co najmniej rok przed złożeniem wniosku o naturalizację(BNA 1981, Załącznik 1, ust. 1 pkt 2 lit.c)). Większość migrantów potrzebuje pięciu lat, aby ubiegać się o stały status imigracyjny, co oznacza, że w rzeczywistości zwykle trwa sześć lat, zanim dana osoba będzie mogła ubiegać się o naturalizację.

maksymalna dozwolona liczba pełnych dni nieobecności w Wielkiej Brytanii dla osób nie będących w związku małżeńskim z obywatelem brytyjskim wynosi łącznie 450 dni w ciągu pięciu lat poprzedzających złożenie wniosku o naturalizację, z których nie więcej niż 90 może spaść w ciągu ostatniego roku.

stały status imigracyjny

jak powiedzieliśmy powyżej, wszyscy ubiegający się o naturalizację zwykle muszą posiadać stały status imigracyjny. Dla większości osób będzie to oznaczało status zwany bezterminowym urlopem, często określanym jako ILR. Urlop na czas nieokreślony jest czasami określany jako “status osiadły”.

język techniczny ustawy o obywatelstwie brytyjskim z 1981 r. w rzeczywistości odnosi się do osoby “nie podlegającej na mocy prawa imigracyjnego żadnym ograniczeniom dotyczącym okresu, przez który może pozostać w Wielkiej Brytanii”. Są tacy migranci, którzy spełniają ten wymóg bez formalnego zezwolenia na pobyt na czas nieokreślony, tacy jak niektórzy obywatele Wspólnoty Narodów i obywatele Irlandii.

fizyczna obecność w Wielkiej Brytanii

dziwnym dziwactwem wniosków o naturalizację jest to, że wnioskodawca musiał być fizycznie obecny w Wielkiej Brytanii dokładnie trzy lub pięć lat przed złożeniem wniosku (w zależności od tego, czy są małżeństwem z obywatelem brytyjskim, czy nie). Wynika to z sformułowania użytego w wykazie 1 ustawy o obywatelstwie brytyjskim z 1981 r. w celu ustalenia okresu pobytu:

że przebywał w Wielkiej Brytanii na początku okresu trzech lat kończącego się datą złożenia wniosku…

ten wymóg ustawodawczy nie może zostać uchylony przez Ministerstwo Spraw Wewnętrznych; jeśli nie zostanie spełniony, wniosek zostanie odrzucony, a opłata za wniosek nie zostanie zwrócona. Jeśli jest to problem, wnioskodawca będzie musiał odroczyć swój wniosek na później.

znajomość języka i życia w Wielkiej Brytanii

wszyscy kandydaci do naturalizacji muszą wykazać się wystarczającą znajomością języka angielskiego, walijskiego lub Szkockiego gaelickiego oraz “wystarczającą wiedzą o życiu w Wielkiej Brytanii”.

aby zdać wymóg języka angielskiego, kandydaci będą musieli pochodzić z kraju anglojęzycznego, mieć stopień nauczany w języku angielskim lub zdać zatwierdzony test z języka angielskiego. Dla elementu life in the UK, wnioskodawca musi zdać test Life in the UK.

istnieje dowolność odstąpienia od wymogu dotyczącego języka i życia w Wielkiej Brytanii, w przypadku gdy nieuzasadnione byłoby oczekiwanie, że wnioskodawca spełni go ze względu na wiek lub stan fizyczny lub psychiczny. Wymagania dotyczące języka i życia w Wielkiej Brytanii będą Zwykle uchylone, gdy wnioskodawca jest w wieku 65 lat lub więcej.

zamiar zamieszkania w Wielkiej Brytanii

ci, którzy nie są małżeństwem z obywatelem brytyjskim, muszą wykazać zamiar, aby ich główny dom był w Wielkiej Brytanii.

wytyczne Home Office posłużyły do zwięzłego podsumowania tego wymogu jako potrzeby wykazania, że dana osoba “wrzuciła swój los” do Wielkiej Brytanii. Dowody domu i życia w Wielkiej Brytanii na ogół wystarczą, aby spełnić ten wymóg, choć Ministerstwo Spraw Wewnętrznych może zbadać dalej.

jeśli dana osoba jest za granicą lub zamierza wyjechać za granicę, może być ważne, aby wyjaśnić to i dostarczyć wystarczających dowodów, aby wykazać, że istnieje zamiar zamieszkania w Wielkiej Brytanii. Na przykład opieka nad osobą za granicą, która jest chora lub umiera, może być tymczasową nieobecnością i nie powinna być traktowana jako dowód na to, że dana osoba nie ma zamiaru mieszkać w Wielkiej Brytanii.

Wymaganie dobrego charakteru

Minister Spraw Wewnętrznych naturalizuje tylko osobę o “dobrym charakterze”. Istnieją szczegółowe wskazówki dla pracowników Home Office caseworkers na temat tego, co to oznacza. Kontrole będą przeprowadzane w odniesieniu do przestępstw i wypłacalności finansowej. Niektóre decyzje imigracyjne i narodowościowe są obecnie wyłączone z sekcji 4 Ustawy o rehabilitacji przestępców z 1974 r. Oznacza to, że nie ma znaczenia, czy przekonanie jest “wydane” przy ocenie dobrego charakteru.

poniższa tabela przedstawia politykę w zakresie przestępstw:

zachowanie, które nie stanowi przestępstwa (lub które nie było ścigane lub nie prowadziło do skazania), może również prowadzić do odrzucenia wniosku o naturalizację ze względu na charakter. W 2014 r. wymóg dobrego charakteru został rozszerzony, aby odrzucać wnioski osób, które naruszyły prawo imigracyjne w ciągu ostatnich dziesięciu lat. Obejmuje to stosowanie oszustwa lub nieuczciwości w aplikacji imigracyjnej.

MSW jest prawnie zobowiązane do rozpatrzenia pozytywnego dowodu dobrego charakteru, który jest składany wraz z wnioskiem, choć nie oznacza to, że MSW jest zobowiązany do udzielenia takiego wniosku.

istnieją trzy kategorie ludzi, którzy są zwolnieni z wymogu dobrego charakteru. Są to:

• osoby, które ubiegają się na podstawie przepisów o bezpaństwowości w załączniku 2 BNA 1981, który jest skierowany do tych, którzy w przeciwnym razie zostaliby bezpaństwowcami
• osoby, które ubiegają się na podstawie sekcji 4B ustawy, która jest skierowana do tych, którzy nie mają innego obywatelstwa
• osoby, które ubiegają się na podstawie sekcji 4C ustawy, która jest skierowana i ci, którzy byliby Brytyjczykami, ale za historyczną dyskryminację ze względu na płeć w brytyjskim prawie obywatelskim.

ceremonie obywatelstwa

sekcje 42 do 42B i załącznik 5 Ustawy z 1981 r.przewidują, że każdy, kto w wieku powyżej 18 lat nabywa obywatelstwo brytyjskie, czy to przez rejestrację, czy naturalizację, musi to zrobić podczas ceremonii publicznej i jest zobowiązany do złożenia przysięgi i przysięgi wierności. Ceremonie odbywają się zwykle w grupach i zwykle odbywają się w lokalnym urzędzie najbliższym adresowi domowemu wnioskodawcy. Ludzie mogą zapraszać gości. Pobierana jest opłata, która stanowi część opłaty za wniosek o naturalizację.

:

• wymóg uczestniczenia w ceremonii obywatelstwa
• wymóg złożenia przysięgi wierności i Przyrzeczenia
• termin uczestnictwa w ceremonii

Zwykle osoba ubiegająca się o naturalizację ma trzy miesiące na udział w ceremonii obywatelstwa. Z powodu pandemii koronawirusa okres ten został przedłużony do sześciu miesięcy, a pierwsza w historii ceremonia Wirtualnego obywatelstwa odbyła się 20 lipca 2020 roku.

zaskarżanie decyzji o przyznaniu obywatelstwa

nie ma prawa odwołania się do sądu od odmowy przyznania obywatelstwa. Istnieje jednak mechanizm podobny do przeglądu administracyjnego, w którym można złożyć formalny wniosek o ponowne rozpatrzenie na formularzu NR. wniosek o ponowne rozpatrzenie wiąże się z opłatą.

ostatecznie, jeśli zostanie to odrzucone, jedynym środkiem zaradczym będzie kontrola sądowa. Niektóre wnioski o kontrolę sądową decyzji naturalizacji od czasu do czasu udało, ale ogólnie jest to bardzo trudne do zakwestionowania decyzji Home Office w tej konkretnej dziedzinie prawa, ponieważ ustawodawstwo daje Home Office wiele swobody o tym, jak podejmować decyzje.

aby uzyskać więcej informacji, zapoznaj się z naszym ebookiem lub, jeśli jesteś prawnikiem, możesz wziąć udział w naszym kursie CPD na temat naturalizacji.