Nawigacja

Ramię
Norma UNI EN 1089-3 zapewnia system identyfikacji butli z kolorami ramion.
Ministerstwo Transportu i Ministerstwo Zdrowia, uznając możliwość ujednolicenia charakterystycznej kolorystyki butli w celu ułatwienia obrotu towarami w krajach UE, oświadczyło dekretem z dnia 7 stycznia 1999 r., że:

• w przypadku nowych butli stosowanie nowych kolorów byłoby obowiązkowe od dnia 10 sierpnia 1999 r.
• w przypadku butli już znajdujących się w obiegu nowe kolory zostałyby przyjęte przy okazji ich pierwszego okresowego przeglądu, a w każdym razie przed dniem 30 czerwca 2006 r.

ogólnie zabarwienie ramienia butli nie identyfikuje gazu, a jedynie główne ryzyko związane z nim:

• toksyczny i/lub żrący żółty
• łatwopalny czerwony
• utleniający Jasnoniebieski
• obojętny jasnozielony.

specyficzne kolory są przewidziane tylko dla najpowszechniejszych gazów, wśród których są tlen, azot, dwutlenek węgla i podtlenek azotu.
W przypadkach, gdy wymagany jest kod dwukolorowy, zaleca się stosowanie go w segmentach okrągłych, jeden nad drugim. Standard pozwala jednak na umieszczenie ich w naprzemiennych ćwiartkach.
kolor barku określa charakter zagrożenia związanego z przewożonym gazem szczególnie przydatny, gdy ze względu na odległość etykieta nie jest łatwo czytelna.
aby zidentyfikować Gaz, konieczne jest odniesienie się do etykiety przymocowanej do butli.
istotne punkty normy UNI EN 1089-3 oraz zalecenia grupy gazów leczniczych Assogastecnici-Federchimica, dotyczące jej zastosowania do gazów leczniczych
kodowanie barwne zgodnie z nową normą oznacza się dużą literą ” N ” umieszczoną w dwóch diametralnie przeciwstawnych pozycjach na ramieniu, na wysokości około 7/10 wysokości ramienia i w Kolorze kontrastującym z kolorem ramienia. Użycie litery ” N ” nie jest jednak obowiązkowe w przypadku, gdy kolor barku nie zmienia się. W przypadku mieszanin gazowych Norma umożliwia wybór pomiędzy barwieniem w zależności od rodzaju zagrożenia a barwieniem w oparciu o dwa kolory, które identyfikują główne składniki. Grupa gazów leczniczych Assogastecnici-Federchimica poleca swoim współpracownikom następujące kolory:

• powietrze Medyczne białe i czarne
• syntetyczne powietrze lecznicze białe i czarne (zawierające 20% lub 23,5% O2)
• tlen i azot jasny zielony (O2 < 20%)
• tlen i azot Jasnoniebieski (O2 > 23,5%)
• tlen i dwutlenek węgla biały i szary
• tlen i podtlenek azotu biały i niebieski

inne mieszaniny muszą być oznaczone kodem koloru wskazującym dominującą właściwość zawartości, zgodnie ze zmniejszającym się porządkiem ryzyka, jak wskazano poniżej:

• toksyczny i żrący żółty
• łatwopalny czerwony
• utleniający Jasnoniebieski
• obojętny jasny zielony

Kolor ciała
korpus butli zawierających gazy medyczne jest biały, zgodnie z dekretem 178 z 4 sierpnia 2000 r., zgodnie z ogólnymi przepisami europejskimi
wcześniej kolor zielony był charakterystyczny.
koloryzacja butli z gazem leczniczym